Loneliness sends a dark wind that d

Loneliness sends a dark wind that doesn’t leave

Remembering the excitement of love

The sky is red, the warmth is strong

An image of you appears in my heart

We live together in this city’s maze

Mentioning your name, my heart still jumps

And yet we don’t meet again

There only remains the touch

And yet we don’t dare to touch emotionally

Maybe we really were too young at that time

From our cluelessness,

We wander in our separate skies

We let each other to choose what to say

But this longing still turns

A hand that I can’t hold

From now on, an anonymous friend

But my attachment is still persistent

And you have nothing to do with the tears I swallowed

A hand that I can’t hold

But is closer than family

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเหงาส่งลมมืดที่ไม่ทำให้จดจำของความรักท้องฟ้าเป็นสีแดง ความอบอุ่นแข็งแรงรูปภาพของคุณปรากฏขึ้นในหัวใจของฉันเราอยู่กันในเขาวงกตของเมืองนี้กล่าวถึงชื่อของคุณ หัวใจของฉันยังคงกระโดดและยัง ไม่พบกันอีกครั้งมียังคงสัมผัสเท่านั้นและยัง เราไม่กล้าที่จะสัมผัสอารมณ์บางทีเราจริง ๆ ก็ยังเด็กเกินไปที่จาก cluelessness ของเราเราเร่ในท้องฟ้าของเราต่างหากเราให้แต่ละอื่น ๆ เพื่อเลือกสิ่งที่จะพูดแต่นี้คิดจะยังคงมือที่ฉันไม่สามารถเก็บจากนี้ มีเพื่อนไม่ระบุชื่อแต่สิ่งที่แนบมาของฉันยังแก้ไม่หายแล้วคุณจะน้ำตาฉันกลืนกินมือที่ฉันไม่สามารถเก็บแต่เป็นยิ่งกว่าครอบครัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเหงาส่งลมเข้มที่ไม่ได้ออกจากความทรงจำความตื่นเต้นของความรักท้องฟ้าเป็นสีแดงความอบอุ่นที่มีความแข็งแรงเป็นภาพของคุณจะปรากฏขึ้นในหัวใจของฉันเราอยู่ด้วยกันในเขาวงกตของเมืองนี้กล่าวถึงชื่อของคุณหัวใจของฉันกระโดดยังคงและยังเราไม่ได้พบกันอีกครั้งมีเพียงยังคงสัมผัสและยังเราไม่กล้าที่จะสัมผัสอารมณ์บางทีเราจริงๆเป็นเด็กเกินไปในเวลานั้นจากcluelessness ของเราเราเดินอยู่บนท้องฟ้าที่แยกจากกันของเราเราปล่อยให้แต่ละอื่นๆ ที่จะเลือกสิ่งที่จะพูดแต่เรื่องนี้ ยังคงปรารถนาที่จะเปิดมือที่ฉันไม่สามารถถือจากนี้ไปเป็นเพื่อนที่ไม่ระบุชื่อแต่สิ่งที่แนบมาของฉันยังคงถาวรและคุณมีอะไรจะทำอย่างไรกับน้ำตาฉันกลืนกินมือที่ฉันไม่สามารถถือแต่ใกล้กว่าครอบครัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Where are you?Where are you?