Hospitals: Depending on the region,

Hospitals: Depending on the region, public funds are allocated by the LHU to public and accredited private hospitals (private hospitals must be accredited by the region in which they operate in order to contract with the SSN; public hospitals must also undergo the accreditation process). In 2010 there were approximately 200,000 hospital beds in public hospitals and 48,000 beds in private accredited hospitals. Public hospitals either are managed directly by the LHUs or operate as semi-independent public enterprises, similar to the traditional British trust hospitals. A diagnosis-related group–based prospective payment system operates across the country, although it is generally not applied to hospitals run directly by LHUs. There are considerable interregional variables in the prospective payment system, such as how the fees are set, which services are excluded, and what tools are employed to influence patterns of care. Regions even use different coding and classification systems. Moreover, in all regions, a portion of funding is administered outside the prospective payment system (e.g., funding of specific functions such as emergency departments and teaching programs). All regions have mechanisms for cutting tariffs once a spending threshold for the hospital sector is reached, to contain costs and offset incentives to increase admissions. Hospital-based physicians are salaried employees. Before 1999, all physicians could earn additional income by treating patients privately on an FFS basis, but since then public-hospital physicians have been prohibited from treating patients in private hospitals; all public physicians who see private patients in public hospitals must now pay a portion of their extra income to the hospital

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรงพยาบาล: ขึ้นอยู่กับภูมิภาค เงินรัฐปันส่วน โดย LHU เพื่อสาธารณะ และได้รับการรับรองส่วนตัวโรงพยาบาล (เอกชนโรงพยาบาลต้องได้รับการรับรองจากภูมิภาคที่มีการสัญญากับ SSN โรงพยาบาลของรัฐบาลยังต้องผ่านการรับรอง) ในปี 2553 มีประมาณ 200000 โรงพยาบาลเตียงในโรงพยาบาลของรัฐบาลและ 48,000 เตียงในโรงพยาบาลเอกชนที่ได้รับการรับรอง โรงพยาบาลของรัฐบาลจะถูกจัดการโดยตรง โดย LHUs หรือมีเป็นอิสระกึ่งสาธารณะองค์กร คล้ายกับโรงพยาบาลแทนอังกฤษดั้งเดิม การวินิจฉัยที่เกี่ยวข้องตามกลุ่มผู้สนใจระบบการชำระเงินดำเนินงานทั่วประเทศ แม้ว่าโดยทั่วไปไม่ใช้กับโรงพยาบาลโดยตรงโดย LHUs มีตัวแปรฟิตมากในระบบการชำระเงินที่คาดหวัง เช่นวิธีค่าธรรมเนียม บริการซึ่งจะถูกแยกออก และ กำลังเครื่องมือใดเป็นลูกจ้างจะมีผลต่อรูปแบบของการ ภูมิภาคแม้ใช้ระบบรหัสและประเภทต่าง ๆ นอกจากนี้ ในทุกภูมิภาค ส่วนของเงินทุนจัดการนอกระบบการชำระเงินในอนาคต (เช่น ทุนฟังก์ชันเฉพาะเช่นแผนกฉุกเฉินและสอนโปรแกรม) ทุกภูมิภาคมีกลไกภาษีตัดเมื่อขีดจำกัดการใช้จ่ายสำหรับภาคโรงพยาบาลถึง ประกอบด้วยต้นทุน และแรงจูงใจเพื่อเพิ่มรับสมัครตรงข้าม แพทย์ตามโรงพยาบาลเป็นพนักงานประจำ ก่อนปี 1999 แพทย์ทั้งหมดสามารถได้รับรายได้เพิ่มเติม โดยรักษาเอกชนใน FFS มี แต่หลังจาก นั้นแพทย์โรงพยาบาลรัฐได้ถูกห้ามจากการรักษาผู้ป่วยในโรงพยาบาลเอกชน แพทย์สาธารณะทั้งหมดที่ดูส่วนตัวผู้ป่วยในโรงพยาบาลของรัฐบาลต้องจ่ายส่วนของรายได้ของพวกเขาเพิ่มเติมขณะนี้โรงพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรงพยาบาล: ขึ้นอยู่กับภูมิภาคเงินของประชาชนได้รับการจัดสรรโดย LHU ไปยังโรงพยาบาลเอกชนประชาชนและได้รับการรับรอง (โรงพยาบาลเอกชนจะต้องได้รับการรับรองตามภูมิภาคท​​ี่พวกเขาทำงานเพื่อที่จะทำสัญญากับ SSN ที่โรงพยาบาลของรัฐยังต้องผ่านกระบวนการพิสูจน์) . ในปี 2010 มีประมาณ 200,000 เตียงของโรงพยาบาลในโรงพยาบาลภาครัฐและ 48,000 เตียงในโรงพยาบาลได้รับการรับรองส่วนตัว โรงพยาบาลของรัฐทั้งมีการจัดการโดยตรงจาก LHUs หรือดำเนินการเป็นรัฐวิสาหกิจกึ่งอิสระคล้ายกับโรงพยาบาลไว้วางใจอังกฤษแบบดั้งเดิม การวินิจฉัยที่เกี่ยวข้องกับกลุ่มที่ใช้ระบบการชำระเงินในอนาคตดำเนินทั่วประเทศแม้ว่ามันจะเป็นโดยทั่วไปไม่นำไปใช้กับโรงพยาบาลเรียกใช้โดยตรงโดย LHUs มีตัวแปร interregional มากในระบบการชำระเงินในอนาคตเช่นวิธีการที่ค่าใช้จ่ายที่มีการตั้งค่าบริการที่ได้รับการยกเว้นและสิ่งที่เครื่องมือที่ใช้ในการมีอิทธิพลต่อรูปแบบของการดูแล ภูมิภาคได้ใช้การเข้ารหัสที่แตกต่างกันและระบบการจัดหมวดหมู่ นอกจากนี้ในทุกภูมิภาคเป็นส่วนหนึ่งของการระดมทุนเป็นยาที่อยู่นอกระบบการชำระเงินในอนาคต (เช่นการระดมทุนของฟังก์ชั่นที่เฉพาะเจาะจงเช่นแผนกฉุกเฉินและโปรแกรมการเรียนการสอน) ทุกภูมิภาคมีกลไกสำหรับการตัดภาษีครั้งหนึ่งเคยเป็นเกณฑ์การใช้จ่ายของภาคโรงพยาบาลถึงจะมีค่าใช้จ่ายและชดเชยแรงจูงใจที่จะเพิ่มการรับสมัคร แพทย์โรงพยาบาลที่ใช้เป็นพนักงานเงินเดือน ก่อนที่จะปี 1999 แพทย์ทั้งหมดจะได้รับรายได้เพิ่มเติมจากการรักษาผู้ป่วยเอกชนบนพื้นฐาน FFS แต่ตั้งแต่นั้นแพทย์โรงพยาบาลภาครัฐและได้รับอนุญาตจากการรักษาผู้ป่วยในโรงพยาบาลเอกชน แพทย์ของประชาชนทุกคนที่เห็นผู้ป่วยในโรงพยาบาลเอกชนประชาชนในขณะนี้จะต้องจ่ายส่วนหนึ่งของรายได้พิเศษของพวกเขาไปที่โรงพยาบาล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรงพยาบาล : ขึ้นอยู่กับพื้นที่สาธารณะเงินจัดสรรจากภาครัฐและเอกชน lhu ได้รับการรับรองคุณภาพโรงพยาบาล ( โรงพยาบาลเอกชนจะต้องได้รับการรับรองโดยภูมิภาคที่พวกเขาใช้ในการต่อสัญญากับ SSN ; โรงพยาบาลของรัฐยังต้องผ่านกระบวนการรับรอง ) ในปี 2553 มีประมาณ 200000 เตียงพยาบาลในโรงพยาบาลของรัฐ และ 48000 เตียงในโรงพยาบาลเอกชนได้รับการรับรอง . โรงพยาบาลของรัฐให้มีการจัดการโดยตรง โดย lhus หรือใช้เป็นกึ่งอิสระรัฐวิสาหกิจ คล้ายกับโรงพยาบาลอังกฤษเชื่อแบบดั้งเดิม การวินิจฉัยโรคที่เกี่ยวข้องตามระบบการชำระเงินในอนาคตกลุ่ม และทั่วประเทศ แม้ว่าโดยทั่วไปจะไม่ใช้กับโรงพยาบาลเรียกใช้โดยตรงโดย lhus .มีการพิจารณาถึงความเชื่อมโยงของตัวแปรในระบบการชําระเงินในอนาคต เช่นค่าธรรมเนียมเป็นชุด ซึ่งการให้บริการจะถูกแยกออกและสิ่งที่เครื่องมือที่ใช้อิทธิพล รูปแบบของการดูแล แม้แต่ที่แตกต่างกันเข้ารหัสและระบบการจำแนกการใช้ประโยชน์พื้นที่ นอกจากนี้ ในทุกภูมิภาค ส่วนของทุนและนอกระบบการชำระเงินในอนาคต ( เช่นการระดมทุนของการทำงานที่เฉพาะเจาะจงเช่นแผนกฉุกเฉินและโปรแกรมการสอน ) ภูมิภาคทั้งหมดมีกลไกสำหรับการตัดภาษีเมื่อใช้เกณฑ์ภาคโรงพยาบาลถึง มีต้นทุนและชดเชยแรงจูงใจเพื่อเพิ่มการรับเด็กเข้าเรียน โรงพยาบาลตามแพทย์เป็นลูกจ้างเงินเดือน . ก่อนปีทั้งหมดแพทย์สามารถมีรายได้เพิ่มเติมจากการรักษาคนไข้เป็นการส่วนตัว ในแต่ละโครงการ แต่หลังจากนั้นแพทย์โรงพยาบาลได้รับการห้ามจากการรักษาผู้ป่วย ในโรงพยาบาลเอกชน ที่สาธารณะแพทย์ที่ดูแลผู้ป่วยในโรงพยาบาลเอกชนจะต้องจ่ายส่วนของรายได้เสริมของพวกเขาไปโรงพยาบาล