loss of fluid from intra-cellular (a

loss of fluid from intra-cellular (and interstitial) compartments ultimately causingcellular desiccation (McGee et al., 1999; Thomas et al.,2003).
Although no gold standard for assessing hydration sta-tus exists (Weinberg & Minaker, 1995; Armstrong, 2007),short-term percentage weight change is the most acceptedprocess for confirming dehydration (Weinberg & Mina-ker, 1995; Murphy, 1998; Wotton et al., 2008). Dehydra-tion assessed by a short-term weight loss of up to 3%after imposing exercise and/or fluid restrictions has beenundertaken in healthy young (Gopinathan et al., 1988;Shirreffs & Maughan, 1998; Kovacs et al., 1999) andhealthy older (Phillips et al., 1984; Takamata et al., 1999)volunteers, although not amongst older people withincare settings. Ethical considerations make such fluidrestriction studies unsuitable for hospitalised older popu-lations. Furthermore, extrapolating dehydration andweight fluctuation ranges from healthy volunteers to hos-pitalised older people is also problematic as a result ofdiseases that may influence hydration (Gennari & Kassir-er, 1974; Spira et al., 1997) and physiological changeswith age such as declining renal function (Fried & Palev-sky, 1997; Miller, 1997).
Despite the lack of studies testing dehydration status inolder hospital people, dehydration amongst older peoplein care has been classified as >3% short-term weight loss(Weinberg & Minaker, 1995), mild dehydration as >2%,and severe dehydration as >5% short-term weight loss(Wotton et al., 2008). However, data to support theserecommendations with respect to usual daily weight fluc-
tuations in well-hydrated older hospitalised people arenot currently available internationally. Additionally, thetime period that constitutes ‘short-term weight change’ isnot explicitly stated in the literature. In well, active vol-unteers, weight change is assessed in minutes to hours(i.e before and after physical activity). In the clinicalsetting, weight change is assessed over days. Furthermore,although measuring body weight appears straightforward,a magnitude of factors can directly affect measurements(Lentner, 1984), which may make its use in an acute caresetting challenging.
To date, usual daily body weight fluctuation, as well asfactors influencing daily weight fluctuation in well-hydrated older hospitalised people, remains unknown. Inthe present study, we therefore aimed to: (i) describetrends of natural daily weight fluctuation in well hydratedolder hospitalised people over a 9-h period for 3 days;(ii) determine whether food and fluid intake, clothingchanges, and urine and faecal output was associated withweight change; and (iii) determine the consistency ofbody weight at the same time of day over a 3-day timeframe.
Materials and methods
This observational pilot study occurred over 8 weekswithin the Geriatrics and Rehabilitation Unit (GARU), aninpatient hospital unit to which older people are trans-ferred after the immediate acute care phase to enablerehabilitation to home. E
Participant characteristics
thical approval for the studywas granted from the hospital human research ethicscommittee.
Participants included those admitted to GARU with anexpected length of stay of over 4 days, aged 60 yearsand who were capable of standing on and off weighingscales independently. Patients were

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสูญเสียของ UID ชั้นจากภายในเซลล์ (และสิ่งของ) ช่องผึ่งให้แห้ง causingcellular ที่สุด (McGee et al, 1999;.. โทมัสและคณะ, 2003).
แม้ว่าจะไม่มีมาตรฐานทองคำสำหรับการประเมินความชุ่มชื้น STA-TUS อยู่ (Weinberg และ Minaker 1995; อาร์มสตรอง 2007) ร้อยละระยะสั้นการเปลี่ยนแปลงน้ำหนักเป็น acceptedprocess ที่สุดสำหรับนักโทษ Fi rming การคายน้ำ (Weinberg และน่า-Ker 1995; เมอร์ฟี่, 1998. Wotton et al, 2008) Dehydra-การประเมินโดยการสูญเสียน้ำหนักในระยะสั้นถึง 3% หลังจากที่การจัดเก็บภาษีการออกกำลังกายและ / หรือข้อ จำกัด UID ชั้นได้ beenundertaken ในวัยหนุ่มสาวสุขภาพดี (Gopinathan et al, 1988;. Shirreffs & Maughan 1998;. ว๊ากซ์, et al, 1999) andhealthy เก่า (ฟิลลิปและคณะ, 1984;.. Takamata, et al, 1999) อาสาสมัครแม้จะไม่ได้อยู่ในหมู่ผู้สูงอายุ withincare การตั้งค่า ข้อพิจารณาด้านจริยธรรมให้การศึกษา uidrestriction ชั้นดังกล่าวไม่เหมาะสมสำหรับการรักษาในโรงพยาบาลที่มีอายุมากกว่าป๊อป-กำา นอกจากคะเนการคายน้ำ andweight ชั้น uctuation ช่วงจากอาสาสมัครสุขภาพดีที่จะเหลวแหลก-pitalised ผู้สูงอายุนอกจากนี้ยังมีปัญหาเป็นผล ofdiseases ที่อาจอยู่ในชั้นความชุ่มชื้นอิทธิพล (Gennari และวากาสเอ้อ 1974; Spira et al, 1997.) และอายุ changeswith ทางสรีรวิทยาเช่นลดลง การทำงานของไต (ทอด & Palev ฟ้า 1997; มิลเลอร์, 1997).
แม้จะไม่มีการศึกษาการทดสอบสถานะการคายน้ำ inolder คนโรงพยาบาล, การคายน้ำท่ามกลางการดูแลเก่า peoplein ได้รับการจัดประเภทเอ็ด Fi เป็น> 3% การสูญเสียน้ำหนักในระยะสั้น (Weinberg และ Minaker, 1995), การคายน้ำอ่อนเป็น> 2% และขาดน้ำอย่างรุนแรงเป็น> 5% การสูญเสียน้ำหนักในระยะสั้น (Wotton et al., 2008) อย่างไรก็ตามข้อมูลที่จะสนับสนุน theserecommendations ที่เกี่ยวกับน้ำหนักปกติในชีวิตประจำวันชั้น uc-
tuations ในดีไฮเดรทที่มีอายุมากกว่าคนในโรงพยาบาล arenot มีอยู่ในปัจจุบันในระดับสากล นอกจากนี้ในช่วงเวลาที่ถือว่า theTime 'ระยะสั้นการเปลี่ยนแปลงน้ำหนัก' isnot ระบุไว้อย่างชัดเจนในวรรณคดี ในดีใช้งานฉบับ-unteers เปลี่ยนแปลงน้ำหนักได้รับการประเมินในนาทีชั่วโมง (คือก่อนและหลังการออกกำลังกาย) ใน clinicalsetting เปลี่ยนน้ำหนักการประเมินมากกว่าวัน นอกจากนี้ถึงแม้ว่าน้ำหนักตัววัดปรากฏตรงไปตรงมาความสำคัญของปัจจัยโดยตรงสามารถส่งผลกระทบต่อการวัด (Lentner, 1984) ซึ่งอาจทำให้การใช้งานในเฉียบพลัน caresetting ท้าทาย.
ในวันปกติน้ำหนักตัวในชีวิตประจำวันชั้น uctuation เช่นเดียว asfactors ในชั้น uencing น้ำหนักทุกวันชั้น uctuation ในดีไฮเดรทรักษาที่โรงพยาบาลเก่ายังไม่ทราบ inthe ศึกษาปัจจุบันดังนั้นเราจึงมีวัตถุประสงค์เพื่อ (i) describetrends ของน้ำหนักทุกวันจากธรรมชาติชั้น uctuation ในดีรักษาที่โรงพยาบาล hydratedolder เป็นระยะเวลากว่า 9 ชั่วโมงเป็นเวลา 3 วัน (ii) ตรวจสอบว่าอาหารและชั้นบริโภค UID, clothingchanges และปัสสาวะและผลผลิตอุจจาระ ที่เกี่ยวข้องการเปลี่ยนแปลง withweight; และ (iii) ตรวจสอบความสอดคล้อง ofbody น้ำหนักในเวลาเดียวกันของวันในช่วงเวลา 3 วัน.
วัสดุและวิธีการ
นี้การศึกษานำร่องการสังเกตที่เกิดขึ้นกว่า 8 weekswithin ผู้สูงอายุและการฟื้นฟูสมรรถภาพหน่วย (Garu) หน่วย aninpatient โรงพยาบาลที่มีผู้สูงอายุ ทรานส์ ferred หลังจากขั้นตอนการดูแลผู้ป่วยทันทีเพื่อ enablerehabilitation ไปที่บ้าน E
ลักษณะผู้เข้าร่วม
รับการอนุมัติสำหรับ thical studywas ที่ได้รับจากการวิจัยของมนุษย์โรงพยาบาล ethicscommittee.
ผู้เข้าร่วมรวมถึงผู้ที่เข้ารับการรักษาที่มีความยาว Garu anexpected เข้าพักกว่า 4 วันที่อายุ 60 yearsand ที่มีความสามารถในการยืนอยู่ในและนอก weighingscales อิสระ ผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสูญเสียflอิ๊ดจากภายในเซลล์ ( interstitial ) ช่องสุด causingcellular ผึ่งให้แห้ง ( McGee et al . , 1999 ; โทมัส et al . , 2003 ) .
ถึงแม้ว่ามาตรฐานทองสำหรับการประเมินความชุ่มชื้น sta ทัสที่มีอยู่ ( Weinberg & minaker , 1995 ; อาร์มสตรอง , 2007 ) , การเปลี่ยนแปลงเปอร์เซ็นต์น้ำหนักในระยะสั้นเป็น acceptedprocess ที่สุดสำหรับคอน จึง rming dehydration ( Weinberg & Mina เคอร์ , 1995 ; เมอร์ฟี , 1998 ;วอตเติ้น et al . , 2008 ) dehydra ผ่านการประเมินโดยการสูญเสียน้ำหนักในระยะสั้นถึง 3% หลังจากการออกกำลัง และ / หรือ flวิดาจำกัดได้ beenundertaken ในสุขภาพเด็ก ( gopinathan et al . , 1988 ; shirreffs & maughan , 1998 ; Kovacs et al . , 1999 ) andhealthy เก่า ( Phillips et al . , 1984 ; takamata et al . , 2542 ) อาสาสมัคร แม้ว่าไม่ได้ในหมู่คนรุ่นเก่า withincare การตั้งค่าจรรยาบรรณดังกล่าวfl uidrestriction ไม่เหมาะสมสำหรับเข้าศึกษา กฎระเบียบ popu รุ่นเก่า นอกจากนี้ การประมาณน้ำหนักขาดfl uctuation ช่วงจากอาสาสมัครสุขภาพดี HOS pitalised คนรุ่นเก่ายังเป็นปัญหาที่เป็นผล ofdiseases ที่อาจfl uence hydration ( Gennari & kassir เอ้อ , 1974 ; spira et al . ,1997 ) และอายุ changeswith ทางสรีรวิทยา เช่น ฟังก์ชันไตลดลง ( ทอด& palev ท้องฟ้า , 1997 ; มิลเลอร์ , 1997 ) .
แม้จะศึกษาการทดสอบภาวะ dehydration inolder คนโรงพยาบาล การดูแลแก่ประชาชนในหมู่ที่ได้รับ classi จึงเอ็ดเป็น > 3% ระยะสั้นในการสูญเสียน้ำหนัก ( Weinberg & minaker , 1995 ) , dehydration อ่อนเป็น 2 %และรุนแรง dehydration เป็น > 5% ระยะสั้นในการสูญเสียน้ำหนัก ( วอตเติ้น et al . , 2008 ) อย่างไรก็ตาม ข้อมูลเพื่อสนับสนุน theserecommendations ด้วยความเคารพตามปกติทุกวัน น้ำหนักfl UC -
tuations ใน hydrated ดีแก่คนไม่เข้าในขณะนี้อยู่ในระดับสากล นอกจากนี้ เวลาที่ถือเป็นระยะสั้นน้ำหนักเปลี่ยนแปลงไม่อย่างชัดเจนระบุในวรรณคดี ในดีงานเล่มที่ unteers น้ำหนักเปลี่ยนแปลงจะประเมินในนาทีเป็นชั่วโมง ( คือก่อนและหลังกิจกรรมทางกาย ) ใน clinicalsetting น้ำหนักเปลี่ยนแปลงจะประเมินผ่านวัน นอกจากนี้ แม้ว่าวัดน้ำหนักตัวจะปรากฏขึ้นชัดเจน ขนาดของปัจจัยที่ส่งผลโดยตรงต่อการวัด ( lentner , 1984 ) ซึ่งอาจทำให้การใช้งานใน caresetting เฉียบพลัน
วันที่ท้าทายปกติทุกวัน น้ำหนักfl uctuation เช่นกัน asfactors ในfl uencing uctuation flน้ำหนักทุกวันใน hydrated ดีเก่าเข้าคน ยังคงไม่ทราบแน่ชัด ในการศึกษา เราจึงมีวัตถุประสงค์เพื่อ : ( ฉัน ) describetrends ธรรมชาติทุกวัน น้ำหนักfl uctuation ดี hydratedolder เข้าคนตลอดระยะเวลาการศึกษา 3 วัน 2 ) ตรวจสอบว่าอาหารและการบริโภค clothingchanges fl uid , ,และปัสสาวะในผลผลิตมีความสัมพันธ์ด้วยการเปลี่ยนแปลง และ ( 3 ) ศึกษาความสอดคล้อง ofbody น้ำหนักในเวลาเดียวกันของวัน มากกว่า 3 วัน ระยะเวลา .

นี้สังเกตวัสดุและวิธีการ การศึกษานำร่องเกิดขึ้นเมื่อ 8 weekswithin หน่วยเวชศาสตร์ผู้สูงอายุและการฟื้นฟูสมรรถภาพ ( ของฉัน )aninpatient โรงพยาบาลหน่วยที่คนรุ่นเก่าจะข้าม ferred หลังจากทันทีเฉียบพลันดูแล enablerehabilitation เฟสบ้าน E

ลักษณะผู้เข้าร่วม thical อนุมัติเรื่องที่ได้รับจากโรงพยาบาล คือ ทรัพยากรมนุษย์ ethicscommittee .
ผู้เข้าร่วม รวมผู้เข้า anexpected ของฉันกับความยาวของการเข้าพักกว่า 4 วันอายุ 60 ปี ที่สามารถยืนและปิด weighingscales อิสระ ผู้ป่วย