ตามพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน “โสเภณี” แปลว่า งาม แต่ความหมายที่เข้าใจกันโดยทั่วไป หมายถึง ผู้หญิงที่ทำการค้าประเวณี ซึ่งเป็นคำย่อมาจาก “นครโสภิณี” คือ หญิงงามเมือง หญิงนครโสเภณีตามพระราชบัญญัติสัมญจรโรค คือ หญิงที่รับจ้างทำชำเรา สำส่อนโดยได้รับเงินผลประโยชน์เป็นค่าจ้าง
สรุปแล้ว โสเภณีเป็นการค้าประเวณีจึงหมายถึงบุคคลที่ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย ที่กระทำเพื่อสำเร็จความใคร่ของผู้อื่นจะเป็นไปในทางร่วมประเวณีอย่างปกติหรือมีการปรนนิบัติแบบอื่นใด อันเป็นการสำส่อนเพื่อสินจ้างรางวัลซึ่งอาจจะเป็นเงินทอง หรือสิ่งของอย่างอื่น ทั้งนี้ไม่ว่าการกระทำนั้นจะได้กระทำต่อเพศเดียวกันหรือต่างเพศ ไม่ว่าการกระทำนั้นจะกระทำเป็นครั้งคราวหรือเป็นอาชีพ การค้าประเวณีจึงเป็นอาชีพของทั้งหญิงและชายโดยหญิงนิยม เรียก โสภณี ชายนิยมเรียก ผู้ชายขายบริการ แต่ส่วนมากหญิงจะค้าประเวณีมากกว่าชาย