In the first experiment, three out

In the first experiment, three out of four cultivars showed shoot induction and regeneration. Only the ‘White Beauty’ showed a strong recalcitrant behavior (callus was formed, but no shoot developed). For this cultivar, leaf segments, which were originally green, turned yellow after 60 days under dark conditions, becoming darker and no shoot regeneration was observed at the end of 90 days of in vitro incubation (Table 1). Raaj et al. (2012) also observed that callus obtained from petioles of A. andreanum ‘Casino’ turned brown and regenerated no plantlets. The ‘Red Dark’ showed the highest rate of adventitious bud induction and shoot regeneration (8.13 shoots/leaf segment). Although the callus induction rate was higher in the ‘Red One’ and ‘Snow White’, these genotypes showed lower adventitious shoot induction as compared to the ‘Red Dark’ (Table 1). We also observed two types of callus formed from leaf segments: cream-colored callus, which was usually small, and green callus with vigorous growth. Both types gave shoot induction and plantlet regeneration in all cultivars, except for the ‘White Beauty’ (Table 1). We observed that shoot induction of Anthurium differed among genotypes. Particularly for the ‘White Beauty’, we found a conspicuous rate of unsuccessful regeneration. Nhut et al. (2006) also observed two Anthurium cultivars did not produce callus and that no plantlet regeneration from calli was obtained in other eight cultivars. A similar recalcitrant behavior was observed in the ‘Octopus’ of Dieffenbachia genus, which is related to Anthurium genus. In that cultivar, Shen et al. (2008) reported that no shoots or plantlet regeneration was obtained from the leaf explants. Therefore, observations made by Nhut et al. (2006), Raaj et al. (2012) and our observations on ‘White Beauty’ in Anthurium, and also by Shen et al. (2008) on Dieffenbachia largely exemplify important factors involved in the recalcitrant behavior of Anthurium when trying to obtain shoot induction and plantlet regeneration. Results from the first experiment showed that leaf segments with adaxial (ADA-type) surface in direct contact with the culture medium was the best leaf explant orientation for obtaining Anthurium shoot induction. Similar results were obtained for Prunus armeniaca, when young expanded leaves with the adaxial side touching the culture medium produced
the best results (Pérez-Tornero et al., 2000). On the other hand, the abaxial position (ABA-type) enhanced direct somatic embryogenesis in Phalaenopsis amabilis and P. Nebula (Gow et al., 2009) and in Oncidium ‘Gower Ramsey’ (Chen and Chang, 2002) orchids. Therefore, in the present study, the adaxial leaf surface must be in direct contact with the culture medium during the callus induction and plantlet regeneration. Differences in shoot induction from the ADA- or ABA-type leaf orientation might be related to genetic, physiological, and morphological factors such as leaf polarity, which is ontogenetically established in the shoot meristem (Sessions and Yanofsky, 1999; Xu et al., 2003). Leaf surfaces also show distinct capacities for water and ion uptake (Schönherr, 2006). The age of donor plants seems to play a critical role in the control of shoot organogenesis in Anthurium, as observed in the ‘White Beauty’ (Table 2 and Fig. 1). The PGR treatment (An2) that induced 2.8 shoots per leaf segment in juvenile tissues, induced only 0.3 shoots per leaf segments from adult donor plants (Table 2 and Fig. 1). This developmental switch is frequently observed in woody species. In Prunus serotyna, 91.4% shoot regeneration was obtained using juvenile explants, while only 40% when using mature explants (Liu and Pijut, 2008). Optimization of regeneration protocols for adult-derived explants has been attempted in trees, which have long juvenile cycles. For this, genetic transformation has been used to enhance cell competence for regeneration (Cervera et al., 2008; Peña-Ramírez et al., 2010). The reason why adult Anthurium plants lose its in vitro regeneration capacity is not well understood. High secretion of phenols and shifts in the IAA:ABA ratio in mature tissues are among the main causes of low regeneration capacity in adult explants of woody species (Beck et al. 1998; Chauvin and Salesses, 1988). For some species showing episodic recalcitrance, the manipulating phase may be a solution (McCown, 2000), but in many recalcitrant plants, adequate procedures have not been identified. However, the recalcitrance of adult tissues does not only involve shifts in plant development, but also includes the silencing of many genes that can be reverted with osmotic or thermo stress and/or PGRs application (Park et al. 2010; von Aderkas and Bonga, 2000). Leaf segments from the adult ‘White Beauty’ plants inoculated onto the culture medium containing 2,4-D and BAP (An1) resulted in brown callus and tissues, and no shoots were observed after 90 days of incubation. Replacing BAP with kinetin, with (An

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทดลองครั้งแรกที่สามในสี่สายพันธุ์ที่แสดงให้เห็นว่าการเหนี่ยวนำการถ่ายภาพและการฟื้นฟู เฉพาะสีขาวงาม 'แสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมดื้อรั้นที่แข็งแกร่ง (แคลลัสที่ถูกสร้างขึ้น แต่ไม่มีการยิงการพัฒนา) สำหรับพันธุ์นี้ส่วนใบที่มีสีเขียวเดิมกลายเป็นสีเหลืองหลังจาก 60 วันภายใต้เงื่อนไขที่มืดกลายเป็นสีเข้มและไม่มีการงอกใหม่ของการถ่ายภาพเป็นที่สังเกตในตอนท้ายของ 90 วันของการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อในการบ่ม (ตารางที่ 1) raaj et al, (2012) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่าแคลลัสที่ได้รับจากก้านใบของเอ Andreanum 'คาสิโน' หันสีน้ำตาลและสร้างใหม่ไม่มีต้นกล้า ว่า 'สีแดงเข้ม' แสดงให้เห็นว่าอัตราที่สูงที่สุดของการเหนี่ยวนำตาบังเอิญและการฟื้นฟูยิง (8.13 หน่อ / ส่วนใบ) แม้ว่าอัตราการเหนี่ยวนำแคลลัสสูงใน 'Red One' และ 'Snow White' ยีนเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการเหนี่ยวนำต่ำยิงบังเอิญเมื่อเทียบกับ 'สีแดงเข้ม (ตารางที่ 1) นอกจากนี้เรายังสังเกตเห็นทั้งสองประเภทของแคลลัสที่เกิดขึ้นจากกลุ่มใบ: สีครีมแคลลัสซึ่งมักจะเป็นขนาดเล็กและแคลลัสสีเขียวที่มีการเจริญเติบโตแข็งแรง ทั้งสองประเภทให้ยิงเหนี่ยวนำและการฟื้นฟูต้นในพันธุ์ทั้งหมดยกเว้นสำหรับ 'สีขาวงาม (ตารางที่ 1) เราตั้งข้อสังเกตว่าการเหนี่ยวนำการยิงของหน้าวัวแตกต่างในหมู่ยีน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ 'สีขาวงาม' เราพบอัตราที่เห็นได้ชัดเจนของการฟื้นฟูไม่ประสบความสำเร็จ Nhut et al, (2006) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตสองสายพันธุ์หน้าวัวไม่ได้ผลิตแคลลัสและไม่มีการฟื้นฟูต้นจากแคลลัสที่ได้รับในอีกแปดพันธุ์ พฤติกรรมดื้อรั้นที่คล้ายกันพบว่าใน 'ปลาหมึกของ Dieffenbachia ประเภทซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับสกุลหน้าวัว ในพันธุ์ที่ Shen et al, (2008) รายงานว่าไม่มีหน่อหรือต้นการฟื้นฟูที่ได้รับจากชิ้นส่วนใบ ดังนั้นการสังเกตโดย Nhut et al, (2006), et al, Raaj (2012) และข้อสังเกตของเราในสีขาวของความงามในหน้าวัวและยังตาม Shen et al, (2008) ใน Dieffenbachia ส่วนใหญ่เป็นตัวอย่างปัจจัยสำคัญที่มีส่วนร่วมในพฤติกรรมดื้อรั้นของหน้าวัวเมื่อพยายามที่จะได้รับการเหนี่ยวนำการถ่ายภาพและการฟื้นฟูต้น ผลที่ได้จากการทดสอบครั้งแรกแสดงให้เห็นว่ากลุ่มที่มีใบ adaxial (ADA ชนิด) พื้นผิวในการติดต่อโดยตรงกับสื่อวัฒนธรรมที่ดีที่สุดใบวางแนวทางสำหรับการได้รับชิ้นหน้าวัวยิงเหนี่ยวนำ ผลที่คล้ายกันที่ได้รับสำหรับ Prunus armeniaca เมื่อใบหนุ่มสาวที่มีการขยายตัวด้าน adaxial สัมผัสอาหารเลี้ยงเชื้อที่ผลิต
ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด (Perez-Tornero et al., 2000) บนมืออื่น ๆ ตำแหน่ง abaxial (ABA ชนิด) ที่เพิ่มขึ้น embryogenesis ร่างกายโดยตรงในการ Amabilis Phalaenopsis และพีเนบิวลา (โกว et al., 2009) และ Oncidium 'โกเวอร์แรมซีย์ (Chen และช้าง, 2002) กล้วยไม้ ดังนั้นในการศึกษาปัจจุบันที่ผิวใบ adaxial จะต้องอยู่ในการติดต่อโดยตรงกับอาหารเลี้ยงเชื้อในระหว่างการเหนี่ยวนำแคลลัสและการฟื้นฟูต้น ความแตกต่างในการถ่ายเหนี่ยวนำจาก Ada- หรือ ABA ชนิดปฐมนิเทศใบอาจจะเกี่ยวข้องกับปัจจัยทางพันธุกรรมและลักษณะทางสัณฐานวิทยาเช่นขั้วใบซึ่งจัดตั้งขึ้น ontogenetically ในการถ่ายเนื้อเยื่อ (เซสชันและ Yanofsky 1999; เสี่ยว, et al. 2003) พื้นผิวใบยังแสดงให้เห็นความสามารถที่แตกต่างกันสำหรับการดูดซึมน้ำและไอออน (Schönherr 2006) อายุของพืชบริจาคดูเหมือนว่าจะมีบทบาทสำคัญในการควบคุมของอวัยวะถ่ายภาพในหน้าวัวที่เป็นข้อสังเกตใน 'ความงามสีขาว' (ตารางที่ 2 และรูปที่ 1). การรักษา PGR (An2) ที่เหนี่ยวนำให้เกิด 2.8 ยอดต่อส่วนใบในเนื้อเยื่อเยาวชนเหนี่ยวนำให้เกิดเพียง 0.3 ยอดต่อส่วนใบจากพืชบริจาคผู้ใหญ่ (ตารางที่ 2 และรูปที่ 1). สวิทช์นี้เป็นที่สังเกตพัฒนาการบ่อยในวู้ดดี้สปีชีส์ ใน Prunus serotyna ฟื้นฟูยิง 91.4% ได้จากการใช้ชิ้นส่วนของเด็กและเยาวชนในขณะที่เพียง 40% เมื่อใช้ชิ้นส่วนที่เป็นผู้ใหญ่ (หลิวและ Pijut 2008) การเพิ่มประสิทธิภาพของโปรโตคอลการฟื้นฟูสำหรับชิ้นส่วนผู้ใหญ่ที่ได้มาจากได้รับการพยายามที่ต้นไม้ที่มีเด็กและเยาวชนรอบยาว สำหรับเรื่องนี้การเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมที่ถูกนำมาใช้เพื่อเพิ่มความสามารถของมือถือสำหรับการฟื้นฟู (Cervera et al, 2008;.. Peña-Ramírez et al, 2010) เหตุผลที่ว่าทำไมพืชหน้าวัวผู้ใหญ่สูญเสียในหลอดทดลองความจุของการฟื้นฟูของมันไม่ได้เข้าใจกันดี หลั่งสูงของฟีนอลและการเปลี่ยนแปลงใน IAA อัตราส่วน ABA ในเนื้อเยื่อผู้ใหญ่อยู่ในหมู่สาเหตุหลักของความจุในระดับต่ำในการฟื้นฟูชิ้นผู้ใหญ่ของสายพันธุ์วู้ดดี้ (Beck et al, 1998; Chauvin และ Salesses 1988.) สำหรับบางชนิดแสดงดื้อรั้นหลักการขั้นตอนการจัดการกับอาจจะเป็นวิธีการแก้ปัญหา (McCown, 2000) แต่ในพืชบิดพลิ้วหลายขั้นตอนที่เพียงพอยังไม่ได้รับการระบุ แต่ความดื้อรั้นของเนื้อเยื่อผู้ใหญ่ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในการพัฒนาโรงงาน แต่ยังรวมถึงห้ามไม่ให้พูดของยีนหลายที่สามารถหวนกลับกับออสโมติกหรือเทอร์โมความเครียดและ / หรือแอปพลิเค PGRs (สวน et al, 2010. ฟอน Aderkas และ Bonga, 2000) ส่วนใบจากผู้ใหญ่ 'สีขาวงาม' พืชเชื้อบนอาหารเลี้ยงเชื้อที่มี 2,4-D และ BAP (AN1) ส่งผลให้แคลลัสสีน้ำตาลและเนื้อเยื่อและไม่มีหน่อถูกตั้งข้อสังเกตหลังจาก 90 วันของการบ่ม เปลี่ยน BAP กับ kinetin ด้วย (เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการทดลองแรก 3 ใน 4 พันธุ์มีการยิงและการงอกใหม่ แค่ ' ความงาม ' ขาวแสดงแข็งแรงนอกครูพฤติกรรม ( แคลลัสเกิดขึ้น แต่ไม่ยิงพัฒนา ) สำหรับพันธุ์นี้ใบส่วนที่เป็นสีเขียว แล้วเปลี่ยนเป็นสีเหลือง หลังจาก 60 วันภายใต้เงื่อนไขที่มืด , คล้ำขึ้นและยิงโดยสังเกตที่ปลาย 90 วันของการเพาะบ่ม ( ตารางที่ 1 ) raaj et al . ( 2012 ) ยังพบว่า แคลลัสที่ได้จากส่วนของ andreanum ' คาสิโน ' เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลและไม่สามารถเจริญเติบโตได้ . ' แดงเข้ม ' พบอัตราการงอก ( หน่อปากดีและยิงออก ยิง / ใบส่วน ) แม้ว่าแคลลัสเหนี่ยวนำมีค่าสูงในช่วงสีแดง ' หนึ่ง ' และ ' สโนว์ไวท์ ' พันธุ์เหล่านี้ให้ลดลงปากดียิงเหนี่ยวเมื่อเทียบกับมืด ' แดง ' ( ตารางที่ 1 ) เราพบสองชนิดของแคลลัสที่เกิดขึ้นจากกลุ่มใบไม้ : ครีมสูตรสี ซึ่งมักจะ ขนาดเล็ก และแคลลัสสีเขียวเติบโตแข็งแรง ทั้งสองประเภทให้เหนี่ยวยิง และงอกใหม่ในทุกพันธุ์ ยกเว้นขาวความงาม ' ( ตารางที่ 1 ) เราพบว่ามีความแตกต่างกันระหว่างพันธุ์หน้าวัวยิงการเหนี่ยวนำ . โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผิวขาวความงาม เราพบว่ามีอัตราความชัดเจนของการงอกใหม่ nhut et al . ( 2006 ) นอกจากนี้ยังพบว่าหน้าวัว 2 พันธุ์ไม่ผลิตแคลลัสและไม่เจริญงอกจากแคลลัสได้ในอีก 8 พันธุ์ คล้ายนอกครูพฤติกรรมพบว่า ' ปลาหมึก ' ของสาวน้อยประแป้งสกุลซึ่งเกี่ยวข้องกับหน้าวัวสกุล ในที่พันธุ์ , Shen et al . ( 2008 ) รายงานว่าไม่มีการยิง หรือปลูกเนื้อเยื่อที่ได้รับจากใบ . ดังนั้น สังเกตได้จาก nhut et al . ( 2006 ) , raaj et al . ( 2012 ) และการสังเกตของเรา ' ความงาม ' ขาวหน้าวัว , และยังโดย Shen et al . ( 2008 ) สาวน้อยประแป้งส่วนใหญ่ ยกตัวอย่างปัจจัยที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมหัวดื้อของหน้าวัวเมื่อพยายามที่จะได้รับการยิงและการเจริญ ผลลัพธ์ที่ได้จากการทดลองที่ 1 พบว่า กลุ่มที่มีใบแก่ ( เอชนิดพื้นผิวในการติดต่อโดยตรงกับสื่อวัฒนธรรมเป็นดีที่สุด ทำนองเดียวกับการปฐมนิเทศการหน้าวัวใบยิง induction ผลที่คล้ายกันได้รับสำหรับศาสนา armeniaca เมื่อใบแก่ยังขยายด้วยด้านสัมผัสวัฒนธรรมอาหารที่ผลิตผลลัพธ์ที่ดีที่สุด ( เปเรซ tornero et al . , 2000 ) บนมืออื่น ๆ , ตำแหน่งที่อยู่ห่างจากแกน ( 2 ชนิด ) เพิ่มโดยตรงในเซลล์เพาะเลี้ยงฟาแลน amabilis และเนบิวลาหน้า ( โกว et al . , 2009 ) และสกุลออนซิเดียม ' แรมซีย์ ' โกเวอร์ ( เฉินชาง , 2002 ) กล้วยไม้ ดังนั้นในการศึกษาผิวใบแก่ต้องติดต่อโดยตรงกับสื่อวัฒนธรรมในการชักนำแคลลัส และการเจริญ ความแตกต่างในการยิงจาก เอ - หรือชนิด 2 ใบปฐมนิเทศอาจเกี่ยวข้องกับพันธุกรรมและปัจจัยลักษณะทางสัณฐานวิทยา สรีรวิทยา เช่น ขั้วใบ ซึ่งเป็น ontogenetically ก่อตั้งขึ้นในยิงเนื้อเยื่อเจริญ ( เซสชันและ yanofsky , 1999 ; Xu et al . , 2003 ) ใบยังแสดงความสามารถที่แตกต่างกันสำหรับพื้นผิวน้ำและการดูดซึมไอออน ( Sch ö nherr , 2006 ) อายุของผู้บริจาคพืชน่าจะมีบทบาทที่สำคัญในการควบคุมการยิงแกโนเจเนซีสในหน้าวัว , เช่นที่พบใน ' ' ขาว สวย ( ตารางที่ 2 และมะเดื่อ 1 ) การรักษา pgr ( an2 ) ที่ชักนำ 2.8 ส่วนยอดต่อใบในเนื้อเยื่อและ ชักนำเพียง 0.3 ส่วนยอดต่อใบพืชผู้บริจาคผู้ใหญ่ ( ตารางที่ 2 และภาพที่ 1 ) เปลี่ยนตามนี้เป็นบ่อยที่พบในไม้ชนิด ในศาสนา serotyna ส่วนยิงใหม่ได้รับการใช้และชิ้นส่วน ในขณะที่เพียงร้อยละ 40 เมื่อใช้เป็นอาหาร ( หลิวและ pijut , 2008 ) การเพิ่มประสิทธิภาพของโปรโตคอลสำหรับผู้ใหญ่ได้ เลี้ยงได้พยายามในต้นไม้ซึ่งมีรอบเด็กนาน สำหรับเรื่องนี้ การถ่ายทอดทางพันธุกรรมถูกใช้เพื่อเพิ่มความสามารถของเซลล์ฟื้นฟู ( Cervera et al . , 2008 ; PE 15 a-ram í rez et al . , 2010 ) เหตุผลที่ปลูกหน้าวัวผู้ใหญ่สูญเสียการงอกความจุไม่เข้าใจ . การหลั่งของฟีนอลสูงและการเปลี่ยนแปลงใน IAA : ABA อัตราส่วนเป็นเนื้อเยื่อเป็นหนึ่งในสาเหตุหลักของความจุต่ำในอาหารใหม่ผู้ใหญ่ของวู้ดดี้สปีชีส์ ( Beck et al . 1998 ; น่า ชูวิน และ salesses , 1988 ) บางชนิดแสดงตอน recalcitrance , การควบคุมระยะอาจเป็นโซลูชัน ( เมิ่กเคาน์ , 2000 ) แต่ในพืชหัวดื้อมาก ขั้นตอนที่เพียงพอยังไม่ได้ระบุ อย่างไรก็ตาม recalcitrance เนื้อเยื่อผู้ใหญ่ที่ไม่เพียงเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในการพัฒนาพืช แต่ยังรวมถึงการปกปิดหลายยีนที่สามารถเปลี่ยนกับออสโมซิส หรือเทอร์โม ความเครียด และ / หรือ ของโปรแกรม ( ปาร์ค et al . 2010 ; และฟอน aderkas บองก้า , 2000 ) ส่วนจากใบพืชผู้ใหญ่ ' ความงาม ' เชื้อสีขาวบนวัฒนธรรมที่เติม 2 , 4-D และ BAP ( an1 ) จะทำให้แคลลัสบราวน์และเนื้อเยื่อ และไม่มียอดสังเกตหลังจาก 90 วัน