Anthracnose infection processes can

Anthracnose infection processes can be divided into two stages,
referred to initially as biotrophs and later switching to necrotrophs.
The first biotrophic stage involves spore germination and the
formation of an appressorium, then penetration into plant tissues
by a thin penetration peg. In the second necrotrophic stage, the
invaded hypha is developed in the plant tissues, resulting in death
and collapse to form a sunken area [10,11]. To verify the attenuation
of disease symptoms, we also surveyed the differences in size
of anthracnose lesions. Interestingly, as displayed in Table 1,
treatment with B. subtilis HK-CSM-1 was not significantly different
from the control in terms of lesion size (area). However, the disease
severity was significantly reduced in plants treated with
B. subtilis HK-CSM-1 compared with the controls. This suggests
that B. subtilis was able to inhibit virulence at the penetration
stage, but not at the tissue invasion stage. This implies that
treatment during the penetration stage is critical in protecting
against anthracnose.
Lastly, we investigated the area of the lesions as a percentage of
the total leaf area, which is equivalent to disease severity. As shown
in Fig. 3 and Table 1, there was no significant difference in the
control of anthracnose between B. subtilis HK-CSM-1 and ITA
(p < 0.01). Furthermore, the percentage of leaf area covered by
lesions indicated significant linear correlation (r ¼ 0.95038,
p < 0.05) with the number of lesions. This again suggests that the
penetration stage is critical in the effective control of anthracnose
in ginseng. These observations also confirm the veracity of visual
assessments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระบวนการติดเชื้อแอนแทรกโนสามารถแบ่งออกเป็นสองขั้นตอนเรียกว่าครั้งแรกเป็น biotrophs และต่อมาเปลี่ยนไปใช้ necrotrophs. ขั้นตอน biotrophic แรกที่เกี่ยวข้องกับการงอกของสปอร์และการก่อตัวของappressorium การเจาะเข้าไปในเนื้อเยื่อพืชโดยตรึงเจาะบาง ในขั้นตอน necrotrophic สองhypha บุกได้รับการพัฒนาในเนื้อเยื่อพืชที่ทำให้เกิดการตายและยุบในรูปแบบพื้นที่จม[10,11] เมื่อต้องการตรวจสอบการลดทอนของอาการของโรคเรายังสำรวจความแตกต่างในขนาดของรอยโรคแอนแทรกโน ที่น่าสนใจตามที่แสดงในตารางที่ 1, การรักษาด้วย B. subtilis HK-CSM-1 ไม่แตกต่างจากการควบคุมในแง่ของขนาดแผล (พื้นที่) อย่างไรก็ตามโรคความรุนแรงลดลงอย่างมีนัยสำคัญในพืชรับการรักษาด้วยบี subtilis HK-CSM-1 เมื่อเทียบกับการควบคุม นี้แสดงให้เห็นว่า subtilis บีก็สามารถที่จะยับยั้งความรุนแรงในการเจาะขั้นตอนแต่ไม่ได้อยู่ในขั้นตอนการบุกรุกเนื้อเยื่อ นี่ก็หมายความว่าการรักษาในระหว่างขั้นตอนการเจาะเป็นสิ่งสำคัญในการปกป้องกับแอนแทรกโน. สุดท้ายเราตรวจสอบพื้นที่ของรอยโรคเป็นร้อยละของพื้นที่ใบรวมซึ่งเทียบเท่ากับความรุนแรงของโรค ดังแสดงในรูปที่ ที่ 3 และตารางที่ 1 มีไม่แตกต่างกันในการควบคุมของแอนแทรกโนระหว่างB. subtilis HK-CSM-1 และ ITA (p <0.01) นอกจากนี้ร้อยละของพื้นที่ใบที่ครอบคลุมโดยแผลที่ชี้ให้เห็นความสัมพันธ์เชิงเส้นอย่างมีนัยสำคัญ (R ¼ 0.95038, p <0.05) ที่มีจำนวนของแผล ครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าขั้นตอนการเจาะเป็นสิ่งสำคัญในการควบคุมที่มีประสิทธิภาพของแอนแทรกโนในโสม ข้อสังเกตเหล่านี้ยังยืนยันความจริงของภาพการประเมินผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระบวนการการติดเชื้อของโรคสามารถแบ่งออกเป็นสองขั้นตอน ,
เรียกว่าตอนแรกเป็น biotrophs และต่อมาเปลี่ยน necrotrophs .
เวที biotrophic แรกเกี่ยวข้องกับการงอกของสปอร์และ
การพัฒนาของ appressorium แล้วสอดใส่เข้าไปในเนื้อเยื่อพืช
โดยหมุดเจาะบาง ในขั้นตอน necrotrophic ที่สอง
บุกไฮฟาถูกพัฒนาในเนื้อเยื่อพืชผลในการตาย
และยุบในรูปแบบพื้นที่จมอยู่ใต้น้ำ [ 10,11 ] เพื่อตรวจสอบการ
อาการของโรคที่เรายังสำรวจความแตกต่างในขนาด
มิลลิลิตร รอยโรค ทั้งนี้ ตามที่แสดงในตารางที่ 1
รักษากับ B . subtilis hk-csm-1 ไม่แตกต่างกัน
จากการควบคุมในแง่ของขนาดแผล ( พื้นที่ ) อย่างไรก็ตาม โรค
ความรุนแรงลดลงอย่างมากในพืชถือว่า
Bชุด hk-csm-1 เมื่อเทียบกับการควบคุม . แสดงว่า
ที่ B . subtilis สามารถยับยั้งความรุนแรงที่เจาะ
เวที แต่ไม่ได้อยู่ที่เยื่อบุกเวที นี้แสดงถึงการรักษาที่
ในระหว่างการเจาะขั้นตอนที่สำคัญในการปกป้องต่อโรคแอนแทรคโนส
.
สุดท้ายเราตรวจสอบพื้นที่ของแผลเป็นเปอร์เซ็นต์ของ
พื้นที่ใบรวมซึ่งเทียบเท่ากับความรุนแรงของโรค ดังแสดงในรูปที่ 3
และตารางที่ 1 ไม่มีความแตกต่างระหว่างการควบคุมโรคแอนแทรคโนส
B . subtilis และ hk-csm-1 อิอิ
( P < 0.01 ) นอกจากนี้ ร้อยละของพื้นที่ปกคลุมด้วยใบไม้
รอยโรคพบสหสัมพันธ์เชิงเส้นอย่างมีนัยสำคัญ ( r ¼ 0.95038
, P < 0.05 ) กับจำนวนของรอยโรค นี้แสดงให้เห็นว่า
อีกครั้งขั้นตอนการเจาะเป็นสิ่งสำคัญในการควบคุมโรคแอนแทรคโนส
ที่มีในโสม ข้อสังเกตเหล่านี้ยังยืนยันคำพูดของการประเมินภาพ