Chapter 563 – Temper tantrum appeas

Chapter 563 – Temper tantrum appeased (1)
His tone was ice-cold, cold as freezing ice, suddenly hearing it would obliterate a person’s prestige, wishing they could cover their face, sobbing with tears and running out.

But Su Luo could determine, even though he had on a cruel appearance, his eyes were not cold at all.

The smell of strong alcoholic drink also remained on his body, faintly carrying traces of the smell of blood. This made people vaguely imagine his savageness from last night.

Recalling that he had actually used that kind of method to vent his anger, Su Luo’s heart felt slightly sour and she subconsciously turned her face away.

Seeing Su Luo standing in front of him but not saying a word, Nangong Liuyun’s tone became increasingly disgusted: “Like a log sticking there, don’t you know how to apologize?”

Su Luo’s pitch-black as ink, star-like eyes only calmly looked at him, she was silent, unspeaking.

The sunlight hit his face, giving the cold contours of the side of his face some vitality.

Originally, his looks was handsome like the gods, but because of anger, it became even more prominent and vivid. It was nearly impossible for people to look away.

For a moment, both people were silent, mutually looking at each other.

The world seemed to have stood still at this moment.

Didn’t know how much time had passed, Nangong Liuyun suddenly stood up, limping to walk over and open the door to the room: “Why did you come here? Quickly leave, I don’t want to look at you at this moment.”

Nangong Liuyun’s forehead was tightly wrinkled, his complexion bad, his countenance appeared even more impatient.

Seeing Su Luo still standing there motionless, Nangong Liuyun became increasingly more impatient.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 563 - อารมณ์โกรธเคืองสำราญใจ (1)
. เสียงของเขาเป็นเย็นเย็นแช่แข็งน้ำแข็งก็ได้ยินมันจะลบล้างศักดิ์ศรีของบุคคลที่ต้องการให้พวกเขาสามารถครอบคลุมใบหน้าของพวกเขาร้องไห้ด้วยน้ำตาและวิ่งออกมาแต่ซู Luo สามารถกำหนด ถึงแม้ว่าเขาจะมีในลักษณะที่โหดร้ายตาของเขาไม่ได้เย็น at all. กลิ่นของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่แข็งแกร่งยังคงอยู่ในร่างกายของเขาแผ่วเบาแบกร่องรอยของกลิ่นของเลือด นี่เองที่ทำให้คนรางจินตนาการความป่าเถื่อนของเขาจากคืนที่ผ่านมา. นึกถึงว่าเขาได้ใช้จริงชนิดของวิธีการที่จะระบายความโกรธของเขาหัวใจซู Luo รู้สึกเปรี้ยวเล็กน้อยและเธอคืหันใบหน้าของเธอออกไป. เห็นซู Luo ยืนอยู่ด้านหน้าของเขา แต่ไม่ได้ พูดอะไรสักคำโทน Nangong Liuyun กลายเป็นเบื่อหน่ายมากขึ้น: "เหมือนล็อกติดมีไม่คุณรู้วิธีที่จะขอโทษ" ซู Luo ของสนามสีดำเป็นหมึกตาดาวเหมือนมองเพียงอย่างใจเย็นเขาเธอก็เงียบ unspeaking. แสงแดดตีใบหน้าของเขาให้รูปทรงที่หนาวเย็นของด้านข้างของใบหน้าของเขามีชีวิตชีวาบาง. เดิมหน้าตาของเขาก็หล่อเหมือนพระเจ้า แต่เป็นเพราะความโกรธมันก็กลายเป็นที่โดดเด่นมากยิ่งขึ้นและสดใส มันเป็นไปไม่ได้เกือบสำหรับคนที่จะมองออกไป. สำหรับช่วงเวลาที่ทั้งสองคนเงียบร่วมกันมองที่แต่ละอื่น ๆ . โลกดูเหมือนจะยังคงยืนอยู่ในขณะนี้. ไม่ได้รู้ว่าเวลาที่ผ่านไป Nangong Liuyun จู่ ๆ ก็ลุกขึ้นยืน ขึ้นคลานที่จะเดินไปและเปิดประตูไปสู่ห้องพัก: "คุณมาที่นี่ทำไม? ได้อย่างรวดเร็วออกไปฉันไม่ต้องการที่จะมองคุณในขณะนี้. " หน้าผาก Nangong Liuyun ก็เหี่ยวย่นแน่นผิวของเขาไม่ดีสีหน้าของเขาปรากฏแม้ใจร้อนมากขึ้น. เห็นซู Luo ยังคงยืนอยู่ที่นั่นนิ่ง Nangong Liuyun มากขึ้นเรื่อย ๆ ใจร้อนมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 563 –มีอารมณ์สงบ ( 2 )น้ำเสียงของเขาเย็น , เย็นเหมือนแช่แข็ง พลันได้ยินมันทำลายศักดิ์ศรีของคน หวังว่าพวกเขาจะสามารถครอบคลุมหน้าสะอื้นกับน้ำตา และวิ่งออกไปแต่ ซู ลู สามารถตรวจสอบ ถึงแม้ว่า เขามีลักษณะที่โหดร้าย สายตาของเขายังไม่หนาวเลยกลิ่นของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ยังแข็งแรงอยู่ในร่างกายของเขาอย่างแผ่วเบา แบก ร่องรอยของกลิ่นเลือด ทำให้คนไม่ค่อยนึกถึงความป่าเถื่อนของเขาจากเมื่อคืนนึกถึงที่เขาเคยใช้วิธีนั้นเพื่อระบายความโกรธของเขา หัวใจของซูหลัวรู้สึกเปรี้ยวเล็กน้อยและเธอโดยไม่รู้ตัวเชิดหน้าหนีเห็น ซู ลู ยืนอยู่ตรงหน้าเขา แต่ไม่พูดอะไรสักคำ ก็นังก๊อก liuyun โทนกลายเป็นมากขึ้นขยะแขยง " เหมือนขอนไม้ติดตรงนั้น ไม่รู้จักขอโทษ "ซูหลัว ดำเป็นหมึก ดาวชอบดวงตาค่อยๆ มองเขา เธอเงียบ unspeaking .แดดโดนหน้าเขาให้เส้นเย็นของด้านข้างของใบหน้าของเขามีพลังเดิมที หน้าตาก็หล่ออย่างเทพ แต่เพราะความโกรธก็ยิ่งโดดเด่นและสดใส มันเกือบเป็นไปไม่ได้สำหรับคนที่จะมองออกสักพัก ทั้งสองคนก็เงียบ แก่กันและกัน มองที่แต่ละอื่น ๆโลกดูเหมือนจะยังคงยืนอยู่ในขณะนี้ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเท่าไร , liuyun นังก๊อกก็ยืนขึ้น เดินกระเผลก เดินมาเปิดประตูห้อง : " ทำไมคุณถึงมาที่นี่ ? ออกไปเร็ว ผมไม่อยากดูเธอในตอนนี้ "หน้าผากของนังก๊อก liuyun ถูกแน่น เหี่ยวย่น ผิวไม่ดี สีหน้าของเขาดูเหมือนจะใจร้อนมากขึ้นเห็น ซู ลู ยังคงยืนนิ่ง นังก๊อก liuyun กลายเป็นมากขึ้นมากขึ้น ใจร้อน