My valentine black story is when I

My valentine black story is when I like someone.
His name is oatmeal raisin. He is a senior.
We are not on the same school, but in the same network.
We meet at the camp.
First, talk to him, I just wanted to know that he is?
I don't think I like him.
Until we talk more frequently.
I know he is close and more.
I started feeling good, he
He's cute and good nailing
Then there are several issues that I am anxious and uncomfortable.
He is guiding me, counseling.
I talk to him before he has a girlfriend until now canceled.
I'm still in contact with him
Sometimes I think I'm guilty make him quit together.
But it's not my fault at all.
I quit like they did not known to man.
And I know he does not have a girlfriend with me together.
I feel heart in ruins but I still love him.
And it's something that makes me want to talk with him.
And talk the same.
But feeling it.
I think he is my brother and I talk about everything.
And counseling together, become a brother I love another man.
I'm more than okay to feel regret

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องราวของฉันสีดำวันวาเลนไทน์จะเมื่อชอบคนชื่อของเขาคือ ข้าวโอ๊ตลูกเกด เขาเป็นผู้สูงอายุเราจะไม่ได้อยู่ ในโรงเรียนเดียวกัน แต่ ในเครือข่ายเดียวกันพบกันที่ค่ายแรก ได้พูดคุยกับเขา ฉันแค่อยากจะรู้ว่า เขาเป็นอย่างไรผมไม่คิดว่า ฉันชอบเขาจนกว่าเราคุยกันบ่อยมากฉันรู้ว่า เขาอยู่ใกล้ และอื่น ๆผมเริ่มรู้สึกดี เขาเขาเป็นดี น่ารักเก่งแล้วมีหลายปัญหาที่ผมกังวล และอึดอัดเขาจะแนะนำฉัน ให้คำปรึกษาฉันพูดคุยกับเขาก่อนที่เขามีแฟนจนตอนนี้ ยกเลิกผมยังคงติดต่อกับเขาบางครั้งฉันคิดว่า ฉันผิดทำให้เขาออกจากกันแต่ไม่ความผิดของฉันทั้งหมดเลิกเหมือนพวกเขาไม่ได้รู้จักชายคนนี้และฉันรู้ว่า เขาไม่ได้เป็นแฟนกับฉันร่วมกันรู้สึกหัวใจพัง แต่ฉันยังคงรักเขาและมันเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันต้องการพูดคุยกับเขาและพูดคุยเหมือนกันแต่ความรู้สึกมันผมคิดว่า เขาเป็นพี่ชายของฉัน และฉันพูดคุยเกี่ยวกับทุกอย่างและให้คำปรึกษาร่วมกัน เป็น พี่ชายรักคนอื่นเสียใจ:มากกว่าโอเครู้สึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วาเลนไทน์ของฉันเรื่องสีดำเมื่อฉันชอบใครสักคน.
ชื่อของเขาคือลูกเกดข้าวโอ๊ต เขาเป็นผู้อาวุโส.
เราไม่ได้อยู่ในโรงเรียนเดียวกัน แต่ในเครือข่ายเดียวกัน.
เราพบกันที่ค่าย.
ครั้งแรกพูดคุยกับเขาฉันแค่อยากจะรู้ว่าเขาคืออะไร?
ฉันไม่คิดว่าฉันชอบเขา.
จนถึง เราพูดคุยบ่อยครั้งมากขึ้น.
ฉันรู้ว่าเขาอยู่ใกล้และอื่น ๆ . ผมเริ่มรู้สึกดีเขาเขาเก่งน่ารักและดีจากนั้นก็มีปัญหาหลายอย่างที่ผมกังวลและไม่สบายใจอยู่. เขาเป็นแนวทางให้ผมให้คำปรึกษา. ฉันพูดคุยกับเขาก่อนที่เขามี แฟนจนกว่าจะยกเลิกในขณะนี้. ฉันยังคงติดต่อกับเขาบางครั้งผมคิดว่าผมมีความผิดทำให้เขาลาออกด้วยกัน. แต่มันไม่ใช่ความผิดของฉันเลย. ผมเลิกเช่นที่พวกเขาไม่ได้รู้จักกันคน. และฉันรู้ว่าเขาไม่ได้ มีแฟนกับฉันด้วยกันก. ฉันรู้สึกหัวใจอยู่ในซากปรักหักพัง แต่ฉันยังคงรักเขา. และมันก็เป็นสิ่งที่ทำให้ผมอยากจะคุยกับเขา. และพูดคุยเหมือนกัน. แต่ความรู้สึกมัน. ผมคิดว่าเขาเป็นพี่ชายของฉันและฉันพูดคุยเกี่ยวกับทุกอย่าง . และการให้คำปรึกษาด้วยกันกลายเป็นพี่ชายของฉันรักคนอื่น. ฉันมากกว่าโอเคที่จะรู้สึกเสียใจ