รูปภาพ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
มีชายหนุ่มคนหนึ่งปลูกต้นไม้ต้นหนึ่งและคอยใส่ใจรดน้ำให้ต้นไม้นี้ทุกๆวัน
เวลาผ่านไปต้นไม้นี้โตใหญ่ขึ้นได้อย่างสวยสดงดงามและได้ออกผลไม้อร่อยๆให้ชายหนุ่ม
ชายหนุ่มเห็นต้นไม้ใหญ่นี้ให้ผลไม้ดีๆ ชายหนุ่มเลยตัดสินใจปลูกต้นไม้ต้นอื่นๆด้วย
อย่างไรก็ตามต่อให้ชายหนุ่มรดน้ำเท่าไหร่ๆ
ต้นไม้อื่นๆก็โตไม่ได้เหมือนต้นไม้ใหญ่และออกผลไม่ได้เท่าต้นไม้ใหญ่เลย
เวลาผ่านไปเป็นเวลานานชายหนุ่มพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ต้นไม้อื่นๆเติบใหญ่ได้เหมือนต้นไม้ใหญ่
ชายหนุ่มมกมุ่นเรื่องต้นไม้อื่นๆจนชายหนุ่มหลงลืมให้น้ำต้นไม้ใหญ่
ต้นไม้ใหญ่ขาดน้ำมาเป็นเวลานานก็ค่อยๆเxxx่ยวลง และตายลงอย่างช้าๆ
ชายหนุ่มผู้ลืมบุญคุณของต้นไม้ใหญ่ไม่ใส่ใจต้นไม้ใหญ่นี้แล้ว
เพราะคิดแค่ว่ายั้งไงๆก็มีผลไม้มากินอยู่ดี ชายหนุ่มเลยไม่ใส่ใจต้นไม้ใหญ่นี้อีกต่อไป
ทุกๆวันชายหนุ่มเด็ดผลไม้จากต้นไม้ใหญ่มากิน และไม่ยอมลดน้ำให้ต้นไม้ใหญ่อีกเลย
แต่สิ่งหนึ่งที่ชายหนุ่มลืมคิดคือต้นไม้ใหญ่ที่ขาดน้ำเป็นเวลานานๆก็อยู่ต่อไม่ไหวและตายลงในที่สุด หลังจากนั้นชายหนุ่มก็ไม่มีผลไม้มากินอีกเลย
ชายหนุ่มลดน้ำไปมากมายให้ต้นไม้อื่นๆแต่ต้นไม้อื่นๆกลับไม่ออกผลไม้มาให้ชายหนุ่มกินเลย
ชายหนุ่มขาดอาหารจากต้นไม้เป็นเวลานาน ชายหนุ่มก็หิวตายลง ในเวลาไม่นานหนักต้นไม้อื่นๆเองก็ตายลง เพราะไม่มีชายหนุ่มมารดน้ำให้
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
เราควรใส่ใจและดูแลสิ่งที่มีประโยชน์ต่อเราและอย่าลืมบุญคุณของคนที่ดูแลเรามา
แต่งโดย hakamhak
-------------------------------------------------- Spoilers --------------------------------------------------
คง งง กันว่า เว้นมาทำไมเยอะแยะ
ผมอยากให้ทุกคนลองอ่านเรื่องข้างบนใหม่ โดยเปลี่ยน
ชายหนุ่ม เป็น Digicraft
ต้นไม้ใหญ่ เป็น เกทแอม
ต้นไม้อื่นๆ เป็น เกมส์อื่นๆในเครื่อ Digicraft
ปล.ซื้อใหม่เถอะครับ เซิฟเวอร์วันนี้ไม่ไหวเลย ผมเลยมานั่งแต่งนิทานนี้ดูเพือจะเปลี่ยนความคิดใครได้บาง