He hit his puffed chest. ‘Today you

He hit his puffed chest. ‘Today you were hit. But in the future you can fight against ten people and it won’t be a problem. You can definitely protect Zhen Lang.’

‘Then…’ Gu Jing said. She looked at Zhen Lang who stood next to her. She held his soft hand. ‘I’m going to learn to fight. In the future I can protect you, you won’t be bullied anymore, ok?’

Zhen Lang looked at Gu Jing’s broken tooth on the ground, but he didn’t say anything.

Gu Jing shook Zhen Lang’s hand. ‘You belong to me. I won’t let anyone else touch your body. I don’t care, it’s decided, I’m going to learn to fight then I can protect you.’

‘Stop talking, hurry up and go to the nurse’s office,’ the six adults said.

Gu Jing held Zhen Lang’s hand and they ran to the nurse’s office.

A doctor arrived and examined Gu Jing’s body for injuries.

Zhen Lang silently held Gu Jing’s hand and he frowned.

Gu Jing smiled sweetly. ‘Zhen Lang, I want to learn to fight. But while I’m learning to fight I won’t see you.’ She frowned. ‘Then I won’t learn to fight anymore. Besides, I’m already winning fights.’

Master didn’t want to let Gu Jing fly away. ‘Zhen Lang can be beside you and watch you while you learn to fight.’

Gu Jing looked pitifully at Zhen Lang and she waited for his answer.

Zhen Lang held Gu Jing’s hand tightly and he nodded his head. ‘Ok, I’ll be beside Gu Jing while she learns to fight.’

Gu Jing’s smile was like a beautiful camellia, except a little dusty with a missing tooth.

‘Gu Jing’s ok. Her baby teeth are wobbly. A new tooth will replace her broken teeth. She needs to take good care of her teeth,’ the doctor said.

The adults in the room sighed in relief and they focused their attentions on Gu Jing. They didn’t notice Zhen Lang was in deep thought, which was unusual for a young child his age.

Master’s wish was granted. He trained Gu Jing and her fighting skills improved after each training session. Zhen Lang always silently stayed beside Gu Jing, and he watched her train. If Gu Jing turned around to look at him, he would smile. After she finished a training session he would unwrap a lollipop and give it to her.

A few days after master trained Gu Jing, he was surprised to see Zhen Lang calmly waited for him outside his home. It made him wonder why Zhen Lang and Gu Jing’s personalities were so different but they loved to be around each other.

Master looked behind Zhen Lang, but he didn’t see his precious little monkey pupil. ‘Where’s Gu Jing?’

Zhen Lang walked into master’s home. He put his bag on the living room floor and he stood where Gu Jing always stood to train. ‘She’s staying back at school. The teacher scolded her for not doing her homework.’

Master still felt regretful Zhen Lang couldn’t be his pupil too. ‘Then did you come here to look for me?’

‘Yes. If I learn to fight does it mean I can protect someone else?’ Zhen Lang said.

Master hit his puffed chest. ‘Of course, didn’t you see for yourself? All my pupils have good fighting skills.’

Zhen Lang nodded his head. ‘Ok, from today onward I’ll learn to fight with master.’

‘Really?’ master asked.

Master wanted to hug the handsome doll face Zhen Lang. But unexpectedly Zhen Lang’s reaction was faster, Zhen Lang ran a few steps and avoided his hug.

‘But I have conditions. Firstly, I’m not going to learn to fight with Gu Jing and master can’t tell Gu Jing that I’m your pupil too. Secondly, I’m not going to compete in any tournaments. I’m only learning to fight because I don’t want anyone else bully Gu Jing. Thirdly, if you let Gu Jing be injured then I won’t let her learn to fight with master anymore,’ Zhen Lang said.

Master was surprised why Zhen Lang was a child but he discussed conditions with him like an adult.

Zhen Lang frowned. ‘Master, do you agree to my conditions? If you disagree with my conditions then I’ll find someone else to train me.’

‘Of course I agree!’ Master said and he nodded his head.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาตีหน้าอกพองตัวของเขา 'วันนี้คุณได้รับผลกระทบ แต่ในอนาคตคุณสามารถต่อสู้กับสิบคนและมันจะไม่เป็นปัญหา แน่นอนคุณสามารถป้องกัน Zhen หรั่ง. ' ' แล้ว ... 'Gu จิงกล่าวว่า เธอมองที่ Zhen หรั่งที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอ เธอจับมือของเขานุ่ม 'ฉันจะเรียนรู้ที่จะต่อสู้ ในอนาคตผมสามารถปกป้องคุณ, คุณจะไม่ถูกรังแกอีกต่อไป OK? ' Zhen แลงมองไปที่ฟันหัก Gu จิงบนพื้นดิน แต่เขาไม่ได้พูดอะไร. Gu จิงจับมือ Zhen หลังสวน 'คุณเป็นของฉัน. ฉันจะไม่ยอมให้คนอื่นสัมผัสร่างกายของคุณ ฉันไม่สนใจก็ตัดสินใจที่ผมจะเรียนรู้ที่จะต่อสู้แล้วฉันจะปกป้องคุณ. ' ' หยุดพูด, รีบขึ้นและไปที่สำนักงานของพยาบาล 'ผู้ใหญ่หกกล่าว. Gu Jing มือถือ Zhen หรั่งและ พวกเขาวิ่งไปที่สำนักงานของพยาบาล. แพทย์มาถึงและตรวจสอบร่างกาย Gu จิงได้รับบาดเจ็บ. Zhen Lang เงียบจับมือ Gu จิงและเขาขมวดคิ้ว. Gu Jing ยิ้มหวาน 'Zhen Lang ผมต้องการที่จะเรียนรู้ที่จะต่อสู้ แต่ในขณะที่ฉันเรียนรู้ที่จะต่อสู้ผมจะไม่เห็นคุณ. เธอขมวดคิ้ว 'แล้วฉันจะไม่เรียนรู้ที่จะต่อสู้อีกต่อไป นอกจากผมแล้วชนะการต่อสู้. โทไม่ได้ต้องการที่จะให้ Gu Jing บินหนีไป 'Zhen Lang สามารถเคียงข้างคุณและดูคุณในขณะที่คุณเรียนรู้ที่จะต่อสู้.' Gu Jing มองอย่างน่าสมเพชที่ Zhen หรั่งและเธอรอคอยคำตอบของเขา. Zhen หรั่งจับมือ Gu จิงแน่นและเขาพยักหน้า "ตกลงฉันจะอยู่ข้าง Gu จิงในขณะที่เธอเรียนรู้ที่จะต่อสู้. ' รอยยิ้ม Gu จิงเป็นเหมือน Camellia สวยงามยกเว้นฝุ่นเล็ก ๆ ที่มีฟันที่หายไป. ' Gu จิงตกลง ฟันน้ำนมของเธอสั่นคลอน ฟันใหม่จะแทนที่ฟันหักเธอ เธอต้องการที่จะดูแลที่ดีของฟันของเธอ 'หมอบอกว่า. ผู้ใหญ่ในห้องพักถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพวกเขามุ่งเน้นความสนใจของพวกเขาใน Gu จิง พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็น Zhen หรั่งอยู่ในความคิดลึกซึ่งเป็นเรื่องผิดปกติสำหรับเด็กหนุ่มอายุของเขา. ปรารถนาโทได้รับ เขาได้รับการฝึกฝน Gu จิงและทักษะการต่อสู้ของเธอดีขึ้นหลังจากการฝึกซ้อมในแต่ละ Zhen Lang เสมอเงียบอยู่ข้าง Gu จิงและที่เขาเฝ้ามองเธอรถไฟ หาก Gu จิงหันไปมองเขาเขาจะยิ้ม หลังจากที่เธอเสร็จสิ้นการฝึกซ้อมเขาจะแกะอมยิ้มและให้แก่เธอ. ไม่กี่วันหลังจากได้รับการฝึกฝนโท Gu จิงเขารู้สึกประหลาดใจที่จะเห็น Zhen Lang ใจเย็นรอให้เขาออกไปข้างนอกบ้านของเขา มันทำให้เขาสงสัยว่าทำไม Zhen หรั่งและมีบุคลิกที่ Gu จิงแตกต่างกันมาก แต่พวกเขารักที่จะเป็นรอบแต่ละอื่น ๆ . โทเหลียว Zhen หรั่ง แต่เขาไม่เห็นนักเรียนของเขาลิงค่าเล็กน้อย 'ที่ไหน Gu จิง?' Zhen แลงเดินเข้าไปในบ้านโท เขาใส่กระเป๋าของเขาบนพื้นห้องนั่งเล่นและเขายืนอยู่ที่ Gu จิงมักจะยืนอยู่ในการฝึกอบรม 'เธอกลับมาพักที่โรงเรียน ครูดุเธอไม่ทำบ้านของเธอ. โทยังคงรู้สึกเสียใจ Zhen หรั่งไม่สามารถมีนักเรียนของเขามากเกินไป 'แล้วคุณมาที่นี่เพื่อมองหาฉัน?' 'ใช่ ถ้าฉันเรียนรู้ที่จะต่อสู้กับมันไม่ได้หมายความว่าผมสามารถปกป้องคนอื่น? ' Zhen หรั่งกล่าวว่า. โทตีหน้าอกพองตัวของเขา 'แน่นอนคุณไม่ดูตัวเอง? นักเรียนทุกคนของฉันมีทักษะการต่อสู้ที่ดี. Zhen หรั่งพยักหน้า 'ตกลงตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมจะได้เรียนรู้ที่จะต่อสู้กับนาย.' 'จริงเหรอ?' ต้นแบบถาม. โทอยากจะกอดตุ๊กตาใบหน้าหล่อ Zhen หรั่ง แต่ไม่คาดคิดเกิดปฏิกิริยา Zhen หรั่งเป็นเร็วขึ้น Zhen แลงวิ่งไม่กี่ขั้นตอนและหลีกเลี่ยงการกอดของเขา. ' แต่ผมมีเงื่อนไข ประการแรกผมไม่ได้ไปเรียนรู้ที่จะต่อสู้กับ Gu จิงและปริญญาโทไม่สามารถบอก Gu Jing ว่าฉันนักเรียนของคุณมากเกินไป ประการที่สองผมไม่ได้ไปแข่งขันในทัวร์นาเมนต์ใด ๆ ฉันก็แค่การเรียนรู้ที่จะต่อสู้เพราะผมไม่ต้องการให้ใครอื่นพาล Gu จิง ประการที่สามถ้าคุณปล่อยให้ Gu จิงจะได้รับบาดเจ็บแล้วฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเรียนรู้ที่จะต่อสู้กับนายอีกต่อไป 'Zhen หรั่งกล่าวว่า. โทก็ต้องแปลกใจว่าทำไม Zhen หรั่งเป็นเด็ก แต่เขากล่าวถึงเงื่อนไขกับเขาเหมือนเป็นผู้ใหญ่. Zhen Lang ขมวดคิ้ว . 'Master, คุณเห็นด้วยกับเงื่อนไขของฉันได้อย่างไร ถ้าคุณไม่เห็นด้วยกับเงื่อนไขของฉันแล้วฉันจะหาคนอื่นในการฝึกอบรมฉัน. ' ' แน่นอนผมเห็นด้วย! ปริญญาโทกล่าวและเขาพยักหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขากดปุ่มของเขาพองที่หน้าอก วันนี้คุณโดนยิง แต่ในอนาคต คุณสามารถต่อสู้กับคนสิบคน และมันก็จะไม่เป็นปัญหา แน่นอนคุณสามารถปกป้อง " เจินแลง" งั้น . . . . . . . กูจิงกล่าวว่า เธอมองจินหลางที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอ เธอจับมือนุ่มของเขา " ผมจะเรียนรู้ที่จะต่อสู้ ในอนาคต ผมจะปกป้องคุณ คุณจะไม่แกล้งอีกแล้ว โอเค ? "จินหลางมองกูจิงฟันหักบนพื้นดิน แต่เขาไม่พูดอะไรเลยกูจิงก็เป็นเจิ้นลางมือ " คุณเป็นของฉัน ฉันจะไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องตัวเธอ ฉันไม่สน มันตัดสินใจ ผมจะเรียนรู้ที่จะต่อสู้ ฉันก็จะปกป้องเธอ" หยุดพูด รีบไปห้องพยาบาล " หกผู้ใหญ่พูดกูจิงจับมือเจินลางมือ และพวกเขาก็วิ่งไปห้องพยาบาลหมอมาถึงและตรวจสอบของกูจิงร่างกายสำหรับการบาดเจ็บจินหลางอย่างเงียบๆ จับมือกูจิงมือและขมวดคิ้วกูจิง ยิ้มหวาน " จินหลาง ผมต้องการที่จะเรียนรู้ที่จะต่อสู้ แต่ในขณะที่ฉันกำลังเรียนรู้ที่จะต่อสู้ ผมไม่เจอเธอ เธอขมวดคิ้วเข้าหากัน . " งั้นฉันก็จะไม่เรียนรู้ที่จะต่อสู้อีกต่อไป อีกอย่าง ผมก็ชนะการต่อสู้’นายไม่อยากให้กูจิงบินออกไป " จินหลางจะอยู่ข้างคุณ และดูคุณในขณะที่คุณเรียนรู้ที่จะต่อสู้’กูจองมองไปที่จินหลาง และนางรอคำตอบของเขาจินหลางจับมือกูจิงมือแน่น เขาพยักหน้า . " โอเค ผมจะอยู่ข้างกูจิงขณะที่เธอเรียนรู้การต่อสู้’กูจิงยิ้มเหมือนเลียที่สวยงาม นอกจากฝุ่นเล็กน้อยกับฟันที่หายไป ." กูจิงค่ะ ฟันลูกน้อยของเธอกำลังสั่นคลอน . ฟันใหม่จะแทนที่ฟันของเธอแตก เธอต้องการการดูแลที่ดีของฟันเธอ " หมอพูดผู้ใหญ่ในห้องถอนหายใจโล่งและพวกเขาเน้นความสนใจของพวกเขาในกูจิง พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นจินหลางในความคิดลึกซึ่งเป็นเรื่องปกติสำหรับเด็กวัยนี้นายหวังได้รับ เขาฝึกกูจิงและทักษะการต่อสู้ของเธอดีขึ้นหลังจากที่แต่ละเซสชันการฝึกอบรม จินหลางเสมออย่างเงียบ ๆอยู่ข้างกูจิง เขาเฝ้ามองฝึกเธอ ถ้ากูจิง หันกลับไปมองเขา เขาก็จะยิ้ม หลังจากที่เธอเสร็จสิ้นการฝึกซ้อม เขาจะแกะห่ออมยิ้ม และมอบมันให้กับเธอไม่กี่วันหลังจากที่อาจารย์สอนกูจิง เขาตกใจมากที่เห็นจินหลางใจเย็นรอเขาข้างนอกบ้าน มันทำให้เขาสงสัยว่าทำไมจินหลางและกูจิง บุคลิกก็แตกต่างกัน แต่พวกเขารักที่จะอยู่กับแต่ละอื่น ๆนายเหลียว จินหลาง แต่เขาไม่เห็นค่าของเขา เจ้าลิงน้อยนักเรียน " ที่กูจิงหรือ "จินหลางเดินเข้าไปในหลักของบ้าน เขาวางกระเป๋าของเขาไว้บนพื้นห้องนั่งเล่น และ เขายืนอยู่ที่กูจิงเสมอยืนในรถไฟ " เธอต้องกลับไปที่โรงเรียน อาจารย์ดุเธอไม่ทำการบ้าน .อาจารย์ยังรู้สึกเสียดาย จิ้นหลางไม่ได้เป็นศิษย์ด้วย แล้วคุณมาที่นี่เพื่อตามหาฉันเหรอ "" ครับ ถ้าฉันเรียนรู้ที่จะสู้มันไม่ได้หมายความว่าฉันสามารถปกป้องคนอื่น " จินหลางกล่าวนายตีของเขาพองที่หน้าอก " แน่นอน คุณไม่เห็นเหรอ นักเรียนทุกคนมีทักษะการต่อสู้ดีจินหลางพยักหน้า . " โอเค ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมจะได้เรียนรู้ที่จะต่อสู้กับเจ้านาย ." จริงเหรอ ? " อาจารย์ถามนายอยากจะกอดตุ๊กตาหน้าหล่อ เจิน แลง แต่ปฏิกิริยาที่ไม่คาดคิดขึ้น เจิน แลงค์ เจิน แลง วิ่งไม่กี่ก้าว และหลีกเลี่ยงได้กอดเขาแต่ฉันมีเงื่อนไข ประการแรก ผมไม่ต้องเรียนการต่อสู้กับกูจิงและอาจารย์ไม่ได้บอกกูจิงผมคนของคุณด้วย ประการที่สอง ผมจะไม่แข่งขันในทัวร์นาเมนต์ ฉันเรียนรู้ที่จะต่อสู้เพราะผมไม่อยากให้ใครรังแกกูจิง ประการที่สามถ้าคุณปล่อยให้กูจิงได้รับบาดเจ็บแล้ว ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเรียนรู้การต่อสู้กับเจ้านายอีกแล้ว " จินหลางกล่าวอาจารย์ก็แปลกใจทำไมจินหลางยังเด็กแต่เขากล่าวถึงเงื่อนไขกับเขาเหมือนผู้ใหญ่จินหลางขมวดคิ้ว . " คุณยอมรับเงื่อนไขของฉัน ถ้าคุณไม่เห็นด้วยกับเงื่อนไขที่ผมจะหาคนอื่นมาฝึกผม’" แน่นอนผมเห็นด้วย ! " อาจารย์บอกว่า เขาพยักหน้า .