ProtostarsProtostars form when sect

Protostars

Protostars form when sections of giant molecular clouds start to collapse. Clouds are initially diffuse enough that they do not contract unless something triggers an increase in the density of some regions within a cloud. There are several possible causes that include:

The expanding shock front from a nearby supernovae sweeps up the local ISM and compresses it. As the front passes through a cloud it causes irregularities and local regions of higher density that may then collapse.
Spiral galaxies rotate without their arms "winding up". This is due to a spiral density wave that sweeps around the plane of the galaxy, compressing the material in its path including clouds of dust and gas. This helps account for the observed star formation in spiral arms.
Stars and clouds are not fixed in place, as they move they may pass near another cloud, triggering gravitational collapse due to variations in density.
Regions with a number of young, hot O and B-class stars (called OB Associations) produce large amounts of visible and ultraviolet radiation that compress the ISM due to radiation pressure.
The gravitational collapse of a GMC does not result in a single, massive star. Instead the cloud tends to fragment into smaller denser regions that each collapse to form star systems. Up to a few thousand stars may typically form in a collapsing GMC resulting in an open (or galactic) cluster.

The dense regions collapse due to gravitational attraction between the particles. Individual gas or dust particles move in towards the centre of the collapsing region, losing gravitational potential energy. As the total energy of the system is conserved the loss of gravitational energy is balanced by an increase in the kinetic energy of the particles. These particles then undergo more collisions which in turn raises the temperature of the gas. At this stage further collapse is only possible if the cloud can radiate away the thermal energy so that the radiation pressure outwards remains lower than the inward gravitational pull. This is achieved via convection cycling warm material upwards within the cloud, making the collapsing cloud visible in the infrared region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Protostars Protostars รูปแบบเมื่อส่วนของเมฆโมเลกุลขนาดยักษ์ที่เริ่มต้นที่จะยุบ เมฆกระจายในขั้นต้นจะพอที่จะทำให้พวกเขาไม่ได้ทำสัญญาเว้นแต่สิ่งที่ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นของความหนาแน่นของพื้นที่บางส่วนที่อยู่ภายในเมฆ มีหลายสาเหตุที่มีอยู่: ด้านหน้าช็อตการขยายตัวจากซูเปอร์โนวาที่อยู่ใกล้เคียงกวาดขึ้น ISM ท้องถิ่นและบีบอัดมัน ในฐานะที่เป็นหน้าผ่านระบบคลาวด์ที่ทำให้เกิดความผิดปกติมันและภูมิภาคท้องถิ่นของความหนาแน่นที่สูงขึ้นนั้นอาจถล่ม. กาแลคซีเกลียวหมุนแขนของพวกเขาโดยไม่ต้อง "คดเคี้ยวขึ้น" นี่คือสาเหตุที่คลื่นความหนาแน่นของเกลียวที่กวาดไปรอบ ๆ ระนาบของกาแลคซีที่บีบอัดวัสดุในเส้นทางของมันรวมทั้งเมฆฝุ่นและก๊าซ ซึ่งจะช่วยให้การบัญชีสำหรับการก่อตัวดาวที่สังเกตในอ้อมแขนเกลียว. ดาวและเมฆจะไม่คงอยู่ในสถานที่ที่พวกเขาย้ายพวกเขาอาจจะผ่านใกล้เมฆอีกวิกฤติการล่มสลายแรงโน้มถ่วงอันเนื่องมาจากการเปลี่ยนแปลงในความหนาแน่น. ภูมิภาคที่มีจำนวนของสาวร้อน O และ ดาว B ชั้น (เรียกว่าสมาคม OB) ผลิตจำนวนมากของรังสีที่มองเห็นและรังสีอัลตราไวโอเลตที่บีบอัด ISM เนื่องจากความดันรังสี. การล่มสลายแรงโน้มถ่วงของจีเอ็มซีไม่ได้ผลในหนึ่งเดียว, ดาวขนาดใหญ่ แต่เมฆมีแนวโน้มที่จะแตกออกเป็นชิ้นเป็นขนาดเล็กภูมิภาคทึบว่าการล่มสลายในแต่ละที่จะสร้างระบบดาว ขึ้นไปไม่กี่พันดาวโดยทั่วไปอาจฟอร์มใน GMC ยุบส่งผลให้เปิด (หรือกาแล็คซี่) กลุ่ม. การล่มสลายภูมิภาคหนาแน่นเนื่องจากการแรงดึงดูดระหว่างอนุภาค ก๊าซบุคคลหรือฝุ่นละอองย้ายเข้าสู่ศูนย์กลางของภูมิภาคยุบสูญเสียพลังงานที่มีศักยภาพแรงโน้มถ่วง ในฐานะที่เป็นพลังงานทั้งหมดของระบบที่เป็นป่าสงวนสูญเสียพลังงานที่มีแรงโน้มถ่วงจากการเพิ่มขึ้นของพลังงานจลน์ของอนุภาค อนุภาคเหล่านี้ได้รับการชนกันมากขึ้นซึ่งจะทำให้อุณหภูมิของก๊าซ ในขั้นตอนนี้การล่มสลายต่อไปเป็นไปได้เฉพาะในกรณีที่ระบบคลาวด์สามารถแผ่ออกไปพลังงานความร้อนเพื่อให้ความดันรังสีออกยังคงอยู่ต่ำกว่าแรงโน้มถ่วงขาเข้า นี่คือความสำเร็จผ่านทางวัสดุขี่จักรยานพาอบอุ่นขึ้นภายในเมฆทำให้เมฆยุบมองเห็นได้ในภูมิภาคอินฟาเรด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

protostars

protostars แบบฟอร์มเมื่อส่วนของโมเลกุลยักษ์เมฆเริ่มยุบ เมฆเริ่มกระจายพอที่พวกเขาไม่ได้สัญญา เว้นแต่สิ่งที่ก่อให้เกิดการเพิ่มความหนาแน่นของพื้นที่บางส่วนภายในเมฆ มีหลายสาเหตุที่เป็นไปได้รวมถึง :

ขยายหน้าโช๊คจากซูเปอร์โนวาใกล้เคียงกวาดลัทธิท้องถิ่น และบีบอัดมันขณะที่ด้านหน้าผ่านเมฆทำให้เกิดความผิดปกติและท้องถิ่นภูมิภาคของความหนาแน่นสูงกว่านั้นอาจจะยุบ
กาแล็กซีก้นหอยหมุนไม่มีแขน " ไขลาน " นี้เนื่องจากเป็นเกลียวคลื่นความหนาแน่นที่กวาดไปรอบ ๆระนาบของดาราจักร อัดวัสดุในเส้นทางของมันรวมถึงเมฆของฝุ่นและก๊าซ นี้จะช่วยให้ผู้ใช้เพื่อตรวจสอบระดับการสร้างเกลียวแขน .
ดาวและเมฆไม่คงที่ในสถานที่เช่นที่พวกเขาย้ายพวกเขาอาจจะผ่านใกล้เมฆอีก ทำให้เกิดแรงโน้มถ่วงเนื่องจากความแตกต่างในความหนาแน่น .
ภูมิภาค ด้วยหมายเลขของหนุ่มร้อน O และ B - Class ดาว ( เรียกว่าสมาคม OB ) ผลิตจํานวนมากที่มองเห็นและรังสีอัลตราไวโอเลตที่บีบอัดลัทธิ
เนื่องจากความดันรังสีการล่มสลายของแรงโน้มถ่วงของ GMC ไม่ส่งผลในเดียวขนาดใหญ่ , ดาว แทนเมฆมีแนวโน้มที่จะออกมาในขนาดเล็กที่มีพื้นที่แต่ละยุบในรูปแบบระบบดารา ดาวขึ้นไปไม่กี่พันอาจจะฟอร์มในการยุบ GMC เป็นผลในการเปิด ( หรือจักรวาล ) กลุ่ม

พื้นที่หนาแน่นยุบเนื่องจากการดึงดูดโน้มถ่วงระหว่างอนุภาคแต่ละอนุภาคก๊าซหรือฝุ่นไปในทางศูนย์ของการยุบเขตสูญเสียพลังงานศักย์โน้มถ่วง เป็นพลังงานรวมของระบบศึกษาการสูญเสียพลังงานแรงโน้มถ่วงจะมีความสมดุลโดยการเพิ่มพลังงานจลน์ของอนุภาค อนุภาคเหล่านี้แล้วทำการเพิ่มเติมการชนซึ่งจะเพิ่มอุณหภูมิของก๊าซในขั้นตอนนี้ยุบเพิ่มเติมเป็นไปได้เฉพาะถ้าเมฆจะแผ่ออกไปพลังงานความร้อนเพื่อให้ความดันรังสีภายนอกยังคงน้อยกว่าแรงโน้มถ่วงเข้าด้านใน นี่คือความผ่านการพาจักรยานอุ่นวัสดุขึ้นภายในเมฆ , การยุบเมฆที่มองเห็นในภูมิภาคอินฟราเรด