Danielle: Hello to everyone in my w

Danielle: Hello to everyone in my world history class! It's me, Danielle, of course. And this is my grandmother Irma. Today, I'm going to interview her. She used to be a reporter, and I want to ask her about it. I think she's had a very interesting life.
Irma: Uh, hello, class!
Danielle: So, Grandma Irma, first question. You were a newspaper reporter, right?
Irma: That's right. I worked for a few newspapers. I was a foreign correspondent.
Danielle: A foreign correspondent. Does that mean you've worked in a lot of foreign countries?
Irma: That's right. I've been to, oh… 30 or 40 different countries.
Danielle: Wow, that's a lot! I really want to go to England. Have you ever been there?
Irma: Yes, sure. I've been there many times. I interviewed Princess Diana there in the 1980s.
Danielle: You interviewed Princess Di?!
Irma: Yes. Here, let me show you – that's me, in the corner. I'm a little small.
Danielle: That doesn't even look like you!
Irma: Well, Danielle, that was 30 years ago! I've gotten older – and I've gotten a few gray hairs, too!
Danielle: So, have you met any other famous people?
Irma: Oh, yes. Well, uh, I met James Brown.
Danielle: James Brown? Really?! He was a famous soul singer about 50 years ago.
Irma: He was famous 40 years ago, too. I'm not that old. But he is one of my favorites. A lot of hip-
hop artists have used his music in their songs. And you know how I love hip-hop!
Danielle: Yeah, I know. So, what was James Brown like?
Irma: Well, he was very polite - and funny, too. He was very hardworking and an amazing dancer. He practiced for hours every day.
Danielle: Did you ever see him perform?
Irma: Yes, I did. I saw James Brown at the Apollo Theater.
Danielle: Do you mean the famous theater in New York City?
Irma: That's right. The Apollo Theater, on 125th Street in Harlem.
Danielle: Cool! What was the show like?
Irma: Oh, James Brown was great! His band was great! The audience was great! We were all dancing and singing with him. Wow!
Danielle: Uh, Grandma...our interview...
Irma: Sorry.
Danielle: That's OK. Um, right. So, here's another question. Have you ever reported on a big historical event?
Irma: Yes, I have. I was in Germany in 1989. That's when the Berlin Wall fell.
Danielle: Really?! Grandma – wow! That was a really big change in history, right? We've studied that in class.
Irma: Right. I mean, that was the end of the Cold War. People were so happy. The people in East Berlin crossed the wall and celebrated with the people in West Berlin.
Danielle: How exciting – and you were there to see it! Have you ever won an award for your stories?
Irma: Yes, I have. Actually, I won a Foreign Correspondent Award in 1989 for my story about the Berlin Wall.
Danielle: What?! A Foreign Correspondent award – that is really cool! That's a big deal! How did I not know this?
Irma: There's a lot you don't know about me.
Danielle: I guess so! OK, one last question, Grandma. Have you ever been on TV?
Irma: No, I haven't. I only worked for newspapers.
Danielle: Well, you're on TV now! Thanks so much for talking with us, Grandma. I never knew you had such an interesting life!
Irma: It was my pleasure. Maybe next time I'll tell you about the time I played basketball with Michael Jordan.
Danielle: No way! Bye, guys! No way!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แดเนียลล์: สวัสดีทุกคนในระดับประวัติศาสตร์โลกของฉัน มันเป็นฉัน แดเนียลล์ หลักสูตร และเป็นยายของฉันเอียร์ วันนี้ ฉันกำลังไปสัมภาษณ์เธอ เธอเคยเป็นผู้สื่อข่าว และอยากจะถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมคิดว่า เธอมีความน่าสนใจมากชีวิต.
เอียร์: Uh สวัสดี คลาส!
แดเนียลล์: ดังนั้น คุณยายเอียร์ แรกคำถาม คุณมีหนังสือพิมพ์ผู้สื่อข่าว ขวา?
เอียร์: ถูกต้อง ฉันทำงานในหนังสือพิมพ์ไม่กี่ ฉันได้เป็นนักข่าวต่างประเทศ
แดเนียลล์: เป็นนักข่าวต่างประเทศ ไม่หมายความว่าที่คุณเคยทำงานในต่างประเทศมากมาย?
เอียร์: ถูกต้อง ผมเคยไป โอ้... 30 หรือ 40 ต่างประเทศ.
แดเนียลล์: ว้าว ที่มาก จริง ๆ ต้องการไปอังกฤษกัน เคยมี?
เอียร์: ใช่ แน่ ผมเคยมีหลายครั้ง ผมสัมภาษณ์เจ้าหญิงไดอานามีในทศวรรษ 1980.
แดเนียลล์: คุณสัมภาษณ์ดิเจ้าหญิง
เอียร์: ใช่ ที่นี่ ให้ฉันแสดงคุณ – นั่นคือฉัน ในมุม ผมตัวเล็กเล็ก.
แดเนียลล์: ที่ไม่มีลักษณะเหมือนคุณ!
เอียร์: ดี แดเนียลล์ ที่มี 30 ปีที่ผ่านมา ฉันได้รับเก่า – และฉันได้รับไม่กี่เส้นขนสีเทา เกินไป!
แดเนียลล์: ดังนั้น มีคุณพบคนมีชื่อเสียงอื่น ๆ ?
เอียร์: โอ้ ใช่ ดี บริการ ฉันพบเจมส์บราวน์.
แดเนียลล์: เจมส์บราวน์ จริง ๆ เขาเป็นนักร้องคู่ที่มีชื่อเสียงประมาณ 50 ปีที่ผ่านมา
เอียร์: เขามีชื่อเสียง 40 ปีที่ผ่านมา เกินไป ฉันไม่ว่าเก่า แต่เขาเป็นหนึ่งในรายการโปรดของฉัน ของพ-
ปฮอปศิลปินได้ใช้เพลงของเขาในเพลงของพวกเขา และคุณรู้ว่าผมรักฮิปฮอป!
แดเนียลล์: ใช่ ฉันรู้ว่า ดังนั้น สิ่งเจมส์บราวน์เช่น?
เอียร์: ดี เขา สุภาพมาก - และ ตลก เกินไป เขาเป็นทุกอย่างและนักเต้นที่น่าทึ่ง เขาฝึกฝนสำหรับชั่วโมงทุกวัน
แดเนียลล์: คุณไม่เคยเห็นเขาทำ?
เอียร์: ใช่ ฉันไม่ เห็นเจมส์บราวน์ที่อพอลโลโรงละคร
แดเนียลล์: คุณหมายความว่า โรงละครที่มีชื่อเสียงในนิวยอร์ก?
เอียร์: ถูกต้อง โรงละครอพอลโล ห้อง 125 ในฮาร์เล็ม
แดเนียลล์: เย็น สิ่งดูเหมือน?
เอียร์: โอ้ เจมส์บราวน์ถูกมาก วงดนตรีของเขาถูกมาก ผู้ชมถูกมาก เรามีทั้งเต้น และร้องเพลงกับเขา ว้าว!
แดเนียลล์: Uh คุณยาย...สัมภาษณ์ของเรา...
เอียร์: ขอ
แดเนียลล์: ก็ OK อึม ขวา ดังนั้น นี่คือคำถามอื่น มีคุณเคยรายงานในประวัติศาสตร์ใหญ่?
เอียร์: ใช่ มีการ ผมอยู่ในเยอรมนีในปี 1989 คือเมื่อลดลงมือกำแพงเบอร์ลิน.
แดเนียลล์: จริง ๆ คุณยาย – ว้าว ที่มีการเปลี่ยนแปลงมากในประวัติศาสตร์ ขวา เราเคยเรียนที่ในคลาสบ
เอียร์: ขวา ผมหมายถึง ที่เป็นจุดสิ้นสุดของสงครามเย็น คนมีความสุขดังนั้น คนในเบอร์ลินตะวันออกข้ามกำแพง และเฉลิมฉลองกับคนในเบอร์ลินตะวันตก
แดเนียลล์: วิธีน่าตื่นเต้น – และคุณได้ไปดู มีคุณเคยชนะรางวัลสำหรับเรื่องราวของ?
เอียร์: ใช่ มีการ จริง ผมชนะรางวัลนักข่าวต่างประเทศในปี 1989 สำหรับเรื่องราวเกี่ยวกับกำแพงเบอร์ลิน.
แดเนียลล์: อะไร รางวัลนักข่าวต่างประเทศ – นั่นคือเย็นจริง ๆ นั่นคือเรื่องใหญ่ อย่างไรผมไม่รู้นี้?
เอียร์: มีมากมายที่คุณไม่รู้เกี่ยวกับ me.
แดเนียลล์: คาดเดาได้ ตกลง หนึ่งสุดท้ายคำถาม คุณยาย เคยบนโทรทัศน์?
เอียร์: ไม่ ฉันไม่ ฉันทำสำหรับหนังสือพิมพ์
แดเนียลล์: ดี ในทีวีตอนนี้คุณ ขอบคุณมากสำหรับการพูดคุยกับเรา คุณยาย ผมไม่รู้ว่า คุณมีเช่นมีชีวิตที่น่าสนใจ!
เอียร์: มันเป็นความสุขของฉัน บางทีครั้งต่อไปฉันจะบอกคุณเกี่ยวกับเวลาฉันเล่นบาสเกตบอลกับไมเคิลจอร์แดน
แดเนียลล์: ไม่ ลาก่อน ผู้ชาย ไม่มีทาง!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แดเนียล: สวัสดีทุกคนในชั้นเรียนประวัติศาสตร์โลกของฉัน ก็ฉันแดเนียลแน่นอน และนี่คือคุณยายของฉันม่า วันนี้ผมกำลังจะไปสัมภาษณ์เธอ เธอเคยเป็นนักข่าวและผมต้องการที่จะถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันคิดว่าเธอมีชีวิตที่น่าสนใจมาก
ม่า: เอ่อ, สวัสดี class!
แดเนียล: ดังนั้นคุณยายม่าคำถามแรก คุณเป็นผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ใช่ไหม
ม่า: ใช่ ผมทำงานให้กับหนังสือพิมพ์ไม่กี่ ผมเป็นผู้สื่อข่าวต่างประเทศ
แดเนียล: ผู้สื่อข่าวต่างประเทศ หมายความว่าคุณจะได้ทำงานในจำนวนมากของต่างประเทศหรือไม่
ม่า: ใช่ ฉันเคยไปโอ้ ... 30 หรือ 40 ประเทศที่แตกต่างกัน
ของแดเนียล: ว้าวที่มาก ผมต้องการที่จะไปยังประเทศอังกฤษ คุณเคยมี?
ม่า: ใช่แน่ใจว่า ฉันได้รับมีหลายต่อหลายครั้ง ผมสัมภาษณ์เจ้าหญิงไดอาน่าที่นั่นในปี 1980
แดเนียล: คุณปริ๊นเซสัมภาษณ์ดิ!
ม่า: ใช่ ที่นี่ผมให้คุณแสดง - ที่ฉันอยู่ในมุม ผมเล็ก ๆ น้อย
แดเนียล: ที่ไม่ได้มีลักษณะเหมือนคุณ
ม่า: ดี, แดเนียลที่เป็น 30 ปีที่ผ่านมา! ผมเคยเก่า - และฉันเคยขนสีเทาไม่กี่เกินไป
แดเนียล: ดังนั้นมีคุณได้พบกับคนที่มีชื่อเสียงอื่น ๆ ?
ม่า: โอ้ใช่ ดี uh, ฉันได้พบกับเจมส์บราวน์
แดเนียล: เจมส์บราวน์? จริงเหรอ?! เขาเป็นนักร้องจิตวิญญาณที่มีชื่อเสียงประมาณ 50 ปีที่ผ่านมา
ม่า: เขาเป็นคนมีชื่อเสียง 40 ปีที่ผ่านมาเกินไป ฉันไม่เก่าที่ แต่เขาเป็นหนึ่งในรายการโปรดของฉัน จำนวนมากของฮิ
ปฮอปศิลปินได้ใช้เพลงของเขาในเพลงของพวกเขา และคุณรู้ว่าวิธีการที่ฉันรักฮิปฮอป!
แดเนียล: ใช่ฉันรู้ว่า ดังนั้นสิ่งที่เป็นเจมส์บราวน์เป็นอย่างไร
ม่า: ดีเขาเป็นคนที่สุภาพมาก - และตลกเกินไป เขาเป็นคนที่ทำงานหนักมากและนักเต้นที่น่าตื่นตาตื่นใจ เขาได้รับการฝึกฝนเป็นเวลาหลายชั่วโมงทุกวัน
แดเนียล: คุณเคยเห็นเขาดำเนินการ?
ม่า: ใช่ฉันไม่ ผมเห็นเจมส์บราวน์ที่อพอลโลโรงละคร
แดเนียล: คุณหมายถึงโรงละครที่มีชื่อเสียงในเมืองนิวยอร์ก
ม่า: ใช่ อพอลโลโรงละครที่ 125 ถนนในย่านฮาร์เล็ม
แดเนียล: Cool! อะไรคือสิ่งที่แสดงให้เห็นเช่น?
ม่า: โอ้, เจมส์บราวน์ได้ดี! วงดนตรีของเขาเป็นที่ดี ผู้ชมได้ดี! เราทุกคนเต้นและร้องเพลงกับเขา ว้าว!
แดเนียล: เอ่อ, ยาย ... สัมภาษณ์เรา ...
ม่า: ขออภัย
แดเนียล: นั่นตกลง อืมที่เหมาะสม ดังนั้นนี่เป็นคำถามอื่น คุณเคยรายงานเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ใหญ่
ม่า: ใช่ฉันมี ผมอยู่ในเยอรมนีในปี 1989 นั่นคือเมื่อกำแพงเบอร์ลินตก.
แดเนียล: จริงเหรอ?! ยาย - ว้าว! นั่นคือการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในประวัติศาสตร์จริงๆใช่มั้ย เราได้ศึกษาว่าในชั้น
ม่าขวา ผมหมายถึงว่าเป็นจุดสิ้นสุดของสงครามเย็น คนที่มีความสุขมาก คนที่อยู่ในเบอร์ลินตะวันออกข้ามกำแพงและฉลองกับคนในเบอร์ลินตะวันตก
แดเนียล: วิธีที่น่าตื่นเต้น - และคุณอยู่ที่นั่นเพื่อดูมัน! คุณเคยได้รับรางวัลเรื่องราวของคุณ?
ม่า: ใช่ฉันมี จริงๆแล้วผมได้รับรางวัลผู้สื่อข่าวต่างประเทศในปี 1989 เรื่องของฉันเกี่ยวกับกำแพงเบอร์ลิน
แดเนียล: อะไร! ที่ได้รับรางวัลผู้สื่อข่าวต่างประเทศ - นั่นคือเย็นจริงๆ นั่นเป็นเรื่องใหญ่ ผมไม่ทราบวิธีที่จะไม่นี้
ม่า: มีจำนวนมากที่คุณไม่ทราบเกี่ยวกับฉันเป็น
แดเนียล: ผมคิดว่าอย่างนั้น ตกลงหนึ่งคำถามสุดท้ายยาย คุณเคยบนทีวี
ม่า: ไม่ฉันไม่ได้ ฉันเท่านั้นที่ทำงานให้กับหนังสือพิมพ์
แดเนียล: ดีคุณอยู่ในทีวีตอนนี้! ขอบคุณมากสำหรับการพูดคุยกับเรายาย ฉันไม่เคยรู้ว่าคุณมีเช่นชีวิตที่น่าสนใจ!
ม่า: มันเป็นความสุขของฉัน บางทีครั้งต่อไปฉันจะบอกคุณเกี่ยวกับเวลาที่ผมเล่นบาสเก็ตกับไมเคิลจอร์แดน
แดเนียล: ไม่มีทาง! Bye, guys! ไม่มีทาง!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แดเนียล : สวัสดีทุกคนในชั้นเรียนประวัติศาสตร์ ! ฉันเอง , แดเนียล แน่นอน และนี่คือคุณย่าของฉันไอ . วันนี้ผมจะสัมภาษณ์เธอ เธอเคยเป็นนักข่าว และฉันต้องการจะถามเธอเกี่ยวกับมัน ฉันคิดว่าเธอมีชีวิตที่น่าสนใจมาก
ไอ : เอ่อ , สวัสดี , เรียน
แดเนียล : ดังนั้น ย่าม่า คำถามแรก คุณเป็นนักข่าวหนังสือพิมพ์ ใช่ไหม ?
ม่า : ที่เหมาะสมผมทำงานไม่กี่หนังสือพิมพ์ ฉันเป็นผู้สื่อข่าวต่างประเทศ .
แดเนียล : ผู้สื่อข่าวต่างประเทศ นั่นหมายความว่า คุณได้ทำงานมากในต่างประเทศ ?
ม่า : ที่เหมาะสม ผมเคยไป โอ้ . . . . . . . 30 หรือ 40 ประเทศที่แตกต่างกัน .
แดเนียล : ว้าว มันเยอะมาก อยากไปอังกฤษ คุณเคยมี ?
ไอ : แน่นอนค่ะ ผมเคยไปที่นั่นหลายครั้งแล้วฉันสัมภาษณ์เจ้าหญิงไดอาน่าใน 1980 .
แดเนียล : คุณสัมภาษณ์เจ้าหญิงจาก โอ !
: ค่ะ มา ให้ฉัน แสดงที่คุณ และที่ผม ในมุม ฉันเป็นเพียงเล็กน้อยเล็ก
แดเนียล : ที่ไม่เหมือนคุณ
ไอ : ดี แดเนียล ที่เมื่อ 30 ปีก่อน ฉันแก่แล้ว ) และผมได้แนวเส้นผมสีเทาน้อยเกินไป !
แดเนียล : ดังนั้น คุณเคยเจอคนใดที่มีชื่อเสียงอื่น ๆ
ไอ : โอ้ ใช่ เอ่อผมเจอ เจมส์ บราวน์
แดเนียล : เจมส์บราวน์ จริงเหรอ ? ! เขาเป็นคนดังนักร้องโซลประมาณ 50 ปีที่ผ่านมา
ไอ : เขามีชื่อเสียง เมื่อ 40 ปีมาแล้วด้วย ผมไม่ได้แก่ขนาดนั้น แต่เขาเป็นหนึ่งในรายการโปรดของฉัน มากของสะโพก -
Hop ศิลปินได้ใช้เพลงในเพลง และคุณก็รู้ว่าฉันรักฮิปฮอป !
แดเนียล : ใช่ ผมรู้ ดังนั้น อะไรคือเจมส์ บราวน์ชอบ ?
ไอ : อืม เขาสุภาพมาก และตลกด้วยเขาทำงานหนักมากและเป็นนักเต้นที่น่าตื่นตาตื่นใจ เขาฝึกซ้อมสำหรับชั่วโมงทุกวัน .
แดเนียล : คุณเคยเห็นเขาแสดง
ไอ : ใช่ฉันทำ ผมเห็นเจมส์ บราวน์ ที่โรงละครอพอลโล
แดเนียล : คุณหมายถึงโรงละครที่มีชื่อเสียงในเมือง นิวยอร์ก
ม่า : ที่เหมาะสม โรงละครอพอลโล บนถนนในฮาเร็ม
แดเนียล : เจ๋ง ! อะไรคือแสดงเหมือน
ไอ : โอ้ เจมส์ บราวน์ ได้ยอดเยี่ยม วงดนตรีของเขามากคนดูดี เรากำลังเต้นและร้องเพลงกับเขา ว้าว ! ! !
แดเนียล : เอ่อ . . . คุณยาย . . . . . . . สัมภาษณ์ . . . . . . . ของเรา

ม่า : ขอโทษนะ แดเนียล : ไม่เป็นไร อืม ใช่ ดังนั้นนี่คือคำถามอื่น คุณเคยมีรายงานใน ใหญ่ ประวัติศาสตร์เหตุการณ์
ไอ : ใช่ ฉันมี ผมอยู่ในเยอรมันใน 1989 นั่นคือเมื่อกำแพงเบอร์ลินล้ม
แดเนียล : จริงเหรอ ? ! ยาย - ว้าว ! นั่นคือการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในประวัติศาสตร์จริงๆ ใช่มั้ย ?เราได้ศึกษาว่า ในคลาส
ไอ : ขวา ฉันหมายถึง นั่นคือการสิ้นสุดของสงครามเย็น คนกำลังมีความสุข ผู้คนในเบอร์ลินตะวันออกข้ามกำแพงและฉลองกับประชาชนในเบอร์ลินตะวันตก .
แดเนียล : วิธีการที่น่าตื่นเต้นและคุณมีที่จะเห็นมัน ! คุณเคยชนะรางวัลสำหรับเรื่องราวของคุณ
ไอ : ใช่ ฉันมี จริงๆ แล้วฉันชนะรางวัลผู้สื่อข่าวต่างประเทศใน 1989 สำหรับเรื่องราวของฉันเกี่ยวกับกำแพงเบอร์ลิน .
แดเนียล : อะไร ? ! รางวัลผู้สื่อข่าวต่างประเทศ–เจ๋งจริงๆ ! นั่นเป็นเรื่องใหญ่ ! ทำไมฉันถึงไม่รู้เรื่องนี้ล่ะ
ไอ : มีหลายอย่างที่คุณไม่รู้เกี่ยวกับฉัน .
แดเนียล : คงงั้น ! โอเค คำถามสุดท้าย คุณย่า คุณเคยออกทีวี
ไอ : ยังไม่มีครับ ผมทำงานหนังสือพิมพ์
แดเนียล : ดีคุณทีวีตอนนี้ ! ขอบคุณที่มาพูดคุยกับเรานะคะ ผมไม่เคยรู้ว่าคุณมีชีวิตที่น่าสนใจ !
ไอ : มันเป็นความสุขของฉัน คราวหน้าฉันจะบอกคุณเกี่ยวกับเวลาที่ฉันเล่นบาสกับ ไมเคิล จอร์แดน
แดเนียล : ไม่มีทาง ! ลาก่อน ทุกคน ! ไม่มีทาง !