Did you see that?" Joe said to his

Did you see that?" Joe said to his friend Bill. "You're a great shooter!" Bill caught the basketball and bounced it before throwing it again. The ball flew into the net. "Bill, you never miss!" Joe said admiringly. "Unless I'm in a real game," Bill complained. "Then I miss all the time." Joe knew that Bill was right. Bill performed much better when he was having fun with Joe in the school yard than he did when he was playing for the school team in front of a large crowd. "Maybe you just need to practice more," Joe suggested. "But I practice all the time with you!" Bill objected. He shook his head. "I just can't play well when people are watching me." "You play well when I'm watching," Joe pointed out. "That's because I've known you since we were five years old," Bill said with a smile. "I'm just not comfortable playing when other people are around." Joe nodded and understood, but he also had an idea. The next day Joe and Bill met in the school yard again to practice. After a few minutes, Joe excused himself. "Practice without me," Joe said to his friend. "I'll be back in a minute." Joe hurried through the school building, gathering together whomever he could find—two studenher, two secretaries, and a janitor.Wts, a math teachen Joe explained why he needed them, everyone was happy to help. Joe reminded the group to stay quiet as they all went toward the school's basketball court. As Joe had hoped, Bill was still practicing basketball. He made five baskets in a row without noticing the silent people standing behind him. "Hey, Bill!" Joe called out finally. Bill turned. A look of surprise came over his face. "I just wanted to show you that you could play well with people watching you," Joe said. "Now you'll have nothing to worry about for the next game!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดูที่" โจกล่าวว่า เพื่อนของเขาเรียกเก็บเงิน "คุณปืนดี" ตั๋วจับบาสเก็ต และเด้งก่อนทิ้งอีก ลูกบินที่ "ตั๋ว คุณไม่ควรพลาด" โจ admiringly กล่าว "ถ้าฉันอยู่ในเกมจริง รายการแนะนำ "แล้วคิดถึงตลอดเวลา" โจรู้ว่า ตั๋วถูก รายการทำดีเมื่อเขามีความสนุกกับโจในลานโรงเรียนกว่าเขาได้เมื่อเขาได้เล่นทีมโรงเรียนชนขนาดใหญ่ โจแนะนำ "บางทีคุณก็ต้องฝึกเพิ่มเติม "แต่ฉันฝึกตลอดเวลากับคุณ" รายการที่ objected เขาจับหัวของเขา "เพียงไม่เล่นดีเมื่อคนดูฉัน" "คุณเล่นดีเมื่อฉันกำลังดู โจชี้ออก "นั่นเป็น เพราะผมรู้จักคุณเนื่องจากเรามีอายุ 5 ปี ตั๋วกล่าว ด้วยรอยยิ้ม "ฉันไม่สบายเล่นเมื่อคนอื่น ๆ รอบๆ" โจพยักหน้า และทำความเข้าใจ แต่เขายังมีความคิด วันโจและรายการถัดไปตามลานโรงเรียนอีกครั้งเพื่อปฏิบัติการ หลังจากไม่กี่นาที โจรับเอง "ปฏิบัติ โดยฉัน โจพูดกับเพื่อนของเขา "จะกลับในนาทีนี้" โจรีบผ่านโรงเรียนสร้าง รวบรวมกัน whomever เขาพบ — studenher สอง เรื่องที่สอง และ janitor Wts, teachen คณิตศาสตร์โจอธิบายสาเหตุที่เขาต้องการพวกเขา คนยินดีที่จะช่วย โจนึกถึงการพักผ่อนเงียบกับพวกเขาทั้งหมดไปสู่สนามบาสเกตบอลของโรงเรียน ขณะที่โจมีหวัง ตั๋วถูกยังคงฝึกบาสเกตบอล เขาทำตะกร้าห้าในแถวโดยไม่ต้องซักถามคนเงียบที่ยืนอยู่ด้านหลัง "เฮ้ บิล" โจเรียกว่าออกในที่สุด รายการที่เปิด มาดูของแปลกใจผ่านใบหน้าของเขา โจกล่าวว่า "ฉันแค่อยากจะแสดงให้คุณที่คุณสามารถเล่นกับคนดูคุณ "ตอนนี้คุณจะมีอะไรที่ต้องกังวลเกี่ยวกับในเกมถัดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณเห็นว่า? "โจกล่าวว่าเพื่อนของเขาบิล." คุณเป็นนักกีฬาที่ดี! "บิลจับบาสเกตบอลและเด้งมันก่อนที่จะโยนมันอีกครั้ง. ลูกบินเข้าสุทธิ." บิลคุณไม่พลาด! "โจ กล่าวชื่นชม. "ถ้าผมอยู่ในเกมจริง" บิลบ่น. "จากนั้นฉันคิดถึงทุกเวลา." โจรู้ว่าบิลที่ถูกต้อง. บิลทำได้ดีมากเมื่อเขาได้มีความสนุกสนานกับโจในบ้านโรงเรียนกว่าเขา เมื่อเขาได้เล่นให้กับทีมโรงเรียนในด้านหน้าของฝูงชนขนาดใหญ่. "บางทีคุณก็จำเป็นต้องปฏิบัติมากขึ้น" โจแนะนำ. "แต่ฉันฝึกฝนตลอดเวลากับคุณ!" บิลคัดค้าน. เขาส่ายหัว ". ผม ก็ไม่สามารถเล่นได้ดีเมื่อมีคนกำลังเฝ้าดูฉัน. "" คุณเล่นได้ดีเมื่อฉันดู "โจชี้ให้เห็น." นั่นเป็นเพราะผมรู้จักคุณตั้งแต่เรายังเป็นห้าปี "บิลกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ฉันแค่ไม่สบายเล่นเมื่อมีคนอื่น ๆ ที่อยู่รอบ ๆ ." โจพยักหน้าและเข้าใจ แต่เขาก็ยังมีความคิด. วันรุ่งโจและบิลพบในบ้านโรงเรียนอีกครั้งเพื่อปฏิบัติ. หลังจากไม่กี่นาทีโจขอตัว . "การปฏิบัติโดยไม่ต้องฉัน" โจกล่าวว่าเพื่อนของเขา "ฉันจะกลับมาในนาทีที่." โจรีบผ่านการสร้างโรงเรียนรวมตัวกันคนใดคนหนึ่งที่เขาจะได้พบกับสอง studenher สองเลขานุการและ janitor.Wts คณิตศาสตร์ teachen โจอธิบายว่าทำไมเขาต้องการพวกเขาทุกคนยินดีที่จะช่วย โจเตือนกลุ่มที่จะเข้าพักที่เงียบสงบขณะที่พวกเขาทั้งหมดไปทางสนามบาสเกตบอลของโรงเรียน ขณะที่โจหวังว่าบิลก็ยังคงฝึกซ้อมบาสเกตบอล เขาทำห้าตะกร้าในแถวโดยไม่สังเกตเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างหลังเงียบเขา "เฮ้บิล!" โจเรียกว่าออกมาในที่สุด บิลหัน รูปลักษณ์ของความประหลาดใจมาใบหน้าของเขา "ฉันแค่อยากจะแสดงให้คุณเห็นว่าคุณสามารถเล่นได้ดีกับคนที่ดูคุณ" โจกล่าวว่า "ตอนนี้คุณจะมีอะไรที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับเกมต่อไป!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณเห็นนั่นมั้ย ? " โจบอกว่าบิลเพื่อนของเขา . " คุณเป็นนักกีฬาที่ดี ! " บิลจับบาสเกตบอลและเด้งมันก่อนที่จะโยนอีกครั้ง บอลลอยเข้าไปในสุทธิ . บิล คุณไม่พลาด ! โจพูด admiringly ” ถ้าฉันไม่ได้อยู่ในเกมจริง " บิลบ่น " แล้วฉันก็คิดถึงตลอดเวลา " โจรู้ว่าบิลพูดถูกบิลแสดงได้ดีมาก เมื่อเขาสนุกกับโจ ที่สนามในโรงเรียนกว่าเขาเมื่อเขาได้เล่นให้กับทีมโรงเรียนในด้านหน้าของฝูงชน” บางที คุณอาจจะต้องฝึกให้มากขึ้น , " โจแนะนำ " . แต่ฉันใช้เวลาทั้งหมดฝึกฝนกับคุณ ! " บิลคัดค้าน . เขาส่ายหัวของเขา " . ผมก็เล่นไม่ได้ดี เมื่อคนมองฉัน " " คุณเล่นได้ดี เมื่อฉันดู " โจ ชี้ให้เห็น" นั่นเป็นเพราะเราก็รู้จักกันมาตั้งแต่เราอายุ 5 ขวบ " บิลกล่าวด้วยรอยยิ้ม " ฉันแค่ไม่เล่นสะดวกสบายเมื่อคนอื่น ๆรอบ ๆ " โจพยักหน้ารับและเข้าใจได้ แต่เขาก็มีความคิดว่า วันต่อมา โจ กับ บิล พบกันที่สนามในโรงเรียนอีกครั้งเพื่อฝึก หลังจากไม่กี่นาที , โจ ยกเว้นตัวเอง การปฏิบัติโดยไม่มีฉัน " โจพูดกับเพื่อนของเขา เดี๋ยวฉันจะกลับมา ." โจรีบผ่านตึกเรียน รวมตัวกัน คนที่เขาพบสอง studenher สองเลขานุการ และภารโรง WTS , คณิตศาสตร์ teachen โจอธิบายว่าทำไมเขาถึงต้องการมัน ทุกคนก็ยินดีช่วยครับ โจ เตือนกลุ่มเงียบเช่นที่พวกเขาทั้งหมดไปทางสนามบาสของโรงเรียน ขณะที่ โจ หวังบิลยังซ้อมบาสเกตบอลเขาทำ 5 กระเช้าในแถวโดยไม่สังเกตเห็นคนเงียบยืนอยู่หลังเขา " เฮ้ บิล ! โจเรียกออกมาในที่สุด บิลเปลี่ยน ดูแปลกมาใบหน้าของเขา " . ฉันแค่อยากแสดงให้คุณที่คุณสามารถเล่นกับคนดู คุณ " โจกล่าว ตอนนี้คุณจะได้ไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับสำหรับเกมถัดไป