A national dish is a culinary dish

A national dish is a culinary dish that is strongly associated with a particular country.[2] A dish can be considered a national dish for a variety of reasons:

It is a staple food, made from a selection of locally available foodstuffs that can be prepared in a distinctive way, such as Fruits de mer, served along the west coast of France.[2]
It contains a particular 'exotic' ingredient that is produced locally, such as the South American paprika grown in the European Pyrenees.[2]
It is served as a festive culinary tradition that forms part of a cultural heritage—for example, barbecues at summer camp or fondue at dinner parties—or as part of a religious practice such as Korban Pesach or Iftar celebrations.[2]

Main article: Index of sociology of food articles

National dishes are part of a nation's identity and self-image.[3] During the age of European empire-building, nations would develop a national cuisine to distinguish themselves from their rivals.[4]

According to Zilka Janer, a lecturer on Latin American culture at Hofstra University, it is impossible to choose a single national dish, even unofficially, for countries such as Mexico, because of their diverse ethnic populations and cultures.[3] The cuisine of such countries simply cannot be represented by any single, national dish. Furthermore, because national dishes are so interwoven in a nation's sense of identity, strong emotions and conflicts can arise when trying to choose a country's national dish.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาหารชาติเป็นจานอาหารที่เกี่ยวข้องอย่างยิ่งกับประเทศใด[2] จานสามารถพิจารณาอาหารชาติหลายประการ: อาหารหลัก จากการเลือกของกินเครื่องใช้ที่สามารถนำมาปรุงในลักษณะที่โดดเด่น เช่นผลไม้ de mer บริการตามแนวชายฝั่งตะวันตกของฝรั่งเศส ได้[2] ประกอบด้วยส่วนผสม 'แปลกใหม่' เฉพาะที่ผลิตในประเทศ เช่นพริกขี้หนูอเมริกาใต้ปลูกพิเรนีสยุโรป[2] มันมีหน้าที่เป็นประเพณีเทศกาลอาหารที่เป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางวัฒนธรรม – เช่น บาร์บีคิวที่ค่ายฤดูร้อนหรือฟองดูที่ฝ่ายอาหารเย็น — หรือ เป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบัติทางศาสนาเช่นฉลอง Korban Pesach หรือ Iftar[2]บทความหลัก: ดัชนีสังคมวิทยาของวัสดุอาหารอาหารแห่งชาติเป็นส่วนหนึ่งของเอกลักษณ์ของชาติและภาพตัวเอง[3] ในช่วงยุคของสร้างอาณาจักรยุโรป ประเทศจะพัฒนาอาหารแห่งชาติเพื่อความแตกต่างจากคู่แข่งของพวกเขา[4]ตาม Zilka Janer อาจารย์ในวัฒนธรรมอเมริกันละตินที่มหาวิทยาลัย Hofstra มันเป็นไปไม่ได้เลือกอาหารชาติเดียว แม้อย่างไม่เป็นทาง ประเทศเช่นเม็กซิโก ประชากรหลากหลายเชื้อชาติและวัฒนธรรมของพวกเขา[3] อาหารที่ประเทศดังกล่าวก็ไม่สามารถแสดง โดยอาหารจานเดียว ชาติใด ๆ นอกจากนี้ เนื่องจากอาหารชาติอื่น ๆ เน้นในความรู้สึกของประเทศของตน แข็งแรงอารมณ์และความขัดแย้งสามารถเกิดขึ้นเมื่อพยายามที่จะเลือกอาหารของประเทศชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาหารประจำชาติเป็นอาหารที่ทำอาหารที่มีความเกี่ยวข้องอย่างมากกับประเทศใดประเทศหนึ่ง [2] จานได้รับการพิจารณาอาหารประจำชาติสำหรับหลากหลายเหตุผล:. มันเป็นอาหารหลักที่ทำจากตัวเลือกของอาหารที่มีในท้องถิ่นที่สามารถ จัดทำในรูปแบบที่โดดเด่นเช่นอาหารทะเลเสิร์ฟพร้อมชายฝั่งตะวันตกของฝรั่งเศส. [2] มันมีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง 'แปลก' ส่วนผสมที่มีการผลิตในประเทศเช่นพริกขี้หนูอเมริกาใต้ปลูกใน Pyrenees ในยุโรป. [2 ] มันจะทำหน้าที่เป็นเทศกาลประเพณีการทำอาหารที่เป็นส่วนหนึ่งของตัวอย่างมรดกวัฒนธรรมบาร์บีคิวที่ค่ายฤดูร้อนหรือฟองดูที่อาหารค่ำบุคคลหรือเป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบัติทางศาสนาเช่น Korban ปัสกาหรืองานเฉลิมฉลองศีลอด. [2] บทความหลัก : ดัชนีของสังคมวิทยาของบทความอาหาร. อาหารแห่งชาติเป็นส่วนหนึ่งของอัตลักษณ์ของประเทศและภาพตัวเอง [3] ในช่วงอายุของจักรวรรดิอาคารยุโรปประเทศจะพัฒนาอาหารแห่งชาติที่จะแยกตัวเองจากคู่แข่งของพวกเขา [4]. ตาม Zilka Janer วิทยากรเกี่ยวกับวัฒนธรรมละตินอเมริกาที่มหาวิทยาลัย Hofstra มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเลือกอาหารประจำชาติเดียวแม้อย่างไม่เป็นทางการสำหรับประเทศเช่นเม็กซิโกเพราะประชากรของพวกเขาที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติและวัฒนธรรม. [3] อาหารของประเทศดังกล่าวเพียงแค่ ไม่สามารถแสดงโดยเดี่ยวใด ๆ อาหารประจำชาติ นอกจากนี้เนื่องจากอาหารแห่งชาติได้รับการสานดังนั้นในความรู้สึกของประเทศของตน, อารมณ์รุนแรงและความขัดแย้งที่อาจเกิดขึ้นเมื่อพยายามที่จะเลือกอาหารประจำชาติของประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาหารประจําชาติเป็นจานอาหารที่เกี่ยวข้องอย่างมากกับประเทศใดประเทศหนึ่ง . [ 2 ] จานสามารถถืออาหารแห่งชาติสำหรับหลากหลายเหตุผล :

มันเป็นอาหารหลักให้เลือกจากภายในของอาหารที่สามารถเตรียมในทางที่โดดเด่น เช่น ผลไม้ เดอแมร์ เสิร์ฟตามชายฝั่งตะวันตกของประเทศฝรั่งเศส [ 2 ]
ประกอบด้วยส่วนผสมที่แปลกใหม่ ' เฉพาะ ' ที่ผลิตในประเทศ เช่น อเมริกาใต้ พริกที่ปลูกใน Pyrenees ยุโรป [ 2 ]
ก็จะเสิร์ฟเป็นอาหารเทศกาลประเพณีที่เป็นส่วนหนึ่งของมรดกทางวัฒนธรรม เช่น บาร์บีคิว ที่ค่ายฤดูร้อนหรือฟองดูว์ปาร์ตี้มื้อเย็น หรือ เป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบัติทางศาสนา เช่น เป็นเหยื่อแล้วหรืองานเฉลิมฉลอง iftar [ 2 ]

บทความหลัก :ดัชนีบทความสังคมวิทยาอาหาร

อาหารแห่งชาติเป็นส่วนหนึ่งของเอกลักษณ์และภาพลักษณ์ของประเทศ [ 3 ] ในยุคของการสร้างอาณาจักรยุโรป ประเทศจะพัฒนาอาหารแห่งชาติ เพื่อแยกตัวเองออกจากคู่แข่งของพวกเขา . [ 4 ]

ตาม zilka เจเนอร์ , วิทยากรในวัฒนธรรมละตินอเมริกันที่มหาวิทยาลัยฮอฟสตรา , มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเลือกเดียวอาหารชาติแม้ไม่เป็นทางการสำหรับประเทศเช่นเม็กซิโก เนื่องจากมีประชากรหลากหลายชาติพันธุ์และวัฒนธรรม . [ 3 ] อาหารของประเทศดังกล่าวก็ไม่สามารถแสดงอาหารชาติใดเดียว . นอกจากนี้ เนื่องจากอาหารของชาติจึงผสมผสานกัน ในความรู้สึกของตัวตนของประเทศ อารมณ์ที่แข็งแกร่งและความขัดแย้งจะเกิดขึ้นเมื่อพยายามที่จะเลือกอาหารแห่งชาติของประเทศ