a region of a physical memory stora

a region of a physical memory storage used to temporarily store data while it is being moved from one place to another.

Typically, the data is stored in a buffer as it is retrieved from an input device (such as a microphone) or just before it is sent to an output device (such as speakers). However, a buffer may be used when moving data between processes within a computer. This is comparable to buffers in telecommunication. Buffers can be implemented in a fixed memory location in hardware—or by using a virtual data buffer in software, pointing at a location in the physical memory. In all cases, the data stored in a data buffer are stored on a physical storage medium. A majority of buffers are implemented in software, which typically use the faster RAM to store temporary data, due to the much faster access time compared with hard disk drives. Buffers are typically used when there is a difference between the rate at which data is received and the rate at which it can be processed, or in the case that these rates are variable, for example in a printer spooler or in online video streaming.

A buffer often adjusts timing by implementing a queue (or FIFO) algorithm in memory, simultaneously writing data into the queue at one rate and reading it at another rate

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นที่เก็บข้อมูลหน่วยความจำกายภาพที่ใช้เก็บข้อมูลชั่วคราวในขณะที่มันกำลังจะย้ายจากที่หนึ่งไปยังอีกโดยทั่วไป ข้อมูลถูกเก็บไว้ให้ในบัฟเฟอร์มีการดึงข้อมูลจากอุปกรณ์อินพุต (เช่นไมโครโฟน) หรือ ก่อนส่งไปยังอุปกรณ์แสดงผล (เช่นลำโพง) อย่างไรก็ตาม บัฟเฟอร์อาจใช้เมื่อมีการย้ายข้อมูลระหว่างกระบวนการภายในเครื่อง เทียบได้กับบัฟเฟอร์ในโทรคมนาคมอยู่ สามารถนำข้อมูลในหน่วยความจำถาวรในฮาร์ดแวร์ — โดยบัฟเฟอร์ข้อมูลเสมือนซอฟต์แวร์ ชี้ไปที่ตำแหน่งในหน่วยความจำทางกายภาพได้ ในทุกกรณี ข้อมูลที่เก็บไว้ในบัฟเฟอร์ข้อมูลถูกเก็บไว้ในสื่อเก็บข้อมูลทางกายภาพ ส่วนใหญ่ข้อมูลจะนำมาใช้ในซอฟต์แวร์ ซึ่งโดยทั่วไปจะใช้ RAM ได้เร็วขึ้นเพื่อเก็บข้อมูลชั่วคราว เนื่องจากเร็วถึงเวลาเมื่อเทียบกับฮาร์ดดิสก์ไดรฟ์ บัฟเฟอร์โดยทั่วไปจะใช้เมื่อมีความแตกต่างระหว่างอัตราที่ได้รับข้อมูลและอัตรา ที่ซึ่งมันสามารถประมวล ผล หรือ ในกรณีราคาตัวแปร ตัวอย่าง ในตัวจัดคิวงานพิมพ์ หรือวิดีโอสตรีมมิ่งบัฟเฟอร์มักปรับเวลา ด้วยการใช้คิว (หรือ FIFO) อัลกอริทึมในหน่วยความจำ เขียนข้อมูลเข้าในคิวในอัตราเดียวกัน และอ่านที่อื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นที่ของการจัดเก็บข้อมูลหน่วยความจำกายภาพที่ใช้ในการจัดเก็บข้อมูลชั่วคราวในขณะที่มันจะถูกย้ายจากที่หนึ่งไปยังอีก. โดยปกติแล้วข้อมูลจะถูกเก็บไว้ในบัฟเฟอร์ที่มันถูกดึงออกมาจากอุปกรณ์ป้อนข้อมูล (เช่นไมโครโฟน) หรือเพียงแค่ก่อนที่จะ ถูกส่งไปยังอุปกรณ์ส่งออก (เช่นลำโพง) อย่างไรก็ตามบัฟเฟอร์อาจจะใช้เมื่อมีการย้ายข้อมูลระหว่างกระบวนการภายในเครื่องคอมพิวเตอร์ นี้เทียบได้กับบัฟเฟอร์ในการสื่อสารโทรคมนาคม บัฟเฟอร์สามารถดำเนินการในหน่วยความจำตำแหน่งการแก้ไขในฮาร์ดแวร์หรือโดยการใช้บัฟเฟอร์ข้อมูลเสมือนในซอฟแวร์ชี้ไปที่สถานที่ในหน่วยความจำกายภาพ ในทุกกรณีข้อมูลที่เก็บไว้ในบัฟเฟอร์ข้อมูลที่ถูกเก็บไว้ในสื่อจัดเก็บข้อมูลทางกายภาพ ส่วนใหญ่ของบัฟเฟอร์จะดำเนินการในซอฟต์แวร์ที่มักจะใช้ RAM ได้เร็วขึ้นในการจัดเก็บข้อมูลชั่วคราวเนื่องจากเวลามากเข้าถึงได้เร็วขึ้นเมื่อเทียบกับฮาร์ดดิสก์ไดรฟ์ บัฟเฟอร์มักจะใช้เมื่อมีความแตกต่างระหว่างอัตราที่ข้อมูลที่จะได้รับและอัตราที่จะสามารถดำเนินการได้หรือในกรณีที่อัตราเหล่านี้เป็นตัวแปรเช่นในตัวจัดคิวเครื่องพิมพ์หรือในสตรีมมิ่งวิดีโอออนไลน์. บัฟเฟอร์มักจะปรับระยะเวลาโดยการใช้คิว (หรือ FIFO) อัลกอริทึมในหน่วยความจำพร้อมกันเขียนข้อมูลลงในคิวที่หนึ่งและอัตราการอ่านมันในอัตราที่อื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นที่ของหน่วยความจำที่ใช้เก็บข้อมูลที่เก็บชั่วคราว เมื่อมีการย้ายจากสถานที่หนึ่งไปยังอีก

โดยปกติแล้ว ข้อมูลที่ถูกเก็บไว้ในบัฟเฟอร์มันดึงข้อมูลจากอุปกรณ์อินพุต เช่น ไมโครโฟน ) หรือเพียงแค่ก่อนที่จะส่งไปยังอุปกรณ์ส่งออก ( เช่น ลำโพง ) อย่างไรก็ตาม บัฟเฟอร์อาจจะใช้เมื่อมีการย้ายข้อมูลระหว่างกระบวนการภายในคอมพิวเตอร์นี้จะเทียบเท่ากับบัฟเฟอร์ในการสื่อสารโทรคมนาคม บัฟเฟอร์ที่สามารถใช้ในการแก้ไขหน่วยความจำที่อยู่ในอุปกรณ์ หรือโดยการใช้บัฟเฟอร์ในซอฟต์แวร์เสมือนข้อมูลชี้ที่ตำแหน่งในหน่วยความจำทางกายภาพ ในทุกกรณี , ข้อมูลที่เก็บไว้ในบัฟเฟอร์ข้อมูลจะถูกเก็บไว้ในที่เก็บทางกายภาพปานกลาง ส่วนใหญ่ของบัฟเฟอร์ถูกใช้ในซอฟต์แวร์ซึ่งโดยทั่วไปจะใช้ขึ้นแรมเก็บข้อมูลชั่วคราว เนื่องจากการเข้าถึงได้เร็วขึ้นมากเมื่อเทียบกับฮาร์ดดิสก์ บัฟเฟอร์ที่มักจะใช้เมื่อมีความแตกต่างระหว่างอัตราที่ซึ่งข้อมูลที่ได้รับและอัตราที่สามารถประมวลผล หรือในกรณีที่อัตราเหล่านี้คือตัวแปร ตัวอย่างเช่นในเครื่องพิมพ์ที่พักข้อมูลหรือวิดีโอออนไลน์สตรีมมิ่ง .

บัฟเฟอร์มักจะปรับเวลาโดยการใช้คิว ( หรือ FIFO ) ขั้นตอนวิธีในความทรงจำ พร้อมเขียนข้อมูลลงในคิวที่ 1 อัตรา และอ่านมันในอัตราอื่น