EtymologyThe English word "zombie"

Etymology
The English word "zombie" is first recorded in 1819, in a history of Brazil by the poet Robert Southey, in the form of "zombi".[2] The Oxford English Dictionary gives the origin of the word as West African, and compares it to the Kongo words "nzambi" (god) and "zumbi" (fetish).

Haitian tradition
Zombies featured widely in Haitian rural folklore, as dead persons physically revived by the act of necromancy of a bokor sorcerer (the bokor is a witch-like figure to be distinguished from the houngan priests and mambo priestesses of the formal Vodou religion). Zombies remain under the control of the bokor as their personal slaves, since they have no will of their own.

There also exists within the Haitian tradition, an incorporeal type of zombie, the "zombie astral", which is a part of the human soul that is captured by a bokor and used to enhance the bokor's spiritual power. Bokors produce and sell specially-decorated bottles to clients with a zombie astral inside, for the purposes of luck, healing or business success. It is believed that after a time God will take the soul back and so the zombie is a temporary spiritual entity.[3]

It has been suggested that the two types of zombie reflect soul dualism, a belief of Haitian Vodou. Each type of legendary zombie is therefore missing one half of its soul (the flesh or the spirit).[4]

The zombie belief has its roots in traditions brought to Haiti by enslaved Africans, and their subsequent experiences in the New World. It was thought that the Vodou deity Baron Samedi would gather them from their grave to bring them to a heavenly afterlife in Africa ("Guinea"), unless they had offended him in some way, in which case they would be forever a slave after death, as a zombie. A zombie could also be saved by feeding them salt. A number of scholars have pointed out the significance of the zombie figure as a metaphor for the history of slavery in Haiti.[5]

While most scholars have associated the Haitian zombie with African cultures, a connection has also been suggested to the island's indigenous Taíno people, partly based on an early account of native shamanist practices written by the Hieronymite monk Ramón Pané, a companion of Christopher Columbus.[6][7][8]

The Haitian zombie phenomenon first attracted widespread international attention during the United States occupation of Haiti (1915 - 1934), when a number of case histories of purported "zombies" began to emerge. The first popular book covering the topics was William Seabrook's The Magic Island (1929).

Seabrooke cited the Haitian criminal code as what he considered official recognition of zombies - Article 246 (passed 1864), later to be used in promotional materials for the 1932 film White Zombie, reads in part:

"Also shall be qualified as attempted murder the employment which may be made by any person of substances which, without causing actual death, produce a lethargic coma more or less prolonged. If, after the administering of such substances, the person has been buried, the act shall be considered murder no matter what result follows."[9]
In 1937, while researching folklore in Haiti, Zora Neale Hurston encountered the case of a woman who appeared in a village, and a family claimed she was Felicia Felix-Mentor, a relative who had died and been buried in 1907 at the age of 29. However, the woman had been examined by a doctor, who found on X-ray that she did not have the leg fracture that Felix-Mentor was known to have had.[10] Hurston pursued rumors that the affected persons were given a powerful psychoactive drug, but she was unable to locate individuals willing to offer much information. She wrote: "What is more, if science ever gets to the bottom of Vodou in Haiti and Africa, it will be found that some important medical secrets, still unknown to medical science, give it its power, rather than gestures of ceremony."[11]

Chemical hypothesis
Several decades after Hurston's work, Wade Davis, a Harvard ethnobotanist, presented a pharmacological case for zombies in a 1983 paper in the Journal of Ethnopharmacology,[12] and later in two popular books, The Serpent and the Rainbow (1985) and Passage of Darkness: The Ethnobiology of the Haitian Zombie (1988).

Davis traveled to Haiti in 1982 and, as a result of his investigations, claimed that a living person can be turned into a zombie by two special powders being introduced into the blood stream (usually via a wound). The first, coup de poudre (French: "powder strike"), includes tetrodotoxin (TTX), a powerful and frequently fatal neurotoxin found in the flesh of the pufferfish (order Tetraodontidae). The second powder consists of dissociative drugs such as datura. Together, these powders were said to induce a deathlike state in which the will of the victim would be entirely subjected to that of the bokor. Davis also popularized the story of Clairvius Narcisse, who was claimed to have succumbed to this practice. The most ethically questioned and least scientifically explored ingredient of the powders, is part of a recently buried child's brain.[13][14][15][verification needed]

The process described by Davis was an initial state of deathlike suspended animation, followed by re-awakening — typically after being buried — into a psychotic state. The psychosis induced by the drug and psychological trauma was hypothesised by Davis to reinforce culturally learned beliefs and to cause the individual to reconstruct their identity as that of a zombie, since they "knew" they were dead, and had no other role to play in the Haitian society. Societal reinforcement of the belief was hypothesized by Davis to confirm for the zombie individual the zombie state, and such individuals were known to hang around in graveyards, exhibiting attitudes of low affect.

Davis's claim has been criticized, particularly the suggestion that Haitian witch doctors can keep "zombies" in a state of pharmacologically induced trance for many years.[16] Symptoms of TTX poisoning range from numbness and nausea to paralysis — particularly of the muscles of the diaphragm — unconsciousness, and death, but do not include a stiffened gait or a deathlike trance. According to psychologist Terence Hines, the scientific community dismisses tetrodotoxin as the cause of this state, and Davis' assessment of the nature of the reports of Haitian zombies is viewed as overly credulous.[17]

Social hypothesis
Scottish psychiatrist R. D. Laing highlighted the link between social and cultural expectations and compulsion, in the context of schizophrenia and other mental illness, suggesting that schizogenesis may account for some of the psychological aspects of zombification.[18] Particularly, this suggests cases where schizophrenia manifests a state of catatonia.

Roland Littlewood, professor of anthropology and psychiatry, published a study supporting a social explanation of the zombie phenomenon in the medical journal The Lancet in 1997.[19]

The social explanation sees observed cases of people identified as zombies as a culture-bound syndrome, with a particular cultural form of adoption practiced in Haiti that unites the homeless and mentally ill with grieving families who see them as their "returned" lost loved ones, as Littlewood summarizes his findings in an article in Times Higher Education:

"I came to the conclusion that although it is unlikely that there is a single explanation for all cases where zombies are recognised by locals in Haiti, the mistaken identification of a wandering mentally ill stranger by bereaved relatives is the most likely explanation in many cases. People with a chronic schizophrenic illness, brain damage or learning disability are not uncommon in rural Haiti, and they would be particularly likely to be identified as zombies."[20]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศัพทมูลวิทยาคำภาษาอังกฤษที่ "ผีดิบ" จะถูกบันทึกไว้ใน 1819 ในประวัติศาสตร์ของบราซิลโดยกวีโรเบิร์ต Southey ในรูปแบบของ "zombi" ก่อน[2] ในออกซ์ฟอร์ดอังกฤษพจนานุกรมให้จุดเริ่มต้นของคำเป็นแอฟริกาตะวันตก และเปรียบเทียบกับ Kongo คำ "nzambi" (พระเจ้า) และ "zumbi" (เครื่องราง)ประเพณีชาวไฮติซอมบี้ที่โดดเด่นกันอย่างแพร่หลายในชนบทพื้นบ้านที่ชาวไฮติ เป็นบุคคลที่ตายแล้วฟื้นฟูร่างกาย โดยการกระทำของเวทมนตร์ของตำนานเดชนางพญาเนิน (เนินเป็นรูปแม่มดเหมือนจะแตกต่างไปจากพระสงฆ์ houngan และ priestesses แมมโบของศาสนา Vodou อย่างเป็นทางการ) ซอมบี้ครั้งภายใต้การควบคุมของเนินที่เป็นทาสส่วนบุคคลของพวกเขา เนื่องจากพวกเขามีจะไม่มีของตนเองมียังมีอยู่ในประเพณีชาวไฮติ ชนิด incorporeal เป็นผีดิบ "ผี ดิบแอสทรัล" ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตมนุษย์ที่จับ โดยเนินการ และใช้ในการเพิ่มพลังจิตวิญญาณของเนิน Bokors ผลิต และขายขวดที่ตกแต่งเป็นพิเศษเพื่อลูกค้าที่มีผีดิบแอสทรัลภายใน เพื่อความสำเร็จโชคดีรักษา หรือธุรกิจ เชื่อกันว่าหลังจากเวลาพระเจ้าจะกลับวิญญาณและ ผีดิบว่าเอนทิตีฝ่ายวิญญาณที่ชั่วคราว[3]จึงมีการแนะนำว่า ผีดิบสองชนิดสะท้อนจิต dualism ความเชื่อของชาวไฮติ Vodou ตำนานผีดิบแต่ละชนิดจึงหายหนึ่งครึ่งชีวิตของ (เนื้อหรือจิตวิญญาณ)[4]ความเชื่อผีดิบมีรากของประเพณีนำไปเฮติแอฟริกา enslaved และประสบการณ์ของพวกเขาต่อไปในโลกใหม่ เราเคยคิดกันว่า พระ Vodou Samedi บารอนจะรวบรวมได้จากศพของพวกเขาจะนำที่ afterlife สวรรค์ในแอฟริกา ("หนู"), ยกเว้นว่าพวกเขาได้ถือพระองค์ในบางวิธี ซึ่ง พวกเขาจะตลอดทาสหลังความตาย เป็นผีดิบ นอกจากนี้ยังสามารถบันทึกผีดิบ โดยให้อาหารเกลือ นักวิชาการจำนวนหนึ่งได้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของรูปผีดิบประหนึ่งประวัติของทาสในเฮติ[5]ในขณะที่นักวิชาการส่วนใหญ่ได้เชื่อมโยงผีดิบเฮติกับวัฒนธรรมแอฟริกา การเชื่อมต่อได้ถูกแนะนำให้เกาะ Taíno ชน บางส่วนตามบัญชีเริ่มต้นของปฏิบัติการ shamanist ดั้งเดิมที่เขียน โดยพระ Hieronymite Ramón Pané สหายของคริสโตเฟอร์โคลัมบัสยัง[6][7][8]ปรากฏการณ์ผีดิบเฮติดึงดูดความสนใจระหว่างประเทศแพร่หลายครั้งแรกระหว่างการยึดครองสหรัฐอเมริกาเฮติ (1915-1934), เมื่อจำนวนของเจตนา "ซอมบี้" หากเริ่มโผล่ หนังสือยอดนิยมแรกครอบคลุมหัวข้อถูกเกาะ มหัศจรรย์ William Seabrook (1929)Seabrooke อ้างอาญาเฮติเป็นอะไรเขาถือว่าการรับรู้อย่างเป็นทางการของซอมบี้ - 246 บท (ผ่าน 1864), ในภายหลังเพื่อใช้ในการโปรโมทสำหรับฟิล์ม 1932 ผีดิบขาว อ่านบางส่วน:"ยังจะมีคุณสมบัติเป็นพยายามฆ่าคนที่ขยายระยะเวลาการจ้างงานซึ่งอาจจะทำ โดยบุคคลใดบุคคลหนึ่งของสารซึ่ง ให้ตายจริง ผลิตหมดสติง่วง มากน้อย หาก หลังจากการดูแลของสารดังกล่าว บุคคลที่มีการฝัง การกระทำจะเป็นฆาตกรรมไม่ผลอะไรตาม"[9]ในปี 1937 ในขณะที่การวิจัยวัฒนธรรมพื้นบ้านในเฮติ ซอรา Neale Hurston พบกรณีของผู้หญิงที่ปรากฏในหมู่บ้าน และว่า ครอบครัวเธอ Felicia เฟลิกซ์ Mentor ญาติที่ตาย และถูกฝังในเศษ ๆ อายุ 29 อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงได้ถูกตรวจสอบ โดยแพทย์ ที่พบในเอกซเรย์ว่า เธอไม่มีขาร้าวว่า เฟลิกซ์ที่ปรึกษาได้ทราบว่ามี การ[10] Hurston ติดตามข่าวลือว่า บุคคลที่ได้รับผลกระทบที่ได้รับยาเสพติดออกที่มีประสิทธิภาพ แต่เธอไม่สามารถระบุตำแหน่งบุคคลเต็มใจที่จะให้ข้อมูลมาก เธอเขียน: "คืออะไรมากขึ้น ถ้าวิทยาศาสตร์เคยได้รับที่ด้านล่างของ Vodou ในเฮติและแอฟริกา มันจะพบว่า บางความสำคัญทางการแพทย์ความลับ ยังไม่รู้จักกับวิทยาศาสตร์ทางการแพทย์ ให้เป็นพลังงาน มากกว่ารูปแบบลายเส้นของพิธี"[11]สมมติฐานเคมีหลายทศวรรษหลังจากการทำงานของ Hurston เวด Davis, ethnobotanist แบบฮาร์วาร์ด นำเสนอกรณี pharmacological สำหรับซอมบี้ในกระดาษ 1983 ในสมุด Ethnopharmacology, [12] และ ในสอง เล่มนิยม พญา นาค และเรนโบว์ (1985) และเส้นทางแห่งความมืด: เดอะ Ethnobiology ผีดิบเฮติ (1988)Davis เดินทางไปเฮติในปี 1982 และ ผลการตรวจสอบของเขา อ้างว่า ผู้อยู่อาศัยสามารถเปิดเป็นผีดิบ โดยผงพิเศษสองถูกนำเข้าสู่กระแสเลือด (ปกติผ่านบาดแผล) แรก รัฐประหาร de poudre (ฝรั่งเศส: "ผงนัดหยุดงาน"), รวม tetrodotoxin (TTX), neurotoxin บ่อยร้ายแรง และมีประสิทธิภาพที่พบในเนื้อของปลาปักเป้า (สั่ง Tetraodontidae) ผงที่สองประกอบด้วยยา dissociative เช่น datura ผงเหล่านี้ได้กล่าวว่า รัฐ deathlike ที่ของเหยื่อจะถูกทั้งหมดภายใต้ของเนินที่ชวนกัน Davis popularized เรื่อง Clairvius Narcisse ที่ถูกอ้างว่า ยอมจำนนต่อการฝึกนี้ยัง มากสุดอย่างมีจริยธรรมไต่สวน และ explored น้อยอย่างส่วนผสมของผง เป็นส่วนหนึ่งของสมองเด็กเพิ่งฝัง[13][14][15][ต้องการตรวจสอบ]กระบวนการโดย Davis เป็นสถานะเริ่มต้นของการเคลื่อนไหวระงับ deathlike ตามตื่นขึ้นอีกครั้ง — โดยทั่วไปหลังจากการฝังตัวเข้าสู่สถานะ psychotic หมอที่เกิดจากยาเสพติดและบาดเจ็บทางจิตใจถูก hypothesised โดย Davis หนุนเรียนรู้วัฒนธรรมความเชื่อ และทำให้คนที่จะสร้างตัวเป็นของผีดิบ เนื่องจากพวกเขา "รู้" พวกเขาตาย และมีบทบาทอื่น ๆ ในการเล่นในสังคมชาวไฮติ เสริมนิยมเชื่อถูกตั้งสมมติฐานว่า โดย Davis เพื่อยืนยันสำหรับซอมบี้แต่ละรัฐผีดิบ และบุคคลดังกล่าวถูกเรียกว่าไปป้วนเปี้ยนในหลุมฝังศพ อย่างมีระดับทัศนคติผลต่ำมีการวิพากษ์วิจารณ์ของ Davis อ้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำแนะนำที่เฮติแม่มดแพทย์สามารถเก็บ "ซอมบี้" ของ pharmacologically ทำให้เกิดความมึนงงมาหลายปี[16] อาการช่วงมึนงงและคลื่นไส้อัมพาตพิษ TTX — โดยเฉพาะอย่างยิ่งของกล้ามเนื้อกะบังลม — unconsciousness และความตาย แต่ทำไม่มีเดิน stiffened หรือความมึนงง deathlike ตามจิตวิทยาวอนไฮนส์ Terence ชุมชนวิทยาศาสตร์ dismisses tetrodotoxin สาเหตุของรัฐนี้ และประเมินลักษณะของรายงานของซอมบี้ที่เฮติ 'Davis ดูเป็นมากเกินไปเกินไป[17]สมมติฐานทางสังคมจิตแพทย์สก็อต R. D. Laing เน้นการเชื่อมโยงระหว่างความคาดหวังของสังคม และวัฒนธรรมและการบีบบังคับ ในบริบทของโรคจิตเภทและโรคจิตอื่น ๆ แนะนำที่ schizogenesis อาจบัญชีสำหรับด้านจิตใจของ zombification[18] โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นี้แนะนำกรณีที่โรคจิตเภทปรากฏรัฐ catatoniaโรแลนด์ Littlewood ศาสตราจารย์ทางมานุษยวิทยาจิตเวช และเผยแพร่การศึกษาสนับสนุนคำอธิบายสังคมปรากฏการณ์ผีดิบในสมุดรายวันทางการแพทย์ The Lancet ในปี 1997[19]อธิบายสังคมเห็นกรณีสังเกตคนระบุเป็นซอมบี้เป็นกลุ่มอาการผูกวัฒนธรรม มีแบบวัฒนธรรมเฉพาะของยอมรับจิตใจป่วย ด้วย grieving ครอบครัวผู้เป็นที่รักของพวกเขา "คืน" หาย เห็น เป็น Littlewood สรุปผลการวิจัยของเขาในบทความในเวลาศึกษา และฝึกในเฮติที่ unites ไร้ที่อยู่:"ฉันมาถึงข้อสรุปแม้ว่าไม่น่ามีว่าคำอธิบายเดียวสำหรับทุกกรณีซึ่งยังซอมบี้ โดยไอเดียในเฮติ รหัสผิดของคนแปลกหน้าใจป่วยเจอโดยญาติ bereaved ว่าคำอธิบายที่ในหลายกรณี คนที่ มีโรคเรื้อรัง schizophrenic สมอง หรือพิการเรียนไม่ใช่ในเฮติชนบท และพวกเขาจะโดยเฉพาะอย่างยิ่งมักจะระบุเป็นซอมบี้"[20]