Figure 3Rates of use of prostate ca

Figure 3
Rates of use of prostate cancer treatments and urology visits (per 1000 men). (A) Radical prostatectomy. (B)Radiation therapy. (C) Urology visits. The blue line represents the age group of 40-49 years. The red line represents the age group of 50-64 years. The green line represents the age group of 65-74 years. The purple line represents the age group of ≥years. (Color version available online.)



The rates of urology visits by age are displayed in Figure 3. A decline in the rate of urology visits was seen only among men aged 65-74 years (13%) between 2000 and 2012, whereas the rates in the other 3 age groups remained consistent over the study period. The rate of prostate cancer diagnoses remained mostly stable over time among all age groups as well, with a slight decrease toward the end of the study period (results not shown).
Comment
The results from this study of a diverse population of more than 1.5 million men in an integrated-care setting suggest that a 59% reduction in PSA screening occurred between 2008 and 2012 in men aged ≥75 years. The decrease in the use of PSA screening did not, however, lead to a decrease in the subsequent rates of biopsies, urology visits, or prostate cancer treatments among men aged ≥75 years. For all age groups, a marked decrease in the rates of PSA screening, prostate cancer diagnoses, and treatments began in 2011.
This study is one of the largest to date to show a sharp decline in screening among elderly men after the release of the 2008 USPSTF recommendations against PSA screening. These findings are consistent with those reported by Howard et al, who found an 8% decrease in annual use of PSA screening, and Lee et al, who found a 36% reduction among men aged ≥75 years. However, our results are not consistent with 2 studies among men who participated in the NHIS that found PSA screening rates remained largely unchanged in older men after these recommendations. Drazeret all found that approximately a third of older men reported being screened for prostate cancer despite their high risk of mortality within 9 years. Prasad et al found that the rates of PSA screening were 43% among men aged ≥75 years in both 2005 and 2010. Before the release of these recommendations, multiple studies also showed that the proportion of elderly men who were screened despite their limited life expectancies or poor health was approximately 30%. The discrepancies in our findings are most likely due to multiple provider interventions that were used in this system and targeted at decreasing screening in older men, which may not have been done in other systems included in the NHIS. In addition, this study did not take into account life expectancy, but we expect that these calculations would have resulted in even more of a decrease in PSA screening in this system.
Of interest, the rate of PSA screening and elevated PSA tests among men aged ≥75 years decreased after 2008, whereas the rate of prostate biopsies and urology visits remained mostly constant, and the rates of prostate cancer treatment remained markedly higher in this group. These findings expand upon a previous study by Walter et al that suggested approximately a third of men aged ≥75 years who had elevated test (>4 ng/mL) went on to have a prostate biopsy within 5 years, and the majority of those diagnosed received curative treatment (77%). They are also consistent with the recent findings of Perez et al that the rates of men receiving prostate biopsy before and after the 2012 recommendations were equivalent. A persistent treatment trend was seen among the younger men (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 3ราคาพิเศษใช้รักษามะเร็งต่อมลูกหมากและทั่วไปเข้าชม (ต่อ 1000 คน) (A) prostatectomy รุนแรง (B) การรักษาด้วยรังสี (ค) ทั่วไปเข้าชม เส้นสีน้ำเงินแสดงถึงกลุ่มอายุ 40-49 ปี เส้นสีแดงแสดงถึงกลุ่มอายุ 50-64 ปี สายสีเขียวแทนกลุ่มอายุ 65-74 ปี สายสีม่วงแทนกลุ่มอายุ ≥years (สีรุ่นออนไลน์)อัตราการเข้าชมทั่วไปโดยอายุจะแสดงในรูปที่ 3 ลดลงในอัตราทั่วไปเข้าชมได้เห็นเฉพาะในหมู่ผู้ชายอายุ 65-74 ปี (13%) ระหว่าง 2000 และ 2012 ในขณะที่ราคาใน 3 อายุกลุ่มอื่นยังคงสอดคล้องกันในช่วงที่ศึกษา อัตราการวินิจฉัยโรคมะเร็งต่อมลูกหมากส่วนใหญ่ยังคงมั่นคงเวลาระหว่างกลุ่มอายุทั้งหมดเช่นกัน มีการลดลงเล็กน้อยไปทางส่วนท้ายของรอบระยะเวลาศึกษา (ไม่แสดงผล)ความคิดเห็นผลจากการศึกษาของประชากรมีความหลากหลายมากกว่า 1.5 ล้านคนในการดูแลรวมแนะนำให้ ตรวจ PSA ลด 59% เกิดขึ้นระหว่าง 2008 ถึง 2012 ในผู้ชายอายุ ≥75 ปี อย่างไรก็ตาม ไม่ได้ ไม่ได้นำใช้ตรวจ PSA ลดลงลดลงในอัตรา ของประสาทการตรวจชิ้นเนื้อ เยี่ยมชมทั่วไป รักษามะเร็งต่อมลูกหมากในผู้ชายที่อายุ ≥75 ปีต่อมา สำหรับทุกวัย ลดลงราคา ของ PSA ตรวจ วินิจฉัยโรคมะเร็งต่อมลูกหมาก รักษาเครื่องเริ่มในปี 2554การศึกษานี้เป็นหนึ่งในใหญ่ที่สุดวันที่การแสดงลดลงคมชัดในการคัดกรองผู้สูงอายุชายหลังจากปล่อยแนะนำ USPSTF 2008 กับตรวจ PSA ผลการวิจัยเหล่านี้จะสอดคล้องกับการรายงานโดย Howard et al ที่พบลดลง 8% การตรวจ PSA ใช้ประจำปี และลี et al ที่พบลด 36% ในผู้ชายอายุ ≥75 ปี อย่างไรก็ตาม ผลของเราไม่สอดคล้องกับการศึกษา 2 ในหมู่คนที่เข้าร่วมใน NHIS ที่พบ PSA ตรวจราคายังคงไม่เปลี่ยนแปลงมากในผู้ชายสูงอายุหลังจากคำแนะนำเหล่านี้ Drazeret ทั้งหมดพบว่า ประมาณหนึ่งในสามของผู้ชายอายุรายงานการฉายสำหรับมะเร็งต่อมลูกหมากแม้มีความเสี่ยงสูงของการตายภายใน 9 ปี โกอี et al พบว่า อัตราการตรวจ PSA ได้ 43% ในผู้ชายอายุ ≥75 ปี 2005 และ 2010 ก่อนที่จะนำข้อแนะนำเหล่านี้ หลายการศึกษายังพบว่า สัดส่วนของคนสูงอายุที่ถูกฉายแม้จำกัด expectancies ชีวิตหรือสุขภาพของพวกเขา อยู่ประมาณ 30% ความขัดแย้งในผลการวิจัยของเรามีแนวโน้มมากที่สุดเนื่องจากหลายผู้ให้บริการการรักษาที่ใช้ในระบบนี้ และเป้าหมายในการลดคัดกรองในผู้ชายสูงอายุ ซึ่งอาจไม่ได้ในระบบอื่น ๆ รวมอยู่ใน NHIS นอกจากนี้ การศึกษานี้ไม่ได้เอาลงบัญชีอายุขัย แต่เราคาดหวังว่า การคำนวณเหล่านี้จะทำให้ยิ่งของตรวจ PSA ลดลงในระบบนี้Of interest, the rate of PSA screening and elevated PSA tests among men aged ≥75 years decreased after 2008, whereas the rate of prostate biopsies and urology visits remained mostly constant, and the rates of prostate cancer treatment remained markedly higher in this group. These findings expand upon a previous study by Walter et al that suggested approximately a third of men aged ≥75 years who had elevated test (>4 ng/mL) went on to have a prostate biopsy within 5 years, and the majority of those diagnosed received curative treatment (77%). They are also consistent with the recent findings of Perez et al that the rates of men receiving prostate biopsy before and after the 2012 recommendations were equivalent. A persistent treatment trend was seen among the younger men (<75 years) in the present study, with the rates of treatment remaining largely unchanged, despite the decline in PSA screening, biopsies, and diagnoses in this age group beginning in 2009. In addition, the slowly increasing rates of PSA screening before 2008-2009 seen in this cohort did not result in an increase in the rate of elevated PSA tests, prostate cancer diagnoses, and subsequent treatments before 2009. It is possible that the effect of the guidelines is such that as screening decreased, it also became more selective, in that men who did not need or would not seek treatment for their prostate cancer were selected out, leaving men who would ultimately go on to be treated for their prostate cancer. Men who participate in shared decision making with their physician and then go on to be screened may be less likely to then decline definitive testing for prostate cancer in the presence of an abnormal PSA result. This more selective screening approach may then be resulting in a decrease of unnecessary or wasteful PSA screening tests as a result. However, it is also possible that for older men, the presence of lower urinary tract symptoms may have prompted the PSA test, which then leads the urologist to suggest a prostate biopsy to rule out that the symptoms are due to prostate cancer.ผลจากการศึกษานี้ยังแนะนำว่า ลดลงความเห็นคัดกรองเกิดใน 2011 ระหว่างกลุ่มอายุทั้งหมด หลังจากปล่อยร่าง USPSTF คำแนะนำ แม้ว่าอัตราการตรวจ PSA โดยรวมเริ่มลดลงเล็กน้อยในปี 2008-2009 การลดลงคมชัดคัดกรองที่เห็นหลังของคำแนะนำเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ทดสอบอัตราของ PSA สูงในกลุ่มอายุวัย (< 75 ปี) ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงมากนักเวลาผ่านไป เป็นไปได้ว่า ในปีล่าสุด ตัดสินใจจอคนได้กลายเป็น discriminant เพิ่มเติม และ ดังนั้น คนที่มีแนวโน้มที่จะมีการทดสอบเป็นบวก เช่นผู้ที่มีความเสี่ยงสูง มีบ่อยกำลังฉาย นี้ควบคู่กับลดศักยภาพในการใช้ไม่เหมาะสมของ PSA สำหรับผู้ชายความเสี่ยงต่ำอาจทำให้เกิดอัตราการทดสอบสูงยังคงเหมือนเวลาผ่านไป อย่างไรก็ตาม ก็ยังสามารถที่ลดลงในการคัดกรองไม่ยังกลายเป็นสำคัญพอเพื่อทริกลดลงทดสอบยกระดับ ประสาทการตรวจชิ้นเนื้อ และภายหลังรักษาในหมู่ผู้ชายอายุน้อยกว่า เป็นแนวทาง USPSTF สมบูรณ์ไม่ถูกปล่อยออกจนถึงจุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลาการศึกษาในปี 2555Previous studies suggest that the use of PSA screening is strongly influenced by the provider and the provider's beliefs about screening and suggest significant variation exists in screening practices across providers. Therefore, provider and system level interventions may have the greatest effect in decreasing inappropriate use of PSA and promoting guideline-concordant care. The sharp declines in the rates of PSA testing in this study coincided with a number of interventions targeted at providers to promote guideline-concordant use of PSA screening. These include a continuing education course about PSA screening tailored for primary care physicians, academic detailing that educated clinicians about the new guidelines, and the implementation of a best practice alert embedded in the electronic medical record that promoted best practice uses of PSA screening.This study has several strengths, including the unique ability to evaluate the effect of the PSA screening guidelines beyond the use of PSA itself by determining rates of the subsequent clinical workup triggered through PSA testing, including abnormal tests, biopsies, diagnoses, treatment, and urology clinic visits. However, there are also potential limitations to consider. First, this study relied on medical record data, and therefore, we do not have information that specifies whether the PSA test was a screening test or a diagnostic test. However, we limited our sample to tests most likely done for screening purposes by excluding men with a previous diagnosis. Furthermore, because all these uses were ascertained passively through the electronic medical record and did not rely on self-report, recall bias is minimized. As a comparison, we also performed a sensitivity analysis restricted to tests ordered only by primary care and found similar trends and decreases in the testing rates over time. Second, there were system-level interventions that occurred during the study period that are unique to this managed care organization and as such, may limit the generalizability and do not allow us to make conclusions about the effect of the USPSTF guidelines alone on PSA testing in this time period. However, these results give weight to the notion that system-wide interventions may be important targets for reducing inappropriate PSA screening in other systems. Third, all the men in this population were insured. While this limits the potential for bias resulting from differences in access to care, it may further limit the generalizability of our findings to uninsured populations. However, the generalizability of this study is enhanced as it enrolled a racially and socioeconomically diverse population of men in general practice settings that has been shown to be largely representative of the area it serves. Finally, it is possible that clinically important prostate cancers may have gone undetected among men that were not screened. We will not be able to quantify the incidence of these cancers for several years. Therefore, future follow-up of this cohort is important and is planned for future analyses.ConclusionIn this large and diverse general practice setting, there was a significant decline in the use of PSA testing among men aged ≥75 years beginning in 2008 and among younger men beginning in 2011. However, the rates of elevated PSA tests, prostate biopsies, urology visits, and prostate cancer treatments remained constant among men aged ≥75 years, suggesting that the decrease in PSA screening did not translate to a decrease in the diagnosis and treatment of prostate cancer among elderly men.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่ 3
อัตราการใช้วิธีการรักษามะเร็งต่อมลูกหมากและการเข้าชมระบบทางเดินปัสสาวะ (ต่อ 1000 ผู้ชาย) (A) หัวรุนแรงต่อมลูกหมาก (ข) การรักษาด้วยรังสี (C) การเข้าชมระบบทางเดินปัสสาวะ เส้นสีฟ้าเป็นตัวแทนของกลุ่มอายุ 40-49 ปี เส้นสีแดงเป็นตัวแทนของกลุ่มอายุ 50-64 ปี สายสีเขียวแสดงถึงกลุ่มอายุ 65-74 ปี รถไฟฟ้าสายสีม่วงแสดงถึงกลุ่มอายุของ≥years (รุ่นสีพร้อมใช้งานออนไลน์.) อัตราการเข้าชมระบบทางเดินปัสสาวะตามอายุจะแสดงในรูปที่ 3 ลดลงของอัตราการเข้าชมระบบทางเดินปัสสาวะที่เห็นเพียง แต่ในหมู่ผู้ชายอายุ 65-74 ปี (13%) ระหว่างปี 2000 และปี 2012 ในขณะที่อัตรา ในอีก 3 กลุ่มอายุที่ยังคงเหนียวแน่นในช่วงระยะเวลาการศึกษา อัตราของการวินิจฉัยโรคมะเร็งต่อมลูกหมากส่วนใหญ่ยังคงมีเสถียรภาพในช่วงเวลาในทุกกลุ่มอายุเช่นเดียวกับการลดลงเล็กน้อยในช่วงท้ายของรอบระยะเวลาการศึกษา (ผลไม่แสดง). Comment ผลจากการศึกษาของประชากรมีความหลากหลายมากกว่า 1.5 ล้านนี้ ผู้ชายในการตั้งค่าการดูแลแบบบูรณาการชี้ให้เห็นว่าการลดลง 59% ในการตรวจคัดกรอง PSA ที่เกิดขึ้นระหว่างปี 2008 และ 2012 ในผู้ชายอายุ≥75ปี การลดลงของการใช้งานของการตรวจคัดกรอง PSA ที่ไม่ได้ แต่นำไปสู่การลดลงในอัตราที่ตามมาของการตรวจชิ้นเนื้อเข้าชมระบบทางเดินปัสสาวะหรือการรักษามะเร็งต่อมลูกหมากในหมู่ผู้ชายอายุ≥75ปีที่ผ่านมา สำหรับทุกกลุ่มอายุลดลงของอัตราการทำเครื่องหมายของการคัดกรอง PSA ในการวินิจฉัยโรคมะเร็งต่อมลูกหมากและการรักษาเริ่มต้นขึ้นในปี 2011 การศึกษาครั้งนี้เป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดในวันที่จะแสดงให้เห็นการลดลงอย่างรวดเร็วในการตรวจคัดกรองในหมู่มนุษย์ผู้สูงอายุหลังจากการเปิดตัวของปี 2008 คำแนะนำ USPSTF กับการตรวจคัดกรอง PSA การค้นพบนี้มีความสอดคล้องกับผู้ที่รายงานโดยฮาวเวิร์ดและอัลซึ่งพบว่าลดลง 8% ในการใช้งานประจำปีของการตรวจคัดกรอง PSA และลี et al, ซึ่งพบว่าลดลง 36% ในหมู่ผู้ชายอายุ≥75ปี อย่างไรก็ตามผลของเราจะไม่สอดคล้องกับการศึกษาที่ 2 ในหมู่มนุษย์ที่เข้าร่วมใน NHIS พบว่าอัตราการตรวจคัดกรอง PSA ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่อยู่ในผู้ชายที่มีอายุมากกว่าหลังจากที่คำแนะนำเหล่านี้ Drazeret ทั้งหมดที่พบว่าประมาณหนึ่งในสามของผู้ชายที่มีอายุมากกว่ารายงานถูกคัดเลือกมะเร็งต่อมลูกหมากแม้จะมีความเสี่ยงสูงของการตายของพวกเขาภายใน 9 ปี ปราเอตอัลพบว่าอัตราการตรวจคัดกรอง PSA เป็น 43% ในหมู่มนุษย์อายุ≥75ปีทั้งในปี 2005 และปี 2010 ก่อนที่จะปล่อยของคำแนะนำเหล่านี้ศึกษาหลายยังพบว่าสัดส่วนของคนสูงอายุที่ได้รับการคัดเลือกแม้จะมีอายุขัย จำกัด ของพวกเขา หรือสุขภาพไม่ดีอยู่ที่ประมาณ 30% ความแตกต่างในการค้นพบของเรามีแนวโน้มมากที่สุดเนื่องจากการแทรกแซงผู้ให้บริการหลายตัวที่ถูกนำมาใช้ในระบบนี้และเป้าหมายที่ลดลงในการตรวจคัดกรองคนเก่าซึ่งอาจจะไม่ได้รับการดำเนินการในระบบอื่น ๆ รวมอยู่ใน NHIS นอกจากนี้การศึกษานี้ไม่ได้คำนึงถึงความคาดหวังในชีวิต แต่เราคาดหวังว่าการคำนวณเหล่านี้จะมีผลในมากยิ่งขึ้นจากการลดลงของการตรวจคัดกรอง PSA ในระบบนี้ได้. ที่น่าสนใจอัตราการตรวจคัดกรอง PSA และการทดสอบการยกระดับ PSA ในหมู่มนุษย์อายุ ≥75ปีลดลงหลังจากที่ 2008 ในขณะที่อัตราการตรวจชิ้นเนื้อต่อมลูกหมากและเข้ารับการตรวจระบบทางเดินปัสสาวะส่วนใหญ่คงที่และอัตราของการรักษามะเร็งต่อมลูกหมากที่ยังคงสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในกลุ่มนี้ การค้นพบนี้ขยายความการศึกษาก่อนหน้าโดยวอลเตอร์อัลเอตที่บ่งบอกว่าประมาณหนึ่งในสามของผู้ชายอายุ≥75ปีที่ได้ยกระดับการทดสอบ (> 4 นาโนกรัม / มิลลิลิตร) ก็ยังมีต่อมลูกหมากเนื้อเยื่อภายใน 5 ปีและส่วนใหญ่ของผู้วินิจฉัย ได้รับการรักษาทางการแพทย์ (77%) พวกเขายังมีความสอดคล้องกับผลการวิจัยล่าสุดของเปเรซและอัลว่าอัตราของคนที่ได้รับการตรวจชิ้นเนื้อต่อมลูกหมากก่อนและหลัง 2012 คำแนะนำเทียบเท่า แนวโน้มการรักษาถาวรที่เห็นในหมู่ผู้ชายอายุน้อยกว่า (<75 ปี) ในการศึกษาในปัจจุบันที่มีอัตราของการรักษาที่เหลือส่วนใหญ่ไม่เปลี่ยนแปลงแม้จะลดลงในการตรวจคัดกรอง PSA ที่ขริบและการวินิจฉัยในกลุ่มอายุนี้เริ่มต้นในปี 2009 นอกจากนี้ ที่อัตราการเพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ ของการคัดกรอง PSA 2008-2009 ก่อนที่จะเห็นได้ในหมู่คนนี้ไม่ได้ผลในการเพิ่มขึ้นในอัตราที่สูงของการทดสอบ PSA ในการวินิจฉัยโรคมะเร็งต่อมลูกหมากและการรักษาที่ตามมาก่อนปี 2009 เป็นไปได้ว่าผลของแนวทางคือ ดังกล่าวว่าการตรวจคัดกรองลดลงก็ยังกลายเป็นเลือกมากขึ้นในคนที่ที่ไม่จำเป็นต้องมีหรือจะไม่แสวงหาการรักษามะเร็งต่อมลูกหมากของพวกเขาได้รับการคัดเลือกออกมาทิ้งในที่สุดคนที่จะไปรับการรักษามะเร็งต่อมลูกหมากของพวกเขา ผู้ชายที่มีส่วนร่วมในการตัดสินใจร่วมกันทำกับแพทย์แล้วไปในที่จะได้รับการคัดเลือกของพวกเขาอาจจะมีโอกาสน้อยที่จะลดลงแล้วการทดสอบที่ชัดเจนสำหรับมะเร็งต่อมลูกหมากในการปรากฏตัวของผล PSA ผิดปกติ วิธีนี้การตรวจคัดกรองเลือกมากขึ้นแล้วอาจจะมีผลในการลดลงของ PSA ไม่จำเป็นหรือสิ้นเปลืองการตรวจคัดกรองเป็นผล แต่ก็เป็นไปได้ว่าสำหรับผู้ชายที่มีอายุมากกว่าการปรากฏตัวของต่ำอาการระบบทางเดินปัสสาวะอาจได้รับแจ้งผลการทดสอบ PSA ซึ่งจะนำไปสู่วิทยาการเพื่อแนะนำการตรวจชิ้นเนื้อต่อมลูกหมากที่จะออกกฎที่มีอาการเนื่องจากโรคมะเร็งต่อมลูกหมาก. ผลจากการนี้ การศึกษายังแสดงให้เห็นว่าลดลงเห็นได้ในการตรวจคัดกรองที่เกิดขึ้นในปี 2011 ในทุกกลุ่มอายุหลังจากการเปิดตัวของร่างคำแนะนำ USPSTF แม้ว่าอัตราการตรวจคัดกรอง PSA โดยรวมเริ่มที่จะลดลงเล็กน้อยใน 2008-2009 ลดลงคมชัดในการตรวจคัดกรองที่เห็นหลังจากที่ปล่อยของคำแนะนำเหล่านี้ อย่างไรก็ตามอัตราการทดสอบ PSA สูงในกลุ่มอายุที่อายุน้อยกว่า (<75 ปี) ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่เมื่อเวลาผ่านไป มันเป็นไปได้ว่าในปีที่ผ่านมามากขึ้นในการตัดสินใจที่จะให้มนุษย์หน้าจอจำแนกได้กลายเป็นมากขึ้นและดังนั้นคนที่มีแนวโน้มมากขึ้นที่จะมีการทดสอบในเชิงบวกเช่นผู้ที่มีความเสี่ยงสูงมากขึ้นมักจะถูกคัดเลือก ควบคู่กับการลดลงที่มีศักยภาพในการใช้งานที่ไม่เหมาะสมของ PSA สำหรับผู้ชายที่มีความเสี่ยงต่ำอาจก่อให้เกิดอัตราการทดสอบสูงจะยังคงอยู่ในช่วงเวลาใกล้เคียงกัน แต่ก็ยังเป็นไปได้ว่าการลดลงของการตรวจคัดกรองยังไม่ได้เป็นอย่างมีนัยสำคัญพอที่จะเรียกการลดลงของการทดสอบการยกระดับการตรวจชิ้นเนื้อและการรักษาที่ตามมาในหมู่ผู้ชายอายุน้อยกว่าเป็นแนวทาง USPSTF สมบูรณ์ไม่ปล่อยจนกว่าจะสิ้นสุดระยะเวลาการศึกษาใน 2012 ศึกษาก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าการใช้งานของการตรวจคัดกรอง PSA มีอิทธิพลอย่างมากโดยผู้ให้บริการและความเชื่อของผู้ให้บริการคัดกรองและการเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญขอแนะนำให้อยู่ในการปฏิบัติการตรวจคัดกรองผู้ให้บริการทั่ว ดังนั้นผู้ให้บริการและการแทรกแซงระดับระบบอาจจะมีผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการลดการใช้งานที่ไม่เหมาะสมของ PSA และส่งเสริมแนวทางการดูแล-พ้อง ลดลงอย่างรวดเร็วในอัตราของการทดสอบ PSA ในการศึกษาครั้งนี้ใกล้เคียงกับจำนวนของการแทรกแซงการกำหนดเป้าหมายที่ผู้ให้บริการเพื่อส่งเสริมการใช้แนวทาง-สอดคล้องของการคัดกรอง PSA เหล่านี้รวมถึงหลักสูตรการศึกษาต่อเนื่องเกี่ยวกับการตรวจคัดกรอง PSA เหมาะสำหรับแพทย์ดูแลหลักวิชาการรายละเอียดว่าแพทย์มีการศึกษาเกี่ยวกับแนวทางใหม่และการดำเนินการการปฏิบัติที่การแจ้งเตือนที่ดีที่สุดที่ฝังอยู่ในเวชระเบียนอิเล็กทรอนิกส์ที่การส่งเสริมการปฏิบัติที่ดีที่สุดในการใช้ประโยชน์จากการตรวจคัดกรอง PSA. การศึกษาครั้งนี้ มีหลายจุดแข็งรวมทั้งความสามารถพิเศษในการประเมินผลของแนวทางการคัดกรอง PSA เกินการใช้งานของ PSA ตัวเองโดยการกำหนดอัตราของ workup ทางคลินิกต่อมาเรียกผ่านการทดสอบ PSA รวมถึงการทดสอบความผิดปกติขริบวินิจฉัยการรักษาและการเยี่ยมชมคลินิกระบบทางเดินปัสสาวะ . แต่ยังมีข้อ จำกัด ที่มีศักยภาพที่จะต้องพิจารณา ครั้งแรกที่การศึกษาครั้งนี้อาศัยการบันทึกข้อมูลทางการแพทย์และดังนั้นเราจึงไม่ได้มีข้อมูลที่ระบุว่าการทดสอบ PSA คือการทดสอบการตรวจคัดกรองหรือการทดสอบการวินิจฉัย แต่เรา จำกัด ตัวอย่างการทดสอบของเราที่จะทำส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่เพื่อวัตถุประสงค์ในการตรวจคัดกรองโดยไม่รวมคนที่มีการวินิจฉัยก่อนหน้านี้ นอกจากนี้เนื่องจากการใช้งานเหล่านี้ได้รับการตรวจสอบอย่างอดทนผ่านเวชระเบียนอิเล็กทรอนิกส์และไม่ได้ขึ้นอยู่กับการรายงานตนเองอคติการเรียกคืนจะลดลง ในฐานะที่เป็นเปรียบเทียบเรายังดำเนินการวิเคราะห์ความไว จำกัด การทดสอบได้รับคำสั่งโดยเฉพาะการดูแลรักษาเบื้องต้นและพบว่าแนวโน้มที่คล้ายกันและลดลงของอัตราการทดสอบในช่วงเวลา ประการที่สองมีการแทรกแซงระดับระบบที่เกิดขึ้นในช่วงระยะเวลาการศึกษาที่เป็นเอกลักษณ์ขององค์กรนี้มีการจัดการดูแลและเป็นเช่นนี้อาจจะ จำกัด generalizability และไม่ได้ช่วยให้เราสามารถให้ข้อสรุปเกี่ยวกับผลของแนวทาง USPSTF เพียงอย่างเดียวในการทดสอบ PSA ใน ช่วงเวลานี้ อย่างไรก็ตามผลเหล่านี้ให้น้ำหนักให้กับความคิดที่ว่าการแทรกแซงทั้งระบบอาจจะเป็นเป้าหมายที่สำคัญในการลดการคัดกรอง PSA ที่ไม่เหมาะสมในระบบอื่น ๆ ประการที่สามทุกคนในประชากรกลุ่มนี้มีประกัน ขณะนี้มีข้อ จำกัด ที่มีศักยภาพสำหรับอคติที่เกิดจากความแตกต่างในการเข้าถึงการดูแลมันต่อไปอาจ จำกัด generalizability ของการค้นพบของเราที่จะมีประชากรประกันภัย อย่างไรก็ตาม generalizability ของการศึกษานี้จะเพิ่มขึ้นในขณะที่มันลงทะเบียนเรียนประชากรเชื้อชาติและมีความหลากหลาย socioeconomically ของผู้ชายในการตั้งค่าการปฏิบัติทั่วไปที่ได้รับการแสดงที่จะเป็นตัวแทนส่วนใหญ่ของพื้นที่ที่จะทำหน้าที่ ในที่สุดก็เป็นไปได้ว่าสำคัญทางคลินิกโรคมะเร็งต่อมลูกหมากอาจจะหายไปตรวจไม่พบในหมู่มนุษย์ที่ไม่ได้ฉาย เราจะไม่สามารถที่จะหาจำนวนอุบัติการณ์ของโรคมะเร็งเหล่านี้เป็นเวลาหลายปี ดังนั้นในอนาคตการติดตามของการศึกษานี้มีความสำคัญและมีการวางแผนสำหรับการวิเคราะห์ในอนาคต. สรุปในการตั้งค่านี้ปฏิบัติทั่วไปที่มีขนาดใหญ่และมีความหลากหลายมีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการใช้งานของการทดสอบ PSA ในหมู่ผู้ชายอายุ≥75ปีเริ่มต้นในปี 2008 และในหมู่ ผู้ชายอายุน้อยกว่าการเริ่มต้นในปี 2011 อย่างไรก็ตามอัตราของการทดสอบการยกระดับ PSA ที่ขริบต่อมลูกหมากเข้าชมระบบทางเดินปัสสาวะและการรักษามะเร็งต่อมลูกหมากคงที่ในหมู่ผู้ชายอายุ≥75ปีที่ผ่านมาชี้ให้เห็นว่าการลดลงของการตรวจคัดกรอง PSA ไม่ได้แปลให้ลดลงในการวินิจฉัย และการรักษามะเร็งต่อมลูกหมากในหมู่มนุษย์ผู้สูงอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 3
อัตราใช้มะเร็งต่อมลูกหมากการรักษาและเยี่ยมชมแผนกโรคทางเดินปัสสาวะ ( ต่อ 1 , 000 คน ) ( ก ) ต่อมลูกหมากหัวรุนแรง ( ข ) การรักษาด้วยรังสี ( c ) เยี่ยมชมแผนกโรคทางเดินปัสสาวะ เส้นสีฟ้าแสดงกลุ่มอายุ 40-49 ปี เส้นสีแดงแสดงถึงอายุของ 50-64 ปี เส้นสีเขียวคือกลุ่มอายุ 65-74 ปี เส้นสีม่วงแสดงถึงอายุของ≥ปี( รุ่นสีออนไลน์ )



ราคาทางเดินปัสสาวะมาเยี่ยมอายุจะแสดงในรูปที่ 3 การลดลงของอัตราการเข้าชมเฉพาะในทางเดินปัสสาวะ ก็เห็นชายอายุ 65-74 ปี ( ร้อยละ 13 ) ระหว่าง 2000 และ 2012 ส่วนอัตราใน 3 กลุ่มอายุอื่น ๆยังคงเหนียวแน่นในช่วงระยะเวลาการศึกษา อัตราของการวินิจฉัยมะเร็งต่อมลูกหมากส่วนใหญ่ยังคงมั่นคงตลอดเวลาในหมู่กลุ่มอายุทั้งหมดเช่นกันกับลดลงเล็กน้อยในช่วงท้ายของการทดลอง ( ผลลัพธ์ไม่แสดง ) .

ผลการศึกษาความคิดเห็นของประชากรที่หลากหลายกว่า 1.5 ล้านคน ในการการดูแลแบบผสมผสานการแนะนำให้ลด 59% ในการคัดกรอง PSA ที่เกิดขึ้นระหว่างปี 2008 และ 2012 ใน≥ชายอายุ 75 ปี ลดลงในการใช้งานของ PSA ฉายไม่ได้ อย่างไรก็ตามนำไปสู่การลดลงในอัตราที่ตามมาของ biopsies เข้าชมทางเดินปัสสาวะ มะเร็งต่อมลูกหมากหรือการรักษา≥ในหมู่ชายอายุ 75 ปี สำหรับทุกกลุ่มอายุเป็นเครื่องหมายการลดลงในอัตราของการวินิจฉัยมะเร็งต่อมลูกหมาก PSA , และการรักษาเริ่มต้นในปี 2011 .
การศึกษานี้เป็นหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดวันที่การแสดงลดลงคมชัดในการคัดกรองผู้สูงอายุชาย หลังจากการเปิดตัวของปี 2008 uspstf ข้อเสนอแนะกับ PSA คัดกรอง ข้อมูลเหล่านี้สอดคล้องกับรายงานโดยโฮเวิร์ด et al , ใครพบ 8 % ลดใช้ประจำปีของ PSA ฉาย และ ลี และคณะ ที่พบว่าร้อยละ 36 ของการ≥ชายอายุ 75 ปี อย่างไรก็ตามผลของเราไม่สอดคล้องกับการศึกษาของ 2 คน ที่เข้าร่วมในการคัดกรอง PSA ของเขาพบว่า ราคายังคงไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก ในผู้ชายสูงอายุ หลังข้อเสนอเหล่านี้ drazeret ทั้งหมดพบว่าประมาณหนึ่งในสามของมนุษย์เก่ารายงานการคัดกรองมะเร็งต่อมลูกหมากแม้จะมีความเสี่ยงสูงของการตายภายใน 9 ปีPrasad et al พบว่าอัตราการคัดกรอง PSA มีค่า 43% ของชายอายุ 75 ปี ≥ทั้งใน 2005 และ 2010 ก่อนที่จะปล่อยของข้อเสนอแนะเหล่านี้ หลายการศึกษา พบว่า สัดส่วนของผู้ที่มีจำกัด แม้จะมีความคาดหวังของชีวิต หรือสุขภาพไม่ดี อยู่ที่ประมาณ 30 %ความขัดแย้งในการค้นพบของเรามีมากที่สุด เนื่องจากผู้ให้บริการหลายมาตรการที่ใช้ในระบบนี้ และเป้าหมายในการลดการคัดกรองในผู้ชายที่มีอายุมากกว่า ซึ่งอาจจะไม่ได้ทำในระบบอื่น ๆรวมอยู่ในเขา นอกจากนี้ การศึกษานี้ไม่ได้ให้อายุขัย บัญชีแต่เราคาดหวังว่าการคำนวณเหล่านี้จะมีผลในมากขึ้นของการคัดกรอง PSA ในระบบนี้ .
ของดอกเบี้ย อัตราการคัดกรองและการทดสอบ PSA PSA สูงในหมู่ชายอายุ 75 ปี ≥ลดลงหลังจาก 2008 , อัตราการเข้าชมส่วนใหญ่เซลล์ต่อมลูกหมากและทางเดินปัสสาวะยังคงคงที่ และอัตราของการรักษามะเร็ง ต่อมลูกหมากยังคงเด่นชัดขึ้นในกลุ่มนี้นำมาขยายต่อการศึกษาก่อนหน้าโดยวอลเตอร์ et al ที่แนะนำประมาณหนึ่งในสามของชายอายุ 75 ปี ≥ที่ยกระดับการทดสอบ ( > 4 ng / ml ) ก็ต้องตัดชิ้นเนื้อต่อมลูกหมากภายใน 5 ปี และส่วนใหญ่ของผู้ที่ได้รับการวินิจฉัยการรักษา ( ร้อยละ 77 )พวกเขายังสอดคล้องกับผลการวิจัยล่าสุดของเปเรซ et al ได้ว่าอัตราคนได้รับการตรวจชิ้นเนื้อต่อมลูกหมากก่อนและหลัง 2012 ข้อเสนอแนะ คือ เทียบเท่า แนวโน้มการรักษาแบบถาวร ที่เห็นในหมู่คนอายุน้อยกว่า ( < 75 ปี ) ในการศึกษาในปัจจุบันมีอัตราการรักษาที่เหลือส่วนใหญ่ไม่เปลี่ยนแปลง แม้จะลดลงใน PSA คัดกรองเซลล์