there is now considerable evidence

there is now considerable evidence in several cereals (kameswara Rao et al., 1991 ; pieta Filho and Ellis, 1991 a;Ellis,1992a,b,1993; Zanakis, Eills and Summerfield,1994) that developing and maturing seeds do not attain maximum abiity to survive air-dry storare until some time after mass maturity-defined as the end of the seed filling phase (Ellis and pieta Filho,1992). several other facets of seed quality have also been shown to continue to improve during the natural seed maturation that occurs subsequent to mass maturity; for example, field emergence ability in barley (hordeum oulgare L.)(pieta Filho and ellis,1991 b),and seedling growth potential in pepper (copsicum annuum L.)(Demir and Ellis,1992b).these results contradict the general hypothesis of harrington(1972) that seed quality reaches maximum values at the end of the seed filling phase and that thereafter viability and vigour decline-even though at least the first part of this hypothesis is supported buy some recent inbestitatinos (for xample,tekrony,egli and phillips,1980;rasyad,vansanford and tekrony,1990).
In recent investigations on the lower limit to the negative logarithmic reltion between seed longevity and moisture content investigations on the lower limit to the negagive logarithmic relation between seed longevity and moisture content in air-dry storage in three ecogeographic races of rice (Oryza sativa L.) it was found that joponica cultivars had poorer longevity characteristics than thosse of either

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะนี้มีหลักฐานมากในธัญพืชต่าง ๆ (kameswara ราว et al., 1991; pieta Filho และเอลลิส 1991 การ เอลลิส 1992a บี 1993 Zanakis, Eills และ ฟีลด์ 1994) ที่พัฒนา และใกล้สมบูรณ์:เมล็ดไม่บรรลุ abiity สูงสุดเพื่อความอยู่รอด air-dry storare จนถึงเวลาหลังมวลครบกำหนดกำหนดเป็นจุดสิ้นสุดของระยะ (เอลลิสและ pieta Filho, 1992) บรรจุเมล็ด แง่มุมต่าง ๆ ของคุณภาพเมล็ดมีการแสดงการปรับปรุงในระหว่างการสุกแก่เมล็ดตามธรรมชาติที่เกิดขึ้น subsequent to ครบกำหนดมวล ตัวอย่าง ฟิลด์สามารถเกิดในข้าวบาร์เลย์ (hordeum oulgare L.) (pieta Filho และเอลลิส 1991 b), และการเติบโตแหล่งศักยภาพพริก (copsicum annuum L.) (Demir และเอลลิ ส 1992b) .these ผลขัดแย้งกับสมมติฐานทั่วไปของ harrington(1972) ที่ว่า คุณภาพเมล็ดถึงค่าสูงสุดท้ายของเมล็ดบรรจุเฟสและว่า หลังจากนั้นชีวิตและเฟะปฏิเสธแม้แต่น้อยส่วนแรกของสมมติฐานนี้ได้รับการสนับสนุนซื้อบาง inbestitatinos ล่าสุด (xample, tekrony, egli และ ไขควง 1980; rasyad, vansanford และ tekrony, 1990)ในการสืบสวนล่าสุดบนขีดจำกัดล่างเพื่อ reltion ลอการิทึมลบระหว่างเมล็ดลักษณะและความชื้นเนื้อหาตรวจสอบบนขีดจำกัดล่างกับความสัมพันธ์ negagive ลอการิทึมระหว่างลักษณะเมล็ดและความชื้นเนื้อหาเก็บ air-dry ในสาม ecogeographic แข่งขันของข้าว (Oryza ซา L.) พบว่า พันธุ์ joponica มีลักษณะลักษณะย่อมกว่า thosse ใด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะนี้มีหลักฐานมากในธัญพืชหลายคน (kameswara Rao et al, 1991;. Pieta Filho และเอลลิส 1991; เอลลิส, 1992a b, 1993; Zanakis, Eills และซัมเมอร์ 1994) ที่การพัฒนาและการสุกเมล็ดไม่บรรลุสูงสุด abiity เพื่อความอยู่รอด storare แห้งจนบางครั้งหลังจากที่มวลครบกําหนดที่กำหนดไว้เป็นจุดสิ้นสุดของระยะการบรรจุเมล็ด (เอลลิสและ Pieta Filho, 1992) แง่มุมอื่น ๆ อีกหลายคุณภาพของเมล็ดพันธุ์นอกจากนี้ยังได้รับการแสดงที่จะดำเนินการปรับปรุงในช่วงการเจริญเติบโตของเมล็ดพันธุ์ตามธรรมชาติที่เกิดขึ้นภายหลังจากครบกำหนดมวล ตัวอย่างเช่นความสามารถในการเกิดขึ้นในสนามข้าวบาร์เลย์ (Hordeum oulgare L.) (Pieta Filho และเอลลิส 1991 ข) และศักยภาพในการเติบโตของต้นกล้าในพริก (copsicum annuum L.) (Demir และเอลลิส, 1992b) ผลเหล่านี้ขัดแย้งกับสมมติฐานทั่วไป ของแฮร์ริง (1972) ที่มีคุณภาพเมล็ดพันธุ์ที่มาถึงค่าสูงสุดในตอนท้ายของขั้นตอนการบรรจุเมล็ดพันธุ์และที่มีชีวิตหลังจากนั้นและความแข็งแรงลดลง-แม้ว่าอย่างน้อยส่วนแรกของสมมติฐานนี้ได้รับการสนับสนุนซื้อบาง inbestitatinos ที่ผ่านมา (สำหรับ xample, tekrony, Egli และฟิลลิป, 1980; rasyad, vansanford และ tekrony, 1990).
ในการตรวจสอบล่าสุดในวงเงินที่ต่ำกว่าการ reltion ลอการิทึมเชิงลบระหว่างยืนยาวเมล็ดพันธุ์และการตรวจสอบความชื้นในวงเงินที่ต่ำกว่าเพื่อความสัมพันธ์ระหว่างลอการิทึม negagive ยืนยาวเมล็ดพันธุ์และความชื้นในอากาศ การจัดเก็บแห้งในสามของการแข่งขัน ecogeographic ข้าว (Oryza sativa L. ) พบว่าสายพันธุ์ joponica มีลักษณะด้อยยืนยาวกว่า thosse อย่างใดอย่างหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะนี้มีหลักฐานพอสมควรในหลายธัญพืช ( kameswara Rao et al . , 1991 ; ปีเอตาฟิลโฮและเอลลิส , 1991 ; เอลลิส 1992a , B , 1993 ; zanakis eills Summerfield , และ , 1994 ) ที่พัฒนา และสุก เมล็ดไม่บรรลุ abiity สูงสุดเพื่อความอยู่รอด อากาศแห้ง storare จนถึงเวลาหลังจากครบกำหนดมวล หมายถึง ปลายเมล็ดเต็มเฟส ( เอลลิส และลูกคิดว่าปีเอตา , 1992 )ปัจจัยอื่น ๆหลายคุณภาพของเมล็ด นอกจากนี้ยังมีการแสดงเพื่อยังคงปรับปรุงในเมล็ดธรรมชาติการเจริญเติบโตที่เกิดขึ้นภายหลังครบกำหนดมวล เช่น ไร่ข้าวบาร์เลย์ ( ความสามารถใน hordeum oulgare L . ) ( ปีเอตาฟิลโฮและเอลลิส , 1991 B ) และต้นกล้าเติบโตในพริกไทย ( copsicum annuum L . ) และ ( demir เอลลิส 1992b , )ผลลัพธ์เหล่านี้ขัดแย้งกับสมมติฐานทั่วไปของ แฮร์ริงตัน ( 1972 ) คุณภาพเมล็ดพันธุ์ถึงคุณค่าสูงสุดที่จุดสิ้นสุดของเมล็ดพันธุ์บรรจุระยะและหลังจากนั้นชีวิตและความแข็งแรงลดลงแม้ว่าอย่างน้อยส่วนแรกของสมมติฐานนี้ได้รับการสนับสนุนซื้อ inbestitatinos ล่าสุด ( สำหรับตัวอย่าง tekrony egli , , ฟิลลิปส์ , 1980 ; rasyad vansanford , และ tekrony
, 2533 )ในการตรวจสอบล่าสุดในขีดจำกัดล่างที่ reltion ลอการิทึมเชิงลบระหว่างช่วงเมล็ดและความชื้นตรวจสอบเนื้อหาในระดับต่ำสุดเพื่อความสัมพันธ์ระหว่างอายุการใช้งานลอการิทึม negagive เมล็ดและความชื้นในอากาศที่แห้งและกระเป๋าสามเชื้อชาติ ecogeographic ข้าว ( Oryza sativa L .) พบว่า พันธุ์ joponica ได้จนอายุการใช้งานลักษณะมากกว่า thosse ของอย่างใดอย่างหนึ่ง