Let’s go,” said the man named Yan.

Let’s go,” said the man named Yan. He flicked his wide sleeve, and the four of them began to make their way off. As this happened, Meng Hao frowned. They were taking too long, and he had run out of time. The black aura was just now beginning to seep out from the top of the tree.

As soon as it appeared, the man named Yan turned and looked at it, his eyes flashing.

Meng Hao sighed, and then burst out from within the tree. He flicked his sleeve and sped off as fast as possible.

His appearance surprised the four people, as did the black aura emanating from him. The man named Yan stared at him.

“Fellow Daoist, please stay behind a moment,” he called out. His hands flashed in incantation signs, and instantly, a black wind sprang up which formed into the shape of a hideous, grinning skull. It opened its jaw and shot toward Meng Hao.

He had asked for Meng Hao to stop. But this skull carried the full power of his eighth level of Qi Condensation. It moved as swift as lightning, with incredible power.

At the same time, the two other men and the woman, their eyes glittering, attacked. Two flying swords and a jade bracelet transformed into beams of light which shot straight toward Meng Hao. The woman’s jade bracelet let out a buzzing sound as it flew through the air, expanding in size as it prepared to smash him.

Meng Hao frowned. He hadn’t been in a good mood before, having been frustrated to the extreme by the black aura. At the moment, these people had arisen a strong killing spirit within him. He let out a cold snort.

His right hand lifted up, and a roaring Flame Python appeared, twenty or thirty meters long. It shot toward the four incoming magical items, radiating blistering heat.

A boom shook the air. The jade bracelet shattered and the two flying swords melted away. The skull dissipated because of the collision. The Flame Python let out a wail and then vanished.

“Eighth level of Qi Condensation!” said the woman. The two men next to her gasped, their expressions intent. The Cultivator surnamed Yan took a step forward, staring at Meng Hao.

“I am Yan Ziguo, disciple of the Cold Wind Sect,” he said coolly, his eyes flashing like lightning. “Fellow Daoist, you don’t need to be in such a hurry to leave. Could you please explain the thick death aura emanating from your body?” Meng Hao was at the eighth level of Qi Condensation, but so was Yan Ziguo, so he spoke in a voice as cold as ever.

Meng Hao returned his cold stare, and didn’t say anything. He slapped his bag of holding, and in a flash, the treasured fan appeared. He shot away at high speed. Yan Ziguo looked at the fan in astonishment.

“A magic item which grants flight. He’s not of the Foundation Establishment stage, so he can only glide. He’ll be back on the ground shortly.” Yan Ziguo’s heart began to beat faster. The fan was a magical item that only disciples of the ninth level of Qi Condensation might get within his sect. With a cold harrumph, he charged off in pursuit. The other three hesitated for a moment, then followed him.

“Dammit!” said Meng Hao, his eyes growing even colder. His opponent had seen the power of his Cultivation base, as well as his use of magic, both of which were clearly warnings. And yet he still pursued. Meng Hao felt extremely annoyed.

His hand moved in incantation patterns, and then he pointed back at the four pursuers. Instantly, four beams of light shot out, four of the feathers from the fan. They cut through the air like flying swords, heading straight for the four people behind him.

Yan Ziguo narrowed his eyes and smacked his bag of holding. A small wooden shield appeared, about the size of his palm. It quickly expanded to the size of a head as it flew forward to meet the feather. A violent boom sounded out as they slammed into each other.

As for the other three, looks of shock appeared on their faces and they scrambled to produce magical items. Amidst the ensuing explosions, they spat blood out from their mouths and retreated, looking terrified.

Those three feathers weren’t damaged at all. Meng Hao waved his finger, and they shot back toward Yan Ziguo.

Yan Ziguo’s face twisted and he opened his mouth with a howl. A green mist suddenly emitted from his pores, forming a dense fog which circulated around him, turning into a giant green skull. It flew directly toward the three incoming feathers.

Banging sounds rang out, and the skull collapsed. The three feathers no longer glowed, and were now twisted and warped. They flew back to Meng Hao.

“I’m warning you,” said Meng Hao coldly, his eyes flashing, “if you keep pestering me….” Without finishing his sentence, he turned and disappeared into the distance, his body transforming into a prismatic beam.

Yan Ziguo didn’t pursue. He glared at Meng Hao’s retreating form, his hands trembling slightly within his sleeves. Meng Hao was a stranger to him. And yet this stranger had just casually forced him to use a life-saving art.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Let 's go "ชายคนดังกล่าวชื่อ Yan เขาสะบัดแขนกว้างของเขาและสี่ของพวกเขาเริ่มที่จะทำให้ทางของพวกเขาออก เช่นนี้เกิดขึ้นเม้งเฮาขมวดคิ้ว พวกเขาได้ใช้เวลานานเกินไปและเขาได้หมดเวลา ออร่าสีดำก็แค่ตอนนี้เริ่มซึมออกมาจากด้านบนของต้นไม้. เร็วที่สุดเท่าที่มันปรากฏคนที่ชื่อยันหันหลังกลับและมองมันกระพริบตาของเขา. เม้งเฮาถอนหายใจแล้วระเบิดออกมาจากภายในต้นไม้ เขาสะบัดแขนของเขาและเร่งออกให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้. รูปร่างหน้าตาของเขาประหลาดใจสี่คนขณะที่ออร่าสีดำที่เล็ดลอดออกมาจากเขา ชายคนนั้นชื่อ Yan จ้องมองมาที่เขา. "เพื่อนร่วม Daoist โปรดอยู่ข้างหลังสักครู่" เขาเรียกว่าออกมา มือของเขาอยู่ในอาการประกายคาถาและทันทีลมสีดำผุดขึ้นซึ่งเกิดขึ้นในรูปของน่าเกลียดกะโหลกยิ้ม มันเปิดกรามและยิงไปยังเม้งเฮา. เขาถามหาเม้งเฮาจะหยุด แต่กะโหลกศีรษะนี้ดำเนินอำนาจเต็มของระดับแปดของเขาฉีควบแน่น มันย้ายที่รวดเร็วเป็นฟ้าผ่าที่มีอำนาจอย่างไม่น่าเชื่อ. ในเวลาเดียวกันชายอีกสองคนและหญิงสายตาของพวกเขาอร่ามโจมตี สองดาบบินและสร้อยข้อมือหยกกลายเป็นลำแสงที่ยิงตรงไปยังเม้งเฮา สร้อยข้อมือหยกของผู้หญิงให้ออกเสียงหึ่งขณะที่มันบินผ่านอากาศขยายตัวในขนาดที่มันเตรียมที่จะต่อยเขา. เม้งเฮาขมวดคิ้ว เขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่ดีก่อนที่จะได้รับความผิดหวังไปมากโดยออร่าสีดำ ในขณะที่คนเหล่านี้เกิดขึ้นจิตวิญญาณฆ่าที่แข็งแกร่งภายในตัวเขา เขาให้ออก Snort เย็น. พระหัตถ์ขวายกขึ้นและเปลวไฟคำรามหลามปรากฏยาวยี่สิบหรือสามสิบเมตร มันยิงไปทางสี่รายการที่มีมนต์ขลังที่เข้ามาแผ่ความร้อนพอง. บูมส่ายอากาศ สร้อยข้อมือหยกแตกและสองดาบบินละลายหายไป กะโหลกศีรษะกระจายเนื่องจากการปะทะกัน เปลวไฟหลามให้ออกครวญครางแล้วหายไป. "ระดับแปดของชิควบแน่น!" หญิงกล่าวว่า ทั้งสองคนต่อไปที่จะอ้าปากค้างเธอแสดงออกของพวกเขาเจตนา เกษตรกรนามสกุลยันเอาขั้นตอนข้างหน้าจ้องมองที่เม้งเฮา. "ผมยัน Ziguo ศิษย์ของลมหนาวนิกาย" เขากล่าวเฉยตาของเขากระพริบเช่นฟ้าผ่า "เพื่อนร่วม Daoist คุณไม่จำเป็นต้องอยู่ในดังกล่าวรีบร้อนที่จะออกจาก คุณช่วยกรุณาอธิบายกลิ่นอายตายหนาเล็ดลอดออกมาจากร่างกายของคุณ? "เม้งเฮาอยู่ในระดับที่แปดของฉีควบแน่น แต่เพื่อให้เป็น Yan Ziguo เขาจึงพูดเสียงเย็นเช่นเคย. เม้งเฮากลับจ้องเย็นของเขาและ ไม่ได้พูดอะไร เขาตบกระเป๋าของเขาของการถือครองและในแฟลชแฟนรักปรากฏ เขายิงออกไปด้วยความเร็วสูง ยัน Ziguo มองไปที่แฟนในความประหลาดใจ. "รายการมายากลซึ่งถือเป็นเที่ยวบิน เขาไม่ได้ของขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิเพื่อให้เขาสามารถเหิน เขาจะกลับมาอยู่บนพื้นดินในไม่ช้า. "ยันหัวใจ Ziguo เริ่มเต้นเร็วขึ้น แฟนเป็นรายการที่มีมนต์ขลังว่าเฉพาะสาวกของระดับที่เก้าของฉีควบแน่นอาจได้รับภายในนิกายของเขา ด้วย harrumph เย็นเขาเรียกเก็บเงินออกในการแสวงหา อีกสามลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วตามเขา. "Dammit!" เม้งเฮากล่าวว่าดวงตาของเขาเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ แม้จะหนาวเย็นลง ฝ่ายตรงข้ามของเขาได้เห็นพลังของฐานการเพาะปลูกของเขาเช่นเดียวกับการใช้งานของเขาวิเศษทั้งสองที่มีคำเตือนอย่างชัดเจน และเขายังคงไล่ตาม เม้งเฮารู้สึกรำคาญมาก. มือของเขาย้ายในรูปแบบคาถาและแล้วเขาก็ชี้กลับไปที่สี่ไล่ล่า ทันทีสี่ลำแสงยิงออกมาสี่ขนจากพัดลม พวกเขาตัดผ่านอากาศเหมือนดาบบินมุ่งหน้าตรงไปสี่คนที่อยู่ข้างหลังเขา. ยัน Ziguo หรี่ตาของเขาและตบกระเป๋าของเขาในการถือครอง โล่ไม้เล็ก ๆ ปรากฏเกี่ยวกับขนาดของปาล์มของเขา มันได้อย่างรวดเร็วขยายขนาดของหัวในขณะที่มันบินไปข้างหน้าเพื่อตอบสนองขน บูมรุนแรงเป่าออกมาเป็นพวกเขากระแทกเข้ากับแต่ละอื่น ๆ . สำหรับอีกสามลักษณะของการช็อกปรากฏบนใบหน้าของพวกเขาและพวกเขาตะกายการผลิตรายการที่มีมนต์ขลัง ท่ามกลางระเบิดต่อมาพวกเขาถ่มน้ำลายเลือดออกจากปากของพวกเขาและถอยมองกลัว. ทั้งสามขนไม่ได้รับความเสียหายได้ทั้งหมด เม้งเฮาโบกนิ้วของเขาและพวกเขาก็ยิงกลับไปยัน Ziguo. ใบหน้ายัน Ziguo ของบิดและเขาอ้าปากของเขากับเสียงหอน หมอกสีเขียวจู่ ๆ ก็ปล่อยออกมาจากรูขุมขนของเขากลายเป็นหมอกหนาซึ่งหมุนเวียนรอบ ๆ ตัวเขากลายเป็นกะโหลกศีรษะยักษ์เขียว มันบินตรงไปสามขนเข้ามา. การต่อสู้เสียงดังออกมาและกะโหลกศีรษะยุบ สามขนไม่ส่องแสงและถูกบิดในขณะนี้และเหยเก พวกเขาบินกลับไปเม้งเฮา. "ฉันเตือนคุณ" กล่าวว่าเม้งเฮาอย่างเย็นชาของเขากระพริบตา "ถ้าคุณให้รบกวนฉัน ... ." โดยไม่ต้องจบประโยคของเขาเขาหันและหายไปในระยะทางที่ร่างกายของเขาเปลี่ยนเป็น คานเหลี่ยม. ยัน Ziguo ไม่ได้ติดตาม เขาจ้องหน้าแบบฟอร์มถอยเม้งเฮาส์มือของเขาสั่นเล็กน้อยภายในแขนของเขา เม้งเฮาเป็นคนแปลกหน้ากับเขา และยังแปลกหน้านี้เพิ่งจะบังคับลวกให้เขาใช้ศิลปะการช่วยชีวิต