Corrosion-Inhibiting AdmixturesConc

Corrosion-Inhibiting Admixtures
Concrete reinforcing bars (commonly referred to as rebar) typically consist of uncoated carbon steel, and as such have a tendency to corrode over time, particularly when exposed to air, water or chloride ions (salt). In order to counter this tendency, corrosion inhibitors may be added to the concrete.



There are two goals behind the addition of corrosion inhibitors, both with the objective of reducing the sensitivity of the steel to environmental factors. The first goal is to extend the period between the installation of the concrete and the onset of the reinforcement corrosion, and the second goal is to reduce the overall amount of corrosion, if it does occur.


There are several types of corrosion inhibitors, each with a different mechanism of operation. Calcium nitrite has been used extensively for many years to mitigate the impact of chloride ion migration in concrete. Chloride ions are introduced into concrete commonly through exposure to sea water or deicing salts, and may make their way to the reinforcing steel. Normally, the surface of the reinforcing steel inside typical concrete is coated with a compound known as ferrous oxide that results from exposure to air. The ferrous oxide is in an unstable state, and will attract nearby chloride ions, which will lead to steel degradation. The calcium nitrite reacts with the surface layer of the steel and converts it to ferric oxide, which is in a passive or neutral state. Encroachment of chloride ions into the concrete will then have little to no effect on the reinforcing steel as they cannot react with stable molecules


Other types of corrosion inhibitors, such as those comprised of amino alcohols, create a coating over the steel that prevents intrusion of chloride ions, as well as disrupting the effects of oxygen and water on the steel.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Inhibiting กัดกร่อนน้ำยาผสมบาร์เสริมคอนกรีต (โดยทั่วไปเรียกว่าเหล็ก) โดยทั่วไปประกอบด้วยคาร์บอนเคลือบเหล็ก และมีแนวโน้มที่กร่อนเวลา เช่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสัมผัสกับอากาศ น้ำ หรือคลอไรด์ประจุ (เกลือ) เพื่อตอบโต้แนวโน้มนี้ กัดกร่อน inhibitors อาจเพิ่มคอนกรีตมีเป้าหมายสองหลังแห่งกัดกร่อน inhibitors ด้วยวัตถุประสงค์ของการลดความไวของเหล็กกับปัจจัยสิ่งแวดล้อม เป้าหมายแรกคือการ ขยายระยะเวลาระหว่างการติดตั้งของคอนกรีตและเริ่มเป็นสนิมที่ และเป้าหมายที่สองคือการ ลดยอดเงินโดยรวมของการกัดกร่อน ถ้ามันเกิดขึ้นมีหลายชนิดกัดกร่อน inhibitors ด้วยกลไกต่าง ๆ ของการดำเนินงาน ไนไตรต์แคลเซียมถูกใช้อย่างกว้างขวางหลายปีเพื่อบรรเทาผลกระทบของการย้ายไอออนของคลอไรด์ในคอนกรีต ประจุคลอไรด์จะนำเข้าสู่คอนกรีตทั่วไปผ่านสัมผัสกับน้ำทะเลหรือเกลือ deicing และอาจทำให้ทางของพวกเขากับเหล็กเสริม โดยปกติ พื้นผิวของเหล็กเสริมในคอนกรีตโดยทั่วไปจะเคลือบ ด้วยสารประกอบที่เรียกว่าเหล็กออกไซด์ที่เกิดจากการสัมผัสกับอากาศ ออกไซด์เหล็กอยู่ในสถานะไม่เสถียร และจะดึงดูดใกล้ประจุคลอไรด์ ซึ่งจะทำให้ลดประสิทธิภาพของเหล็ก ไนไตรต์แคลเซียมทำปฏิกิริยากับชั้นผิวของเหล็ก และแปลงให้ออกไซด์ ferric ซึ่งอยู่ในสถานะเป็นกลาง หรือแฝง Encroachment ของประจุคลอไรด์ในคอนกรีตจากนั้นจะมีน้อยถึงไม่มีผลต่อเหล็กเสริมพวกเขาไม่สามารถทำปฏิกิริยากับโมเลกุลที่มีเสถียรภาพชนิดอื่น ๆ กัดกร่อน inhibitors เช่นประกอบด้วยอะมิโน alcohols สร้างเคลือบผ่านเหล็กที่ป้องกันการบุกรุกของประจุคลอไรด์ ตลอดจนอาจรบกวนผลของออกซิเจนและน้ำในเหล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีฤทธิ์ยับยั้งการกัดกร่อนน้ำยาผสม
คอนกรีตเสริมบาร์ (ปกติจะเรียกว่าเหล็ก) โดยทั่วไปแล้วจะประกอบด้วยเหล็กคาร์บอนเคลือบผิวและเป็นเช่นมีแนวโน้มที่จะเป็นสนิมเมื่อเวลาผ่านไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสัมผัสกับอากาศน้ำหรือคลอไรด์ไอออน (เกลือ) เพื่อตอบโต้แนวโน้มนี้สารยับยั้งการกัดกร่อนอาจมีการเพิ่มคอนกรีตมีสองเป้าหมายที่อยู่เบื้องหลังการเพิ่มขึ้นของสารยับยั้งการกัดกร่อนที่มีทั้งสองโดยมีวัตถุประสงค์ของการลดความไวของเหล็กกับปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เป้าหมายแรกคือการขยายระยะเวลาระหว่างการติดตั้งของคอนกรีตและการโจมตีของการกัดกร่อนการเสริมแรงและเป้าหมายที่สองคือการลดจำนวนเงินโดยรวมของการกัดกร่อนถ้ามันจะเกิดขึ้นมีหลายประเภทของสารยับยั้งการกัดกร่อนที่แต่ละคนมี กลไกที่แตกต่างกันของการดำเนินการ แคลเซียมไนไตรท์ได้รับการใช้อย่างกว้างขวางเป็นเวลาหลายปีที่จะลดผลกระทบของการย้ายถิ่นคลอไรด์ไอออนในคอนกรีต คลอไรด์ไอออนจะนำเข้าสู่ที่เป็นรูปธรรมร่วมกันผ่านการสัมผัสกับน้ำทะเลหรือ deicing เกลือและอาจจะทำให้ทางของพวกเขาที่จะเหล็กเสริม โดยปกติพื้นผิวของเหล็กเสริมในคอนกรีตโดยทั่วไปถูกเคลือบด้วยสารที่เรียกว่าเหล็กออกไซด์ที่เกิดจากการสัมผัสกับอากาศ ออกไซด์เหล็กอยู่ในสถานะที่ไม่แน่นอนและจะดึงดูดไอออนคลอไรด์ที่ใกล้เคียงซึ่งจะนำไปสู่การเสื่อมสภาพของเหล็ก ไนไตรท์แคลเซียมทำปฏิกิริยากับชั้นผิวของเหล็กและแปลงให้ธาตุเหล็กออกไซด์ซึ่งอยู่ในสถานะที่แฝงหรือเป็นกลาง การบุกรุกของไอออนคลอไรด์ในคอนกรีตแล้วจะมีเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะส่งผลกระทบต่อเหล็กเสริมตามที่พวกเขาไม่สามารถทำปฏิกิริยากับโมเลกุลที่มีความเสถียรไม่มีประเภทอื่น ๆ ของสารยับยั้งการกัดกร่อนเช่นที่ประกอบด้วยแอลกอฮอล์อะมิโนที่สร้างสารเคลือบผิวกว่าเหล็กที่ป้องกันการบุกรุกของคลอไรด์ ไอออนรวมทั้งผลกระทบของออกซิเจนและน้ำเหล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยับยั้งการกัดกร่อนโดย
คอนกรีตเหล็กเสริม ( เรียกกันทั่วไปว่าเป็นเหล็ก ) มักจะประกอบด้วยการเคลือบผิวเหล็กกล้าคาร์บอน และดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะกัดกร่อนตลอดเวลา โดยเฉพาะเมื่อสัมผัสกับอากาศ น้ำ หรือ คลอไรด์ไอออน ( เกลือ ) เพื่อที่จะต่อสู้กับแนวโน้มนี้ ยับยั้งการกัดกร่อนอาจจะเสริมคอนกรีต



มี 2 ประตู หลังเติมสารยับยั้งการกัดกร่อนทั้งกับวัตถุประสงค์ของการลดความไวของเหล็กกับปัจจัยสิ่งแวดล้อม เป้าหมายแรกคือการขยายระยะเวลาระหว่างการติดตั้งของคอนกรีต และการโจมตีของการเสริมแรง การกัดกร่อน และเป้าหมายที่สองคือการลดจำนวนเงินโดยรวมของการกัดกร่อน ถ้ามันไม่เกิดขึ้น

.มีหลายประเภทของสารยับยั้งการกัดกร่อน แต่ละที่ มีกลไกที่แตกต่างกันของการดำเนินงาน แคลเซียมไนไตรท์ได้ถูกใช้อย่างกว้างขวางเป็นเวลาหลายปีเพื่อลดผลกระทบของคลอไรด์ไอออนการย้ายถิ่นในคอนกรีต ไอออนคลอไรด์ในคอนกรีตโดยทั่วไปผ่านการใช้สัมผัสกับน้ำทะเล หรือ deicing เกลือ และอาจจะทำให้ทางของพวกเขาไปยังเหล็กเสริม . โดยปกติพื้นผิวของเหล็กเสริมในคอนกรีตโดยทั่วไปที่เคลือบด้วยสารเหล็กออกไซด์ที่เป็นผลจากการสัมผัสกับอากาศ ออกไซด์เหล็กอยู่ในสถานะที่ไม่เสถียรและจะดึงดูดไอออนที่อยู่ใกล้เคียง ซึ่งจะนำไปสู่การย่อยสลายเหล็ก แคลเซียมไนไตรท์ทำปฏิกิริยากับชั้นผิวของเหล็กและแปลงให้เป็นเฟอร์ริกออกไซด์ซึ่งอยู่เรื่อยๆ หรือเป็นกลางรัฐ การบุกรุกของไอออนคลอไรด์ในคอนกรีตจะแล้วมีเพียงเล็กน้อยที่จะไม่มีผลกระทบต่อเหล็กเสริม ตามที่พวกเขาไม่สามารถทำปฏิกิริยากับโมเลกุลอื่น ๆมั่นคง

และสารยับยั้งการกัดกร่อน เช่น ผู้ประกอบด้วยอะมิโนแอลกอฮอล์สร้างเคลือบบนเหล็กที่ป้องกันการบุกรุกของไอออนคลอไรด์รวมทั้งการทำลายผลของออกซิเจนและน้ำบนเหล็ก