On November 25th, 1988, Junko left

On November 25th, 1988, Junko left School and was walking home (although some reports say she was walking to her part-time after school job.) She never made it home.

She was kidnapped by a group of young men, including a 17-year-old who was identified as ‘Jō’ and would be later given the surname Kamisaku. They kept her captive in the house owned by the parents of Kamisaku, in the Ayase district of Adachi, Tokyo.

That was the beginning of her 44 days of torture. She didn’t know her abductors, they had no grudge against her and there was nothing specific that they were after. They attacked her because they could, embarking on weeks of atrocities because they could, and because they wanted to.

To forestall a manhunt, the kidnappers coerced Furuta into calling her mother and telling her that she had run away from home, but was with “a friend” and was not in danger. He also browbeat her into posing as one of the boys’ girlfriends when the parents of the house where she was held were around, but when it became clear that the parents didn’t care either way, he dropped this pretext.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บน 25 พฤศจิกายน 1988 จุงโกะจากโรงเรียน และเดินหน้าแรก (แม้ว่าบางฉบับกำหนดว่า เธอเดินกับเธอหลังจากโรงเรียนงานพาร์ทไทม์) เธอไม่เคยทำบ้านเธอถูกลักพาตัวไปโดยกลุ่มของชายหนุ่ม รวมเป็น 17 ปีซึ่งระบุเป็น 'ปราสาทมา' และจะต่อให้นามสกุล Kamisaku พวกเขาเก็บเชลยของเธอในบ้านของผู้ปกครองของ Kamisaku ในอายาเสะอำเภอของอะดะ โตเกียวที่เป็นจุดเริ่มต้นของเธอ 44 ของการทรมาน เธอไม่รู้เธอ abductors พวกเขาโทษเธอไม่โกรธ และไม่มีอะไรระบุว่า พวกเขาหลังจาก พวกเขาโจมตีเธอเนื่อง จากพวกเขาไม่ สามารถ ล่วงสัปดาห์ในยามสงครามเนื่องจากพวกเขาได้ และพวกเขาต้องการการขัดขวางการซอม ลักพาตัวการบังคับ Furuta เรียกแม่ของเธอ และบอกเธอว่า เธอได้ทำงานจากบ้าน แต่กับ "เพื่อน" และไม่ได้อยู่ในอันตราย เขายัง browbeat เธอเป็นวางตัวเป็นหนึ่งในแฟนชายเมื่อพ่อแม่ของเธอถูกจัดบ้านได้รอบ แต่เมื่อเป็นที่ชัดเจนว่า ผู้ปกครองไม่ได้ดูแลด้วยวิธีใด เขาหลุดข้ออ้างนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน 1988, จุนโกะซ้ายของโรงเรียนและได้เดินกลับบ้าน (แม้ว่าบางรายงานบอกว่าเธอกำลังเดินไปนอกเวลางานของเธอหลังจากที่โรงเรียน.) เธอไม่เคยทำมันที่บ้าน. เธอถูกลักพาตัวโดยกลุ่มคนหนุ่มสาวรวมทั้ง 17 ทุบทุกสถิติเก่าที่ถูกระบุว่าเป็น 'Jōและจะได้รับภายหลังนามสกุล Kamisaku พวกเขายังคงถูกคุมขังอยู่ในบ้านของเธอเป็นเจ้าของโดยพ่อแม่ของ Kamisaku ในเขต Ayase ของ Adachi โตเกียว. นั่นคือจุดเริ่มต้นของ 44 วันของเธอจากการถูกทรมาน เธอไม่รู้ลักพาเธอพวกเขามีความเสียใจกับเธอไม่ได้และไม่มีอะไรที่เฉพาะเจาะจงที่พวกเขาหลังจากที่ พวกเขาโจมตีเธอเพราะพวกเขาได้เริ่มดำเนินการในสัปดาห์ของการสังหารโหดเพราะพวกเขาได้และเพราะพวกเขาต้องการที่จะ. เพื่อขัดขวางการล่า, ลักพาตัวบังคับ Furuta เข้าไปเรียกแม่ของเธอและบอกเธอว่าเธอได้หนีออกจากบ้าน แต่ก็มี " เพื่อน "และไม่ได้อยู่ในอันตราย นอกจากนี้เขายังรังแกเธอเข้าไปวางตัวเป็นหนึ่งในแฟนของเด็กเมื่อพ่อแม่ของบ้านที่เธอถูกจัดขึ้นเป็นรอบ ๆ แต่เมื่อเห็นได้ชัดว่าพ่อแม่ไม่ได้ดูแลอย่างใดเขาลดลงข้ออ้างนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อพฤศจิกายน 25 , 1988 , จุนโกะ ออกจากโรงเรียน และกำลังเดินกลับบ้าน ( แม้ว่าบางคนรายงานว่าเธอกำลังเดินกับเธอชั่วคราว หลังงานโรงเรียน เธอไม่ได้กลับบ้าน

เธอถูกลักพาตัวโดยกลุ่มของชายหนุ่ม รวม 17 ปี ที่ถูกระบุว่าเป็น ' เจโฮ ' และจะต่อมาให้ นามสกุล คามิเซคุ . พวกเขาขังเธอไว้ในบ้านที่เป็นเจ้าของโดยครอบครัวของ คามิเซคุ ,ในเซะ ตำบลอะดาโตเกียว

นั่นคือจุดเริ่มต้นของเธอ 44 วันแห่งการทรมาน เธอไม่รู้ว่าลักพาตัวเธอ พวกเขาไม่มีความแค้นกับเธอและมีอะไรเฉพาะเจาะจงที่พวกเขาต้องการ พวกมันทำร้ายเธอ เพราะพวกเขาได้ , embarking ในสัปดาห์สุดโหด เพราะพวกเขาได้ เพราะพวกเขาต้องการ

เพื่อขัดขวางการตามล่า ,ลักพาตัวบังคับ ฟุรุตะโทรหาแม่และบอกเธอว่า เธอหนีออกจากบ้าน แต่เป็น " เพื่อน " และไม่ได้อยู่ในอันตราย เขายังมาเอาเปรียบเธอวางตัวเป็นหนึ่งในแฟนของเด็ก เมื่อพ่อแม่ของบ้านที่เธอถืออยู่ แต่เมื่อมันกลายเป็นที่ชัดเจนว่า พ่อแม่ก็ไม่สนใจ เขาทิ้งข้ออ้างนี้