Indications/Contraindications
Operative management is the treatment of choice for the majority of displaced patellar fractures. Surgical options include open reduction and internal fixation (ORIF), partial or complete patellectomy, with the choice of treatment dependent on the fracture pattern and the amount of comminution. Although there is no widely accepted classification system for patellar fractures, most are based on an anatomic descriptive classification. Important factors include the location of fracture, direction of fracture lines, and the amount of comminution. In the AO/OTA classification, the patella is delineated as 45 and subdivided into A, B, or C depending on whether the fracture is extra-articular, partial articular without disruption of the extensor mechanism, or complete articular with disruption of the extensor mechanism. For the most part, 45B patella fractures are managed nonoperatively whereas 45A and 45C fractures require surgery.
The patella is an integral component of the extensor mechanism of the knee as well as an articular component of the knee joint. The patella’s position in the body and the nature of its role in lower-limb function cause it to be susceptible to injury. Traction forces that pull the patella cephalad are the result of several different vectors caused by contraction of the quadriceps muscle. The quadriceps muscle, extensor retinaculum, along with the iliotibial band, participates in knee extension. The undersurface of the patella, which articulates with the notch of the femur, has the thickest cartilage found in the body. It is this articulation that acts as a fulcrum for extension. Forces measured at the patellofemoral articulation can be over seven times body weight during routine activities such as stair climbing and squatting. Tensile forces can be well over 3,000 N. The importance of the patella for normal knee function cannot be overestimated. Patellectomy results in the loss of the patellar fulcrum, a decrease in the moment arm, and relative lengthening of the quadriceps. This can lead to instability of the knee, extension lag, atrophy of the quadriceps, and loss of extension strength. Therefore, whenever possible, the patella should be repaired rather than excised.
Total patellectomy is generally indicated when the patella is so severely comminuted that an acceptable reduction and stable fixation cannot be achieved with internal fixation.
P.380
Partial patellectomy is indicated for cases that have severe comminution of either the inferior or superior pole that is not amenable to ORIF techniques.
ORIF is indicated for displaced patellar fractures that have fragments large enough to be reduced and stably repaired and is the treatment of choice for the majority of displaced patellar fractures in physiologically young patients. Many comminuted fractures can be salvaged. The goal of surgery is to achieve anatomic reduction of the articular surface with restoration of the continuity of the extensor mechanism. Displacement more than 3 mm and articular incongruity of more than 2 mm are considered strong indications for surgical treatment.
Contraindications and relative contraindications to surgical treatment include nondisplaced or minimally displaced stable fracture patterns. Also, contused or injured skin that precludes safe surgical approaches to the fracture, active infection involving the extremity with the patellar fracture, and medical conditions of the patient that would preclude safe surgical intervention are contraindications for surgery.The Mobile-bearing Tibial Revision Tray
A tibial revision system must allow the surgeon the options of adjunctive stem fixation, methods to manage bone loss, and various levels of prosthetic constraint. The mobile-bearing tibial revision tray (Figure 5) serves as a stable and versatile foundation in the revision knee setting by offering abundant intraoperative options and a platform to compensate for severe bone loss and soft-tissue deficiencies.
The mobile-bearing tibial revision knee tray encompasses a wide array of options to assist the revision knee surgeon when handling bony and soft-tissue deficiencies. There are multiple sizes of tibial components to allow for proximal tibial coverage. Stepped metaphyseal sleeves allow for the filling of bony defects and superior metaphyseal compressive loading. Trial sleeves are sequentially broached until bony defects are overcome and solid fixation in the metaphyseal bone is achieved. Tibial augmentations are also available to manage uncontained bony defects, allowing the surgeon to achieve a stable platform on good bone for excellent fixation. Cemented or uncemented tibial diaphyseal stems are available in various lengths and diameters, offering the knee surgeon flexibility in achieving a stable construct. The mobile-bearing tibial revision tray allows the revision surgeon to accomplish the goals of filling substantial bony defects, restoring the joint line, and providing a strong foundation for solid fixation with compressive loading of bone.
Indications/Contraindications
Operative management is the treatment of choice for the majority of displaced patellar fractures. Surgical options include open reduction and internal fixation (ORIF), partial or complete patellectomy, with the choice of treatment dependent on the fracture pattern and the amount of comminution. Although there is no widely accepted classification system for patellar fractures, most are based on an anatomic descriptive classification. Important factors include the location of fracture, direction of fracture lines, and the amount of comminution. In the AO/OTA classification, the patella is delineated as 45 and subdivided into A, B, or C depending on whether the fracture is extra-articular, partial articular without disruption of the extensor mechanism, or complete articular with disruption of the extensor mechanism. For the most part, 45B patella fractures are managed nonoperatively whereas 45A and 45C fractures require surgery.
The patella is an integral component of the extensor mechanism of the knee as well as an articular component of the knee joint. The patella’s position in the body and the nature of its role in lower-limb function cause it to be susceptible to injury. Traction forces that pull the patella cephalad are the result of several different vectors caused by contraction of the quadriceps muscle. The quadriceps muscle, extensor retinaculum, along with the iliotibial band, participates in knee extension. The undersurface of the patella, which articulates with the notch of the femur, has the thickest cartilage found in the body. It is this articulation that acts as a fulcrum for extension. Forces measured at the patellofemoral articulation can be over seven times body weight during routine activities such as stair climbing and squatting. Tensile forces can be well over 3,000 N. The importance of the patella for normal knee function cannot be overestimated. Patellectomy results in the loss of the patellar fulcrum, a decrease in the moment arm, and relative lengthening of the quadriceps. This can lead to instability of the knee, extension lag, atrophy of the quadriceps, and loss of extension strength. Therefore, whenever possible, the patella should be repaired rather than excised.
Total patellectomy is generally indicated when the patella is so severely comminuted that an acceptable reduction and stable fixation cannot be achieved with internal fixation.
P.380
Partial patellectomy is indicated for cases that have severe comminution of either the inferior or superior pole that is not amenable to ORIF techniques.
ORIF is indicated for displaced patellar fractures that have fragments large enough to be reduced and stably repaired and is the treatment of choice for the majority of displaced patellar fractures in physiologically young patients. Many comminuted fractures can be salvaged. The goal of surgery is to achieve anatomic reduction of the articular surface with restoration of the continuity of the extensor mechanism. Displacement more than 3 mm and articular incongruity of more than 2 mm are considered strong indications for surgical treatment.
Contraindications and relative contraindications to surgical treatment include nondisplaced or minimally displaced stable fracture patterns. Also, contused or injured skin that precludes safe surgical approaches to the fracture, active infection involving the extremity with the patellar fracture, and medical conditions of the patient that would preclude safe surgical intervention are contraindications for surgery.The Mobile-bearing Tibial Revision Tray
A tibial revision system must allow the surgeon the options of adjunctive stem fixation, methods to manage bone loss, and various levels of prosthetic constraint. The mobile-bearing tibial revision tray (Figure 5) serves as a stable and versatile foundation in the revision knee setting by offering abundant intraoperative options and a platform to compensate for severe bone loss and soft-tissue deficiencies.
The mobile-bearing tibial revision knee tray encompasses a wide array of options to assist the revision knee surgeon when handling bony and soft-tissue deficiencies. There are multiple sizes of tibial components to allow for proximal tibial coverage. Stepped metaphyseal sleeves allow for the filling of bony defects and superior metaphyseal compressive loading. Trial sleeves are sequentially broached until bony defects are overcome and solid fixation in the metaphyseal bone is achieved. Tibial augmentations are also available to manage uncontained bony defects, allowing the surgeon to achieve a stable platform on good bone for excellent fixation. Cemented or uncemented tibial diaphyseal stems are available in various lengths and diameters, offering the knee surgeon flexibility in achieving a stable construct. The mobile-bearing tibial revision tray allows the revision surgeon to accomplish the goals of filling substantial bony defects, restoring the joint line, and providing a strong foundation for solid fixation with compressive loading of bone.
การแปล กรุณารอสักครู่..
สรรพคุณ / ข้อห้ามการจัดการการผ่าตัดคือการรักษาของทางเลือกสำหรับส่วนใหญ่ของผู้พลัดถิ่นสะบ้าหัก ตัวเลือกการผ่าตัดรวมการเปิดและการตรึงภายใน ( orif ) บางส่วน หรือทั้งหมด patellectomy กับทางเลือกของการรักษาขึ้นอยู่กับรูปแบบการแตกหัก และปริมาณการ .ถึงแม้ว่าจะไม่มีการยอมรับอย่างกว้างขวางหมวดหมู่ระบบเอ็นสะบ้าแตก ส่วนใหญ่จะขึ้นอยู่กับการจำแนกเชิงกายวิภาค . ปัจจัยที่สำคัญ ได้แก่ ที่ตั้งของทิศทางของเส้นรอยแตกร้าว และปริมาณของการ . ในการจำแนกอ่าว / Ota กระดูกสะบ้าจะอธิบายเป็น 45 และแบ่งออกเป็น A , Bหรือ C ขึ้นอยู่กับว่าแตกเป็นพิเศษข้อย่อยข้อโดยไม่หยุดชะงักของกลไกค หรือสมบูรณ์ด้วยการหยุดชะงักของกลไกข้อค . สำหรับส่วนใหญ่ , 45A กระดูกสะบ้ากระดูกหักมีการจัดการ nonoperatively ในขณะที่ 45A 45C กระดูกหักต้องผ่าตัดและ .
กระดูกสะบ้าจะเป็นชิ้นส่วนของกลไกของการเหยียดเข่า รวมทั้งชิ้นส่วนข้อต่อของข้อต่อหัวเข่า ของกระดูกสะบ้าตำแหน่งในร่างกาย และลักษณะของบทบาทในการทำงาน เพราะกระดูกขาจะเสี่ยงต่อการบาดเจ็บ แรงฉุดดึงกระดูกสะบ้าตัวเงินตัวทองเป็นผลจากหลายที่แตกต่างกันเวกเตอร์ที่เกิดจากการหดตัวของกล้ามเนื้อกล้ามเนื้อกล้ามเนื้อกล้ามเนื้อเอกซ์เทนเซอร์ retinaculum พร้อมกับวงดนตรี iliotibial , มีส่วนร่วมในการส่งเสริมสุขภาพ undersurface ของกระดูกสะบ้าซึ่งเชื่อมกับรอยของขา มีหนากระดูกอ่อนที่พบในร่างกาย มันเป็นเสียงที่ทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางสำหรับการขยายกำลังวัดที่ต่อนักศึกษาระดับสามารถมากกว่าเจ็ดครั้งน้ำหนักในระหว่างกิจกรรมประจำวัน เช่น ปีนบันได และมา แรงดึงได้มากกว่า 3000 ได้ ความสำคัญของกระดูกสะบ้าหัวเข่าสำหรับการทำงานปกติไม่สามารถ overestimated . patellectomy ผลในการสูญเสียของ patellar ฟัลครั่ม ลดลงในช่วงเวลาที่แขนและญาติยาวของกล้ามเนื้อ . นี้สามารถนำไปสู่ความไม่มั่นคงของข้อเข่า การเสื่อมของร่างกาย กล้ามเนื้อและการสูญเสียของการส่งเสริมความแข็งแรง ดังนั้น เมื่อใดก็ ตามที่เป็นไปได้ กระดูกสะบ้าควรจะซ่อมแซมได้มากกว่า
ตัด .patellectomy ทั้งหมดโดยทั่วไปจะพบเมื่อกระดูกสะบ้าคือความท้อแท้ใจอย่างแรง ว่าลดได้และการตรึงคงไม่สามารถทำได้ด้วยการตรึงภายใน p.380
บางส่วน patellectomy ว่ากรณีที่มีการรุนแรงของทั้งด้อยกว่าหรือดีกว่าเสาที่ไม่ซูฮกให้
orif เทคนิคorif ว่ากระดูกหักพลัดถิ่นสะบ้ามีชิ้นส่วนขนาดใหญ่พอที่จะลดและเสถียรได้ และเป็นทางเลือกในการรักษาสำหรับส่วนใหญ่ของผู้ป่วยกระดูกหักพลัดถิ่นสะบ้าเรายัง กระดูกแตกเป็นหลายชิ้นหลายสามารถแก้ไขได้นะเป้าหมายของการผ่าตัด คือ เพื่อให้บรรลุการลดกายวิภาคของผิวข้อที่มีการบูรณะของความต่อเนื่องของกลไกค . การกระจัดมากกว่า 3 มิลลิเมตร และความไม่สอดคล้องกันข้อต่อมากกว่า 2 มม. ถือว่าเป็นข้อบ่งชี้ที่แข็งแกร่งสำหรับการผ่าตัดรักษา .
ข้อห้ามและข้อห้ามสัมพัทธ์กับการรักษาด้วยการผ่าตัด ได้แก่ nondisplaced หรือน้อยที่สุดเมื่อมีการรูปแบบ นอกจากนี้ การบาดเจ็บหรือได้รับบาดเจ็บที่ผิวหนังขจัดวิธีการผ่าตัดที่ปลอดภัยให้แตกหัก , การติดเชื้อที่เกี่ยวข้องกับสุดขีดกับสะบ้าแตกและเงื่อนไขทางการแพทย์ของผู้ป่วยที่จะดักคอการผ่าตัดปลอดภัยมีข้อห้ามในการผ่าตัด แบริ่ง มือถือถาดตัดแก้ไข
ระบบ Revision ตัดต้องอนุญาตให้ศัลยแพทย์ตัวเลือกของการตรึงก้านผู้ช่วย , วิธีการจัดการกับการสูญเสียกระดูกและระดับต่าง ๆ ของเทียม จำกัดตลับลูกปืนเคลื่อนที่ตัดแก้ไขถาด ( รูปที่ 5 ) ทำหน้าที่เป็นรากฐานที่มั่นคงในการแก้ไขการตั้งค่า โดยเสนอทางเลือกระหว่างผ่าตัดเข่ามากมายและแพลตฟอร์มเพื่อชดเชยการสูญเสียกระดูกและข้อบกพร่องรุนแรง soft-tissue
และเอนกประสงค์ตลับลูกปืนเคลื่อนที่ตัดแก้ไขเข่าถาดครอบคลุมหลากหลายของตัวเลือกที่จะช่วยแก้ไขข้อเข่าศัลยแพทย์กระดูก และเมื่อจัดการ soft-tissue บกพร่อง มีหลายแบบหลายขนาดของคอมโพเนนต์ตัดให้ตัดการทำงานครอบคลุม ก้าว metaphyseal แขนให้ไส้ของข้อบกพร่องและกระดูกเหนือกว่า metaphyseal อัดโหลดแขนจะเป็นทดลองหยิบยกจนกว่ากระดูกจะเอาชนะข้อบกพร่องและการตรึงแข็งใน metaphyseal กระดูกได้ เกี่ยวกับกระดูกแข้ง augmentations ยังสามารถจัดการ uncontained กระดูกบกพร่อง ช่วยให้ศัลยแพทย์เพื่อให้เกิดแพลตฟอร์มที่มีเสถียรภาพบนกระดูกที่ดีสำหรับการตรึงที่ยอดเยี่ยม ที่ยึดหรือ uncemented tibial diaphyseal ลำต้นมีความยาว และขนาดต่าง ๆ ,ให้ศัลยแพทย์เข่าความยืดหยุ่นในการบรรลุเสถียรภาพ สร้าง ตลับลูกปืนเคลื่อนที่ตัดถาดช่วยให้ศัลยแพทย์เพื่อแก้ไขการบรรลุเป้าหมายของการกรอกข้อบกพร่องของกระดูกอย่างมาก ฟื้นฟูเส้น ร่วม และให้รากฐานที่แข็งแกร่งสำหรับการตรึงไนโตรเจนอัดแข็งกับโหลดของกระดูก
การแปล กรุณารอสักครู่..