analysis alone is not sufficient to

analysis alone is not sufficient to characterize viruses in the IHHNV complex. For example, IHHNV like lesions described in shrimp from Australia (Owens et al., 1992) did not react with a DNA probe developed from Hawaiian IHHNV, suggesting that these two types might also differ by 10% or more in DNA sequence (Owens, 1997). Indeed, work has shown that primer modification is required to detect Australian IHHNVand that it resembles most closely the type described from Madagascar (Krabsetsve et al. 2004). Very recent results suggest that some Australian and African shrimp samples positive for IHHNV are not infected with the virus but carry an IHHNV DNA fragment in their genome (Tang and Lightner, 2006). However, existence of the fragments suggests that the originating viral variants may also be extant in the respective geographic regions. Obviously, more research is needed to determine the range of variation of IHHNV types and any potential impact on the shrimp industry. A recent publication (Tang et al., 2003b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิเคราะห์เพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะกำหนดลักษณะไวรัส IHHNV ซับซ้อนใน ตัวอย่าง IHHNV ในกุ้งจากออสเตรเลีย (Owens et al., 1992) ได้เช่นยังไม่ทำปฏิกิริยากับโพรบดีเอ็นเอที่พัฒนาจากฮาวาย IHHNV แนะนำว่า ทั้งสองประเภทนี้อาจยังแตกต่างกัน โดย 10% หรือมากกว่าในลำดับดีเอ็นเอ (Owens, 1997) แน่นอน ทำงานได้แสดงว่า แก้ไขรองพื้นจะต้องตรวจหา IHHNVand ออสเตรเลียที่มันสุดชนิดจากมาดากัสการ์ (Krabsetsve et al. 2004) ผลลัพธ์มากล่าสุดแนะนำว่า ตัวอย่างกุ้งที่ออสเตรเลีย และแอฟริกาบวกสำหรับ IHHNV จะไม่ติดไวรัส แต่ดำเนินการส่วน IHHNV DNA ในกลุ่มของพวกเขา (ถังและ Lightner, 2006) อย่างไรก็ตาม ชิ้นส่วนที่มีอยู่แนะนำว่า สายพันธุ์ไวรัสเริ่มต้นอาจจะยังในขอบเขตทางภูมิศาสตร์เกี่ยวข้อง อย่างชัดเจน วิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อกำหนดช่วงของการเปลี่ยนแปลงชนิด IHHNV และผลกระทบต่อศักยภาพการอุตสาหกรรมกุ้ง ประกาศล่าสุด (Tang et al., 2003b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวิเคราะห์อย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะแสดงลักษณะของไวรัสในที่ซับซ้อน IHHNV ตัวอย่างเช่น IHHNV เช่นแผลที่อธิบายไว้ในกุ้งจากประเทศออสเตรเลีย (Owens et al., 1992) ไม่ได้ทำปฏิกิริยากับดีเอ็นเอสอบสวนพัฒนามาจากฮาวาย IHHNV บอกว่าทั้งสองประเภทก็อาจแตกต่างกันโดย 10% หรือมากกว่านั้นในลำดับดีเอ็นเอ (Owens, 1997) อันที่จริงการทำงานแสดงให้เห็นว่าการปรับเปลี่ยนไพรเมอร์ที่จำเป็นในการตรวจสอบของออสเตรเลีย IHHNVand ว่ามันมีลักษณะอย่างใกล้ชิดที่สุดชนิดที่อธิบายจากมาดากัสการ์ (Krabsetsve et al. 2004) มากผลที่ผ่านมาชี้ให้เห็นว่ากลุ่มตัวอย่างบางส่วนของออสเตรเลียและแอฟริกากุ้งบวกสำหรับ IHHNV ไม่ได้ติดเชื้อไวรัส แต่ดำเนินการส่วน IHHNV ดีเอ็นเอในจีโนมของพวกเขา (ราชวงศ์ถังและ Lightner 2006) แต่การดำรงอยู่ของชิ้นแสดงให้เห็นว่ามีต้นกำเนิดสายพันธุ์ไวรัสที่อาจจะยังหลงเหลืออยู่ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้อง เห็นได้ชัดว่าการวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นที่จะกำหนดช่วงของการเปลี่ยนแปลงของประเภท IHHNV และผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นกับอุตสาหกรรมกุ้ง ที่ตีพิมพ์เมื่อเร็ว ๆ นี้ (ถัง et al., 2003b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิเคราะห์เพียงอย่างเดียวไม่เพียงพอที่จะศึกษาไวรัสใน ihhnv ซับซ้อน ตัวอย่างเช่น ihhnv เหมือนแผลที่อธิบายไว้ในกุ้งจากออสเตรเลีย ( Owens et al . , 1992 ) ไม่ตอบสนองด้วย DNA probe ที่พัฒนาจาก ihhnv ฮาวาย บอกว่าทั้งสองประเภทอาจแตกต่างกันโดยร้อยละ 10 หรือมากกว่าในลำดับ DNA ( โอเว่น , 1997 ) แน่นอนงานได้แสดงให้เห็นว่าการปรับเปลี่ยนแนวทางจะต้องตรวจสอบว่ามันคล้ายกับ ihhnvand ออสเตรเลียอย่างใกล้ชิดที่สุด ชนิดที่อธิบายจากมาดากัสการ์ ( krabsetsve et al . 2004 ) ผลลัพธ์ล่าสุดมาก พบว่า บางตัวอย่างกุ้งออสเตรเลีย และแอฟริกา เป็น ihhnv ไม่ติดเชื้อไวรัส แต่พก ihhnv ดีเอ็นเอในจีโนมของพวกเขา ( ตังและดวงไฟ , 2006 ) อย่างไรก็ตามการดำรงอยู่ของชิ้นส่วนที่แสดงให้เห็นว่าเกิดไวรัสสายพันธุ์อาจจะยังมีอยู่ในแต่ละพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ เห็นได้ชัดว่า การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบช่วงของการเปลี่ยนแปลงและผลกระทบใด ๆชนิด ihhnv ศักยภาพในอุตสาหกรรมกุ้ง ประกาศล่าสุด ( Tang et al . , 2003b )