Darwin’s finches are of course famo

Darwin’s finches are of course famous for being studied by Charles Darwin during his voyage on the Beagle; their remarkable biodiversity, for instance in their beak shapes, being one of the major pieces of evidence leading him to formulate the theory of evolution and natural selection. (The beaks of these finches, incidentally, formed the topic of a Pulitzer Prize-winning book, based in large part on the Grants’ research.) They consist of 14 different species, which are distributed separately and together in different combinations of islands in the Galápagos archipelago, which has the fortune to be a relatively pristine environment (it is part of Ecuador’s national park system). Their importance to evolutionary biology is due in part to the fact that their evolutionary radiation is very recent by evolutionary standards; indeed, data from their mitochondrial DNA and microsatellites, combined with an allozyme molecular clock, have shown that these species all evolved from a common ancestor about 2 or 3 million years ago. (For comparison, geological data shows that each of the islands of the archipelago emerged above sea level between 5 to 9 million years ago.)

Grant and her fellow researchers have tracked the finches on the island of Daphne Major in the Galápagos for the past 35 years – banding them, measuring them, and taking blood samples for DNA analysis. There are two major species of finches on this island: Geospiza scandens (common cactus-finch), which is a larger finch with a more pointed beak that feeds primarily on cactus seeds, and Geospiza fortis (medium ground-finch), which is a smaller finch with a stronger, blunter beak and a more varied diet, feeding on pollen and nectar as well as the smaller of the cactus seeds. Both finches have a fairly rapid life cycle, being fully grown after about two months, breeding every year, and living up to 16 years. They are genetically very similar, and in fact interbreed very occasionally (about 1% of the time), but are distinct enough to be considered different species. Here is a picture of the ancestry of these and other finches from the Encyclopedia Britannica:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟินช์ดาร์วินมีชื่อเสียงมีการศึกษาโดยชาร์ลส์ดาร์วินในระหว่างการเดินทางของเขาบนสายสืบ แน่นอน ความโดดเด่นความหลากหลายทางชีวภาพ เช่นในรูปทรงของจะงอยปาก ชิ้นส่วนสำคัญของหลักฐานที่นำเขากำหนดทฤษฎีวิวัฒนาการและการคัดเลือกโดยธรรมชาติอย่างใดอย่างหนึ่ง (จะงอยปากของเหล่าฟินช์ โดยบังเอิญ รูปแบบหัวข้อของหนังสือรางวัล Pulitzer ส่วนใหญ่อิงจากงานวิจัยของแกรนท์) พวกเขาประกอบด้วย 14 สาย พันธุ์ ซึ่งมีกระจายแยกกัน และร่วมกัน ในการรวมกันของหมู่เกาะในหมู่เกาะกาลาปากอส มีโชคลาภจะเป็นสภาพแวดล้อมค่อนข้างเก่า (เป็นส่วนหนึ่งของระบบอุทยานแห่งชาติของเอกวาดอร์) ความสำคัญกับชีววิทยาวิวัฒนาการคือด้วยความจริงที่ว่ารังสีของวิวัฒนาการล่าสุด โดยวิวัฒนาการมาตรฐาน แน่นอน ข้อมูลจากจื่อและ microsatellites รวมกับนาฬิกามีโมเลกุล allozyme ได้แสดงให้เห็นว่า พันธุ์เหล่านี้วิวัฒนาการมาจากบรรพบุรุษร่วมกันเกี่ยวกับ 2 หรือ 3 ล้านปีที่ผ่านมา (สำหรับการเปรียบเทียบ ข้อมูลทางธรณีวิทยาแสดงว่า แต่ละเกาะของหมู่เกาะโผล่ออกมาเหนือระดับน้ำทะเลระหว่าง 5 กับ 9 ล้านปีมา)Grant และนักวิจัยที่เพื่อนของเธอได้ติดตามฟินช์บนเกาะของใหญ่ควยในกาลาปากอส 35 ปี – รัดพวกเขา วัดพวกเขา และถ่ายเลือดตัวอย่างสำหรับการวิเคราะห์ดีเอ็นเอ มีสองสายพันธุ์ที่สำคัญของฟินช์บนเกาะนี้: scandens Geospiza (ทั่วไปแคคตัสเรซิเดนซี่), ซึ่งเป็นเรซิเดนซี่ขนาดใหญ่ มีจะงอยปากแหลมมากที่กินส่วนใหญ่เมล็ดแคคตัส และ fortis Geospiza (กลางล่างเรซิเดนซี่), ซึ่งเป็นเรซิเดนซี่เล็กแข็งแกร่ง จะงอยปาก blunter และ อาหารหลากหลายมาก กินเกสร และรีสอร์ท ตลอดจนการเล็กของเมล็ดแคคตัส ฟินช์ทั้งสองได้อย่างรวดเร็วเป็นธรรมวงจรชีวิต การโตเต็มที่หลังจากสองเดือน พันธุ์ทุกปี และอยู่ถึง 16 ปี พวกเขามีพันธุกรรมคล้ายกันมาก และในความเป็นจริง interbreed มากเป็นครั้งคราว (ประมาณ 1% ของเวลา), แต่จะแตกต่างเพียงพอที่จะเป็นสายพันธุ์ นี่คือภาพของบรรพบุรุษของเหล่านี้และอื่น ๆ ฟินช์จากสารานุกรม Britannica:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นกฟินช์ดาร์วินเป็นหลักสูตรที่มีชื่อเสียงที่จะศึกษาโดย ชาร์ลส์ ดาร์วินในระหว่างการเดินทางของเขาบน Beagle ; ความหลากหลายทางชีวภาพที่น่าทึ่งของพวกเขา ตัวอย่างเช่นในรูปร่างของจะงอยปากเป็นหนึ่งในชิ้นสำคัญของหลักฐานพาไปศึกษาทฤษฎีวิวัฒนาการและการคัดเลือกตามธรรมชาติ ( จงอยปากเหล่านี้ นกฟินช์ อนึ่ง ขึ้นหัวข้อเป็นรางวัลพูลิตเซอร์รางวัลหนังสืออยู่ในขนาดใหญ่ส่วนหนึ่งในทุนวิจัย ) ประกอบด้วยสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน 14 ซึ่งจะกระจายแยกด้วยกันในชุดค่าผสมที่แตกต่างกันของเกาะใน ecuador . kgm เกาะซึ่งมีโชคลาภเป็นสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้าง บริสุทธิ์ ( มันเป็นส่วนหนึ่งของระบบอุทยานแห่งชาติของเอกวาดอร์ ) ความสำคัญชีววิทยาวิวัฒนาการคือเนื่องจากในส่วนความจริงที่ว่ารังสีวิวัฒนาการของพวกเขาล่าสุดมากโดยมาตรฐานวิวัฒนาการ ; แน่นอนข้อมูลจากดีเอ็นเอ และไมโครแซทเทลไลท์ รวมกับ allozyme โมเลกุลนาฬิกา พบว่าสายพันธุ์เหล่านี้ทั้งหมดที่วิวัฒนาการมาจากบรรพบุรุษร่วมกันประมาณ 2 หรือ 3 ล้านปีก่อน ( การเปรียบเทียบข้อมูลทางธรณีวิทยา พบว่า แต่ละเกาะของหมู่เกาะที่โผล่ขึ้นมาเหนือระดับน้ำทะเลระหว่าง 5 ถึง 9 ล้านปีมาแล้ว )ให้นักวิจัยและเพื่อนของเธอได้ติดตามนกฟินซ์บนเกาะของแดฟนี่ย์ สาขาใน ecuador . kgm สำหรับที่ผ่านมา 35 ปี–แถบนั้น วัด และนำตัวอย่างเลือด เพื่อตรวจดีเอ็นเอ มีหลักสองชนิดของนกฟินซ์บนเกาะนี้ geospiza scandens ( กระบองเพชรทั่วไปฟินช์ ) , ซึ่งเป็น ฟินซ์ขนาดใหญ่ที่มีจะงอยปากแหลมเป็นอาหารหลักในเมล็ดแคคตัส และ geospiza FORTIS ( ฟินช์พื้นดินกลาง ) ซึ่งเป็น ฟินช์ขนาดเล็กที่มีแข็งแกร่ง ปาก blunter และอาหารที่หลากหลายมากขึ้น อาหารใน เกสรและน้ำหวานเป็นขนาดเล็กของต้นกระบองเพชรเมล็ด ทั้งบนมีวัฏจักรชีวิตที่ค่อนข้างรวดเร็ว เป็น โต เต็มที่ หลังจากนั้นประมาณ 2 เดือน ออกลูกทุกปี และมีชีวิตอยู่ได้ถึง 16 ปี พวกเขามียีนที่คล้ายกันมากและในความเป็นจริงทำให้ผสมพันธุ์กันระหว่างสัตว์ต่างสายพันธุ์มากบางครั้ง ( ประมาณ 1% ของเวลา ) แต่ชัดเจนเพียงพอที่จะพิจารณาชนิด นี่คือภาพของบรรพบุรุษของเหล่านี้และบนอื่น ๆจากสารานุกรม Britannica :