In the 1960s, programmers built sci

In the 1960s, programmers built scientific subroutine libraries that were reusable in a broad array of engineering and scientific applications. Though these subroutine libraries reused well-defined algorithms in an effective manner, they had a limited domain of application. Commercial sites routinely created application programs from reusable modules written in Assembler, COBOL, PL/1 and other second- and third-generation languages using both system and user application libraries.

As of 2010, modern reusable components encapsulate both data structures and the algorithms that are applied to the data structures. It[clarification needed] builds on prior theories of software objects, software architectures, software frameworks and software design patterns, and the extensive theory of object-oriented programming and the object oriented design of all these. It claims that software components, like the idea of hardware components, used for example in telecommunications,[1] can ultimately be made interchangeable and reliable. On the other hand, it is argued[by whom?] that it is a mistake to focus on independent components rather than the framework (without which they would not exist).[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1960 โปรแกรมเมอร์สร้างไลบรารีวิทยาศาสตร์ subroutine ที่ประกอบการในอาร์เรย์ที่กว้างของวิศวกรรมศาสตร์ และวิทยาศาสตร์ประยุกต์ ว่ารี subroutine เหล่านี้นำโดยอัลกอริทึมในการอย่างมีประสิทธิภาพ พวกเขามีโดเมนของแอพลิเคชันจำกัด ไซต์การค้าเป็นประจำสร้างโปรแกรมประยุกต์จากโมดูลประกอบการเขียนในมิเตอร์ ภาษาโคบอล PL/1 และภาษาที่สอง และสามรุ่นอื่น ๆ โดยใช้ระบบและผู้ใช้โปรแกรมไลบรารี

2553 ทันสมัยส่วนประกอบสามารถซ่อนโครงสร้างข้อมูลและอัลกอริทึมที่ใช้กับโครงสร้างของข้อมูล [ชี้แจงที่จำเป็น] สร้างในซอฟต์แวร์วัตถุ สถาปัตยกรรมซอฟต์แวร์ ซอฟต์แวร์กรอบ และรูป แบบการออกแบบซอฟต์แวร์ ทฤษฎีก่อน และทฤษฎีที่กว้างขวางของการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุและวัตถุออกทั้งหมดเหล่านี้ มันอ้างว่า ซอฟต์แวร์ประกอบ ความคิดของฮาร์ดแวร์ประกอบ เช่นโทรคมนาคม, [1] ในที่สุดจะสามารถ และเชื่อถือได้ ในทางกลับกัน มันจะโต้เถียง [โดยใคร] ว่า เป็นผิดเน้นส่วนประกอบอิสระมากกว่ากรอบ (โดยที่พวกเขาจะไม่มีอยู่)[2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1960, การเขียนโปรแกรมสร้างห้องสมุดย่อยทางวิทยาศาสตร์ที่นำมาใช้ใหม่ในหลากหลายของการใช้งานด้านวิศวกรรมและวิทยาศาสตร์ แม้ว่าห้องสมุดย่อยเหล่านี้กลับมาใช้อัลกอริทึมที่กำหนดไว้ในลักษณะที่มีประสิทธิภาพพวกเขามีการจัดการโดเมน จำกัด ของโปรแกรม เว็บไซต์เชิงพาณิชย์สร้างขึ้นเป็นประจำโปรแกรมซอฟต์แวร์ในโมดูลที่นำมาใช้ใหม่เขียนในการประกอบ, ภาษาโคบอล, PL / 1 และภาษารุ่นที่สามที่สองและอื่น ๆ ที่ใช้ระบบและการประยุกต์ใช้ทั้งห้องสมุดขณะที่ 2010 ส่วนประกอบนำมาใช้ใหม่ที่ทันสมัยในแค็ปซูทั้งโครงสร้างข้อมูลและขั้นตอนวิธีที่ จะถูกนำไปใช้กับโครงสร้างข้อมูล มัน [ชี้แจงจำเป็น] สร้างทฤษฎีของวัตถุก่อนที่ซอฟแวร์, สถาปัตยกรรมซอฟต์แวร์กรอบซอฟต์แวร์และรูปแบบการออกแบบซอฟต์แวร์และทฤษฎีที่กว้างขวางของการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุและการออกแบบเชิงวัตถุของเหล่านี้ มันอ้างว่าส่วนประกอบซอฟต์แวร์เช่นเดียวกับความคิดของส่วนประกอบฮาร์ดแวร์ที่ใช้สำหรับตัวอย่างเช่นในการสื่อสารโทรคมนาคม [1] ในที่สุดสามารถจะทำแทนกันได้และเชื่อถือได้ ในทางกลับกันก็เป็นที่ถกเถียงกันอยู่ [ใคร?] ว่ามันเป็นความผิดพลาดที่จะมุ่งเน้นไปที่องค์ประกอบที่เป็นอิสระมากกว่ากรอบ (โดยที่พวกเขาจะไม่อยู่). [2]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปี 1960 , โปรแกรมเมอร์สร้างวิทยาศาสตร์ห้องสมุด subroutine ที่ใช้ในอาร์เรย์กว้างของวิศวกรรมและการใช้งานทางวิทยาศาสตร์ แม้ห้องสมุด subroutine ใช้อัลกอริทึมเหล่านี้ไว้ในลักษณะที่มีประสิทธิภาพ พวกเขามี โดเมน จำกัด ของโปรแกรม เว็บไซต์เชิงพาณิชย์ตรวจโปรแกรมสร้างโปรแกรมจากที่ใช้โมดูลที่เขียนในประกอบโคบอล , ,PL / 1 และอื่น ๆที่สองและที่สามภาษาใช้ทั้งระบบและโปรแกรมของผู้ใช้ห้องสมุด

ณ 2010 , ส่วนประกอบนำมาใช้ใหม่ทันสมัย สรุปทั้งโครงสร้างข้อมูลและอัลกอริทึมที่ใช้กับข้อมูลโครงสร้าง [ ชี้แจงจำเป็น ] สร้างทฤษฎีของวัตถุซอฟต์แวร์ก่อนที่สถาปัตยกรรมซอฟต์แวร์ กรอบซอฟต์แวร์และซอฟต์แวร์รูปแบบการออกแบบและครอบคลุมทฤษฎีการเขียนโปรแกรมเชิงวัตถุและการออกแบบเหล่านี้ทั้งหมดเชิงวัตถุ มันอ้างว่าซอฟต์แวร์ส่วนประกอบ เหมือนกับแนวคิดของส่วนประกอบฮาร์ดแวร์ที่ใช้ตัวอย่างเช่นในโทรคมนาคม , [ 1 ] สุดสามารถทำได้และเชื่อถือได้ บนมืออื่น ๆ , มันเป็นแย้ง [ ใคร ?นั่นมันเป็นความผิดพลาดที่จะมุ่งเน้นองค์ประกอบที่เป็นอิสระมากกว่ากรอบ ( โดยที่พวกเขาไม่ได้อยู่ ) [ 2 ]