Feeding practices. Immediately afte

Feeding practices. Immediately after discharge, more than 90% of the infants in the sample were fully breast-fed. This percentage declined progressively, so that at 6 mo postpartum, only 25% were doing so. By 3 mo of age, about 63% of both breast-fed and formula-fed infants had received variable amounts of food other than milk. At 2, 3 and 6 mo of age, water or tea were given to 1.1, 14.6 and 17.5% of the infants, and solid foods to 0, 63.5 and 76.0%, respectively. No differences were found among feeding mode categories. At 4 mo of age, daily energy intake from food other than milk was 73± 418 kJ/d for fully breast-fed, 609 ± 493 kJ/d for formula-fed and 706 ± 481 kJ/d for partially breast-fed infants. Differences were not significant (Table 2).
Protective effect of breast-feeding on acute respiratory infection. The survival analysis pint illustrates that at 3 mo of age, less than 30% of the children had bad at least one episode of ARI. Almost 20% of the infants never experienced an episode of such illness (Fig. 1).
Relative risks and confidence intervals for incidence and prevalence of acute respiratory infection are presented in Tables 3 and 4. The probability of suffering an episode of ARI was higher for formula-fed than for fully breast-fed infants during the first 4 mo. Thereafter, differences were not significant. The risks for the partially breast-fed infants were intermediate between those formula-fed and fully breast-fed, except for the last 2 mo of’ follow-up. The probability of having a larger percentage of days ill was also significantly higher for formula-fed than for breast-fed infants from birth up to 4 mo.
The mean duration of episodes occurring from birth to 4 mo of age (n=111) was higher for formula-fed than for breast-fed infants (6.4 ± 3.6 vs. 5.1 ± 3.5 d. respectively, P < 0.02). Antibiotics were prescribed in 20 out of 233 episodes recorded (11 formula-fed and 9 fully or partially breast-fed infants).
The number of episodes of ARI was negatively associate with duration of full breast-feeding (r = —0.17, P < 0.05) and the number of siblings (r = 0.16, P < 0.04). That is, infants who never received breast-milk and had at least one sibling were more likely to have an episode of ARI than those breast-fed for at least 1 mo. The number of days ill with ARI tended to be associated with duration of full breastfeeding. This association became stronger when crowding was removed from the model (r = -0.16, P = 0.04). That is, infants who never received breast milk were more likely to have longer episodes of ARI than those breast-fed for at least 1 mo (Table 5).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิบัติให้อาหาร ทันทีหลังจากที่ปล่อยมากกว่า 90% ของทารกในตัวอย่างได้อย่างเต็มที่ที่กินนมแม่ เปอร์เซ็นต์นี้ลดลงมีความก้าวหน้าเพื่อให้เวลา 6 เดือนหลังคลอดเพียง 25% มีการทำเช่นนั้น 3 เดือนอายุประมาณ 63% ของทั้งสองที่กินนมแม่และทารกสูตรอาหารได้รับจำนวนตัวแปรของอาหารอื่นที่ไม่ใช่นม ที่ 2, 3 และ 6 เดือนอายุน้ำหรือชาที่ได้รับ 1.1, 14.6 และ 17.5% ของทารกและอาหารที่เป็นของแข็งเป็น 0, 63.5 และ 76.0% ตามลำดับ ความแตกต่างที่ไม่พบในประเภทโหมดการให้อาหาร 4 เดือนอายุการบริโภคพลังงานในชีวิตประจำวันจากอาหารอื่นที่ไม่ใช่นมเป็น 73 ± 418 กิโลจูล / วันสำหรับเต็มที่เต้านมเลี้ยง, 609 ± 493 กิโลจูล / วันสูตรเลี้ยงและ 706 ± 481 กิโลจูล / วันสำหรับบางส่วนทารกที่กินนมแม่ . ความแตกต่างที่ไม่ได้ลาดเทมีนัยสำคัญ (ตารางที่ 2).
การป้องกันผลกระทบของการให้นมบุตรในการติดเชื้อทางเดินหายใจเฉียบพลัน ไพน์การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าการอยู่รอดที่ 3 เดือนอายุน้อยกว่า 30% ของเด็กที่ไม่ดีมีอย่างน้อยหนึ่งตอนอารีย์ เกือบ 20% ของทารกไม่เคยมีประสบการณ์ตอนของการเจ็บป่วยดังกล่าว (รูปที่ 1)..
ความเสี่ยงสัมพัทธ์และช่วงความเชื่อมั่นสำหรับอุบัติการณ์และความชุกของการติดเชื้อทางเดินหายใจเฉียบพลันจะแสดงในตารางที่ 3 และ 4 น่าจะเป็นของความทุกข์ตอนของ ARI ที่สูง สำหรับสูตรอาหารสำหรับทารกกว่าอย่างเต็มที่ที่กินนมแม่ในช่วงแรกสาย 4 เดือน หลังจากนั้นความแตกต่างไม่ได้ลาดเทมีนัยสำคัญ ความเสี่ยงสำหรับทารกบางส่วนที่กินนมแม่เป็นสื่อกลางระหว่างผู้ที่สูตรอาหารอย่างเต็มที่และเต้านมที่เลี้ยงยกเว้นช่วง 2 เดือนของการติดตาม ความน่าจะเป็นของการมีร้อยละขนาดใหญ่ของวันที่ไม่ดีก็ยังเป็นอย่างมีนัยนัยสำคัญที่สูงขึ้นสำหรับสูตรอาหารกว่าทารกที่กินนมแม่ตั้งแต่แรกเกิดถึง 4 เดือน.
หมายความระยะเวลาของโรคที่เกิดขึ้นตั้งแต่แรกเกิดถึง 4 เดือนอายุ (n = 111) เป็น ที่สูงขึ้นสำหรับสูตรอาหารกว่าสำหรับทารกที่กินนมแม่ (6.4 ± 3.6 เทียบกับ 5.1 ± 3.5 ง. ตามลำดับ p <0.02) ยาปฏิชีวนะที่ถูกกำหนดไว้ใน 20 จาก 233 ตอนที่บันทึกไว้ (11 สูตรอาหารและ 9 ทั้งหมดหรือบางส่วนทารกที่กินนมแม่).
จำนวนตอนของ ARI ถูกลบเชื่อมโยงกับระยะเวลาของการเต็มรูปแบบให้นมบุตร (r = -0.17, p < 0.05) และจำนวนพี่น้อง (r = 0.16, p <0.04) นั่นคือทารกที่ไม่เคยได้รับนมเต้านมและมีอย่างน้อยหนึ่งพี่น้องมีแนวโน้มที่จะมีกรณีของ ARI กว่าผู้ที่กินนมแม่เป็นเวลาอย่างน้อย 1 เดือน จำนวนวันป่วยด้วยอารีย์มีแนวโน้มที่จะมีความสัมพันธ์กับระยะเวลาของการเลี้ยงลูกด้วยนมเต็มรูปแบบ สมาคมนี้กลายเป็นที่แข็งแกร่งเมื่อ crowding จะถูกลบออกจากแบบจำลอง (r = -0.16, P = 0.04) นั่นคือทารกที่ไม่เคยได้รับนมแม่มีแนวโน้มที่จะมีเอพนานอารีย์กว่าผู้ที่กินนมแม่เป็นเวลาอย่างน้อย 1 เดือน (ตารางที่ 5)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาหารงาน ทันทีหลังจากปลด มากกว่า 90% ของทารกในกลุ่มตัวอย่างครบเต้านมให้อาหาร นี้ลดลงร้อยละความก้าวหน้า ดังนั้น 6 โม หลังคลอดเพียง 25 % ที่ทำเช่นนั้น โดย 3 โม อายุ ประมาณ 63% ของทั้งกินนมและสูตรอาหารทารกได้รับตัวแปรปริมาณอาหารอื่นนอกจากนม อยู่ที่ 2 , 3 และ 6 โม อายุ น้ำหรือชาได้รับ 1.1 14.6 และ 175% ของทารก และอาหารแข็งที่ 0 , 63.5 และ 76.0 ตามลำดับ ไม่มีความแตกต่างที่พบอาหารประเภทโหมด ที่ 4 โมอายุทุกวัน บริโภคพลังงานจากอาหารอื่นนอกจากนม คือ 73 ± 418 kJ / D เพื่อให้เต้านมให้อาหาร ก็± 493 kJ / D สำหรับสูตรอาหารและ 706 ± 481 kJ / D สำหรับบางส่วนของเต้านมเลี้ยงทารก ความแตกต่างไม่ได้ signi จึงไม่สามารถ
( ตารางที่ 2 )ผลของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ ในการป้องกันการติดเชื้อทางเดินหายใจเฉียบพลัน การวิเคราะห์การอยู่รอดไพน์แสดงที่ 3 โม อายุ น้อยกว่า 30% ของเด็กได้ไม่ดีอย่างน้อยหนึ่งตอน อารี เกือบ 20% ของทารกที่เคยมีประสบการณ์ตอนเจ็บป่วย เช่น
( รูปที่ 1 )ความเสี่ยงสัมพัทธ์และความเชื่อมั่นสำหรับอุบัติการณ์และความชุกของการติดเชื้อทางเดินหายใจเฉียบพลัน จะนำเสนอในรูปของตารางที่ 3 และ 4 ความน่าจะเป็นของทุกข์ตอนที่อารีสูงกว่าสูตรอาหารกว่าสำหรับให้นมทารกในระหว่างอย่างเต็มที่จึงตัดสินใจเดินทาง 4 เดือนหลังจากนั้น ความไม่ signi จึงไม่ได้ความเสี่ยงสำหรับเต้านมเลี้ยงทารกเป็นบางส่วนกลางระหว่างผู้เลี้ยงและให้นมครบสูตร ยกเว้นช่วง 2 โม ' ติดตาม ความน่าจะเป็นของ มีร้อยละขนาดใหญ่ของวันป่วยก็ signi จึงลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อสูตรอาหารที่สูงกว่าสำหรับให้นมทารกตั้งแต่แรกเกิดถึง 4 เดือน
หมายถึงระยะเวลาของเอพที่เกิดขึ้นจากกำเนิด 4 โมอายุ ( n = 0 ) สูตรอาหารที่สูงกว่าสำหรับให้นมทารก ( 6.4 ± 3.6 เทียบกับ 5.1 ± 3.5 วัน ตามลำดับ , p < 0.02 ) ยาปฏิชีวนะที่ถูกกำหนดใน 20 จาก 233 ตอนบันทึก ( 11 และ 9 สูตรอาหารทั้งหมด หรือบางส่วนให้นมทารก ) .
จำนวนตอนของอารีสัมพันธ์กับระยะเวลาในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่เต็ม ( r = -0.17 , p < 0.05 ) และจำนวนพี่น้อง ( r = 0.16 , p = 0.04 ) นั่นคือ ทารกที่ไม่ได้รับนมและมีอย่างน้อยหนึ่งที่พี่น้องได้มีโอกาสที่จะมีเรื่องราวของอารีกว่ากินนมเป็นเวลาอย่างน้อย 1 .จำนวนวันป่วย กับ อารี มีแนวโน้มจะเกี่ยวข้องกับระยะเวลาในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่เต็ม . สมาคมนี้กลายเป็นที่แข็งแกร่งพอเบียดถูกเอาออกจากแบบ ( r = - 0.16 , p = 0.04 ) นั่นคือ ทารกที่ไม่ได้รับนมมีแนวโน้มที่จะมีอีกตอนของอารีกว่ากินนมเป็นเวลาอย่างน้อย 1 โม ( ตารางที่ 5 ) .