Monsieur Signy l'Abbaye was a maste

Monsieur Signy l'Abbaye was a master artist in his day, who in 1392 was ready to retire. It was the month of May. But Guiliano Bartoli, a rich Italian patron, sent for him saying, "I'd like a portrait of myself on my banquet room wall. Could you paint it? It's 20 feet tall."


Large View - 81K
Contemplating this request, Monsieur l'Abbaye shook his head. "I'm ready to retire, so I'm not available for hire. I'm sorry. I simply can't paint your portrait." But seeing the disappointment in Senior Bartoli's eyes, he continued, "Well, there's a possibility if you can find it in your heart to allow me to explore the limits of my abilities. Not for money mind you, but for food and a bed instead. Furthermore, you need not even pose because my memory's excellent. Already I can see your portrait and how to derive it. But I insist, Senior Bartoli, while I work your portrait stays private -- even from you!"

This is strange, thought the patron, but he also thought about how highly the artist had been recommended. "Of course," he said "Anything you wish, but I insist upon paying you at least something for your effort. Let's draw up a contract."
Now a glint came to Monsieur l'Abbaye's eyes as he gazed upon that 20-foot wall and thought of all that space, such a wonderful place for schemes and things to give imagination wings. Because, unknown to Senior Bartoli, or anyone else for that matter, for all of his career (which was 45 years) Monsieur L'Abbaye had yearned to paint in his own way. And what way was that? Certainly not the style of Byzantine or of Proto-Renaissance. No. Monsieur Signy l'Abbaye had hungered to break free of restraints. But the guild, his craft and livelihood, would never have allowed it so he followed their rules although never proud of it. Of course he didn't reveal this to Senior Bartoli.
Signing the contract, they sealed the agreement.

Immediately the master artist threw a high curtain in front of the wall, a curtain through which Senior Bartoli couldn't see at all. He tried to peek, but Monsieur l'Abbaye insisted on total privacy for his artistic techniques.

A week passed. "How is it coming?" asked the hopeful Senior Bartoli.

Answering him from behind the curtain, Monsieur l'Abbaye said, "It's coming quite well. You know, at the age of eight I was apprentice to the great Ambrogio Lorenzetti. I could never dishonor his name. He taught me the art of grinding pigment, laying plaster, sometimes slowly, sometimes faster. He taught me how to draw and, most important, not to hurry. My training was rigorous and after certification even more vigorous. Senior Bartoli, a masterpiece... takes a while at least."

Reluctantly, Senior Bartoli withdrew.

A month passed. "How is it coming?" Senior Bartoli asked.

"It's coming well," said Monsieur l'Abbaye, again from behind the curtain. Along with his words came the strange sounds of swooshing, clanking and slapping. "You know you're fortunate it's I painting your portrait. Only buon fresco will do. It's four coats of lime plaster. First layer the trullisatio, followed by the arriccio, then the anenato and finally the intonaco not to mention the part where I draw. But it's the best plaster process I ever saw. Senior Bartoli, it will last forever, but alas, it's a time-consuming endeavor."

Sighing deeply, the patron again withdrew. Just how long would this take? Who knew?

Another three, four months passed and finally half a year went by. Senior Bartoli, the patron, marched in demanding of Monsieur l'Abbaye, the master artist, to see his portrait, "You must be finished by now and today I will see it!" he shouted, shaking with frustration.

Stepping from behind the cloth as though surprised by such anger, Monsieur l'Abbaye said calmly. "That's fine. You needed only to request it." And he pulled aside the 20-foot curtain.

Guiliano Bartoli stood for a minute and then his mouth fell open, his eyes turned red and he grabbed what few hairs he had left on his head. He did a little hop, and then a twitch, and his eyebrows contorted as though bewitched. Guiliano Bartoli obviously did not like his portrait, not a bit. Guiliano Bartoli threw a fit.

"How absurd, how obscene. What does this mean? You'll not receive one Florine, do you hear? You're not an artist, maybe a thief or a madman. Get out of my sight! You'll leave my house tonight or I'll throw you out!"

So what had Monsieur l'Abbaye drawn that was wrong? He couldn't see it, he'd fussed and fixed for so long. It was his masterpiece. He wasn't sorry, no, not at all, that he had drawn to his heart's content for 20 feet tall. No matter what anybody could say, Monsieur Signy l'Abbaye had drawn it his way. Perhaps his patron couldn't tolerate his obsession with cubist expression, but Picasso would have been proud.


Large View - 83K
If truth be told Monsieur l'Abbaye wasn't crazy, surely. He'd simp

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นาย Signy l'Abbaye เป็นศิลปินต้นแบบในวันที่เขาที่ในปี 1392 ก็พร้อมที่จะออกจากตำแหน่ง มันเป็นเดือนพฤษภาคม แต่ Guiliano Bartoli, เป็นผู้มีพระคุณของอิตาลีที่อุดมไปด้วยส่งให้เขาพูดว่า "ฉันต้องการภาพของตัวเองบนผนังห้องจัดเลี้ยงของฉันคุณสามารถวาดมัน 20 ฟุตสูง.."


ดูขนาดใหญ่ - 81K
ใคร่ครวญคำขอนี้นาย L 'Abbaye ส่ายหัว "ผมพร้อมที่จะออกจากตำแหน่งดังนั้นฉันไม่สามารถใช้ได้สำหรับการเช่า. ฉันขอโทษ. ฉันก็ไม่สามารถวาดภาพของคุณ." แต่เห็นความผิดหวังในสายตาอาวุโส Bartoli ของเขายังคง "ดีมีความเป็นไปได้ว่าคุณสามารถหามันอยู่ในหัวใจของคุณเพื่อให้ฉันไปสำรวจขอบเขตของความสามารถของฉัน. ไม่เหมาะสมใจคุณ แต่สำหรับอาหารและเตียงแทน . นอกจากนี้คุณต้องไม่ได้ก่อให้เกิดเพราะหน่วยความจำของฉันที่ดีเยี่ยมแล้วฉันสามารถดูภาพของคุณและวิธีที่จะได้รับมัน แต่ผมยืนยันอาวุโส Bartoli ขณะที่ผมทำงานภาพของคุณอยู่เอกชน -.. แม้จะมาจากคุณ "

นี้เป็นที่แปลกประหลาด คิดว่าผู้มีพระคุณ แต่เขาก็ยังคิดเกี่ยวกับวิธีสูงศิลปินที่ได้รับการแนะนำ "แน่นอน" เขากล่าวว่า "สิ่งที่คุณต้องการ แต่ผมยืนยันการจ่ายเงินอย่างน้อยคุณบางอย่างสำหรับความพยายามของคุณ. ลองวาดขึ้นในสัญญา."
ตอนนี้แววมาตานาย l'Abbaye ในขณะที่เขาจ้องอยู่กับที่ 20 ฟุต ผนังและความคิดของทุกพื้นที่ที่ดังกล่าวเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมสำหรับรูปแบบและสิ่งที่จะให้ปีกจินตนาการ เพราะไม่รู้จักกับอาวุโส Bartoli หรือคนอื่น ๆ สำหรับเรื่องที่สำหรับทุกอาชีพของเขา (ซึ่งเป็น 45 ปี) นาย L'Abbaye ได้ปรารถนาการวาดในทางของตัวเอง และสิ่งที่จะเป็นเช่นนั้น? ไม่แน่นอนรูปแบบของไบเซนไทน์หรือของโปรโตเรเนสซอง ฉบับที่นาย Signy l'Abbaye ได้กระหายที่จะแยกเป็นอิสระจากพันธนาการ แต่กิลด์, งานฝีมือและการดำรงชีวิตของเขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้มันเพื่อให้เขาตามกฎของพวกเขาแม้จะไม่เคยภาคภูมิใจของมัน แน่นอนว่าเขาไม่ได้เปิดเผยนี้เพื่ออาวุโส Bartoli.
ลงนามในสัญญาที่พวกเขาปิดผนึกสัญญา.

ทันทีศิลปินต้นแบบโยนผ้าม่านสูงในด้านหน้าของผนังผ้าม่านผ่านที่อาวุโส Bartoli ไม่สามารถมองเห็นได้ทั้งหมด เขาพยายามที่จะแอบมอง แต่นาย l'Abbaye ยืนยันในความเป็นส่วนตัวทั้งหมดสำหรับเทคนิคศิลปะของเขา.

สัปดาห์ที่ผ่าน "มันเป็นวิธีการมา?" ถามความหวังอาวุโส Bartoli.

ตอบรับเขาจากหลังม่านนาย l'Abbaye กล่าวว่า "มันมาค่อนข้างดี. คุณจะรู้ว่าอายุแปดขวบผมเป็นเด็กฝึกงานที่ยิ่งใหญ่ Ambrogio Lorenzetti. ฉันไม่เคยเสื่อมเสียชื่อของเขา. เขา สอนให้ฉันศิลปะของการบดเม็ดสีวางปูนบางครั้งช้าบางครั้งได้เร็วขึ้น. เขาสอนฉันวิธีการวาดและที่สำคัญที่สุดไม่รีบร้อน. การฝึกอบรมของฉันเป็นอย่างเข้มงวดและหลังจากที่ได้รับการรับรองแม้แต่แข็งแรงมากขึ้น. อาวุโสบาร์โทลิชิ้นเอก .. . เวลาในขณะที่อย่างน้อย. "

เต็มใจอาวุโส Bartoli ถอนตัว.

เดือนที่ผ่าน "มันเป็นวิธีการมา?" อาวุโส Bartoli ถาม.

"มันมาอย่างดี" นาย l'Abbaye อีกครั้งจากหลังม่านกล่าวว่า พร้อมกับคำพูดของเขามาเสียงที่แปลกประหลาดของ swooshing, ส่งเสียงลากโซ่และตบ "คุณรู้ว่าคุณโชคดีก็ฉันภาพวาดของคุณ. เท่านั้น Buon ปูนเปียกจะทำ. มันสี่เสื้อปูนปลาสเตอร์. ชั้นแรก trullisatio ตามด้วย arriccio แล้ว anenato และในที่สุดก็อินโทนาโคที่จะไม่พูดถึงส่วนหนึ่งที่ผม วาด. แต่มันเป็นกระบวนการพลาสเตอร์ที่ดีที่สุดที่ผมเคยเห็น. อาวุโส Bartoli ก็จะมีอายุตลอดไป แต่อนิจจามันเป็นความพยายามที่ใช้เวลานาน. "

ถอนหายใจลึกผู้มีพระคุณอีกครั้งถอนตัวออก นานว่าวิธีนี้จะใช้เวลา? ใครจะรู้?

อีกสามสี่เดือนผ่านไปและในที่สุดก็ครึ่งปีผ่านไป อาวุโส Bartoli ผู้มีพระคุณที่เดินในการเรียกร้องของนาย l'Abbaye ศิลปินต้นแบบที่จะเห็นภาพของเขา "คุณต้องเสร็จสิ้นโดยขณะนี้และในวันนี้เราจะเห็นมัน!" เขาตะโกนสั่นกับแห้ว.

ก้าวจากด้านหลังผ้าราวกับว่าประหลาดใจด้วยความโกรธเช่นนาย l'Abbaye กล่าวอย่างใจเย็น "นั่นคือดี. คุณจำเป็นเท่านั้นที่จะขอมัน." และเขาก็ดึงกันม่าน 20 ฟุต.

Guiliano Bartoli ยืนสำหรับนาทีแล้วปากของเขาลดลงเปิดดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงและเขาคว้าสิ่งที่ขนไม่กี่เขาทิ้งไว้บนศีรษะของเขา เขาได้ Hop เล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วชักและคิ้วของเขาบิดเบี้ยวราวกับเสก Guiliano Bartoli เห็นได้ชัดว่าไม่ชอบภาพของเขาไม่บิต Guiliano Bartoli โยนพอดี.

"วิธีการที่ไร้สาระวิธีลามกอนาจาร. สิ่งนี้หมายความว่าอย่างไรคุณจะไม่ได้รับหนึ่ง Florine คุณจะได้ยิน? คุณไม่ได้เป็นศิลปินอาจจะเป็นโจรหรือคนบ้า. รับออกไปจากสายตาของฉัน! คุณจะปล่อยคืนนี้บ้านของฉันหรือฉันจะโยนคุณออก! "

ดังนั้นสิ่งที่นาย l'Abbaye วาดที่ถูกผิดหรือเปล่า? เขาไม่สามารถเห็นมันเขาจะยุ่งและคงเป็นเวลานาน มันเป็นผลงานชิ้นเอกของเขา เขาไม่ได้ขออภัยไม่มีไม่ได้ทั้งหมดที่เขาได้วาดไปที่เนื้อหาหัวใจของเขาเป็นเวลา 20 ฟุตสูง ไม่ว่าสิ่งที่ทุกคนอาจจะบอกว่านาย Signy l'Abbaye ได้วาดมันด้วยวิธีของเขา บางทีอาจจะเป็นผู้มีพระคุณของเขาไม่สามารถทนต่อการครอบงำจิตใจของเขาด้วยการแสดงออก Cubist แต่ปิกัสโซจะได้รับความภาคภูมิใจ.


ดูขนาดใหญ่ - 83K
ถ้าจริงจะบอกว่านาย l'Abbaye ไม่ได้บ้าแน่นอน เขาต้องการ simp