PC, also recommended for clarificati

PC, also recommended for clarification of apple juice, was used during the experiments with butia palm fruit. For butia palm juice, greater clarification was obtained with the experimental preparation TE1 at 30
C for 60min, whereas inferior results were observed at 50
C. In this case, the experimental extract performance was
significantly superior in comparison to the commercial product (Fig. 2B).Blueberry juice presented an increase of about 40% in levels of clarification (i.e., a 40 percent decrease in turbidity) when treated with the experimental extract TE1 with hydrolysis temperature of 50
C for 30 and 60 min and with the commercial product PB at 30
C for 30 min and at 30 and 50
C for 60 min (Fig. 3A). Such results are superior to those obtained by Landbo andMeyer (2007), who recorded 30% decrease in turbidity in blueberry juice, with the addiction of the commercial compound Pectinex
Be Colour. Grape
juice (Fig. 3B) presented best clarification with the experimental extract TE1 at 50
C for 30 and 60 min.
It could be verified, through hydrolysis with experimental enzymatic extracts, that TE2, obtained with A. oryzae in liquid
medium, was not effective in the liquefaction of particles present in all four juices, at any tested conditions. In general, fruits contain different insoluble polysaccharides, most commonly pectin, hemi- cellulose and cellulose, as well as structural proteins and lignin. Thus, it is possible that the obtained results have been influenced by other enzymes whose activities have not been determined by this study. In the case of apple juice, for instance, Dongowski and Sembries (2001) observed that the composition and activities of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขอ clarification ของน้ำแอปเปิ้ล แนะนำ เครื่องคอมพิวเตอร์ถูกใช้ในระหว่างการทดสอบกับ butia ปาล์ม Butia น้ำผลไม้ปาล์ม clarification มากขึ้นมา ด้วยการทดลองเตรียม TE1 ที่ 30 C สำหรับ 60 นาที ขณะผลด้อยกว่าถูกตั้งข้อสังเกตที่ 50 c ในกรณีนี้ ประสิทธิภาพสารสกัดจากทดลองเป็นห้องซูพีเรีย significantly เปรียบเทียบกับผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์ (รูปที่ 2B) น้ำบลูเบอร์รี่แสดงเพิ่มขึ้นประมาณ 40% ในระดับของ clarification (เช่น 40 เปอร์เซ็นต์ลดความขุ่น) เมื่อรักษา ด้วยการทดลอง สารสกัดจาก TE1 กับไฮโตรไลซ์อุณหภูมิ 50 C เป็นเวลา 30 และ 60 นาที และค้าผลิตภัณฑ์ PB 30 c เป็นเวลา 30 นาที และ 30 และ 50 C สำหรับ 60 นาที (รูปที่ 3A) ผลดังกล่าวเป็นได้รับ โดย andMeyer Landbo (2007), ที่บันทึก 30% ลดความขุ่นในน้ำบลูเบอร์รี่ มียาเสพติดการค้าสาร Pectinex เป็นสี องุ่นน้ำ (รูปที่ 3B) นำเสนอที่ดีที่สุด clarification กับการทดลองสารสกัดจาก TE1 50 c เป็นเวลา 30 และ 60 นาทีมันอาจจะได้รับตรวจสอบได้ ผ่านการย่อยสลายด้วยสารสกัดจากเอนไซม์ทดลอง TE2 นั้น A. oryzae ในของเหลวขนาดกลาง ไม่มีประสิทธิภาพในการ liquefaction ของอนุภาคที่อยู่ในน้ำผลไม้สี่ที่ทั้งหมด ที่เงื่อนไขใด ๆ ผ่านการทดสอบ ทั่วไป ผลไม้ประกอบด้วยไรด์ละลายที่แตกต่างกัน มากที่สุดเพกทิน อัมพาตชนิดเซลลูโลส และ เซลลูโลส ตลอดจนโครงสร้างโปรตีน และลิกนิ ดังนั้น มันเป็นไปได้ว่า ได้รับผลได้รับอิทธิพลจากเอนไซม์อื่น ๆ กิจกรรมที่ไม่มีกำหนด โดยการศึกษานี้ ในกรณีของน้ำแอปเปิ้ล เช่น Dongowski และ Sembries (2001) สังเกตที่องค์ประกอบและกิจกรรมของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พีซียังแนะนำสำหรับไอออนบวก Fi Clari ของน้ำแอปเปิ้ถูกนำมาใช้ในระหว่างการทดลองกับผลไม้ Butia ปาล์ม สำหรับน้ำผลไม้ Butia ปาล์มมากขึ้นไอออนบวก Fi Clari ที่ได้รับกับการเตรียมการทดลอง TE1 วันที่ 30? C เป็นเวลา 60 นาทีในขณะที่ผลด้อยถูกตั้งข้อสังเกตที่ 50 องศาเซลเซียส ในกรณีนี้ประสิทธิภาพการทำงานของสารสกัดทดลอง
นัยสำคัญ Fi นัยที่เหนือกว่าในการเปรียบเทียบกับผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์น้ำ (รูป. 2B) .Blueberry นำเสนอเพิ่มขึ้นประมาณ 40% ในระดับของไอออนบวก Fi Clari (กล่าวคือลดลงร้อยละ 40 ในความขุ่น) เมื่อได้รับการรักษาด้วย TE1 สารสกัดจากการทดลองมีอุณหภูมิการย่อยสลายจาก 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 และ 60 นาทีและมี PB ผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์วันที่ 30 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาทีและวันที่ 30 และ 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 60 นาที (รูป. 3A) ผลดังกล่าวจะดีกว่าให้กับผู้ที่ได้รับจากการ Landbo andMeyer (2007) ผู้บันทึกลดลง 30% ในความขุ่นในน้ำผลไม้บลูเบอร์รี่กับยาเสพติดของสารประกอบเชิงพาณิชย์ Pectinex หรือไม่เป็นสี องุ่น
น้ำผลไม้ (รูป. 3B) นำเสนอไอออนบวก Fi Clari ที่ดีที่สุดกับ TE1 สารสกัดจากการทดลองที่ 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 และ 60 นาที.
มันอาจจะเป็นเอ็ด Fi Veri ผ่านการย่อยสลายด้วยสารสกัดจากเอนไซม์ทดลอง TE2 ที่ได้รับกับ A. oryzae ในของเหลว
กลางเป็น ไม่ได้มีประสิทธิภาพในการทำให้เหลวของอนุภาคอยู่ในน้ำผลไม้ทั้งสี่ที่ใด ๆ การทดสอบเงื่อนไข โดยทั่วไปแล้วผลไม้ประกอบด้วย polysaccharides ที่แตกต่างกันที่ไม่ละลายน้ำกันมากที่สุดเพคตินเซลลูโลส hemi- และเซลลูโลสเช่นเดียวกับโปรตีนโครงสร้างและลิกนิน ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าผลที่ได้รับได้รับในฟลอริด้า uenced โดยเอนไซม์อื่น ๆ ที่มีกิจกรรมที่ไม่ได้รับการกำหนดโดยการศึกษาครั้งนี้ ในกรณีของน้ำผลไม้แอปเปิ้ลเช่น Dongowski และ Sembries (2001) ตั้งข้อสังเกตว่าองค์ประกอบและกิจกรรมของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พีซี ยังแนะนำสำหรับการถ่ายทอด คลารีของแอปเปิ้ลน้ำผลไม้ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการทดลองกับ butia ปาล์ม ผลไม้ สำหรับ butia น้ำผลไม้ปาล์มมากขึ้น คลารีจึงได้มีการเตรียมการ te1 ทดลองที่อุณหภูมิ 30 องศาเซลเซียส สำหรับ 60min ในขณะที่ผลด้อยจำนวน 50 C ในกรณีนี้ ประสิทธิภาพสารสกัดจากการทดลองคือsigni จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อที่เหนือกว่าในการเปรียบเทียบกับผลิตภัณฑ์ทางการค้า ( รูปที่ 2B ) . น้ำบลูเบอร์รี่แสดงเพิ่มขึ้นประมาณ 40% ในระดับของ คลารีจึงประจุบวก ( เช่น 40 เปอร์เซ็นต์ลดความขุ่น ) เมื่อได้รับการรักษาด้วยสารสกัดจากเอนไซม์ te1 ทดลองกับอุณหภูมิ 50 C เป็นเวลา 30 และ 60 นาที กับผลิตภัณฑ์ตะกั่ว ที่อุณหภูมิ 30 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 นาทีที่ 30 และ 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 60 นาที ( รูปที่ 3 ) เช่นผลลัพธ์ที่ดีกว่าที่ได้จาก landbo andmeyer ( 2007 ) ที่บันทึกลดลง 30% ในความขุ่นในน้ำบลูเบอร์รี่ กับการติดของสารประกอบเชิงพาณิชย์ pectinexbe สี องุ่นน้ำผลไม้ ( รูปที่ 3B ) นำเสนอที่ดีที่สุด คลารีจึงบวกกับสารสกัดจากการทดลอง te1 ที่ 50 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 30 และ 60 นาทีมันอาจจะเป็นข้อมูลจึงเอ็ด ผ่านการย่อยด้วยเอนไซม์ทดลองสารสกัด ที่ te2 ได้รับ A . oryzae ในของเหลวปานกลาง ไม่มีประสิทธิภาพในการแปรรูปของอนุภาคที่มีอยู่ในทั้งสี่น้ำผลไม้ที่ทดสอบเงื่อนไข ทั่วไป , ผลไม้ที่ประกอบด้วยพอลิแซ็กคาไรด์ที่ไม่แตกต่างกัน โดยทั่วไปมากที่สุด - เซลลูโลสและเพกติน เฮมิเซลลูโลส เป็นโปรตีนโครงสร้าง และลิกนิน ดังนั้น เป็นไปได้ว่าผลที่ได้รับในfl uenced โดยเอนไซม์อื่น ๆที่มีกิจกรรมไม่ได้ถูกกำหนดโดยการศึกษา ในกรณีของแอปเปิ้ลน้ำผลไม้ เช่น dongowski และ sembries ( 2001 ) พบว่าองค์ประกอบและกิจกรรมของ