The end of the 20th Century marked

The end of the 20th Century marked a change in the nature of armed conflict: large inter-state wars were replaced by violent internal conflicts, where the vast majority of casualties are now civilians. The genocides in Cambodia, Rwanda, and Bosnia demonstrated massive failures by the international community to prevent mass atrocities. Thus, near the end of the 1990’s there was a recognized need to shift the debate about crisis prevention and response: the security of the community and the individual, not only the state, must be priorities for national and international policies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนท้ายของศตวรรษ 20 ทำเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงในลักษณะของอาวุธ: สงครามระหว่างประเทศขนาดใหญ่ถูกแทนที่ โดยมีความรุนแรงภายในความขัดแย้ง คนส่วนใหญ่ขณะนี้พลเรือน Genocides ในกัมพูชา รวันดา บอสเนียแสดงความล้มเหลวใหญ่ โดยชุมชนนานาชาติเพื่อป้องกันในยามสงครามโดยรวม ดังนั้น ใกล้สิ้นสุดของ 1990 ' s มีต้องรู้จักการเลื่อนการอภิปรายเกี่ยวกับการป้องกันวิกฤตและการตอบสนอง: ความปลอดภัยของชุมชนและบุคคล ไม่เพียงแต่รัฐ ต้องสำคัญสำหรับนโยบายแห่งชาติ และนานาชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตอนท้ายของศตวรรษที่ 20 มีการทำเครื่องหมายการเปลี่ยนแปลงในลักษณะของความขัดแย้ง: สงครามระหว่างรัฐที่มีขนาดใหญ่ถูกแทนที่ด้วยความรุนแรงความขัดแย้งภายในที่ส่วนใหญ่ได้รับบาดเจ็บอยู่ในขณะนี้พลเรือน ฆ่าล้างเผ่าพันธ์ในประเทศกัมพูชารวันดาและแสดงให้เห็นถึงความล้มเหลวของบอสเนียใหญ่โดยประชาคมระหว่างประเทศในการป้องกันการทารุณมวล ดังนั้นใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของปี 1990 มีความต้องการได้รับการยอมรับที่จะเปลี่ยนการอภิปรายเกี่ยวกับการป้องกันวิกฤตและการตอบสนองการรักษาความปลอดภัยของชุมชนและบุคคลที่ไม่เพียง แต่รัฐจะต้องจัดลำดับความสำคัญนโยบายระดับชาติและนานาชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จบศตวรรษที่เครื่องหมายเปลี่ยนในลักษณะของความขัดแย้งระหว่างรัฐสงครามขนาดใหญ่ถูกแทนที่โดยความขัดแย้ง ความรุนแรง ที่ส่วนใหญ่ของผู้เสียชีวิตเป็นพลเรือน และการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในกัมพูชา รวันดา และบอสเนีย พบความล้มเหลวครั้งใหญ่โดยประชาคมระหว่างประเทศเพื่อป้องกันมวลโหด . ดังนั้นใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของปี 1990 มีการยอมรับต้องเลื่อนการอภิปรายเกี่ยวกับการป้องกันวิกฤตและการตอบสนอง : ความมั่นคงของชุมชนและบุคคล , ไม่เพียง แต่รัฐจะต้องลำดับความสำคัญของนโยบาย ระดับชาติและนานาชาติ