Researchers at the University of Mi

Researchers at the University of Michigan (Destin & Oyserman, 2010) examined the types of future identities (in other words, long-term goals) that students envisioned for themselves. They observed that almost 90% of 8th graders in three Detroit middle schools, many of whom were low-income and minority students expected to attend college, but about half of those same students did not choose the classes or exert the academic effort that would earn them college admission. Although the students had set the admirable goal of attaining higher education, it did not influence their educational behavior. What could explain this gap between goal and action? The researchers employed identity-based motivation theory, which holds that people act in ways they feel correspond to their

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิจัยมหาวิทยาลัยมิชิแกน (Destin & Oyserman, 2010) ที่ตรวจสอบชนิดของข้อมูลในอนาคต (ในคำอื่น ๆ เป้าหมายระยะยาว) ที่นักเรียนจินตนาการด้วยตนเอง พวกเขาสังเกตว่า เกือบ 90% ของนักเรียน 8 โรงเรียนกลางดีทรอยต์สาม หลายคนถูกแนซ์ และนักเรียนชนกลุ่มน้อยต้องเข้าร่วมวิทยาลัย แต่ประมาณครึ่งหนึ่งของนักเรียนที่เดียวกันได้ไม่เลือกคลา หรือแรงวิชาการที่จะได้รับพวกเขาศึกษาต่อในระดับวิทยาลัย แม้ว่านักเรียนได้กำหนดเป้าหมายอีกครั้งของการบรรลุศึกษา มันไม่ได้มีผลพฤติกรรมนักศึกษา อะไรจะอธิบายช่องว่างระหว่างเป้าหมายและการดำเนินการหรือไม่ ทฤษฎีแรงจูงใจตามตัว ถือว่าผู้ดำเนินการในวิธีที่พวกเขารู้สึกสอดคล้องกับการว่าจ้างนักวิจัยของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิจัยที่มหาวิทยาลัยมิชิแกน (สติและ Oyserman, 2010) การตรวจสอบชนิดของตัวตนในอนาคต (ในคำอื่น ๆ เป้าหมายในระยะยาว) ให้นักเรียนจินตนาการสำหรับตัวเอง พวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าเกือบ 90% ของคารม 8 ในดีทรอยต์สามโรงเรียนกลางหลายคนเป็นนักศึกษามีรายได้ต่ำและชนกลุ่มน้อยที่คาดว่าจะเข้าร่วมวิทยาลัย แต่ประมาณครึ่งหนึ่งของนักเรียนเหล่านั้นไม่ได้เลือกเรียนหรือออกแรงความพยายามของนักวิชาการที่จะได้รับ พวกเขาเข้ารับการรักษาที่วิทยาลัย แม้ว่านักเรียนได้ตั้งเป้าหมายที่น่าชื่นชมของการบรรลุการศึกษาที่สูงขึ้นมันไม่ได้มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการศึกษาของพวกเขา สิ่งที่สามารถอธิบายได้ว่าช่องว่างระหว่างเป้าหมายและการกระทำนี้ นักวิจัยใช้ตัวตนตามทฤษฎีแรงจูงใจซึ่งถือว่าคนที่ทำหน้าที่ในวิธีที่พวกเขารู้สึกว่าตรงกับของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักวิจัยที่มหาวิทยาลัยมิชิแกน ( เดสติน& oyserman 2010 ) ศึกษาประเภทของอัตลักษณ์อนาคต ( ในคำอื่น ๆเป้าหมายระยะยาว ) ให้นักเรียนได้คิดเอง พวกเขาพบว่า เกือบ 90% ของ 8 นักเรียนสามดีทรอยต์โรงเรียนกลาง , หลายคนเป็นนักศึกษาที่มีรายได้น้อยและชนกลุ่มน้อยที่คาดว่าจะเข้าร่วมวิทยาลัยแต่ประมาณครึ่งหนึ่งของนักเรียนคนนั้น ไม่ได้เลือกเรียนวิชาการหรือออกแรงความพยายามที่จะได้รับพวกเขาเข้าเรียนที่วิทยาลัย แม้ว่านักเรียน ได้กำหนดเป้าหมายที่น่าชื่นชมของการอุดมศึกษา มันไม่มีผลต่อพฤติกรรมทางการศึกษาของพวกเขา สิ่งที่สามารถอธิบายช่องว่างระหว่างเป้าหมายและการกระทำ ? นักวิจัยใช้อัตลักษณ์ทฤษฎีแรงจูงใจตามซึ่งถือว่าคนที่ทำในวิธีที่พวกเขารู้สึกสอดคล้องกับพวกเขา