In a divisive, financially drained,

In a divisive, financially drained, fear-deluged post-9/11 era during which every cent counts, the choices we make around travel and dining out are fraught with anxiety. If we're already worried about whether the stranger behind us in line is the next Fort Hood gunman and whether we'll still be employed -- or alive -- six months from now, then hotel rooms and restaurant meals take on whole new meanings, from Can I afford this? to Is this meal my last?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในที่ divisive ระบายออก เงิน deluged กลัวยุคโพสต์-9/11 ในช่วงร้อยละทุกที่ นับ ตัวเลือกที่เราทำให้รอบเดินทาง และรับประทานอาหารเต็มไป ด้วยความวิตกกังวล ถ้าเราไม่ได้ห่วงว่าคนแปลกหน้าหลังเราในบรรทัดเป็นโคตรฟอร์ตฮูดถัดไป และไม่ว่าเราจะยังคงเป็นเจ้า - หรือชีวิต - หกเดือนนี้ แล้วห้องพักและร้านอาหารใช้ในความหมายใหม่ทั้งหมด จากสามารถข้าพเจ้านี้ เป็นอาหารสุดท้ายของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการแตกแยก, เนื้อเงินกลัวไหลหลัง 9/11 ยุคระหว่างที่นับร้อยทุกทางเลือกที่เราทำให้รอบการเดินทางและการรับประทานอาหารนอกบ้านจะเต็มไปด้วยความวิตกกังวล ถ้าเรากำลังกังวลอยู่แล้วเกี่ยวกับว่าคนแปลกหน้าอยู่ข้างหลังเราในสายเป็นมือปืนฟอร์ตฮูดต่อไปและไม่ว่าเราจะยังคงได้รับการว่าจ้าง - หรือมีชีวิตอยู่ - หกเดือนนับจากนี้แล้วห้องพักและอาหารร้านอาหารที่จะใช้ในความหมายใหม่ทั้งหมด จากฉันสามารถจ่ายนี้? เพื่อเป็นอาหารมื้อนี้ของฉันสุดท้าย?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการแบ่ง เงินไม่มี กลัวก deluged 9 / 11 ยุคในระหว่างที่ ทุกบาททุกสตางค์ นับ เราเลือกมาท่องเที่ยวและรับประทานอาหาร จะเต็มไปด้วยความกังวล ถ้าเรากำลังเป็นห่วงว่าคนแปลกหน้าหลังเราในบรรทัดเป็นมือปืนฟอร์ตฮูดต่อไปว่าเราจะยังคงเป็นลูกจ้าง หรือมีชีวิตอยู่ -- 6 เดือนจากนี้ไปแล้วห้องพักโรงแรมและภัตตาคารอาหารใช้เวลาในความหมายใหม่ทั้งหมด จากที่ฉันสามารถจ่ายได้ ? จะเป็นอาหารมื้อสุดท้ายของผมนี้