For the USA and the rest of Europe,

For the USA and the rest of Europe, the advances in air power technology in the inter-war period were driven more by the growing civil interest and enthusiasm for flying than by the worries of air-minded strategists. Air races accelerated the developments in engines and airframes. Altitude record breaking attempts were just as important. In 1920, the USA had achieved 33,000 feet and in 1938, Italy held the record at 56,000 feet. Similar progress was made in extending the range of aircraft: the French achieved just under 2000 miles in 1925, while the British had broken 7000 miles by 1938. Everywhere was potentially within bombing range. There were also real operations for nations to test their new capabilities. The Japanese air operations against the Chinese received little attention in Europe, but allowed the Japanese to develop their air doctrine significantly before World War Two. Of greater significance was the Spanish Civil war from 1936 to 1939. As well as the Spanish air force, Soviet, German and Italian air power was in action. The Soviet force was some 1500 aircraft, but they were inaccurate as bombers and also vulnerable to German fighters. The German Luftwaffe exercised their doctrine of joint operations in support of ground forces to great effect. They were also able to bring in new tactics where necessary. Tactical battle formation flying rapidly replaced tight display formations. Air power was integrated into ground operations with the use of forward air controllers. Concentration of strategic bombing for maximum effect was tested.

As war broke out in 1939, Germany was better prepared with good aircraft and experienced crews who had developed air power as a key part of their military doctrine. In Britain, the late build up of capability, and the focus on bombers, had left the air defences less than comprehensive. Nor was there much agreement within the RAF, or beyond, on the most effective employment of these scarce resources.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สหรัฐอเมริกาและส่วนเหลือของยุโรป ความก้าวหน้าในเทคโนโลยีอากาศในระยะเวลาระหว่างสงครามถูกขับเคลื่อนแพ่งดอกเบี้ยเติบโตและความกระตือรือร้นในการบินโดยความกังวลของ strategists อากาศดีกว่ายิ่งขึ้น การแข่งขันแอร์เร่งพัฒนาเครื่องยนต์และ airframes ความพยายามสูงบันทึกแบ่งได้เพียงความสำคัญ ในปี 1920 สหรัฐอเมริกาประสบความสำเร็จ 33000 ฟุต และใน 1938 อิตาลีจัดระเบียนที่เท้า 56,000 ทำคล้ายความคืบหน้าในการขยายช่วงของเครื่องบิน: ฝรั่งเศสทำได้เพียงต่ำกว่า 2000 ไมล์ใน 1925 ในขณะที่อังกฤษมีเสีย 7000 ไมล์ โดย 1938 ทุกอาจอยู่ภายในระเบิดช่วง นอกจากนี้ยังมีการดำเนินงานจริงในประเทศเพื่อทดสอบความสามารถใหม่ การดำเนินงานอากาศญี่ปุ่นกับจีนได้รับความสนใจน้อยในยุโรป แต่อนุญาตให้ญี่ปุ่นพัฒนาหลักคำสอนของอากาศมากก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง ของความสำคัญมากขึ้นเป็นสงครามสเปนแพ่งจาก 1936 1939 และกองทัพอากาศสเปน พลังงานอากาศโซเวียต เยอรมัน และอิตาลีมีการดำเนินการ กองทัพโซเวียตเป็นเครื่องบิน 1500 บาง แต่พวกเขาไม่เป็นระเบิดพลีชีพ และยังถูกโจมตีนักรบเยอรมัน Luftwaffe เยอรมันใช้หลักคำสอนของพวกเขาของการดำเนินงานร่วมสนับสนุนกองผลดี พวกเขาก็ยังสามารถที่จะนำกลยุทธ์ใหม่จำเป็น กำเนิดยุทธวิธีต่อสู้ไปอย่างรวดเร็วแทนก่อตัวแสดงแน่น อากาศถูกรวมอยู่ในดินดำเนินงานด้วยการใช้ตัวเครื่องไปข้างหน้า ความเข้มข้นของการทิ้งระเบิดเชิงกลยุทธ์สำหรับผลสูงสุดได้รับการทดสอบ สงครามเกิดขึ้นในปีพ.ศ. 2482 เยอรมนีถูกดีพร้อมเครื่องบินที่ดี และมีประสบการณ์หน้าที่ที่ได้พัฒนาขึ้นอากาศเป็นส่วนสำคัญของหลักนิยมทางทหารของพวกเขา ในสหราชอาณาจักร สร้างสายค่าความสามารถ และเน้นระเบิดพลีชีพ มีซ้าย defences อากาศครอบคลุมน้อยกว่า ไม่มีข้อตกลงมากใน RAF หรือ อื่น ๆ ในการจ้างงานที่มีประสิทธิภาพสูงสุดของทรัพยากรเหล่านี้ขาดแคลน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับประเทศสหรัฐอเมริกาและส่วนที่เหลือของยุโรปก้าวหน้าในเทคโนโลยีพลังงานทางอากาศในช่วงระหว่างสงครามได้แรงหนุนมากขึ้นโดยความสนใจประชาการเจริญเติบโตและความกระตือรือร้นในการบินมากกว่าความกังวลของยุทธศาสตร์ทางอากาศที่มีใจเดียวกัน การแข่งขันอากาศเร่งพัฒนาในเครื่องยนต์และลำตัว ความสูงทำลายความพยายามเป็นเพียงที่สำคัญ ในปี 1920 สหรัฐอเมริกาประสบความสำเร็จ 33,000 ฟุตและในปี 1938, อิตาลียื่นบันทึกที่ 56,000 ฟุต ความคืบหน้าของที่คล้ายกันที่ถูกสร้างขึ้นในการขยายช่วงของเครื่องบิน: ฝรั่งเศสประสบความสำเร็จเพียงภายใต้ 2,000 ไมล์ในปี 1925 ในขณะที่อังกฤษได้หัก 7,000 ไมล์โดยปี 1938 ที่อาจเกิดขึ้นได้ทุกที่เป็นอยู่ในช่วงการระเบิด นอกจากนั้นยังมีการดำเนินงานที่แท้จริงสำหรับประเทศที่จะทดสอบความสามารถใหม่ของพวกเขา ปฏิบัติการทางอากาศของญี่ปุ่นกับจีนได้รับความสนใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ในยุโรป แต่ได้รับอนุญาตให้ญี่ปุ่นในการพัฒนาความเชื่อของพวกเขาอย่างมีนัยสำคัญทางอากาศก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง มีความสำคัญมากขึ้นเป็นสงครามกลางเมืองสเปนจาก 1936 เพื่อ 1939 เช่นเดียวกับกองทัพอากาศสเปน, โซเวียตกำลังทางอากาศเยอรมันและอิตาลีอยู่ในการดำเนินการ แรงโซเวียตเครื่องบิน 1500 แต่พวกเขาก็ไม่ถูกต้องเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดและยังเสี่ยงที่จะสู้เยอรมัน กองทัพเยอรมันใช้สิทธิหลักคำสอนของการดำเนินงานร่วมกันในการสนับสนุนของกองกำลังภาคพื้นดินเพื่อผลที่ดี พวกเขาก็มีความสามารถที่จะนำกลยุทธ์ใหม่ในกรณีที่จำเป็น รูปแบบการต่อสู้ยุทธวิธีบินแทนที่อย่างรวดเร็วก่อแน่นจอแสดงผล กำลังทางอากาศได้รับการแบบบูรณาการในการดำเนินงานพื้นดินที่มีการใช้ตัวควบคุมอากาศไปข้างหน้า ความเข้มข้นของทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์สำหรับผลสูงสุดได้รับการทดสอบ. ในขณะที่สงครามโพล่งออกมาในปี 1939 เยอรมนีได้เตรียมที่ดีขึ้นกับเครื่องบินที่ดีและทีมงานที่มีประสบการณ์ที่ได้พัฒนากำลังทางอากาศเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของทหารหลักของพวกเขา ในประเทศอังกฤษในช่วงปลายการสร้างขึ้นของความสามารถและมุ่งเน้นไปที่เครื่องบินทิ้งระเบิดที่ทิ้งป้องกันอากาศน้อยกว่าที่ครอบคลุม ไม่ได้มีข้อตกลงที่อยู่ในอากาศมากหรือเกินในการจ้างงานที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของทรัพยากรที่หายากเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สหรัฐอเมริกาและส่วนที่เหลือของยุโรป ความก้าวหน้าในเทคโนโลยีพลังงานลมในช่วงระหว่างสงครามเป็นแรงผลักดันมากขึ้นจากการเติบโตแพ่งความสนใจและความกระตือรือร้นสำหรับบินมากกว่า โดยไม่ต้องกังวลของอากาศใจยุทธศาสตร์ . บรรยากาศการแข่งขันเร่งการพัฒนาในเครื่องยนต์และ airframes . ระดับความสูงบันทึกทำลายความพยายามก็เป็นสิ่งสำคัญ ในปี 1920 สหรัฐอเมริกาได้บรรลุ 33 , 000 ฟุตและในปี 1938 ,อิตาลีจัดบันทึกที่ 56 , 000 ฟุต ความคืบหน้าที่คล้ายกันที่เกิดขึ้นในการขยายช่วงของอากาศยาน : ฝรั่งเศสได้แค่ 2 , 000 ไมล์ 1925 ในขณะที่อังกฤษมีหัก 7000 ไมล์โดย 1938 . ทุกที่ที่ถูกซ่อนเร้นอยู่ในช่วงระเบิด มีการดำเนินงานที่แท้จริงของประเทศเพื่อทดสอบความสามารถใหม่ของพวกเขาญี่ปุ่นอากาศปฏิบัติการต่อต้านจีนได้รับความสนใจเล็ก ๆน้อย ๆในยุโรป แต่อนุญาตให้ญี่ปุ่นพัฒนาทฤษฎีทางอากาศของพวกเขาก่อนสงครามโลกครั้งที่สอง โดยมีมากขึ้นในสงครามกลางเมืองสเปนจาก 1936 1939 รวมทั้งภาษาสเปนกองทัพอากาศโซเวียต , เยอรมันและอิตาลี เพาเวอร์ แอร์ อยู่ที่การกระทำ กองกำลังโซเวียตเป็น 1500 ลำแต่มันไม่ถูกต้องเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิด และยังเสี่ยงกับเครื่องบินรบเยอรมัน เยอรมันกองทัพหลักของพวกเขาของการใช้ร่วมกันในการสนับสนุนภาคพื้นดินเพื่อผลที่ดี . พวกเขายังสามารถที่จะนำกลยุทธ์ใหม่ที่จำเป็น ยุทธวิธีการรบอย่างรวดเร็วแทนที่แน่นแสดงการบินพลังงานลมถูกรวมเข้าไปในการดำเนินงานพื้นดิน ด้วยการใช้ตัวควบคุมอากาศไปข้างหน้า ความเข้มข้นของการทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์สำหรับผลสูงสุดคือทดสอบ

เป็นสงครามในปี 1939 เยอรมนีดีขึ้นเตรียมเครื่องบินที่ดีและมีประสบการณ์ทีมงานซึ่งได้พัฒนาพลังงานลมเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของลัทธิทหารของพวกเขา อังกฤษ สายสร้างความสามารถและมุ่งเน้นการทิ้งระเบิดออกจากอากาศป้องกันน้อยกว่าอย่างละเอียด หรือมีมากข้อตกลงภายในกองทัพอากาศ หรือเกิน ในการจ้างงานที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของทรัพยากรที่ขาดแคลนเหล่านี้ .