Under the dark sky, the smell of bl

Under the dark sky, the smell of blood had stained the air and was beginning to spread in all direction.

The night continued getting darker.

Tian Chen Palace, in the Crown Prince Eastern Palace.

“Liu Yue, I beg you! You can kill me, but please spare my son Cheng-er, I’m begging you…” Empress Liu knelt in front of the Eastern Palace, looking shockingly miserable, with her long hair undone and strewn all over her face. She kowtowed relentlessly at Liu Yue who was walking closer, and was illuminated only by the moonlight.

Image
Bloodstains flowed from her forehead, tarnishing her snow white skin.

Liu Yue swept a cold glance at Empress Liu, eyes filled with killing intent, “Who are you to beg from me?”

“I am no one, and I am definitely not anything of worth in your eyes. But I beg of you, please spare my Cheng-er, Liu Yue, I am begging you…”

“Shut up. you are not worthy to even mention my name.” Her voice did not contain fury, but only an icy cold tone that carried an absolute ruthlessness.

It was an absolute determination not to spare anyone.

Hearing the steel in Liu Yue’s voice, Empress Liu could only kneel on the ground, crying softly. Then, suddenly, as if she was possessed, she looked up and glared at Liu Yue, her eyes were full of anger. She gritted her teeth and said, “Mu Rong Liu Yue, don’t be too happy. Although we have lost today, we did not lose completely.

If you let Cheng-er go, I will give my life to you today. If you persist on being ruthless, don’t blame me for being ruthless too.

You were poisoned by me, if you let my son Cheng-er go, I will give you the antidote to the poison. Otherwise, we’ll meet Hades together. Even if we die, we will not let you live.”

Her words were full of vengeance as they burst out from Empress Liu’s mouth. It was her trump card, it was her last strand of hope.

When she heard Empress Liu’s threat, Liu Yue’s mouth slowly curled, into an icy cold, yet bloodthirsty smile.

Liu Yue slowly walked towards Empress Liu, and knelt down beside her and grabbed Empress Liu’s lower jaw, her dark and bloodstained pupils locked on to Empress Liu’s frightened eyes.

Liu Yue coldly replied, “Did you really think that you have a chance of negotiating with me by playing with poison? Let me tell you something, I am the master of poison and toxins. You have misjudged me if you think you could use poison to turn me into a vegetable that will slowly die slowly by poison.”

When she heard the symptoms of the poison that she had administered to Liu Yue, the ferocious, dagger-sharp look on Empress Liu’s face was suddenly frozen with shock.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภายใต้ท้องฟ้ามืด กลิ่นของเลือดมีย้อมสีอากาศ และเริ่มแพร่กระจายในทุกทิศทางคืนการเข้มขึ้นอย่างต่อเนื่องเทียนเฉินพาเลซ ในวังเจ้าชายตะวันออก"Liu Yue เถอะคุณ คุณสามารถฆ่าฉัน แต่กรุณาอะไหล่ลูกเชงเอ้อ ฉัน:ขอทานคุณ..." หลิวทำหน้าวังตะวันออก มองอนาถน่างงงวย ผมของเธอยาวยกเลิก และโรยทั่วใบหน้าของเธอ เธอ kowtowed อย่างไม่ลดละที่ Liu Yue ที่เดินเข้ามาใกล้ และแสงไฟ โดยแสงจันทร์เท่านั้นรูปภาพBloodstains ไหลจากหน้าผากของเธอ หมองผิวหิมะสีขาวของเธอLiu Yue กวาดสายตาเย็นหลิว ตาที่เต็มไป ด้วยเจตนา ฆ่า "ที่ท่านขอความกรุณาจากฉัน""ฉันไม่มีใคร และฉันแน่นอนไม่ได้สิ่งที่คุ้มค่าในสายตาของคุณ แต่ดวงดีคุณ กรุณาอะไหล่ของเจิ้งเอ้อ Liu Yue ฉัน:ขอทานคุณ...""หยุดพูดเสียที คุณไม่สมควรจะได้กล่าวถึงชื่อของฉัน" เสียงของเธอไม่ประกอบด้วยความโกรธ แต่เฉพาะเป็นน้ำแข็งเย็นโทนที่ดำเนินการ ruthlessness แน่นอนมันเป็นการวัดสัมบูรณ์ไม่ให้อะไหล่ทุกคนได้ยินเหล็กในเสียงของ Liu Yue หลิวอาจเท่านั้นคุกเข่าลงบนพื้นดิน ร้องไห้เบา ๆ ทันที เช่นหากเธอสิง เธอมองขึ้น แล้ว glared ที่ Liu Yue ดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความโกรธ เธอ gritted ฟันของเธอ และกล่าว ว่า "Mu ร่อง Liu Yue อย่าได้มีความสุขมาก ถึงแม้ว่าเราได้สูญเสียวันนี้ เราไม่ไม่สูญหายหมดไปหากคุณปล่อยให้เจิ้งเอ้อ ไป ฉันจะให้ชีวิตของคุณวันนี้ ถ้าคุณยังคงอยู่บนการปรานี ไม่โทษฉันสำหรับความเหี้ยมเกินไปคุณถูกวางยาพิษ โดยฉัน หากคุณปล่อยให้ลูกชาย เจิ้งเอ้อ ไป ฉันจะให้ยาแก้พิษกับยาพิษ มิฉะนั้น เราจะพบกับฮาเดสด้วยกัน แม้ว่าเราตาย เราจะไม่ให้คุณใช้ชีวิต"คำพูดของเธอถูกแก้แค้นเต็มพวกเขาระเบิดออกมาจากปากของหลิว มันเป็นไพ่ตายของเธอ มันเป็นสาระของเธอครั้งสุดท้ายของความหวังเมื่อเธอได้ยินภัยคุกคามของหลิว Liu Yue ปากค่อย ๆ ม้วน เข้ายิ้มเย็น ยังกระหายเลือดเป็นน้ำแข็งLiu Yue ค่อย ๆ เดินเข้าไปหาหลิว และทำลงข้าง ๆ เธอ และคว้าของหลิวกรามล่าง นักเรียนของเธอมืด และ bloodstained ล็อกออนเข้าสู่ของหลิวกลัวตาLiu Yue จ้างงานตอบ "ไม่คุณคิดว่า คุณมีโอกาสที่จะเจรจาต่อรองกับฉันด้วยการเล่นกับยาพิษ ให้ฉันบอกคุณบางสิ่งบางอย่าง ผมหลักของยาพิษและสารพิษ คุณมี misjudged ฉันถ้าคุณคิดว่า คุณสามารถใช้ยาพิษฉันกลายเป็นผักที่จะค่อย ๆ ตายอย่างช้า ๆ โดยพิษ"เมื่อเธอได้ยินอาการของพิษที่เธอมีการบริหารจัดการเพื่อ Liu Yue ดุร้าย คมกริชมองบนใบหน้าของหลิวถูกแช่แข็ง ด้วยช็อตทันที

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภายใต้ท้องฟ้าสีเข้มกลิ่นของเลือดมีน้ำตาอากาศและเป็นจุดเริ่มต้นที่จะแพร่กระจายในทุกทิศทาง.

คืนยังคงได้รับเข้ม.

เทียนเฉินพาเลซในพระบรมโอรสาธิราชอีสเทิร์นพาเลซ.

"หลิวยูผมขอให้คุณ! คุณสามารถฆ่าฉัน แต่โปรดสำรองลูกชายเฉิงเอ้อของฉันฉันขอร้อง ... "คุณหญิงหลิวคุกเข่าในด้านหน้าของพระราชวังตะวันออกมองอนาถน่างงงวยกับผมยาวของเธอยกเลิกได้และเกลื่อนไปทั่วใบหน้าของเธอ เธอ kowtowed อย่างไม่ลดละที่หลิวยูที่กำลังเดินใกล้ชิดและได้รับการส่องแสงจันทร์เท่านั้น.

ภาพ
คราบเลือดไหลออกมาจากหน้าผากของเธอเสื่อมเสียผิวสีขาวของเธอหิมะ.

หลิวยูกวาดอย่างรวดเร็วเย็นที่คุณหญิงหลิวตาที่เต็มไปด้วยการฆ่าเจตนา "ใคร คุณจะขอจากฉัน "

" ฉันไม่มีใครและแน่นอนผมไม่ได้อะไรคุ้มค่าในสายตาของคุณ แต่ผมขอให้ท่านกรุณาสำรองเฉิงเอ้อหลิวยูของฉันฉันขอทานคุณ ... "

" หุบปาก คุณไม่สมควรที่จะได้พูดถึงชื่อของฉัน. "เสียงของเธอไม่ได้มีความโกรธ แต่น้ำเสียงเย็นฉ่ำที่ถือเหี้ยมโหดแน่นอน.

มันเป็นความมุ่งมั่นที่แน่นอนไม่ได้ที่จะสำรองไว้ทุกคน.

ได้ยินเหล็กในเสียงหลิวยูจักรพรรดินีหลิว เท่านั้นที่สามารถคุกเข่าบนพื้นร้องไห้เบา ๆ แล้วทันใดนั้นราวกับว่าเธอถูกครอบงำเธอเงยหน้าขึ้นและจ้องที่หลิวยูดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ เธอ gritted ฟันของเธอและพูดว่า "Mu Rong หลิวยูไม่ได้มีความสุขมากเกินไป แม้ว่าเราจะมีการสูญเสียในวันนี้เราไม่ได้สูญเสียอย่างสมบูรณ์.

ถ้าคุณให้เฉิงเอ้อไปผมจะให้ชีวิตของฉันกับคุณในวันนี้ หากคุณยังคงมีอยู่ในความเหี้ยมไม่โทษฉันด้วยสำหรับการไร้ความปรานีเกินไป.

คุณถูกวางยาพิษโดยฉันถ้าคุณปล่อยให้ลูกชายของเฉิงเอ้อของฉันไปฉันจะให้ยาแก้พิษยาพิษ มิฉะนั้นเราจะได้พบเจอนรกด้วยกัน แม้ว่าเราจะตายเราจะไม่ปล่อยให้คุณมีชีวิตอยู่. "

คำพูดของเธอได้เต็มรูปแบบแห่งการแก้แค้นที่พวกเขาระเบิดออกมาจากปากของจักรพรรดินีของหลิว มันเป็นไต๋ของเธอมันเป็นสาระสุดท้ายของเธอของความหวัง.

เมื่อเธอได้ยินเสียงภัยคุกคามคุณหญิงหลิวปากหลิวยูช้าขดลงในเย็นยังกระหายเลือดรอยยิ้มน้ำแข็ง.

หลิวยูช้าเดินไปคุณหญิงหลิวและคุกเข่าลงข้างเธอและ คว้าคุณหญิงหลิวขากรรไกรล่างนักเรียนมืดและเลือดของเธอถูกขังอยู่ในดวงตากลัวคุณหญิงหลิว.

หลิวยูตอบอย่างเย็นชา "คุณคิดว่าคุณมีโอกาสในการเจรจาต่อรองกับฉันด้วยการเล่นกับพิษหรือไม่? ให้ฉันบอกคุณบางสิ่งบางอย่างฉันต้นแบบของสารพิษและสารพิษ คุณได้ผิดฉันถ้าคุณคิดว่าคุณสามารถใช้ยาพิษที่จะทำให้ฉันดูเป็นผักที่จะค่อยๆตายอย่างช้าๆโดยพิษ. "

เมื่อเธอได้ยินอาการของพิษที่เธอได้ให้ยาหลิวยูดุร้ายดูกริชคม ใบหน้าคุณหญิงหลิวก็ถูกแช่แข็งด้วยความตกใจ