The fossil specimens are housed in

The fossil specimens are housed in the collections of the Museu Municipal do Funchal (MMF), Funchal,
Madeira (24 specimens) and of the Departamento de Zoología de la Universidad de La Laguna (DZUL), Tenerife,
Canary Islands (3 specimens). We compared the fossil material with recent skeletons of Otus scops housed in the
Institut Mediterrani d´Estudis Avançats of the Balearic Islands (IMEDEA) all of which are from Mallorca and
unsexed: IMEDEA 1258, 2199, 2205, 2210, 11952, 11954, 12093, 12459, 12526, 20298, 20646, 20647, 20648,
20670, 20777, 20909, 21810, 21865, 21866, 21868, 21897, 21901, 21902, 21906. Measurements from leg bones of
additional species of scops owls and related taxa are from specimens in the National Museum of Natural History,
Smithsonian Institution, Washington, DC (USNM). Anatomical terminology follows Baumel (1993) and Livezey
and Zusi (2006). We took measurements with digital calipers to the nearest 0.01 mm, following the criteria of
Campbell and Bocheński (2010). Nevertheless, all the measurements have been reported to 0.1 mm as this is all
that is repeatable if necessary.
In order to estimate the weight of the new taxon we explored two approaches: (1) we used the expression Y =
0.56 X0.342, where the femur length is the independent variable (X), and the estimated weight of the bird (Y) is the
dependent variable (Olmos et al. 1996); (2) we used the expression Y=2.414 X-0.069; where Y= log body weight and
X= log perimeter of the femur diaphysis (Campbell & Marcus 1992), estimating the diameter as the average of the
depth and width of the shaft of the diaphysis. One of the approaches is based on a hindlimb bone, while the other
one is based on a measurement of the section of a hindlimb bone.
The proportions of leg bones (femur, tibiotarsus and tarsometatarsus) in relation to total length of leg bones
(femur+tibiotarsus+tarsometatarsus) in extinct and extant owl species are used in order to hypothesize the habitat
use of the new taxon. We performed a Principal Component Analysis (PCA) to summarize the segregation and to
explore morphological patterns in relation to leg bone proportions among scops owls, related species and extinct
insular owls. All statistical analyses have been performed with SPSS 18.0 (PASW Statistic 18 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไว้เป็นตัวอย่างฟอสซิลแห่งคอลเลกชันของเทศบาล Museu ทำโดย (MMF), โดยมาเดรา (24 specimens) และ Departamento เด Zoología เดอลา Universidad เดอลาลากูน่า (DZUL), เตเนรีเฟหมู่เกาะคะเนรี (3 ไว้เป็นตัวอย่าง) เราเปรียบเทียบวัสดุกับโครงกระดูกที่ล่าสุดของ scops Otus ในฟอสซิลสถาบัน Mediterrani d´Estudis Avançats ของหมู่เกาะแบลีแอริก (IMEDEA) ทั้งหมดจากมา และunsexed: IMEDEA 1258, 2199, 2205, 2210, 11952 11954, 12093, 12459, 12526, 20298, 20646, 20647,, 2064820670, 20777, 20909, 21810, 21865, 21866, 21868, 21897, 21901, 21902, 21906 วัดจากกระดูกขาพันธุ์นกฮูก scops และ taxa ที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมได้จากไว้เป็นตัวอย่างในแห่งชาติพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติสถาบันสมิธโซเนียน วอชิงตัน DC (USNM) คำศัพท์เฉพาะทางกายวิภาคตาม Baumel (1993) และ Livezeyและ Zusi (2006) เราเอาความ calipers ดิจิตอล 0.01 มม.ที่ใกล้ที่สุด ตามเกณฑ์Campbell และ Bocheński (2010) อย่างไรก็ตาม การประเมินรายงาน 0.1 มม.เป็นนี้ทั้งหมดก็ซ้ำถ้าจำเป็นการประเมินน้ำหนักของ taxon ใหม่ เราอุดมด้วยกันสองวิธี: (1) เราใช้นิพจน์ Y =X0.342-0.56 ซึ่งความยาวของกระดูกต้นขาเป็นตัวแปรอิสระ (X), และน้ำหนักโดยประมาณของนก (Y)ขึ้นอยู่กับตัวแปร (Olmos et al. 1996); (2) เราใช้นิพจน์ Y = 2.414 X 0.069 ที่ Y =บันทึกน้ำหนัก และX =บันทึกขอบเขตของ diaphysis กระดูกต้นขา (Campbell และมาร์คัส 1992), ประมาณเส้นผ่าศูนย์กลางที่เป็นค่าเฉลี่ยของการความลึกและความกว้างของเพลา diaphysis วิธีการอย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นอยู่กับกระดูก hindlimb ในขณะที่อื่น ๆหนึ่งอยู่ในวัดส่วนของกระดูก hindlimbสัดส่วนของกระดูกขา (กระดูกต้นขา tibiotarsus และ tarsometatarsus) เกี่ยวกับรวมความยาวของกระดูกขา(กระดูกต้นขา + tibiotarsus + tarsometatarsus) ในนกฮูกสูญ และยัง ใช้พันธุ์เพื่อ hypothesize บไฮใช้ taxon ใหม่ เราดำเนินการเป็นหลักส่วนประกอบวิเคราะห์ (PCA) ที่สรุปและสำรวจรูปแบบของเกี่ยวกับสัดส่วนกระดูกขาระหว่างนกฮูก scops สปีชีส์ที่เกี่ยวข้อง และสูญนกฮูกอินซูลาร์ การวิเคราะห์ทางสถิติทั้งหมด ด้วยโปรแกรม 18.0 (PASW สถิติ 18 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างฟอสซิลจะตั้งอยู่ในคอลเลกชันของพิพิธภัณฑ์เทศบาลทำฟุงชาล (MMF), ฟุงชาล,
มาเดรา (24 ตัวอย่าง) และแผนกเดอร์เดอลาZoología Universidad de La Laguna (DZUL)
เตเนรีเฟหมู่เกาะคานารี(3 ตัวอย่าง) เราเมื่อเทียบกับวัสดุที่มีโครงกระดูกฟอสซิลที่ผ่านมาของ Otus
กู่ตั้งอยู่ในสถาบันMediterrani d'Estudis Avançatsของหมู่เกาะแบลีแอริก (IMEDEA)
ซึ่งทั้งหมดมาจากมายอร์ก้าและขันที: IMEDEA 1258, 2199, 2205, 2210, 11952, 11954, 12093 , 12459, 12526, 20298, 20646, 20647, 20648,
20670, 20777, 20909, 21810, 21865, 21866, 21868, 21897, 21901, 21902, 21906.
วัดจากกระดูกขาของสปีชีส์ที่เพิ่มขึ้นของนกฮูกกู่และแท็กซ่าที่เกี่ยวข้องจากตัวอย่างในพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติแห่งชาติ,
สถาบัน Smithsonian, วอชิงตันดีซี (USNM) คำศัพท์ทางกายวิภาคดังนี้ Baumel (1993) และ Livezey
และ Zusi (2006) เราเอาการวัดด้วยเครื่องวัดเส้นผ่าศูนย์กลางดิจิตอล 0.01
มิลลิเมตรที่ใกล้ที่สุดตามหลักเกณฑ์ของแคมป์เบลและBochenski (2010) อย่างไรก็ตามการวัดทั้งหมดที่ได้รับการรายงาน 0.1
มิลลิเมตรเช่นนี้เป็นสิ่งที่ทำซ้ำในกรณีที่จำเป็น.
เพื่อประเมินน้ำหนักของแท็กซอนใหม่ที่เราสำรวจสองวิธีคือ (1) ที่เราใช้ในการแสดงออกวาย =
0.56 X0.342, ที่มีความยาวกระดูกเป็นตัวแปรอิสระ (X) และน้ำหนักโดยประมาณของนก (Y)
เป็นตัวแปรตาม(Olmos et al, 1996.); (2) ที่เราใช้ในการแสดงออกวาย = 2.414 X-0.069; ที่ Y = น้ำหนักตัวล็อกและ
X = ปริมณฑลล็อกของ diaphysis โคนขา (แคมป์เบลและมาร์คัส 1992)
ประมาณเส้นผ่าศูนย์กลางเป็นค่าเฉลี่ยของความลึกและความกว้างของเพลาของdiaphysis ที่
หนึ่งในวิธีการที่จะขึ้นอยู่กับกระดูกขาหลังในขณะที่อีกคนหนึ่งจะขึ้นอยู่กับการวัดของส่วนของกระดูกขาหลังได้.
สัดส่วนของกระดูกขา (โคนขา tibiotarsus และ tarsometatarsus) ในความสัมพันธ์กับความยาวรวมของกระดูกขา
(โคนขา + + tibiotarsus tarsometatarsus)
ในสูญพันธุ์และพันธุ์นกฮูกที่ยังหลงเหลืออยู่จะใช้ในการตั้งสมมติฐานเพื่อที่อยู่อาศัยการใช้แท็กซอนใหม่ เราดำเนินการวิเคราะห์องค์ประกอบหลัก (PCA) เพื่อสรุปการแยกและการสำรวจรูปแบบลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่เกี่ยวข้องกับกระดูกขาสัดส่วนในหมู่นกฮูกกู่ชนิดที่เกี่ยวข้องกับการสูญพันธุ์นกฮูกโดดเดี่ยว การวิเคราะห์ทางสถิติทั้งหมดได้รับการดำเนินการกับโปรแกรม SPSS 18.0 (PASW สถิติ 18 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟอสซิลชิ้นนี้ตั้งอยู่ในคอลเลกชันของเทศบาลทำพิพิธภัณฑ์ Madeira ( MMF ) , Funchal ,
เดรา ( 24 ชิ้น ) และของ departamento de zoolog í de la Universidad de la Laguna ( dzul ) , เตเนรีเฟ
หมู่เกาะคะเนรี ( 3 ชิ้น ) เปรียบเทียบวัสดุกับล่าสุดในฟอสซิลโครงกระดูกของตัว
,สถาบัน Mediterranei D ใหม่ เ วน estudis รวมถึง ATS ของหมู่เกาะแบลีแอริก ( imedea ) ซึ่งทั้งหมดเป็นจาก Mallorca และ
unsexed : imedea แล้ว 2199 0 - , , , , 11954 11952 12093 12459 , , , , 20298 12526 20646 20647 , , , ,
20648 20670 20777 20909 , , , 21810 21865 21866 , , , 21868 , 21897 21901 21902 , , , , 21906 . วัดจากขากระดูก
ชนิดเพิ่มเติมของนกฮูก , และที่เกี่ยวข้องและจากชิ้นงานในพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติแห่งชาติ
สถาบันสมิธโซเนียน กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ( usnm ) คำศัพท์ที่ใช้และเบาเมิล ( 1993 ) และ ลิฟซี่
zusi ( 2006 ) เราก็วัดด้วยเครื่องวัดเส้นผ่าศูนย์กลางดิจิตอลที่ 0.01 มิลลิเมตร โดยใช้เกณฑ์
แคมป์เบลและไร้สาระńสกี ( 2010 ) อย่างไรก็ตาม