The manager led the detective

     The manager led the detective to his office. Inside, there were two men and a woman. They were silent.

            Althea Pennwright, Ambrose’s widow, was not crying. In fact, she seemed quite calm and relaxed. She offered Edward Grimsley her hand.

            “You’re going to find my husband’s murderer,” she said. “How nice.”

            Next, Grimsley met Gregory Welles. Welles was the owner of a famous gourmet food restaurant in New York.

            “Ambrose Pennwright was my best friend,” Welles said, “and his murder is terribly unfortunate.” Grimsley noticed a pleasant expression on Welles’ face. There was no sign of sadness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้จัดการที่นำนักไป ภายใน มีชายสองคนและผู้หญิง พวกเงียบ ไม่มีการร้องไห้ althea Pennwright แม่ม่ายของ Ambrose ในความเป็นจริง เธอดูเหมือนค่อนข้างเงียบสงบ และผ่อนคลาย เธอเสนอเอ็ดเวิร์ด Grimsley มือของเธอ "คุณกำลังหาฆาตกรของสามี เธอกล่าว "อย่างไรดี" ถัดไป Grimsley ตามเกรกสัน สันเป็นเจ้าของภัตตาคารอาหารรสเลิศที่มีชื่อเสียงในนิวยอร์ก "Ambrose Pennwright เพื่อนที่ดีที่สุด, " สันกล่าว "และฆาตกรรมเขาจะโชคร้ายชะมัด" Grimsley สังเกตนิพจน์ที่ดีบนใบหน้าของสัน ไม่มีสัญญาณของความโศกเศร้าได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

     ผู้จัดการนำนักสืบที่สำนักงานของเขา ภายใน มี สอง ผู้ชายและผู้หญิง พวกเขาเงียบ

             Althea pennwright , แอมโบรสเป็นแม่ม่าย ก็ไม่ได้ร้องไห้ ในความเป็นจริง เธอดูค่อนข้างสงบและผ่อนคลาย เธอเสนอเอ็ดเวิร์ดกริมส์ลีย์มือของเธอ . . . . .

             " คุณกำลังจะไปหาสามีเป็นฆาตกร " เธอกล่าว " ดีจัง "

            ถัดไป , กริมส์ลีย์พบเกรกอรี่ เวลเลสเวลส์เป็นเจ้าของร้านอาหาร ร้านอาหารที่มีชื่อเสียงในนิวยอร์ค

             " แอมโบรส pennwright คือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน " เวลส์กล่าวว่า " และการฆาตกรรมของเขาแย่มาก " กริมส์ลีย์สังเกตเห็นสีหน้าเพลิดเพลินบนใบหน้า เวลส์ " ไม่มีร่องรอยของความเศร้า