Barnyardgrass biotypes from Arkansa

Barnyardgrass biotypes from Arkansas (AR1 and AR2) and Mississippi (MS1) have evolved cross-resistance to imazamox, imazethapyr, and penoxsulam. Additionally, AR1 and MS1 have evolved cross-resistance to bispyribac-sodium. Studies were conducted to determine if resistance to acetolactate synthase (ALS)-inhibiting herbicides in these biotypes is target-site or non-target-site based. Sequencing and analysis of a 1701 base pair ALS coding sequence revealed Ala₁₂₂ to Val and Ala₁₂₂ to Thr substitutions in AR1 and AR2, respectively. The imazamox concentrations required for 50% inhibition of ALS enzyme activity in vitro of AR1 and AR2 were 2.0 and 5.8 times, respectively, greater than the susceptible biotype. Absorption of ¹⁴C-bispyribac-sodium, -imazamox, and -penoxsulam was similar in all biotypes. ¹⁴C-Penoxsulam translocation out of the treated leaf (≤2%) was similar among all biotypes. ¹⁴C-Bispyribac-treated AR1 and MS1 translocated 31- 43% less radioactivity to aboveground tissue below the treated leaf compared to the susceptible biotype. ¹⁴C-Imazamox-treated AR1 plants translocated 39% less radioactivity above the treated leaf and aboveground tissue below the treated leaf, and MS1 translocated 54 and 18% less radioactivity to aboveground tissue above and below the treated leaf, respectively, compared to the susceptible biotype. Phosphorimaging results further corroborated the above results. This study shows that altered target site is a mechanism of resistance to imazamox in AR2 and probably in AR1. Additionally, reduced translocation, which may be a result of metabolism, could contribute to imazamox and bispyribac-sodium resistance in AR1 and MS1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีพัฒนา biotypes Barnyardgrass จากรัฐอาร์คันซอ (AR1 และ AR2) และมิสซิสซิปปี (MS1) cross-resistance imazamox, imazethapyr และ penoxsulam นอกจากนี้ AR1 และ MS1 ได้พัฒนา cross-resistance เพื่อ bispyribac โซเดียม การศึกษาได้ดำเนินการตรวจความต้านทานต่อ acetolactate synthase (ยัง) -inhibiting สารเคมีกำจัดวัชพืชใน biotypes เหล่านี้เป็นไซต์ปลายทางหรือไม่เป้าหมายไซต์ จัดลำดับและการวิเคราะห์ลำดับรหัสยังฐานคู่นี้เปิดเผย Ala₁₂₂ กับวาลและ Ala₁₂₂ เพื่อแทน Thr AR1 และ AR2 ตามลำดับ ความเข้มข้น imazamox จำเป็นในการยับยั้งเอนไซม์ยังในการเพาะเลี้ยง AR1 และ AR2 50% ได้ 2.0 และ 5.8 ครั้ง ตามลำดับ มากกว่า biotype ไวต่อ การดูดซึม ของ โซเดียม ¹⁴C-bispyribac, - imazamox - penoxsulam คล้าย biotypes ทั้งหมดได้ การสับเปลี่ยน ¹⁴C-Penoxsulam จากใบบำบัด (≤2%) ที่นี่ทั้งหมด biotypes. ¹⁴C-Bispyribac-รับ AR1 และ MS1 translocated 31-43% radioactivity ในเนื้อเยื่อ aboveground ด้านล่างใบบำบัดเปรียบเทียบกับที่ biotype ไวต่อการ ¹⁴C-Imazamox-รับ AR1 พืช translocated 39% น้อย radioactivity เหนือบำบัดใบและเนื้อเยื่อ aboveground ใต้ใบไม้บำบัด และ MS1 translocated 54 และ 18% radioactivity aboveground เนื้อเยื่อด้านบน และด้าน ล่างใบบำบัด ตามลำดับ เทียบกับ biotype ไวต่อการ Phosphorimaging ผล corroborated ผลข้างต้นเพิ่มเติม การศึกษานี้แสดงไซต์เป้าหมายเปลี่ยนแปลงคือ กลไกของความต้านทานต่อ imazamox AR2 และคง AR1 นอกจากนี้ การสับเปลี่ยนลดลง ซึ่งอาจเป็นผลของการเผาผลาญ สามารถนำไปสู่ความต้านทาน imazamox และ bispyribac-โซเดียม AR1 และ MS1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Barnyardgrass ไบโอไทป์จากอาร์คันซอ (AR1 และ AR2) และมิสซิสซิปปี้ (MS1) มีการพัฒนาข้ามความต้านทานต่อการ imazamox, imazethapyr และ penoxsulam นอกจากนี้ AR1 MS1 และมีการพัฒนาข้ามความต้านทานต่อการ bispyribac โซเดียม การศึกษาได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบว่าความต้านทานต่อการเทส acetolactate (ALS) -inhibiting สารเคมีกำจัดวัชพืชในไบโอไทป์เหล่านี้เป็นเป้าหมายสถานที่หรือไม่ใช่เป้าหมายสถาน based ลำดับและการวิเคราะห์คู่ฐาน 1701 ลำดับการเข้ารหัส ALS เปิดเผยAla₁₂₂ไปยัง Val และAla₁₂₂เพื่อ THR แทนใน AR1 และ AR2 ตามลำดับ ความเข้มข้น imazamox จำเป็นสำหรับการยับยั้ง 50% ของกิจกรรมของเอนไซม์ ALS ในหลอดทดลองของ AR1 และ AR2 เป็น 2.0 และ 5.8 เท่าตามลำดับมากกว่า biotype ไวต่อ การดูดซึมของ¹⁴C-bispyribac โซเดียม, -imazamox และ -penoxsulam มีความคล้ายคลึงกับไบโอไทป์ทั้งหมด โยกย้าย¹⁴C-Penoxsulam ออกจากใบได้รับการรักษา (≤2%) เป็นที่คล้ายกันในหมู่ไบโอไทป์ทั้งหมด ¹⁴C-Bispyribac รับการรักษา AR1 และ MS1 translocated 31- 43% กัมมันตภาพรังสีน้อยเนื้อเยื่อเหนือพื้นดินด้านล่างใบได้รับการรักษาเมื่อเทียบกับความเสี่ยงที่ biotype ¹⁴C-Imazamox รับการรักษาพืช AR1 translocated 39% กัมมันตภาพรังสีน้อยข้างต้นและใบได้รับการรักษาเนื้อเยื่อเหนือพื้นดินด้านล่างใบได้รับการรักษาและ MS1 translocated 54 และ 18% กัมมันตภาพรังสีน้อยเนื้อเยื่อเหนือพื้นดินบนและด้านล่างใบได้รับการรักษาตามลำดับเมื่อเทียบกับ biotype ไวต่อ . ผลการ Phosphorimaging ต่อไปยืนยันผลดังกล่าวข้างต้น การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงเว็บไซต์เป้าหมายเป็นกลไกของความต้านทานต่อการ imazamox ใน AR2 และอาจจะอยู่ใน AR1 นอกจากนี้การโยกย้ายที่ลดลงซึ่งอาจจะเป็นผลมาจากการเผาผลาญอาหารอาจนำไปสู่​​ imazamox และความต้านทาน bispyribac โซเดียมใน AR1 และ MS1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร้อยละ biotypes จากอาร์คันซอ ( และ ar1 ฮีเลียม ) และ Mississippi ( MS1 ) มีการพัฒนาความต้านทานข้ามไป imazamox ไพร์ , และ penoxsulam . นอกจากนี้ ar1 MS1 และมีวิวัฒนาการความต้านทานข้ามไป bispyribac โซเดียม การศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถ้าความต้านทาน acetolactate synthase ( ALS ) ยับยั้งสารกำจัดวัชพืชใน biotypes เหล่านี้เป็นเว็บไซต์เป้าหมายหรือบนเว็บไซต์เป้าหมายตามลำดับการวิเคราะห์ 1701 ฐานคู่และการเข้ารหัสลำดับพบเอ๋₁₂₂กับวาล และเอ๋₁₂₂การแทนใน ar1 และฮีเลียม ตามลำดับ ที่จำเป็นสำหรับ imazamox ความเข้มข้น 50% การยับยั้งกิจกรรมของเอนไซม์ในหลอดทดลองของ ALS และ ar1 ฮีเลียมเป็น 2.0 และ 5.8 เท่า ตามลำดับ สูงกว่าไบโอไทป์ที่อ่อนแอ . การดูดซึมของ¹⁴ imazamox c-bispyribac-sodium , - ,และ penoxsulam คล้ายคลึงกันในทุก biotypes . ¹⁴ c-penoxsulam โยกย้ายออกจากการรักษาใบ ( ≤ 2% ) ที่คล้ายคลึงกันระหว่าง biotypes . ¹⁴ c-bispyribac-treated ar1 MS1 และ translocated 31 - กัมมันตภาพรังสี 43% น้อยกว่าเนื้อเยื่อเหนือพื้นดินด้านล่างได้รับใบเทียบกับไบโอไทป์ที่อ่อนแอ .¹⁴ c-imazamox-treated ar1 พืช translocated 39 % น้อยกว่ารังสีข้างต้นถือว่าใบและเนื้อเยื่อเหนือพื้นดินด้านล่างถือว่าใบและ MS1 translocated 54 และ 18% น้อยกว่ากัมมันตภาพรังสีจะเน้นรักษาเนื้อเยื่อด้านบนและด้านล่างใบ ตามลำดับ เมื่อเทียบกับไบโอไทป์ที่อ่อนแอ . phosphorimaging ผลลัพธ์เพิ่มเติมยืนยันผลลัพธ์ข้างต้นการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงเป้าหมายของเว็บไซต์คือกลไกของความต้านทานใน imazamox ฮีเลียมและอาจจะใน ar1 . นอกจากนี้ การโยกย้าย ซึ่งอาจเป็นผลจากการเผาผลาญอาหารอาจนำไปสู่ imazamox และความต้านทาน bispyribac และโซเดียมใน ar1 MS1 .