3. Results3.1. Uptake of Pb by veti

3. Results

3.1. Uptake of Pb by vetiver in pot experiment

In the pot experiment, the vetiver grass grew well, and there were no visual signs of phytotoxicity in any of the treatments during the first 6 weeks after transplanting. After the application of EDTA (0.5, 2.5 and 5.0 mmol kg−1 of soil), vetiver seedlings under all different treatments showed no adverse effects, such as wilting, changing colour and necrosis for 14 days. The results showed that vetiver is able to grow in highly contaminated soil, even after EDTA application.

Table 2 depicts the Pb uptake patterns of the vetiver grown in the 500, 2500 and 5000 mg kg−1 Pb amended soils under different EDTA application programmes. In the control group without EDTA treatment, the shoot and root Pb concentrations increased significantly with increasing Pb concentration in the soils, in the shoot from 0.82 to 43.0 mg kg−1 of dry weight, and in the root from 60 to 556 mg kg−1 DW in the soils. Lead in the roots accounted for the majority of the total Pb in the plant. The translocation of Pb from roots to shoots was low (see Table 2).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. ผล

3.1 ดูดซับของ Pb โดยหญ้าแฝกในกระถางทดลอง

ในทดลองหม้อ หญ้าแฝกเติบโตดี และมีอาการไม่มีภาพของ phytotoxicity ในการรักษาในช่วง 6 สัปดาห์แรกหลังจาก transplanting หลังจากใช้ EDTA (0.5, 2.5 และ 5.0 mmol kg−1 ของดิน), กล้าไม้หญ้าแฝกภายใต้แสดงให้เห็นว่าไม่กระทบ เช่น wilting การรักษาแตกต่างกัน เปลี่ยนสีและการตายเฉพาะส่วน 14 วัน ผลพบว่า หญ้าแฝกที่จะสามารถเติบโตในดินปนเปื้อนสูง แม้หลังจากใช้ EDTA

ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นรูปแบบการดูดซับ Pb ของหญ้าแฝกที่ปลูกใน 500 บาท 2500 และ 5000 มิลลิกรัม kg−1 Pb แก้ไขดินเนื้อปูนภายใต้โปรแกรมประยุกต์ EDTA แตกต่างกัน ในกลุ่มควบคุมไม่มี EDTA รักษา การยิงและราก Pb ความเข้มข้นเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการเพิ่มความเข้มข้นตะกั่วในดินเนื้อปูน ยิงจาก$ 0.82 เพื่อ kg−1 43.0 มิลลิกรัมของน้ำหนักแห้ง และ ในรากจาก 60 กับ DW kg−1 556 mg ในดินเนื้อปูน นำในรากคิดของ Pb ทั้งหมดในโรงงาน ในการสับเปลี่ยนของ Pb จากรากเพื่อถ่ายภาพอยู่ในระดับต่ำ (ดูตารางที่ 2) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. ผลลัพธ์3.1 ดูดซึมของตะกั่วโดยหญ้าแฝกในการทดลองหม้อในการทดลองหม้อหญ้าแฝกเจริญเติบโตได้ดีและไม่มีสัญญาณภาพของพิษในใด ๆ ของการรักษาในช่วง 6 สัปดาห์แรกหลังจากย้ายปลูก หลังจากการประยุกต์ใช้ EDTA (0.5, 2.5 และ 5.0 มิลลิโมลต่อกิโลกรัม 1 จากดิน), ต้นกล้าหญ้าแฝกที่อยู่ภายใต้การรักษาที่แตกต่างกันแสดงให้เห็นว่าไม่มีผลข้างเคียงเช่นเหี่ยวแห้ง, การเปลี่ยนสีและเนื้อร้าย 14 วัน ผลการศึกษาพบว่าหญ้าแฝกสามารถเจริญเติบโตได้ในดินที่ปนเปื้อนสูงแม้หลังจากการประยุกต์ใช้ EDTA ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นรูปแบบตะกั่วดูดซึมของหญ้าแฝกที่ปลูกใน 500, 2500 และ 5000 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม 1 Pb แก้ไขดินที่อยู่ภายใต้โปรแกรม EDTA ที่แตกต่างกัน ในกลุ่มควบคุมโดยไม่ต้องรักษา EDTA, และรากความเข้มข้นของตะกั่วที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการเพิ่มความเข้มข้นของตะกั่วในดินในการถ่าย 0.82-43.0 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม 1 จากน้ำหนักแห้งและในราก 60-556 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม 1 DW ในดิน ตะกั่วในรากคิดเป็นส่วนใหญ่ของทั้งหมดตะกั่วในโรงงาน โยกย้ายของตะกั่วจากรากสู่ใบต่ำ (ดูตารางที่ 2)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . ผล

1 . การดูดซึมของตะกั่วโดยการทดลองหญ้าแฝกใน

หม้อในหม้อการทดลองหญ้าแฝกเติบโตดี และไม่มีภาพสัญญาณของความเป็นพิษในใด ๆของการรักษาในช่วง 6 สัปดาห์แรกหลังปลูก หลังการใช้ EDTA ( 0.5 , 2.5 และ 5.0 มิลลิโมล− 1 กิโลกรัมของดิน ) , ต้นกล้าหญ้าแฝกภายใต้การรักษาที่แตกต่างกัน ไม่พบผลข้างเคียง เช่น อาการใบเหี่ยว ,การเปลี่ยนแปลงสีและลักษณะสำหรับ 14 วัน ผลการศึกษาพบว่า หญ้าแฝกสามารถเจริญเติบโตได้ในดินที่มีการปนเปื้อนสูง แม้หลังจาก EDTA โปรแกรม

ตารางที่ 2 แสดงให้เห็นรูปแบบของ PB ใช้หญ้าแฝกที่ปลูกใน 500 2500 และ 5000 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม− 1 PB แก้ไขดินภายใต้ที่แตกต่างกันตามลำดับโปรแกรมโปรแกรม ในกลุ่มควบคุมโดยไม่กระรักษายิงและความเข้มข้นของรากเพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่มความเข้มข้นของตะกั่วตะกั่วในดิน ในการยิงจาก 0.82 ถึง 43.0 − 1 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมของน้ำหนักแห้งและรากจาก 60 ถึง 554 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม− 1 DW ในดิน ตะกั่วในรากคิดเป็นส่วนใหญ่ของ PB ทั้งหมดในโรงงาน การโยกย้ายของตะกั่วจากรากถึงยอดน้อย ( ดูจากตาราง
2 )