Before human development began dist

Before human development began disturbing
natural habitats, soil and vegetation
constituted part of a balanced ecosystem that
managed precipitation and solar energy effectively.
In natural areas, much of the rainwater
infiltrates into the ground or is returned
to the atmosphere via evapotranspiration,
thus absorbing rainwater and performing
a cooling function for excess solar loads. As
the human population began expanding,
more construction ensued, which disturbed
these natural habitats. Cities, towns, and
suburbs all add more impervious surfaces as
we construct buildings, roads, and parking
lots. In the United States, it is estimated that
10% of residential developments and 71% to
95% of industrial areas and shopping centers
are covered with impervious surfaces (Ferguson,
1998). Today, two-thirds of all impervious
area is in the form of parking lots,
driveways, roads, and highways (Water Resources
Group, 1998), and this loss of natural
areas causes many problems.
Volume of stormwater runoff
Because an impervious surface cannot
absorb precipitation, this water flows off
surfaces and reduces infiltration into groundwater.
In forests, ~95% of rainfall is absorbed,
whereas only about 25% is absorbed
in cities (Scholz–Barth, 2001). Excessive
runoff increases the chances for flooding
downstream as stormwater exceeds channel
capacities, resulting in the probability of
property damage and human harm. A high
volume of stormwater runoff can also overwhelm
municipal sewer systems. Combined
sewer systems consist of a single pipe that
takes wastewater and stormwater to treatment
plants. When stormwater exceeds capacity,
the combined sewage can overflow
into relief points, resulting into raw waste
being dumped into our rivers, an event called
a combined sewage overflow (CSO). In New
York City, about half of all rainfall events
result in a CSO event. These CSO events
dump 40 billion gallons of untreated wastewater
into New York’s surface waters annually
(Cheney, 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนพัฒนามนุษย์เริ่มรบกวนอยู่อาศัยตามธรรมชาติ ดิน และพืชทะลักส่วนหนึ่งของระบบนิเวศที่สมดุลที่จัดการฝนและพลังงานแสงอาทิตย์อย่างมีประสิทธิภาพในพื้นที่ธรรมชาติ มากแบบสายฝนinfiltrates เป็นพื้น หรือเป็นบรรยากาศผ่าน evapotranspirationดูดแบบสายฝน และดำเนินการฟังก์ชันระบายความร้อนสำหรับโหลดเกินพลังงานแสงอาทิตย์ เป็นประชากรมนุษย์เริ่มขยายตามมาก่อสร้างเพิ่มเติม การรบกวนอยู่อาศัยธรรมชาติเหล่านี้ เมือง เมือง และชานเมืองทั้งหมดเพิ่มพื้นที่ impervious เพิ่มเติมเป็นเราสร้างอาคาร ถนน และที่จอดรถจำนวนมาก ในสหรัฐอเมริกา คาดที่10% ของการพัฒนาที่อยู่อาศัยและ 71%95% ของพื้นที่อุตสาหกรรมและแหล่งช็อปปิ้งถูกปกคลุม ด้วยพื้นผิว impervious (เฟอร์กูสัน1998) . วันนี้ สองในสามของทั้งหมด imperviousตั้งอยู่ในรูปแบบของที่จอดรถdriveways ถนน และทางหลวง (ทรัพยากรน้ำกลุ่ม 1998), และการสูญเสียนี้ของธรรมชาติพื้นที่ทำให้เกิดปัญหามากมายปริมาตรของไหลบ่า stormwaterเนื่องจากไม่มีผิว imperviousดูดซับฝน น้ำนี้ไหลออกจัดการ และลดการแทรกซึมเข้าไปในน้ำบาดาลในป่า, ~ 95% ของปริมาณน้ำฝนถูกดูดในขณะที่เพียง 25% ถูกดูดในเมือง (Scholz – Barth, 2001) มากเกินไปไหลบ่าเพิ่มโอกาสสำหรับน้ำท่วมน้ำเป็น stormwater เกินช่องกำลังการผลิต ในความเป็นไปได้ทรัพย์สินและทำร้ายมนุษย์ สูงนอกจากนี้ยังสามารถต่อปริมาตรของไหลบ่า stormwaterระบบระบายน้ำเทศบาล รวมระบบระบายน้ำประกอบด้วยเดียวท่อที่ใช้บำบัดน้ำเสียและ stormwater รักษารดน้ำต้นไม้ เมื่อ stormwater เกินกำลังการผลิตน้ำเสียรวมสามารถล้นเป็นจุดบรรเทา เกิดเป็นขยะดิบเรียกเหตุการณ์ถูก dumped ในแม่น้ำของเราเกินที่รวมน้ำเสีย (CSO) ในใหม่นิวยอร์กซิตี้ ประมาณครึ่งหนึ่งของปริมาณน้ำฝนทั้งหมดผลในเหตุการณ์ CSO เหตุการณ์เหล่านี้ CSOถ่ายโอนข้อมูล 40 พันล้านแกลลอนน้ำเสียไม่ถูกรักษาในนิวยอร์กของพื้นผิวน้ำเป็นประจำทุกปี(Cheney, 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนที่จะเริ่มการพัฒนามนุษย์รบกวน
แหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของดินและพืช
ประกอบด้วยส่วนหนึ่งของระบบนิเวศที่สมดุลที่
มีการจัดการการตกตะกอนและพลังงานแสงอาทิตย์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ.
ในพื้นที่ธรรมชาติมากของน้ำฝน
แทรกซึมลงไปในดินหรือจะถูกส่งกลับ
ไปสู่ชั้นบรรยากาศผ่านการคายระเหย,
จึงดูดซับน้ำฝนและ การแสดง
ฟังก์ชั่นการระบายความร้อนสำหรับโหลดแสงอาทิตย์ส่วนเกิน ในฐานะที่เป็น
ประชากรมนุษย์เริ่มขยายตัว
มากขึ้นในการก่อสร้างเกิดขึ้นซึ่งรบกวน
แหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติเหล่านี้ เมืองเมืองและ
ชานเมืองทั้งหมดเพิ่มพื้นผิวไม่อนุญาตมากขึ้นตามที่
เราสร้างอาคารถนนและที่จอดรถ
จำนวนมาก ในประเทศสหรัฐอเมริกาก็คาดว่า
10% ของการพัฒนาที่อยู่อาศัยและ 71% ถึง
95% ของพื้นที่อุตสาหกรรมและแหล่งช้อปปิ้ง
ถูกปกคลุมด้วยพื้นผิวที่ไม่อนุญาต (เฟอร์กูสัน
1998) วันนี้สองในสามของการรั่วซึมทุก
พื้นที่ที่อยู่ในรูปแบบของลานจอดรถ
ริมถนนและทางหลวง (ทรัพยากรน้ำ
กลุ่ม, 1998) และการสูญเสียของธรรมชาตินี้
พื้นที่ทำให้เกิดปัญหามากมาย.
ปริมาณการไหลบ่า stormwater
เพราะพื้นผิวไม่อนุญาตไม่สามารถ
ดูดซับฝนน้ำนี้ไหลออกจาก
พื้นผิวและลดการแทรกซึมเข้าไปในดิน.
ในป่า ~ 95% ของปริมาณน้ำฝนจะถูกดูดซึม,
ขณะที่มีเพียงประมาณ 25% จะถูกดูดซึม
ในเมือง (Scholz-รธ์, 2001) มากเกินไป
ไหลบ่าเพิ่มโอกาสสำหรับน้ำท่วม
ปลายน้ำเป็นช่อง stormwater เกิน
ขีดความสามารถที่มีผลในความน่าจะเป็นของ
ความเสียหายของทรัพย์สินและเป็นอันตรายต่อมนุษย์ สูง
ปริมาณการไหลบ่า stormwater ยังสามารถครอบงำ
ระบบท่อระบายน้ำในเขตเทศบาลเมือง รวม
ระบบท่อระบายน้ำประกอบด้วยท่อเดียวที่
จะนำน้ำเสียและน้ำฝนที่จะรักษา
พืช เมื่อฝนเกินกว่าความจุ
น้ำเสียรวมสามารถล้น
เข้าไปในจุดบรรเทาผลในการเสียดิบ
ถูกทิ้งลงในแม่น้ำของเราเหตุการณ์ที่เรียกว่า
ล้นน้ำเสียรวม (CSO) ในนิว
ยอร์คซิตี้ประมาณครึ่งหนึ่งของปริมาณน้ำฝนเหตุการณ์ทั้งหมด
ส่งผลให้เกิดเหตุการณ์ CSO เหตุการณ์เหล่านี้ CSO
การถ่ายโอนข้อมูล 40 พันล้านแกลลอนน้ำเสียได้รับการรักษา
ในน้ำพื้นผิวของนิวยอร์กเป็นประจำทุกปี
(เชนีย์, 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนการพัฒนามนุษย์เริ่มรบกวน

แหล่งที่อยู่อาศัย ดิน และพืชโดยส่วนหนึ่งของระบบนิเวศที่สมดุลที่
จัดการการตกตะกอนและพลังงานแสงอาทิตย์อย่างมีประสิทธิภาพ .
ในพื้นที่ธรรมชาติ , มากของน้ำฝน
แทรกซึมลงไปในดิน หรือถูกส่งกลับ
บรรยากาศผ่านการคายระเหย จึงดูดซับน้ำฝนและการแสดง

เย็นฟังก์ชั่นสำหรับโหลด พลังงานแสงอาทิตย์ส่วนเกิน โดย
ประชากรมนุษย์เริ่มขยายการก่อสร้างเพิ่มเติมห้อง

ซึ่งรบกวนแหล่งที่อยู่อาศัยเหล่านี้ นคร เมืองและชานเมืองทั้งหมดเพิ่มพื้นผิวทึบมากขึ้น

เราเป็นสร้างอาคาร ถนน และที่จอดรถ
มาก ๆ ในสหรัฐอเมริกา มันคือประมาณว่า
10% ของการพัฒนาที่อยู่อาศัยและ 71%

95% ของพื้นที่อุตสาหกรรมและศูนย์ช้อปปิ้ง
ถูกปกคลุมด้วยพื้นผิวทึบ ( เฟอร์กูสัน
1998 ) วันนี้ สองในสามของพื้นที่ทั้งหมดไม่อนุญาต
เป็นในรูปแบบของลานจอดรถ
driveways , ถนน และทางหลวง ( ทรัพยากร
น้ำกลุ่ม , 1998 ) และการสูญเสียพื้นที่ธรรมชาติ

สาเหตุปัญหา ปริมาณน้ำท่า เนื่องจากไม่อนุญาต stormwater

ดูดซับพื้นผิวไม่สามารถตกตะกอน , น้ำไหลออก
พื้นผิว และช่วยลดการซึมลงใต้ดิน .
ในป่า ~ 95% ของฝนถูกดูดซึม
และมีเพียงประมาณ 25% ถูกดูดซึม
ในเมือง ( โชลส์ – บาร์ท , 2001 ) ไหลบ่ามากเกินไป

เพิ่มโอกาสน้ำท่วมปลายน้ำเป็น stormwater เกินช่อง
ความจุ ส่งผลให้ความน่าจะเป็นของความเสียหายต่อทรัพย์สินและทำร้ายมนุษย์
. ปริมาณสูงของน้ำยังล้น stormwater

ระบบท่อระบายน้ำเทศบาล ระบบท่อน้ำทิ้งรวม

เดี่ยวที่ประกอบด้วยท่อใช้ stormwater พืชบำบัดน้ำเสียและ

เมื่อ stormwater เกินความจุรวมสามารถล้น

ขี้เป็นจุดโล่ง ซึ่งเป็นวัตถุดิบของเสีย
ถูกทิ้งในแม่น้ำของเรา เหตุการณ์ที่เรียกว่าการล้นน้ำเสียรวม ( CSO ) ในนครนิวยอร์กใหม่

ประมาณครึ่งหนึ่งของทั้งหมดเหตุการณ์ฝนส่งผลงาน CSO . เหตุการณ์เหล่านี้ CSO
ทิ้ง 40 พันล้านแกลลอนของน้ำ
ดิบลงในพื้นผิวของนิวยอร์กน้ำทุกปี
( Cheney , 2005 )