INTRODUCTIONThe Southeast Asia is s

INTRODUCTION
The Southeast Asia is susceptible to the climate change
at both regional and global scale because of its location on the
Equator zone. Which faces vulnerability caused by the
interaction between the Pacific and Indian oceans. This region
is known for three well known phenomenon’s caused by the
ocean and hence, creating climate change worldwide. Those
phenomena are: the Asian monsoon, the Indian Ocean Dipole
and the El Niño-Southern Oscillation (Lau and Yang, 1997)
[1]. The inconsistency of rainfall affects the lives of countless
people in The Northeast of Thailand, especially farmers and
agriculture professionals (Mongkolsawat et al., 2010) [2].
Generally, they will need to rely on the rain water drained
from public infrastructure; especially in the agricultural sector
which is the main occupation for most individuals. The plants
must be grown in quantities that fit to the needs for growth
and if any plants receive too little or too much rain or
experience drought or flood, plants will be damaged. The
unpredictability of recent bad weather, floods and severe
natural disasters has had an adverse effect creating
surmountable damage not to just the property of citizens, but
life itself, especially to those in low-lying areas of the river
where flooding occurs most frequently. The northeastern
region of Thailand faces floods every year. According to
Mongkolsawat et al. (2003) [3], each year, the intensity is
different and has resulted in damage to agriculture, the
economy and social housing.
The Asian monsoon is characterized with a distinct
seasonal reversal of wind and clear partition between dry and
wet season in the annual cycle, which is related with the
seasonal reversal of the large-scale atmospheric heating and
steady circulation features (Webster et al., 1998; Ding and
Chan, 2005; Trenberth et al., 2006) [4-6]. The Asian summer
monsoon, the most energetic components of the earth’s
climate system, exhibits distinct regional characteristics.
Differing from two continental monsoon components, the
Indian summer monsoon (ISM) and the western North Pacific
summer monsoon (WNPSM) are the oceanic monsoons driven
primarily by meridional gradients of sea surface temperature.
Tao and Chen (1987) and Murakami and Matsumoto (1994)
[7-8] gave a detailed description of this mode and referred to it
as the Indian Ocean Dipole (IOD); they also showed that the
IOD significantly influences the rainfall in the Indian Ocean
rim countries (Saji et al., 1999) [9]. From this literature, it can
be understood that until the late 1980s the El Niño influenced
the ISMR extensively. Various indices of El Niño, such as the
Southern Oscillation index, have been used in the seasonal
prediction of the Indian summer monsoon by many
researchers as well as the India Meteorological Department
(IMD). But, in recent years, ENSO has lost its impact on the
Indian summer monsoon (Krishna Kumar et al., 1999;
Kripalani and Kulkarni, 1999) [11-12]. Though there were

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จึงไวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในระดับภูมิภาค และระดับโลกเนื่องจากตั้งอยู่บนโซนอิเควเตอร์ ซึ่งใบหน้าช่องโหว่ที่เกิดจากการปฏิสัมพันธ์ระหว่างมหาสมุทรแปซิฟิกและอินเดีย ภูมิภาคนี้เป็นที่รู้จักสำหรับปรากฏการณ์สามรู้จักสาเหตุของการทะเล และด้วยเหตุนี้ การสร้างการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศทั่วโลก ผู้มีปรากฏการณ์: มรสุมเอเชีย Dipole มหาสมุทรและสั่นซันโตนิโญใต้เอล (Lau และยาง 1997)[1] นั้นไม่สอดคล้องของปริมาณน้ำฝนมีผลต่อชีวิตนับไม่ถ้วนคนอีสานไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกษตรกร และผู้เชี่ยวชาญด้านเกษตร (Mongkolsawat et al., 2010) [2]ทั่วไป พวกเขาจะต้องพึ่งพาน้ำฝนระบายออกจากโครงสร้างพื้นฐานสาธารณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคการเกษตรซึ่งเป็นอาชีพหลักสำหรับแต่ละบุคคลมากที่สุด พืชต้องปลูกในปริมาณที่เหมาะสมกับความต้องการสำหรับการเจริญเติบโตและ ถ้าพืชใดได้รับฝนน้อยเกินไป หรือมากเกินไป หรือประสบภัยแล้งหรือน้ำท่วม พืชจะได้รับความเสียหาย ที่น้ำท่วม unpredictability ของอากาศไม่ดีล่า และรุนแรงภัยธรรมชาติได้มีการสร้างผลเสียต่อsurmountable ความเสียหายไม่เพียงคุณสมบัติของประชาชน แต่ชีวิตตัวเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ที่อยู่ในพื้นที่ราบของแม่น้ำที่น้ำท่วมเกิดบ่อยขึ้น อีสานภาคเผชิญน้ำท่วมทุกปี ตามที่มีความเข้ม Mongkolsawat et al. (2003) [3], ปีแตกต่างกัน และมีผลในความเสียหายการเกษตร การเศรษฐกิจและสังคมที่อยู่อาศัยมรสุมเอเชียเป็นลักษณะ มีความแตกต่างกันย้อนหลังลมและพาร์ติชันที่ชัดเจนระหว่างแห้งตามฤดูกาล และฤดูฝนในรอบปี ซึ่งเกี่ยวข้องกับการกลับตามฤดูกาลของความร้อนอากาศขนาดใหญ่ และลักษณะการทำงานหมุนเวียนมั่นคง (เว็บสเตอร์ et al., 1998 ดิง และจันทร์ 2005 Trenberth และ al., 2006) [4-6] ร้อนเอเชียมรสุม ส่วนประกอบมีพลังมากที่สุดของโลกสภาพภูมิอากาศระบบ จัดแสดงลักษณะภูมิภาคแตกต่างกันแตกต่างกันจากส่วนประกอบของคอนติเนนทัลมรสุมสอง การลมมรสุมฤดูร้อนอินเดีย (ISM) และแปซิฟิกเหนือตะวันตกลมมรสุมฤดูร้อน (WNPSM) มีมรสุมมหาสมุทรที่ขับเคลื่อนโดยไล่ระดับสี meridional ของอุณหภูมิพื้นผิวของทะเลเป็นหลักเต่า และเฉิน (1987) และมุราคามิ และมัตสึโมโตะ (1994)[7-8] ให้คำอธิบายโดยละเอียดของโหมดนี้ และอ้างอิงได้เป็น Indian Ocean Dipole (IOD); พวกเขายังชี้ให้เห็นว่าการIOD มากมีผลต่อปริมาณน้ำฝนในมหาสมุทรอินเดียริมประเทศ (Saji et al., 1999) [9] จากวรรณกรรมนี้ มันสามารถเข้าใจว่า จนถึงปลายทศวรรษ 1980 ซันโตนิโญเอลอิทธิพลISMR การอย่างกว้างขวาง ดัชนีต่าง ๆ ของซันโตนิโญเอล เช่นการสั่นใต้ดัชนี ใช้ในการตามฤดูกาลทำนายของมรสุมร้อนอินเดียหลายนักวิจัยตลอดจนกรมอุตุนิยมวิทยาอินเดีย(IMD) แต่ ในปี ENSO ได้หายผลกระทบในการลมมรสุมฤดูร้อนอินเดีย (กฤษณะ Kumar et al., 1999Kripalani และ Kulkarni, 1999) [11-12] ว่ามี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
เอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
ทั้งในระดับภูมิภาคและระดับโลกเพราะทำเลที่ตั้งอยู่ใน
เขตเส้นศูนย์สูตร ซึ่งหันหน้าช่องโหว่ที่เกิดจากการ
ทำงานร่วมกันระหว่างมหาสมุทรแปซิฟิกและมหาสมุทรอินเดีย ภาคนี้
เป็นที่รู้จักกันสามปรากฏการณ์ที่รู้จักกันดีเกิดจาก
มหาสมุทรและด้วยเหตุนี้การสร้างการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศทั่วโลก ผู้
ปรากฏการณ์คือมรสุมเอเชีย, มหาสมุทรอินเดียไดโพล
และเอลNiñoใต้ความผันผวน (Lau และหยาง, 1997)
[1] ความไม่สอดคล้องกันของปริมาณน้ำฝนมีผลกระทบต่อชีวิตของนับไม่ถ้วน
คนที่อยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยโดยเฉพาะเกษตรกรและ
ผู้เชี่ยวชาญด้านการเกษตร [2] (Mongkolsawat et al, 2010.).
โดยทั่วไปแล้วพวกเขาจะต้องพึ่งพาน้ำฝนระบายน้ำ
จากโครงสร้างพื้นฐานสาธารณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคการเกษตร
ซึ่งเป็นอาชีพหลักของประชาชนส่วนใหญ่ พืช
จะต้องมีการปลูกในปริมาณที่เหมาะสมกับความต้องการสำหรับการเจริญเติบโต
และถ้าพืชใด ๆ ที่ได้รับฝนน้อยเกินไปหรือมากเกินไปหรือ
ประสบการณ์ภัยแล้งหรือน้ำท่วมพืชจะได้รับความเสียหาย
ความผันผวนของสภาพอากาศเลวร้ายที่ผ่านมาน้ำท่วมรุนแรงและ
ภัยพิบัติทางธรรมชาติมีผลกระทบสร้าง
ความเสียหายซึ่งเอาชนะไม่เพียงแค่ทรัพย์สินของประชาชน แต่
ชีวิตของตัวเองโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่อยู่ในพื้นที่ลุ่มของแม่น้ำ
ที่น้ำท่วมเกิดขึ้นบ่อยที่สุด ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ภาคกลางของประเทศไทยเผชิญกับน้ำท่วมทุกปี ตาม
Mongkolsawat และคณะ (2003) [3] ในแต่ละปีเป็นความเข้ม
ที่แตกต่างกันและมีผลในการเกิดความเสียหายต่อการเกษตร
เศรษฐกิจและสังคมที่อยู่อาศัย.
มรสุมเอเชียเป็นลักษณะที่แตกต่างกับ
การกลับรายการตามฤดูกาลของลมและพาร์ทิชันที่ชัดเจนระหว่างแห้งและ
ฤดูฝนใน รอบปีซึ่งเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับ
การกลับฤดูกาลของความร้อนในชั้นบรรยากาศขนาดใหญ่และ
คุณสมบัติการไหลเวียนอย่างต่อเนื่อง (เว็บสเตอร์, et al, 1998;. Ding และ
จัน, 2005; Trenberth et al, 2006). [4-6] ฤดูร้อนเอเชีย
มรสุมส่วนประกอบที่มีพลังมากที่สุดของโลก
ระบบภูมิอากาศ, การจัดแสดงนิทรรศการลักษณะภูมิภาคที่แตกต่างกัน.
แตกต่างจากสองส่วนมรสุมทวีป
มรสุมฤดูร้อนของอินเดีย (ISM) และแปซิฟิกเหนือตะวันตก
ฤดูร้อนมรสุม (WNPSM) เป็นมรสุมในมหาสมุทรขับเคลื่อน
เป็นหลัก . โดยการไล่ระดับสีเที่ยงของอุณหภูมิผิวน้ำทะเล
และเต่าเฉิน (1987) และ Murakami และ Matsumoto (1994)
[7-8] ให้อธิบายรายละเอียดของโหมดนี้และเรียกมัน
ว่าเป็นมหาสมุทรอินเดียไดโพล (IOD); พวกเขายังแสดงให้เห็นว่า
มีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญ IOD ปริมาณน้ำฝนในมหาสมุทรอินเดีย
ประเทศขอบ (ด่วน et al., 1999) [9] จากวรรณกรรมนี้ก็สามารถ
จะเข้าใจว่าจนถึงปลายปี 1980 เอลNiñoอิทธิพล
ISMR อย่างกว้างขวาง ดัชนีต่างๆของเอลนีโญเช่น
ดัชนีภาคใต้ความผันผวนได้ถูกนำมาใช้ในฤดูกาล
ทำนายของลมมรสุมฤดูร้อนของอินเดียโดยมาก
นักวิจัยเช่นเดียวกับอินเดียกรมอุตุนิยมวิทยา
(IMD) แต่ในปีที่ผ่านมา ENSO มีการสูญเสียผลกระทบต่อ
ลมมรสุมฤดูร้อนของอินเดีย (กฤษณะ Kumar et al, 1999;.
Kripalani และ Kulkarni, 1999) [11-12] แม้ว่าจะมี