Summary. Welfare provision serves m

Summary. Welfare provision serves mainly the physical and material interests of recipients.
Interests are linked both with people's needs, which are socially defined, and with what
people want. If people can be mistaken about where their interests lie, their welfare will
not be served by considering their wants alone.
Social welfare is not simply the sum of individual welfares, and one concept cannot
be derived from the other. Some interests may be held in common. Equally, however,
there may be conflicts between interests, and some may bear costs for the benefit of
others.

In its broadest sense, the idea of 'welfare' refers to 'well-being', or what is 'good' for people.
Understood more narrowly, it can be taken to refer to the provision of social services -
principally health care, housing, social security, education and social work. The connection
between the two uses rests in the role of social services as 'the provision of welfare'. Part
of the purpose of social services is, ideally, altruistic - 'doing good' to people. There are
curative approaches: people who have something wrong with them receive 'treatment' to
put it right. Social services can be developmental: a society in which individuals are valued
should have the facilities to help them realise their potential. And social services may
protect people; the 'safety net' which the services provide help to remove the uncertainty
associated with need, a protection against for example the problems of old age, disability or
poverty.
However, the provision of welfare is not necessarily for the benefit of the recipients
alone. Townsend suggests that
'social services are those means developed and institutionalised by society to
promote ends which are wholly or primarily social'. (1976, p.28)
In many ways, measures which benefit the individual person are important for society:
societies are, after all, made up of people. But there are also aims which can be seen as
more for the benefit of the whole society than for any person within it. The social services
can, for example, reinforce economic policy. They can be seen as a way to achieve equality
or social justice. They may be an instrument of social change. They can also, conversely, be
a means of maintaining social order.
The provision of welfare is contentious. There are many different and conflicting
views of what is good for the individual or society. This book is an examination of the
principles which guide such judgments. Its aim is to explain the values which are being
applied, to examine the grounds on which disagreements of principle arise, and to relate
principles to practical issues of welfare provision.
Individual welfare
We refer to what is 'good' for people as being in their interests - interests being those things
which lead to well-being. Feinberg uses the term 'welfare interests' to refer to the interests
that he considers fundamental. They include physical health and vigour; physical integrity
and functioning; the absence of pain or disfigurement; a minimum degree of intellectual
activity; emotional stability; the absence of groundless anxieties and resentments;
engagement in a normal social life; a minimum amount of wealth, income and financial
security; a tolerable social and physical environment; and some freedom from interference
by others. (1980, p.32) These interests are 'basic', in his view, because without them a
person cannot be a person. In other words, welfare interests are needs - items that are
essential.
Maslow (1943) writes, as a psychologist, about a 'hierarchy' of needs, a series of
conditions which must be met for each person.
'There are at least five sets of goals which we may call basic needs. These are briefly
physiological, safety, love, esteem and self-actualisation. ... These basic goals are
related to one another, being arranged in a hierarchy of prepotency. This means
that the most prepotent goal will monopolise consciousness ... The less prepotent
needs are minimised, even forgotten or denied. But when a need is fairly well
satisfied, the next prepotent (higher) need emerges ... ' (1943, p.395)
In other words, physiological needs are more important than safety, safety than the need
for love, and so on. There are three main problems with this concept. In the first place,
Maslow's order of priority is very arguable - is love really subordinate to safety? Secondly, it
is not clear that basic needs can be ordered in a 'hierarchy' at all. In some cases, the value
of measures to look after a person's physiological needs is clearly reduced if other needs are
not met; many people would prefer to be malnourished and free rather than to be well-fed
in prison. This implies that people are affected, not so much by a hierarchy, as by a whole
set of interdependent needs. Thirdly, it is difficult to apply the approach directly to the
provision of welfare. Education is almost certainly of less importance than a person's
emotional needs, but education is largely organised as a social service, and provision for
emotional needs is not. If there is a pressing need for state-run computer dating, the case
has not been made out. On the face of it, the concept of 'welfare' seems to take in every
aspect of a person's life - physical, emotional, material and spiritual. Robson, writing about
the 'welfare state', emphasises that 'welfare is of unlimited scope'. (1976, p.174) But in
practice, the concept is rather more limited than a general concern with 'well-being' would
suggest. In the context of social policy, the idea of 'welfare' refers primarily to physical and
material well-being - not because the areas of emotional and spiritual life are irrelevant, but
because it is normally considered to be beyond the scope of the social services to provide
for them.
The sorts of areas in which 'needs' are commonly taken to occur include, Harvey
suggests, food, housing, medical care, education, social and environmental service,
consumer goods, recreational opportunities, neighbourhood amenities and transport
facilities (1973, p.102). The exclusion of employment opportunities from this list is, Jones et
al. note, an illustration of the way in which ideas of need change over time. (1978, p.28) It
is fairly easy to add other needs to the list: they might include physical care (like help in
bathing or dressing), clothing, fuel, or simply the money to buy things. But the list is not
infinite; to a large extent, it is limited to those areas in which some sort of social provision
might be made. The statement that people are in 'need', that they must have something,
effectively constitutes a claim against other people to make some sort of response.
Within each category of need, there are degrees of classification - 'greater' or 'lesser'
needs - depending on how strong the claim is and how 'essential' the need appears to be.
An example of this is poverty, the lack of material resources. People are not simply said to
be 'poor' or 'not poor'; they may be destitute (almost totally without resources), poor,
deprived, or disadvantaged. Within these categories, there are further gradations - like
'very poor', 'poor', 'fairly' poor. These are not precise terms with a universally agreed
meaning, and they may overlap with the other categories; there is no clear distinction, for
example, between 'fairly poor' and 'deprived'. In the case of other 'needs', there are
gradations made between those things which are needed more and those which are
needed less. This may mean either that both things are necessary, but one is more
important than the other; or that a condition has only been partially satisfied. People in
general need food to live, and to be healthy; the food might be enough to preserve life but
not health. A person without any food at all is more 'in need' than someone who does not
have food which is adequately nutritious, but it makes perfectly good sense to talk about
both people as being 'in need' - which means that both people have a claim, even if one
claim is stronger than the other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุป การจัดสวัสดิการให้บริการส่วนใหญ่มีอยู่จริง และวัสดุผลประโยชน์ของผู้รับสนใจเชื่อมโยงทั้ง กับประชาชนความ ต้องการ ซึ่งสังคมกำหนด และสิ่งคนที่ต้องการ ถ้าคนสามารถหลงผิดเกี่ยวกับที่อยู่ความสนใจ สวัสดิการของพวกเขาจะไม่สามารถให้บริการ โดยพิจารณาความต้องการเพียงอย่างเดียวสวัสดิการสังคมไม่ใช่เพียงผลรวมของแต่ละสวัสดิการ และแนวความคิดหนึ่งไม่ได้รับมาจากอื่น บางสถานที่อาจจัดขึ้นร่วม เท่า ๆ กัน อย่างไรก็ ตามอาจมีความขัดแย้งระหว่างผลประโยชน์ และบางส่วนอาจแบกรับต้นทุนสำหรับ benefit ของผู้อื่นในการรับความรู้สึก ความคิดของ 'สวัสดิการ' หมายถึง 'ความเป็น' หรือมีอะไร 'ดี' สำหรับคนเข้าใจแคบ ๆ มากขึ้น มันสามารถนำไปอ้างถึงการจัดบริการสังคม-หลักสุขภาพ อยู่ อาศัย สังคม การศึกษา และสังคมสงเคราะห์ การเชื่อมต่อระหว่างคราบสองใช้ในบทบาทของบริการสังคมเป็น 'การจัดสวัสดิการ' ส่วนวัตถุประสงค์ของบริการสังคมได้ แห่ง altruistic - 'ทำดี' กับคน มีวิธี curative: คนที่มีบางอย่างผิดปกติกับพวกเขาได้รับ 'บำบัด'ใส่ด้านขวา บริการสังคมสามารถพัฒนา: สังคมซึ่งบุคคลจะได้รับควรมีสิ่งอำนวยความสะดวกเพื่อช่วยให้พวกเขาตระหนักถึงศักยภาพของพวกเขา และบริการสังคมอาจป้องกันคน 'ปลอดภัยสุทธิ' ที่ให้บริการช่วยในความไม่แน่นอนเกี่ยวข้องกับความต้องการ การป้องกันปัญหาเช่นเก่าอายุ พิการ หรือความยากจนอย่างไรก็ตาม จัดสวัสดิการไม่จำเป็นเพื่อประโยชน์ของผู้รับคนเดียว จัหแนะนำที่' หมายถึงผู้พัฒนา และผสม โดยให้สังคมมีบริการสังคมส่งเสริมสิ้นสุดลงซึ่งมีทั้งหมด หรือส่วนใหญ่สังคม ' (1976, p.28)ในหลาย ๆ มาตรการต่อบุคคลมีความสำคัญสำหรับสังคม:หลังจากที่ทุก สังคม ทำค่าคน แต่ยังมีจุดมุ่งหมายซึ่งอาจถือเป็นเพิ่มเติมเพื่อประโยชน์ของสังคมทั้งหมดกว่าบุคคลภายใน บริการสังคมตัวอย่าง สามารถ เสริมสร้างนโยบายเศรษฐกิจ สามารถมองเห็นได้เป็นวิธีการบรรลุความเสมอภาคหรือความยุติธรรมทางสังคม พวกเขาอาจจะวัดการเปลี่ยนแปลงทางสังคม พวกเขา ในทางกลับกัน สามารถวิธีรักษาสังคมสั่งการจัดสวัสดิการเป็นการโต้เถียง มีมากมายแตกต่างกัน และขัดแย้งกันมุมมองของสิ่งที่ดีสำหรับบุคคลหรือสังคม หนังสือเล่มนี้เป็นการตรวจสอบการหลักซึ่งแนะนำคำพิพากษาดังกล่าว จุดมุ่งหมายจะอธิบายค่าที่กำลังใช้ ตรวจสอบบริเวณที่เกิดความขัดแย้งหลัก และ ที่เกี่ยวข้องหลักการประเด็นในทางปฏิบัติของการจัดสวัสดิการสวัสดิการแต่ละเราหมายถึงอะไรเป็น 'ดี' สำหรับคนที่สนใจอยู่ในความสนใจ - การสิ่งเหล่านั้นซึ่งนำไปสู่สุขภาพ Feinberg ใช้คำว่า 'สวัสดิการสนใจ' อ้างถึงผลประโยชน์ว่า เขาพิจารณาพื้นฐาน พวกเขารวมถึงสุขภาพและเฟะ ความสมบูรณ์ทางกายภาพและการทำ งาน ของความเจ็บปวดหรือ disfigurement ทรัพย์สินทางปัญญาในระดับที่ต่ำสุดกิจกรรม ความมั่นคงทางอารมณ์ การขาดงานของวิตกกังวลในช่วง groundless และ resentmentsในสังคมชีวิตปกติ ยอดเงินต่ำสุดของทรัพย์สิน รายได้ และการเงินรักษาความปลอดภัย tolerable สังคม และทางกายภาพสภาพแวดล้อมการ และเสรีภาพบางจากสัญญาณรบกวนผู้อื่น (1980, p.32) สถานที่เหล่านี้มี '',ในมุมมองของเขา เนื่องจากไม่ได้เป็นคนไม่เป็นคน ในคำอื่น ๆ สวัสดิการผลประโยชน์มีความต้องการสินค้าที่จำเป็นมาสโลว์ (1943) เขียน เป็นแบบจิตวิทยา เกี่ยวกับ 'ชั้น' ต้อง ชุดของเงื่อนไขที่ต้องตรงตามแต่ละบุคคล' มีน้อยห้าชุดของเป้าหมายซึ่งเราอาจเรียกความต้องการพื้นฐาน เหล่านี้เป็นเวลาสั้น ๆสรีรวิทยา ความปลอดภัย ความรัก ต้นทุน และ self-actualisation ... เป้าหมายพื้นฐานเหล่านี้คือเกี่ยวข้องกับคนอื่น การจัดเรียงในลำดับชั้นของ prepotency ซึ่งหมายความว่าว่า เป้าหมายสูงสุด prepotent จะ monopolise สติ... Prepotent น้อยต้องมีกระบวน แม้ลืม หรือปฏิเสธ แต่เมื่อความต้องการค่อนข้างดีพอใจ ถัดไป prepotent (สูง) ต้องบ่งบอก... ' (1943, p.395)ในคำอื่น ๆ สรีรวิทยาความต้องการสำคัญกว่าความปลอดภัย ความปลอดภัยมากกว่าความต้องการความรัก และอื่น ๆ มี 3 ปัญหาหลักแนวคิดนี้ ในสถานที่แรกลำดับความสำคัญของมาสโลว์มาก arguable - คือรักย่อยจริง ๆ เพื่อความปลอดภัยหรือไม่ ประการที่สอง มันไม่ได้ว่า ความต้องการพื้นฐานสามารถสั่ง 'ชั้น' ที่ชัดเจน ในบางกรณี ค่าวัดดูหลังจากลดความต้องการสรีรวิทยาของบุคคลอย่างชัดเจนถ้า มีความต้องการอื่น ๆไม่พบ หลายคนต้อง malnourished และฟรีแทนที่จะเลี้ยงดูอย่างดีในเรือนจำ นี้หมายถึงคนได้รับผลกระทบ ไม่มาก โดยลำดับชั้น โดยทั้งหมดเป็นชุดต้องจัด ประการ มันเป็นเรื่องยากที่จะใช้วิธีการโดยตรงไปการจัดสวัสดิการ ศึกษามีความสำคัญน้อยกว่าของคนเกือบแน่นอนความต้องการทางอารมณ์ แต่การศึกษาเป็นส่วนใหญ่จัดเป็นบริการสังคม และเงินสำรองสำหรับความต้องการทางอารมณ์ไม่ได้ ถ้ามีต้องกดคอมพิวเตอร์รัฐเดท พรมกรณีไม่ได้ออก บนใบหน้า แนวคิดของ 'สวัสดิการ' ดูเหมือนว่าจะ ใช้ในทุกแง่มุมของชีวิตของบุคคล - ทางกายภาพ อารมณ์ วัสดุ และจิตวิญญาณ การละ การเขียนเกี่ยวกับ'รัฐอุปถัมภ์' เน้นว่า 'สวัสดิการมีขอบเขตไม่จำกัด' (1976, p.174) แต่ในปฏิบัติ แนวความคิดถูกจำกัดมากกว่ากว่าจะทั่วไปกังวลกับ 'สุขภาพ'แนะนำ ในบริบทของนโยบายทางสังคม ความคิดของ 'สวัสดิการ' อ้างอิงหลักการทางกายภาพ และวัสดุ - ไม่ได้ เพราะพื้นที่ของชีวิตจิตใจ และจิตวิญญาณมีความเกี่ยวข้อง แต่เนื่องจากโดยปกติแล้วถือว่าพ้นขอบเขตของบริการสังคมให้สำหรับพวกเขาประเภทของพื้นที่โดยทั่วไปมีดำเนินในที่ 'ต้อง' เกิดขึ้นประกอบด้วย ฮาร์วี่แนะนำ อาหาร บ้าน แพทย์ การศึกษา การ บริการสังคม และสิ่งแวดล้อมสินค้าอุปโภคบริโภค ภาย อาสาอำนวยความสะดวก และการขนส่งสิ่งอำนวยความสะดวก (1973, p.102) ตัดโอกาสการจ้างงานจากรายการนี้เป็น Jones etal. ทราบ ภาพประกอบของวิธีการที่คิดต้องเปลี่ยนช่วงเวลา (1978, p.28) มันค่อนข้างง่ายเพื่อเพิ่มความต้องการอื่น ๆ รายการ: พวกเขาอาจรวมถึงการดูแลทางกายภาพ (เช่นช่วยในการอาบน้ำ หรือแต่งตัว), เสื้อผ้า น้ำมัน หรือเพียงแค่เงินซื้อ แต่ไม่มีรายชื่ออนันต์ ไปขอบเขตขนาดใหญ่ ถูกจำกัดพื้นที่ในการเรียงลำดับของบางสังคมจัดอาจจะทำ คำสั่งผู้ใช้ใน 'ต้อง' ที่จะต้องมีบางสิ่งบางอย่างอย่างมีประสิทธิภาพถือข้อเรียกร้องกับบุคคลอื่นเพื่อให้บางจัดเรียงของผลตอบรับภายในแต่ละประเภทที่ต้องการ มีของประเภท - 'มากกว่า' หรือ 'น้อย'ต้องการ-เรียกร้องคือความแข็งแกร่งและต้องว่า 'จำเป็น' ปรากฏเป็นตัวอย่างนี้คือ ความยากจน การขาดทรัพยากรวัสดุ คนไม่เพียงแต่กล่าวว่า'ดี' หรือ 'ไม่ดี' พวกเขาอาจจะยากจนอนาถา (เกือบทั้งหมด โดยทรัพยากร),ปราศจาก หรือเสียเปรียบในโครงการ ภายในประเภทเหล่านี้ มีอีกไล่ - เช่น'ดีมาก' 'ยากจน' 'ค่อนข้าง' ดี เหล่านี้จะไม่ละเอียดเงื่อนไขตกลงกันแพร่หลายความหมาย และพวกเขาอาจทับซ้อนกับประเภทอื่น ๆ มีความแตกต่างไม่ชัดเจน การexample, between 'fairly poor' and 'deprived'. In the case of other 'needs', there aregradations made between those things which are needed more and those which areneeded less. This may mean either that both things are necessary, but one is moreimportant than the other; or that a condition has only been partially satisfied. People ingeneral need food to live, and to be healthy; the food might be enough to preserve life butnot health. A person without any food at all is more 'in need' than someone who does nothave food which is adequately nutritious, but it makes perfectly good sense to talk aboutboth people as being 'in need' - which means that both people have a claim, even if oneclaim is stronger than the other.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป. การจัดหาสวัสดิการให้บริการส่วนใหญ่เป็นผลประโยชน์ทางกายภาพและวัสดุของผู้รับ.
ความสนใจมีการเชื่อมโยงทั้งสองที่มีความต้องการของผู้คนซึ่งจะมีการกำหนดสังคมและกับสิ่งที่ผู้คนต้องการ
ถ้าคนสามารถเข้าใจผิดเกี่ยวกับการที่ผลประโยชน์ของตนโกหกสวัสดิการของพวกเขาจะไม่ได้รับการทำหน้าที่โดยคำนึงถึงความต้องการของพวกเขาเพียงอย่างเดียว. สวัสดิการสังคมไม่ได้เป็นเพียงแค่ผลรวมของสวัสดิการของแต่ละบุคคลและเป็นหนึ่งในแนวคิดที่ไม่สามารถจะได้มาจากที่อื่น ๆ ผลประโยชน์ของบางคนอาจจะจัดขึ้นในการร่วมกัน พอ ๆ กัน แต่อาจจะมีความขัดแย้งระหว่างผลประโยชน์และบางคนอาจแบกค่าใช้จ่ายเพื่อประโยชน์ของคนอื่นๆ . ในความหมายกว้างของความคิดของ 'สวัสดิการ' หมายถึง 'ความเป็นอยู่' หรือสิ่งที่เป็น 'ดี' สำหรับคนที่เข้าใจแคบ ๆ ก็สามารถนำไปอ้างถึงการให้บริการทางสังคม - การดูแลสุขภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่อยู่อาศัย, การรักษาความปลอดภัยทางสังคมการศึกษาและการทำงานเพื่อสังคม การเชื่อมต่อระหว่างสองใช้อยู่ในบทบาทของการบริการทางสังคมเป็น 'การจัดสวัสดิการของ ส่วนหนึ่งของวัตถุประสงค์ของการบริการทางสังคมที่มีความนึกคิดเห็นแก่ผู้อื่น - 'ทำดี' กับคน มีวิธีแก้: คนที่มีบางอย่างผิดปกติกับพวกเขาได้รับการรักษาที่จะนำมันขวา บริการสังคมสามารถพัฒนา: สังคมที่บุคคลมีมูลค่าควรจะมีสิ่งอำนวยความสะดวกที่จะช่วยให้พวกเขาตระหนักถึงศักยภาพของพวกเขา และบริการสังคมอาจปกป้องคน; สุทธิ 'ความปลอดภัย' ซึ่งบริการให้ความช่วยเหลือในการลบความไม่แน่นอนที่เกี่ยวข้องกับความจำเป็นในการป้องกันตัวอย่างเช่นปัญหาของวัยชราพิการหรือความยากจน. อย่างไรก็ตามการจัดสวัสดิการไม่จำเป็นต้องเพื่อประโยชน์ของผู้รับเพียงอย่างเดียว ทาวน์เซนด์แสดงให้เห็นว่า'บริการทางสังคมจะหมายถึงผู้ที่ได้รับการพัฒนาและสถาบันสังคมเพื่อส่งเสริมปลายซึ่งเป็นทั้งหมดหรือส่วนใหญ่ของสังคม (1976, หน้า 28) ในหลาย ๆ มาตรการที่เป็นประโยชน์ต่อบุคคลที่มีความสำคัญต่อสังคม: สังคมเป็นหลังจากทั้งหมดที่สร้างขึ้นจากคน แต่ยังมีจุดมุ่งหมายที่สามารถมองเห็นเป็นมากขึ้นเพื่อประโยชน์ของสังคมทั้งกว่าคนที่อยู่ภายในใด ๆ บริการทางสังคมที่สามารถยกตัวอย่างเช่นเสริมสร้างนโยบายเศรษฐกิจ พวกเขาสามารถมองเห็นเป็นวิธีการที่จะบรรลุความเท่าเทียมกันหรือความยุติธรรมทางสังคม พวกเขาอาจเป็นเครื่องมือของการเปลี่ยนแปลงทางสังคม พวกเขายังสามารถตรงกันข้ามจะเป็นวิธีการรักษาความสงบเรียบร้อยของสังคม. จัดสวัสดิการเป็นที่ถกเถียง มีหลายที่แตกต่างและขัดแย้งกันอยู่ที่มุมมองของสิ่งที่เป็นสิ่งที่ดีสำหรับบุคคลหรือสังคม หนังสือเล่มนี้จะตรวจสอบการที่หลักการที่เป็นแนวทางในการตัดสินดังกล่าว จุดมุ่งหมายของมันคือการอธิบายค่าที่จะถูกนำมาใช้ในการตรวจสอบบริเวณที่ความขัดแย้งของหลักการที่เกิดขึ้นและจะเกี่ยวข้องกับหลักการที่จะปัญหาในทางปฏิบัติของการให้สวัสดิการ. สวัสดิการส่วนบุคคลเราหมายถึงสิ่งที่เป็น 'ดี' สำหรับคนในขณะที่พวกเขา ผลประโยชน์ - ผลประโยชน์เป็นสิ่งเหล่านั้นซึ่งนำไปสู่การเป็นอยู่ที่ดี ไฟน์เบิร์กใช้คำว่า 'ผลประโยชน์สวัสดิการ' เพื่ออ้างถึงผลประโยชน์ที่เขาคิดว่าเป็นพื้นฐาน พวกเขารวมถึงสุขภาพกายและสุขภาพแข็งแรง; สมบูรณ์ทางกายภาพและการทำงาน; กรณีที่ไม่มีอาการปวดหรือทำให้เสียโฉม; ปริญญาขั้นต่ำทางปัญญากิจกรรม; ความมั่นคงทางอารมณ์; กรณีที่ไม่มีความวิตกกังวลและความไม่พอใจโคมลอยที่มีส่วนร่วมในชีวิตทางสังคมปกติ จำนวนเงินขั้นต่ำของความมั่งคั่งทางการเงินรายได้และการรักษาความปลอดภัย สภาพแวดล้อมทางสังคมและทางกายภาพที่ยอมรับ; และเสรีภาพจากการแทรกแซงบางคนอื่น ๆ (1980, p.32) ผลประโยชน์เหล่านี้เป็น 'พื้นฐาน' ในมุมมองของเขาเพราะพวกเขาโดยไม่ต้องคนไม่สามารถเป็นคนที่ ในคำอื่น ๆ ผลประโยชน์สวัสดิการความต้องการ - รายการที่มี. จำเป็นMaslow (1943) เขียนเป็นนักจิตวิทยาที่เกี่ยวกับ 'ลำดับชั้นของความต้องการชุดของ. เงื่อนไขที่จะต้องพบกันแต่ละคน' มีอย่างน้อยห้า ชุดของเป้าหมายที่เราอาจจะเรียกความต้องการขั้นพื้นฐาน เหล่านี้เป็นเวลาสั้น ๆทางสรีรวิทยา, ความปลอดภัย, ความรักความภาคภูมิใจและ actualization ตนเอง ... เป้าหมายพื้นฐานเหล่านี้จะเกี่ยวข้องกับอีกคนหนึ่งที่ถูกจัดให้อยู่ในลำดับชั้นของprepotency ซึ่งหมายความว่าเป้าหมาย prepotent ส่วนใหญ่จะผูกขาดสติ ... การ prepotent น้อยความต้องการจะลดลงลืมหรือแม้แต่ปฏิเสธ แต่เมื่อเป็นความต้องการที่ค่อนข้างดีมีความพึงพอใจที่ prepotent ถัดไป (สูงกว่า) จำเป็นที่จะต้องโผล่ออกมา ... (1943, p.395) ในคำอื่น ๆ ความต้องการทางสรีรวิทยามีความสำคัญมากกว่าความปลอดภัยความปลอดภัยกว่าความจำเป็นสำหรับความรักและอื่นๆ . มีสามปัญหาหลักกับแนวคิดนี้ ในสถานที่แรกที่สั่งซื้อ Maslow ของลำดับความสำคัญเป็นที่ถกเถียงมาก - เป็นความรักจริงๆผู้ใต้บังคับบัญชาเพื่อความปลอดภัย? ประการที่สองก็ยังไม่ชัดเจนว่าต้องการขั้นพื้นฐานสามารถสั่งซื้อได้ใน 'ลำดับชั้น' ที่ทุกคน ในบางกรณีค่าของมาตรการที่จะดูแลความต้องการทางสรีรวิทยาของบุคคลที่จะลดลงอย่างเห็นได้ชัดถ้าความต้องการอื่น ๆ จะไม่ได้พบกัน; หลายคนต้องการที่จะเป็นโรคขาดสารอาหารและเป็นอิสระมากกว่าที่จะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีในคุก นี่ก็หมายความว่าคนที่ได้รับผลกระทบไม่มากโดยลำดับชั้นโดยทั้งชุดของความต้องการการพึ่งพาซึ่งกันและกัน ประการที่สามมันเป็นเรื่องยากที่จะใช้วิธีการโดยตรงกับการจัดสวัสดิการ การศึกษาเป็นเกือบจะแน่นอนมีความสำคัญน้อยกว่าของคนความต้องการทางอารมณ์แต่การศึกษามีการจัดส่วนใหญ่เป็นบริการทางสังคมและข้อกำหนดสำหรับความต้องการทางอารมณ์ไม่ได้ หากมีความจำเป็นเร่งด่วนสำหรับการเดทคอมพิวเตอร์รัฐดำเนินการในกรณีที่ไม่ได้รับการทำออกมา บนใบหน้าของมันที่แนวคิดของ 'สวัสดิการ' ดูเหมือนว่าจะใช้เวลาในการทุกแง่มุมของชีวิตของคน- ร่างกายอารมณ์วัสดุและจิตวิญญาณ ร็อบสันเขียนเกี่ยวกับเรื่องของรัฐสวัสดิการ 'เน้นว่า' สวัสดิการเป็นขอบเขตไม่ จำกัด (1976, p.174) แต่ในทางปฏิบัติที่เป็นแนวคิดที่ค่อนข้างจำกัด มากขึ้นกว่าที่เป็นความกังวลทั่วไปที่มี 'เป็นอยู่ที่ดี' จะแนะนำ ในบริบทของนโยบายทางสังคมที่ความคิดของ 'สวัสดิการ' หมายถึงหลักในการทางกายภาพและวัสดุที่ดี- ไม่ได้เพราะพื้นที่ของชีวิตอารมณ์และจิตวิญญาณไม่เกี่ยวข้อง แต่เพราะถือว่าเป็นปกติที่จะอยู่นอกเหนือขอบเขตของการให้บริการทางสังคมเพื่อให้สำหรับพวกเขา. ประเภทของพื้นที่ที่ต้องการ 'จะถูกนำทั่วไปที่จะเกิดขึ้นรวมถึงฮาร์วีย์แสดงให้เห็น, อาหาร, ที่อยู่อาศัย, การดูแลทางการแพทย์, การศึกษา, การบริการทางสังคมและสิ่งแวดล้อม, สินค้าอุปโภคบริโภค, โอกาสด้านการกีฬาและสิ่งอำนวยความสะดวกและพื้นที่ใกล้เคียงการขนส่งสิ่งอำนวยความสะดวก( 1973, หน้า 102) ยกเว้นของโอกาสการจ้างงานจากรายการนี้โจนส์และอัล ทราบว่าภาพของวิธีการที่ความคิดของการเปลี่ยนแปลงความต้องการในช่วงเวลา (1978, หน้า 28) มันค่อนข้างง่ายที่จะเพิ่มความต้องการอื่นๆ ในรายการที่พวกเขาอาจจะรวมถึงการดูแลทางกายภาพ (เช่นช่วยในการว่ายน้ำหรือการแต่งกาย), เสื้อผ้า, น้ำมันเชื้อเพลิงหรือเพียงแค่เงินที่จะซื้อสิ่งที่ แต่รายการที่ไม่ได้ไม่มีที่สิ้นสุด; ในระดับใหญ่ก็จะถูก จำกัด ให้ผู้ที่อยู่ในพื้นที่ที่จัดเรียงของบทบัญญัติทางสังคมบางอย่างที่อาจจะมีการทำ คำว่าคนที่อยู่ในความต้องการ 'ที่พวกเขาจะต้องมีบางสิ่งบางอย่างที่มีประสิทธิภาพถือว่าเรียกร้องกับคนอื่นๆ ที่จะทำให้การจัดเรียงของการตอบสนองบาง. ภายในแต่ละประเภทของความต้องการที่มีองศาการจัดหมวดหมู่ -' มากขึ้น 'หรือ' น้อย 'ความต้องการ- ขึ้นอยู่กับวิธีการที่แข็งแกร่งเรียกร้องและวิธีการ 'สิ่งสำคัญ' ความจำเป็นในการที่ดูเหมือนจะเป็น. ตัวอย่างนี้คือความยากจนการขาดทรัพยากรวัสดุ คนที่ไม่ได้กล่าวเพียงเพื่อจะ 'ไม่ดี' หรือ 'ไม่ได้ยากจน'; พวกเขาอาจจะยากจน (เกือบทั้งหมดไม่มีทรัพยากร) ที่ยากจนขาดหรือด้อยโอกาส ภายในประเภทเหล่านี้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไปต่อไป - เหมือน'ดีมาก' 'ไม่ดี', 'ธรรม' ที่น่าสงสาร เหล่านี้ไม่ได้มีข้อกำหนดที่มีการตกลงกันในระดับสากลความหมายและพวกเขาอาจทับซ้อนกับประเภทอื่น ๆ ; ไม่มีความแตกต่างที่ชัดเจนสำหรับตัวอย่างเช่นระหว่างที่ค่อนข้างไม่ดี 'และ' ขาด ' ในกรณีอื่น ๆ ที่ต้องการ 'ที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไประหว่างสิ่งที่มีความจำเป็นมากขึ้นและผู้ที่ได้รับความจำเป็นน้อยลง ซึ่งอาจหมายถึงทั้งที่สิ่งที่ทั้งสองมีความจำเป็น แต่อย่างใดอย่างหนึ่งมากขึ้นที่สำคัญกว่าที่อื่นๆ ; หรือว่าสภาพได้รับความพึงพอใจเพียงบางส่วน คนที่อยู่ในอาหารทั่วไปต้องมีชีวิตอยู่และที่จะมีสุขภาพ; อาหารที่อาจจะมากพอที่จะรักษาชีวิต แต่ไม่ได้สุขภาพ คนที่ไม่มีอาหารที่ทุกคนใด ๆ ที่เป็นมากขึ้นในความต้องการกว่าคนที่ไม่ได้มีอาหารที่มีคุณค่าทางอาหารอย่างเพียงพอแต่มันทำให้ความรู้สึกที่ดีที่ดีที่สุดที่จะพูดคุยเกี่ยวกับทั้งสองคนเป็น 'ในความต้องการ' - ซึ่งหมายความว่าคนทั้งสองมี เรียกร้องแม้ว่าหนึ่งเรียกร้องจะแข็งแกร่งกว่าที่อื่นๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป การจัดสวัสดิการบริการส่วนใหญ่ทางกายภาพและวัสดุของผู้รับผลประโยชน์ .
สนใจจะเชื่อมโยงกับความต้องการของประชาชน ซึ่งเป็นสังคมที่กำหนดไว้ และด้วยสิ่งที่
คนต้องการ ถ้าคนเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสนใจของพวกเขาโกหก สวัสดิการของพวกเขาจะไม่ได้ให้บริการโดยพิจารณา

เขาต้องการอยู่คนเดียว สวัสดิการทางสังคม ไม่ใช่เพียงแค่ผลรวมของแต่ละบุคคลและ แนวคิดหนึ่งไม่สามารถ
ได้มาจากอื่น ๆ บางผลประโยชน์ที่อาจจะจัดขึ้นในทั่วไป พอๆกัน แต่อาจจะมีความขัดแย้งระหว่างผลประโยชน์
และบางส่วนอาจจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายเพื่อประโยชน์ของผู้อื่น


ในกว้าง ความรู้สึก ความคิดของ ' ' หมายถึง ' ' สวัสดิการที่ดีหรือสิ่งที่ดีสำหรับประชาชน .
เข้าใจมากกว่านี้ ก็สามารถนำไปอ้างถึง การให้บริการทางสังคม -
หลักในการดูแลสุขภาพ , ที่อยู่อาศัย , ประกันสังคม การศึกษา และทำงานเพื่อสังคม การเชื่อมต่อ
ระหว่างสองใช้วางตัวในบทบาทของการบริการทางสังคมเป็น ' คำพิพากษา ' ส่วน
ของวัตถุประสงค์ของการบริการทางสังคมคือ ใจกลาง เอื้อเฟื้อ - ' ทำดี ' คน มีวิธีการแก้
: บุคคลที่มีบางอย่างผิดปกติกับพวกเขาได้รับการรักษา ' '

ทำให้มันถูกต้องบริการสังคมสามารถพัฒนา : สังคมที่บุคคลมีมูลค่า
ควรมีเครื่องช่วยให้พวกเขาตระหนักถึงศักยภาพของพวกเขา และบริการสังคมอาจ
ปกป้องคน ; ' ปลอดภัย ' ซึ่งบริการให้ช่วยลบความไม่แน่นอน
ที่เกี่ยวข้องกับต้องการ ป้องกัน ตัวอย่างเช่น ปัญหาเก่า อายุ ความพิการ หรือ

แต่ความยากจนการจัดสวัสดิการไม่จําเป็นต้องเพื่อประโยชน์ของผู้รับ
อยู่คนเดียว ทาวน์เซนด์เห็นว่า
บริการ 'social นั้น หมายถึง การพัฒนาและส่งเสริมสังคม institutionalized

จบซึ่งทั้งหมด หรือหลักทางสังคม ' ( 1976 , P.28 )
ในหลายวิธี มาตรการที่เป็นประโยชน์ต่อบุคคลสำคัญสำหรับสังคม :
สังคมเป็น , หลังจากทั้งหมด , สร้างขึ้นด้วยคนแต่ยังมีเป้าหมายซึ่งสามารถมองเห็นเป็น
เพิ่มเติมเพื่อประโยชน์ของสังคมโดยรวมมากกว่า สำหรับบุคคลภายใน บริการสังคม
สามารถยกตัวอย่างเช่นการเสริมสร้างนโยบายเศรษฐกิจ พวกเขาสามารถมองเห็นเป็นวิธีที่จะบรรลุความเสมอภาค
หรือความยุติธรรมทางสังคม พวกเขาอาจเป็นเครื่องมือของการเปลี่ยนแปลงทางสังคม พวกเขายังสามารถในทางกลับกัน , เป็นวิธีการของการรักษา

เพื่อสังคมการจัดสวัสดิการแย้ง . มีหลายที่แตกต่างกันและขัดแย้งกัน
ความคิดเห็นเป็นสิ่งที่ดีสำหรับบุคคลหรือสังคม หนังสือเล่มนี้คือการตรวจสอบของ
หลักการซึ่งคู่มือคำตัดสินดังกล่าว มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายคุณค่าที่ถูก
ประยุกต์ เพื่อศึกษาพื้นที่ที่ความขัดแย้งของหลักการเกิดขึ้น และเกี่ยวข้องกับปัญหาในทางปฏิบัติของ
หลักการการให้สวัสดิการ