Factory ships were not used by Japa

Factory ships were not used by Japan until the 1930s. As whale catches diminished in coastal waters, Japan looked to Antarctica. Toyo Hogei K.K. purchased the Norwegian factory ship, Antarctic, renaming it the Tonan Maru in 1934. Refrigerator ships were sent along to freeze and transport the meat back to Japan. By capitalizing on both the meat and oil of whales, the Japanese industry continued to out-compete other whaling nations. Improvements in technology such as the world's first diesel-powered whale catcher, the Seki Maru, also increased the capacity to take whales. In the years building up to World War II, the Germans purchased whale oil from Japan and both nations used it in preparation for war.[44]

In 1937 London, the International Conference on Whaling, which Japan did not attend, led to additional limits on pelagic whaling in order to prevent excessive exploitation (and specifically the extinction of the blue whale) creating the International Agreement for the Regulation of Whaling. Regarding voluntary acceptance of restrictions:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรือโรงงานไม่ได้ใช้ โดยญี่ปุ่นจนถึงช่วงทศวรรษ 1930 เป็นวาฬจับลดลงในชายฝั่งทะเล ญี่ปุ่นดูยังแอนตาร์กติกา โตโย Hogei K.K. ซื้อโรงงานนอร์เวย์จัดส่ง แอนตาร์กติก เปลี่ยนชื่อ Tonan Maru ใน 1934 เรือตู้เย็นถูกส่งไปตรึง และการขนส่งเนื้อสัตว์ไปญี่ปุ่น โดย capitalizing ในเนื้อสัตว์และน้ำมันปลาวาฬ อุตสาหกรรมญี่ปุ่นยังคงปลอม whaling ประเทศอื่น ๆ ปรับปรุงเทคโนโลยีเช่นโลกแรกขับดีเซลวาฬจับ Maru กิ นอกจากนี้ยังเพิ่มความสามารถในการใช้ปลาวาฬ ปีที่ก่อสร้างถึงสงครามโลกครั้งที่สอง เยอรมันซื้อน้ำมันปลาวาฬจากญี่ปุ่น และทั้งสองประเทศใช้เตรียมพร้อมสำหรับสงคราม [44]ในปีค.ศ. 1937, Whaling ซึ่งญี่ปุ่นไม่สนใจ ประชุมนานาชาตินำไปสู่ข้อจำกัดเพิ่มเติมบน whaling เกี่ยวกับเพื่อป้องกันการเอารัดเอาเปรียบมากเกินไป (และโดยเฉพาะการสูญพันธุ์ของวาฬสีน้ำเงิน) สร้างข้อตกลงนานาชาติในการควบคุมของ Whaling เกี่ยวกับความสมัครใจยอมรับข้อจำกัด:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรือโรงงานไม่ได้ใช้โดยญี่ปุ่นจนถึงช่วงทศวรรษที่ 1930 ในฐานะที่เป็นที่จับได้ลดลงวาฬในน่านน้ำชายฝั่งญี่ปุ่นมองไปที่ทวีปแอนตาร์กติกา โตโย HOGEI KK ซื้อเรือโรงงานนอร์เวย์, แอนตาร์กติกเปลี่ยนชื่อมารุ Tonan ในปี 1934 เรือตู้เย็นถูกส่งไปพร้อมที่จะแช่แข็งและการขนส่งเนื้อกลับไปยังประเทศญี่ปุ่น โดยพะวงอยู่กับทั้งเนื้อสัตว์และน้ำมันของปลาวาฬอุตสาหกรรมของญี่ปุ่นยังคงออกจากการแข่งขันประเทศอื่น ๆ การล่าปลาวาฬ การปรับปรุงในด้านเทคโนโลยีเช่นการจับวาฬแรกดีเซลของโลกที่เซกิมารุยังเพิ่มความสามารถในการใช้ปลาวาฬ ในปีที่ผ่านการสร้างถึงสงครามโลกครั้งที่สองเยอรมันซื้อน้ำมันปลาวาฬจากประเทศญี่ปุ่นและทั้งสองประเทศใช้ในการเตรียมความพร้อมสำหรับการทำสงคราม. [44] ใน 1937 ลอนดอนประชุมนานาชาติเกี่ยวกับการล่าปลาวาฬซึ่งญี่ปุ่นไม่ได้เข้าร่วมนำไปสู่ข้อ จำกัด เพิ่มเติม ปลาวาฬทะเลเพื่อป้องกันการแสวงหาผลประโยชน์มากเกินไป (และโดยเฉพาะการสูญเสียของปลาวาฬสีน้ำเงิน) สร้างข้อตกลงระหว่างประเทศเพื่อการกฎระเบียบของปลาวาฬ เกี่ยวกับการยอมรับความสมัครใจของข้อ จำกัด :

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรือโรงงานที่ไม่ได้ใช้ โดยญี่ปุ่นจนกระทั่ง 1930 เป็นปลาวาฬจับลงในน่านน้ำชายฝั่งญี่ปุ่นมองไปยังแอนตาร์คติค โตโย hogei ไวซื้อนอร์เวย์โรงงานเรือ , ขั้วโลก , เปลี่ยนชื่อ มัน tonan มารุใน 1934 เรือตู้เย็นถูกส่งไปแช่แข็งและการขนส่งเนื้อสัตว์กลับญี่ปุ่น ด้วยตัวพิมพ์ใหญ่ทั้งเนื้อสัตว์และน้ำมันปลาวาฬอุตสาหกรรมญี่ปุ่นยังคงออกแข่งขันอื่น ๆ การล่าปลาวาฬนานาชาติ การปรับปรุงในเทคโนโลยีเช่นโลกดีเซลก่อนจับเวลขับเคลื่อน , เซกิมารุยังเพิ่มความสามารถให้ปลาวาฬ ใน ปี สร้างขึ้นในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง เยอรมันซื้อปลาวาฬน้ำมันจากญี่ปุ่นและประเทศทั้งสองที่ใช้ในการเตรียมการสำหรับสงคราม [ 44 ]

ใน 1937 ลอนดอนการประชุมระหว่างประเทศเกี่ยวกับปลาวาฬ ซึ่งญี่ปุ่นไม่เข้าร่วมประชุม ทำให้ข้อจำกัดเพิ่มเติมในทะเลปลาวาฬ เพื่อป้องกันการเอารัดเอาเปรียบมากเกินไป ( และโดยเฉพาะการสูญพันธุ์ของปลาวาฬสีน้ำเงิน ) การสร้างความตกลง ระหว่างประเทศสำหรับการควบคุมของปลาวาฬ เกี่ยวกับการยอมรับโดยสมัครใจของข้อ จำกัด :