john had never felt so lonely in al

john had never felt so lonely in all his life. The Goblin seemed to want to throw him into the sea but he managed to reach the foot of the mast. Then he had to stand up. One hand for yourself and one for the ship, his father had told him years ago. He held on to the mast wind one hand and started to roll the sail down. As the sail became smaller, the Goblin began to go more slowly. john suddenly felt more confident. He began to turn to go back, and then his foot caught on a rope.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จอห์นมีไม่รู้สึกโดดเดี่ยวดังนั้นในชีวิตของเขา ผีดูเหมือนจะ ต้องโยนเขาลงไปในทะเล แต่เขาจัดการไปถึงเท้าของเสา หลังจากนั้น เขาก็จะยืนขึ้น มือหนึ่งตัวและตัวเรือ พ่อมีบอกปีที่ผ่านมา เขาจัดในมือหนึ่งในการลมเสา และเริ่มหมุนเซล เป็นเซลเป็นขนาดเล็ก ผีเริ่มช้าไป จอห์นก็รู้สึกมั่นใจมากขึ้น เขาเริ่มที่จะหันกลับ และเท้าของเขาติดอยู่บนเชือกแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จอห์นไม่เคยรู้สึกโดดเดี่ยวในชีวิตของเขา ก๊อบลินดูเหมือนจะต้องการที่จะโยนเขาลงไปในทะเล แต่เขาไปถึงเท้าของเสา แล้วเขาก็จะลุกขึ้นยืน มือข้างหนึ่งสำหรับตัวเองและหนึ่งสำหรับเรือที่พ่อของเขาเคยบอกเขาว่าปีที่ผ่านมา เขาจัดขึ้นในวันที่ลมเสามือข้างหนึ่งและเริ่มที่จะม้วนลงเรือ ในฐานะที่เป็นเรือขนาดเล็กกลายเป็นผีเริ่มที่จะไปช้ากว่า จอห์นก็รู้สึกมั่นใจมากขึ้น เขาเริ่มที่จะหันกลับไปและจากนั้นเท้าของเขาติดอยู่บนเชือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จอห์นไม่เคยรู้สึกเหงาในชีวิตทั้งหมดของเขา ปีศาจที่ดูเหมือนจะต้องการที่จะโยนเขาลงไปในทะเล แต่เขาจัดการไปถึงเท้าของเสากระโดง จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืน หนึ่งสำหรับตัวเองและสำหรับเรือ พ่อก็บอกให้เขาปีที่แล้ว เขายึดติดกับเสาลม มือข้างหนึ่งและเริ่มที่จะม้วนใบเรือลง เป็นเรือปีศาจที่เริ่มกลายเป็นเล็กไปหน่อยจอห์นก็รู้สึกมั่นใจมากขึ้น เขาเริ่มหันหลังกลับไป แล้วเท้าของเขาจับเชือก