Despite this, the Mann and Whitney

Despite this, the Mann and Whitney test (1947) has its
limits. With the Monte Carlo methods, methods that
calculate a numerical value by using random or probabilistic
processes, it was shown that the t‐test is most of the time
more powerful than the U‐test. Indeed, this fact remains
whatever the amplitude of the differences between the
averages of the populations under investigation and even if
20

the distributions of these populations do not meet the
criteria of normality (Zimmerman, 1985). On the other hand,
very little statistical power is lost if the Mann‐Whitney U test
is used instead of the t‐test and this, under statistically
controlled conditions (Gibbons and Chakraborti, 1991).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามเรื่องนี้แมนน์และวิทนีย์ทดสอบ (1947) มีของ
ข้อ จำกัด ด้วยวิธีการที่มอนติคาร์โล, วิธีการที่
คำนวณค่าตัวเลขโดยใช้แบบสุ่มหรือความน่าจะเป็น
กระบวนการมันก็แสดงให้เห็นว่า t-test เป็นส่วนใหญ่ของเวลาที่
มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่า U-ทดสอบ อันที่จริงความเป็นจริงนี้ยังคงเป็น
สิ่งที่ความกว้างของความแตกต่างระหว่าง
ค่าเฉลี่ยของประชากรที่อยู่ภายใต้การตรวจสอบข้อเท็จจริงและแม้ว่า
20 การกระจายของประชากรเหล่านี้ไม่เป็นไปตามเกณฑ์ปกติ (Zimmerman, 1985) ในทางตรงกันข้าม, พลังงานทางสถิติน้อยมากจะหายไปหากการทดสอบ Mann-Whitney U ใช้แทน t-test และภายใต้การทางสถิติสภาวะควบคุม (ชะนีและ Chakraborti, 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้นี้ , The Mann Whitney Test ( 1947 ) และมี
จำกัด ด้วยเทคนิคมอนติคาร์โลวิธีการที่
คำนวณค่าตัวเลขโดยใช้สุ่ม หรือความน่าจะเป็น
กระบวนการ พบว่า การทดสอบ‐ t คือ เวลาส่วนใหญ่ของ
มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าการทดสอบ U ‐ . แน่นอน ความจริงนี้ยังคง
ไม่ว่าขนาดของความแตกต่างระหว่าง
ค่าเฉลี่ยของประชากรภายใต้การสอบสวน และแม้ว่า
20

การแจกแจงของประชากรเหล่านี้ไม่ตอบสนอง
เกณฑ์ปกติ ( Zimmerman , 1985 ) บนมืออื่น ๆ ,
สถิติพลังงานน้อยมากจะสูญหายไปถ้า‐ Mann Whitney U test
ใช้แทน T ‐ทดสอบนี้ ภายใต้เงื่อนไขควบคุม (
( ชะนีและ chakraborti , 1991 )