Plants do not have an immune system

Plants do not have an immune system as vertebrate do, they
do possess a very sophisticated system to monitor and react when
facing a biotic stress (Jones and Dangl, 2006). Coevolution of plants
and pathogens has created a multifaceted relationship, resulting
from the exchange of molecular information between the species
(Benhamou, 1996). Based on this, plants have developed a complex surveillance system with an array of defense mechanisms.
Pathogens, on the other hand, possess strategies to overcome the
defense system and colonize plants. The difference between success
and failure of plant defense is most likely dependent on the
time it takes for the plant to recognize a potential pathogen and subsequently
activate the defense system (Garcia-Brugger et al., 2006).
Once the defense is alarmed a wide range of proteins is induced in
the plant, among these the pathogenesis-related proteins (PR) (van
Loon et al., 2006).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พืชมีระบบภูมิคุ้มกันเป็นทำหลอด พวกเขามีระบบมีความซับซ้อนมากการตรวจสอบ และการตอบสนองเมื่อเผชิญความเครียด biotic (โจนส์และ Dangl, 2006) Coevolution ของพืชและโรคมีความสัมพันธ์แบบแผน ผลจากการแลกเปลี่ยนข้อมูลระดับโมเลกุลระหว่างสายพันธุ์(Benhamou, 1996) ตามนี้ พืชได้พัฒนาระบบเฝ้าระวังที่ซับซ้อนด้วยกลไกการป้องกันโรค คง มีกลยุทธ์เพื่อเอาชนะการป้องกันระบบ และ colonize พืช ความแตกต่างระหว่างความสำเร็จและความล้มเหลวของการป้องกันพืชจะขึ้นอยู่กับการเวลามันใช้สำหรับโรงงานรู้จักศึกษาความเป็นไปได้ และในเวลาต่อมาเปิดใช้งานระบบป้องกัน (การ์เซีย-Brugger และ al., 2006)เมื่อรับความตกใจเกี่ยวกับการป้องกัน โปรตีนที่หลากหลายจะทำให้เกิดในโรงงาน ในหมู่เหล่านี้โปรตีนที่เกี่ยวข้องกับพยาธิกำเนิด (PR) (รถตู้ลูนโชวฮาชาวร้อยเอ็ด al., 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พืชไม่ได้มีระบบภูมิคุ้มกันที่เป็นสัตว์มีกระดูกสันหลังไม่พวกเขาจะมีระบบที่มีความซับซ้อนมากที่จะตรวจสอบและตอบสนองเมื่อเผชิญความเครียดทางชีววิทยา(โจนส์และ Dangl 2006) วิวัฒนาการของพืชและเชื้อโรคได้สร้างความสัมพันธ์ที่หลายแง่มุมที่เกิดจากการแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างโมเลกุลชนิด(เบน, 1996) จากนี้โรงงานได้มีการพัฒนาระบบการเฝ้าระวังที่ซับซ้อนกับอาร์เรย์ของกลไกการป้องกัน. จุลชีพก่อโรคในมืออื่น ๆ ที่มีกลยุทธ์ที่จะเอาชนะระบบการป้องกันและการตั้งรกรากพืช ความแตกต่างระหว่างความสำเร็จและความล้มเหลวของการป้องกันพืชเป็นส่วนใหญ่มักขึ้นอยู่กับเวลาที่ใช้สำหรับพืชที่จะรับรู้เชื้อโรคที่อาจเกิดขึ้นและต่อมาเปิดใช้งานระบบป้องกัน(การ์เซีย Brugger et al., 2006). เมื่อการป้องกันคือการตื่นตระหนกกว้าง ช่วงของโปรตีนที่ถูกเหนี่ยวนำให้เกิดในพืชกลุ่มนี้โปรตีนที่ทำให้เกิดโรคที่เกี่ยวข้อง(PR) (รถตู้Loon et al., 2006)