The minimal code of ethics followed

The minimal code of ethics followed by a lay Buddhist is the Five Precepts of virtue (pañcasila). These precepts are moral rules voluntarily undertaken to promote the purity of one's own conduct and to avoid causing harm and suffering to others. Evil conduct is harmful to oneself and others and strengthens the defilements of greed, hatred, and delusion. To engage in unwholesome activity is not merely a matter of free choice: it is a violation of the cosmic moral law entailing inevitable suffering both in this life and in future existences. The opposite of evil conduct is virtue (sila). Virtue involves the avoidance of immoral deeds by voluntarily accepting ethical principles of restraint. Virtuous action springs from the three wholesome roots of non-attachment, goodwill, and wisdom. By undertaking moral precepts one pledges to regulate one's conduct in accordance with these three virtuous qualities.

The Five Precepts are as follows:

To abstain from killing living beings;
To abstain from taking what is not given, i.e., from stealing;
To abstain from sexual misconduct;
To abstain from false speech;
To abstain from intoxicants and harmful drugs.
Following the Five Precepts also implies shunning the five kinds of occupation forbidden to a lay Buddhist: trading in arms, in human beings (i.e., including slavery and prostitution), in flesh (i.e., breeding animals for slaughter), in intoxicants, and in poisons.

Virtue, though formulated negatively in the precepts, is not a mere negative state. To the contrary, it is most decidedly a powerful mental achievement. To observe the precepts conscientiously in one's daily life brings a simultaneous growth in mental purity, skillfulness, and wisdom. Refraining from killing, for example, increases compassion and loving-kindness for all living beings, two of the "sublime attitudes" extolled by the Buddha. Honesty gives courage, generosity, and love of justice. Sexual restraint results in physical strength, vitality, and keenness of the senses. Truthfulness makes for uprightness. Avoiding intoxicants and stupefying drugs promotes clarity of mind. Finally, mindfulness is essential to observing all the precepts, and one's constant effort to maintain the precepts in turn issues in an increase in the clarity of mindfulness.

The habitual practice of the Five Precepts leads to increased self-control and strength of character. The mind that succeeds in controlling desire, even to a slight degree, gains in power. Desire is a force every bit as real as electricity. When desire is uncontrolled, allowed to run riot, it expends itself in the pursuit of things that are harmful to oneself and others. The Buddha's teaching, far from encouraging the proliferation of desire, counsels us in the methods by which we may harness, divert, and sublimate the powerful force of desire and use it for worthy ends.

Virtue is the first stage in the development of the Noble Eightfold Path; as explained above, it comprises the path factors of Right Speech, Right Action, and Right Livelihood. The energy conserved by virtue is then used for the practice of the second stage, concentration of mind, which in turn is the soil for the growth of wisdom.

The observance of the Five Precepts is a voluntary act which each individual must take up on his or her own initiative. The Buddha did not formulate the precepts as commandments, nor did he threaten anyone with punishment for violating them. However, this much has to be said: The Buddha perfectly understood the workings of the universe, and he proclaimed the inviolable moral law of cause and effect: good deeds beget pleasant fruits, evil deeds beget painful fruits. The Five Precepts are the guidelines the Buddha has bequeathed us to steer us away from evil conduct and towards the lines of conduct that will prove most beneficial for ourselves and others. When we mold our actions by the Five Precepts, we are acting in accordance with the Dhamma, avoiding future misery and building up protection and happiness for ourselves and others both here and in the hereafter. Thus the closer we live to the Five Precepts, the greater will be the blessing power of our lives.

Respecting the five precepts is really the main thing whatever you do in your life because they are the wisdom foundation. Virtue is a fundamental part to understand realness in depth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้อยที่สุดจรรยาบรรณตามพุทธวางเป็นศีล ห้าคุณธรรม (pañcasila) ศีลนี้เป็นกฎทางศีลธรรมที่สมัครใจดำเนินการ เพื่อส่งเสริมความบริสุทธิ์ของตัวเอง และ เพื่อหลีกเลี่ยงการก่อให้เกิดอันตราย และความทุกข์ผู้อื่น ประพฤติชั่วร้ายเป็นอันตรายต่อตนเองและผู้อื่น และเสริมสร้าง defilements ความโลภ ความเกลียดชัง และลวงตา การมีส่วนร่วมใน กิจกรรม unwholesome ไม่เพียงเรื่องของการเลือกฟรี: มันเป็นการละเมิดกฎหมายคุณธรรมจักรวาลมรดกทั้ง ในชีวิตและนี้ในอนาคต existences หลีกเลี่ยงทุกข์ ตรงกันข้ามกับความประพฤติชั่วมีคุณธรรม (ศิลา) คุณธรรมเกี่ยวข้องกับการหลีกเลี่ยงของ immoral กระทำ โดยสมัครใจยอมรับหลักจริยธรรมของความยับยั้งชั่งใจ การกระทำที่ดีงามสปริงจากรากบริสุทธ์สามไม่แนบ ค่าความนิยม และภูมิปัญญา โดยศีลคุณธรรมของกิจการ หนึ่งเองควบคุมประพฤติตัวตามคุณสมบัติดีงามเหล่านี้สามศีล 5 มีดังนี้:งดการฆ่าสิ่งมีชีวิตอยู่งดทำอะไรไม่ได้ เช่น จากการขโมยงดประพฤติทางเพศงดพูดเท็จงดเหล้าต่าง ๆ และยาเสพติดที่เป็นอันตรายตามศีลห้ายังบ่งชี้ shunning ห้าชนิดของอาชีพที่ห้ามพุทธวาง: ค้าขาย ในแผ่นดิน ในมนุษย์ (เช่น รวมทั้งทาสและการค้าประเวณี), เนื้อ (เช่น ผสมพันธุ์สัตว์สำหรับฆ่า เหล้าต่าง ๆ และ ใน poisonsคุณธรรม สูตรแม้ว่า ในเชิงลบในศีล ไม่เพียงลบสถานะ ขัด ได้สุดเด็ดสำเร็จเป็นจิตที่มีประสิทธิภาพ บำเพ็ญศีลพักในชีวิตประจำวันจะเติบโตพร้อมกันในจิตใจบริสุทธิ์ skillfulness และภูมิปัญญา ละเว้นจากการฆ่า เช่น เพิ่มคุณค่าและ loving-kindness สำหรับสิ่งมีชีวิตอยู่ทั้งหมด สอง "ทัศนคติคลาย" extolled โดยพระพุทธเจ้า ความซื่อสัตย์ให้ความกล้าหาญ ความเอื้ออาทร และรักความยุติธรรม ความยับยั้งชั่งใจทางเพศเกิดความแข็งแรงทางกายภาพ พลัง และ keenness ของความรู้สึก ให้ความ uprightness หลีกเลี่ยงเหล้าต่าง ๆ และ stupefying ยาเสพติดส่งเสริมความชัดเจนของจิตใจ สุดท้าย สติเป็นสิ่งสำคัญเพื่อสังเกตศีลทั้งหมด และปัญหาของคงพยายามรักษาศีลจะเพิ่มความคมชัดของสติศีลห้าปฏิบัติเคยนำไปสู่การเพิ่มอำนาจและความแข็งแรงของอักขระ จิตที่สำเร็จในการควบคุมความปรารถนา แม้จะตัวเล็กน้อย กำไรจากอำนาจ ต้องเป็นแรงทุกบิตเป็นจริงเป็นไฟฟ้า เมื่อปรารถนาจะแพงกว่า อนุญาตให้รันจลาจล มัน expends ตัวเองในการแสวงหาสิ่งที่เป็นอันตรายต่อตนเองและผู้อื่น สอนของพระพุทธเจ้า แหล่งส่งเสริมการขยายตัวของความปรารถนา คำเราในวิธีที่เราอาจเทียม สำราญ sublimate แรงต้องมีประสิทธิภาพ และใช้คุ้มค่าสิ้นสุดคุณธรรมเป็นขั้นแรกในการพัฒนาของมรรคอริย ตามที่อธิบายไว้ข้างต้น มันประกอบด้วยปัจจัยเส้น เสียงขวา ขวาการกระทำ และขวาชีวะ แล้วมีใช้พลังงานอยู่ ด้วยคุณธรรมในการปฏิบัติตามขั้นตอนสอง ฌาน ซึ่งเป็นดินสำหรับการเจริญเติบโตของภูมิปัญญาเรื่องของศีลห้าได้กระทำสมัครใจซึ่งแต่ละคนต้องใช้เวลาในการคิดริเริ่มของ ตนเอง พระพุทธเจ้าไม่ได้กำหนดเป็นบัญญัติศีล หรือไม่เขาคุกคามใคร มีบทลงโทษสำหรับการละเมิดนั้น อย่างไรก็ตาม นี้มากมีที่จะกล่าวว่า: พระที่เข้าใจงานของจักรวาลอย่างสมบูรณ์ และเขาประกาศกฎหมายคุณธรรม inviolable ของเหตุและผล: ความดีบังเกิดดีผลไม้ ผลไม้เจ็บบังเกิดพฤติการณ์ ศีลห้ามีแนวทางที่พระพุทธเจ้ามี bequeathed เราคัดท้ายเรา จากความประพฤติชั่วร้าย และ ต่อบรรทัดของความประพฤติที่จะพิสูจน์ประโยชน์ที่สุดสำหรับตนเองและผู้อื่น เมื่อการกระทำของเรา โดยศีลห้าปั้นเรา เรามีหน้าที่ตามธรรม หลีกเลี่ยงความทุกข์ยากในอนาคต และสร้างความสุขและคุ้มครองตนเองและผู้อื่นทั้งที่นี่ และ ในปรโลก จึงใกล้ชิดเราอยู่ศีลห้า ยิ่งจะพรพลังชีวิตRespecting ศีลห้ามีจริง ๆ เพียงคุณทำในชีวิตของคุณเพราะเป็นมูลนิธิภูมิปัญญา คุณธรรมเป็นส่วนพื้นฐานเข้าใจ realness ลึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รหัสที่น้อยที่สุดของจริยธรรมตามด้วยการวางพุทธเป็นศีลห้าของคุณธรรม (Pancasila) ศีลเหล่านี้เป็นกฎทางศีลธรรมดำเนินการโดยสมัครใจเพื่อส่งเสริมความบริสุทธิ์ของการดำเนินการของตัวเองและเพื่อหลีกเลี่ยงการก่อให้เกิดอันตรายและความทุกข์ทรมานให้กับผู้อื่น ประพฤติชั่วร้ายเป็นอันตรายต่อตนเองและผู้อื่นและเสริมสร้างกิเลสของความโลภความเกลียดชังและความเข้าใจผิด ที่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่ไม่ดีไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของการเลือกฟรี: มันเป็นการละเมิดกฎหมายศีลธรรมจักรวาลผูกพันความทุกข์ทรมานหลีกเลี่ยงไม่ได้ทั้งในชีวิตนี้และในอนาคตดำรงชีวิต ตรงข้ามของการดำเนินการชั่วร้ายที่มีคุณธรรม (ศิลา) อาศัยอำนาจตามความเกี่ยวข้องกับการหลีกเลี่ยงการกระทำผิดศีลธรรมโดยสมัครใจยอมรับหลักการทางจริยธรรมของความยับยั้งชั่งใจ สปริงกระทำคุณงามความดีจากสามรากสุทธ์ไม่ใช่สิ่งที่แนบมาค่าความนิยมและภูมิปัญญา . โดยการดำเนินศีลศีลธรรมหนึ่งคำมั่นสัญญาในการควบคุมการดำเนินการอย่างใดอย่างหนึ่งตามที่มีเหล่านี้สามคุณภาพคุณธรรมห้าศีลมีดังนี้ในการละเว้นจากการฆ่าสิ่งมีชีวิต; เพื่อละเว้นจากการใช้สิ่งที่จะไม่ได้รับเช่นจากการขโมย; เพื่อละเว้นจากการมีเพศสัมพันธ์ ประพฤติตัวไม่เหมาะสม; เพื่อละเว้นจากการพูดเท็จในการละเว้นจากการมึนเมาและยาเสพติดที่เป็นอันตราย. หลังจากที่ศีลห้ายังหมายถึงการหลบหลีกห้าชนิดของการประกอบอาชีพต้องห้ามในการเป็นชาวพุทธวาง: ซื้อขายในอ้อมแขนในมนุษย์ (เช่นรวมทั้งการเป็นทาสและโสเภณี) ในเนื้อ (เช่นการปรับปรุงพันธุ์สัตว์สำหรับฆ่า) ในมึนเมาและยาพิษ. คุณธรรม แต่สูตรในเชิงลบในศีลไม่ได้เป็นรัฐเชิงลบเพียง ไปในทางตรงกันข้ามมันเป็นส่วนใหญ่เด็ดความสำเร็จทางจิตที่มีประสิทธิภาพ จะสังเกตเห็นศีลเป็นเรื่องเป็นราวในชีวิตประจำวันของคนนำการเจริญเติบโตไปพร้อม ๆ กันในความบริสุทธิ์ของจิตความชำนาญและภูมิปัญญา การงดเว้นจากการฆ่ายกตัวอย่างเช่นการเพิ่มขึ้นของความเห็นอกเห็นใจและความเมตตาสำหรับสิ่งมีชีวิตทั้งหมดสองของ "ทัศนคติประเสริฐ" ยกย่องจากพระพุทธเจ้า ความซื่อสัตย์ความกล้าหาญที่จะช่วยให้ความเอื้ออาทรและความรักความยุติธรรม ผลการยับยั้งชั่งใจทางเพศในความแข็งแรงทางกายภาพ, พลังและความกระตือรือร้นของความรู้สึก ความจริงจะทำให้ความเที่ยงธรรม หลีกเลี่ยงการมึนเมาและยาเสพติดที่ทำให้มึนงงส่งเสริมความคมชัดของจิตใจ ในที่สุดสติเป็นสิ่งสำคัญในการสังเกตศีลทั้งหมดและพยายามอย่างต่อเนื่องของคนที่จะรักษาศีลในประเด็นที่เปิดในการเพิ่มขึ้นของความคมชัดของสติที่. การปฏิบัติเป็นนิสัยของศีลห้านำไปสู่การเพิ่มขึ้นการควบคุมตนเองและความแข็งแรงของตัวละคร ทราบว่าประสบความสำเร็จในการควบคุมความปรารถนาที่แม้ในระดับเล็กน้อยได้รับอยู่ในอำนาจ ความปรารถนาที่เป็นแรงทุกบิตเป็นจริงตามที่การไฟฟ้า เมื่อเป็นความปรารถนาที่ไม่สามารถควบคุมได้รับอนุญาตให้ทำงานจลาจลก็ expends ตัวเองในการแสวงหาสิ่งที่เป็นอันตรายต่อตนเองและผู้อื่น การเรียนการสอนของพระพุทธเจ้าห่างไกลจากการส่งเสริมการขยายตัวของความปรารถนาที่จะให้คำแนะนำเราในวิธีการที่เราอาจควบคุม, เบี่ยงเบนความสนใจและระเหิดแรงที่มีประสิทธิภาพของความปรารถนาและใช้สำหรับปลายที่คุ้มค่า. คุณธรรมเป็นขั้นตอนแรกในการพัฒนาของโนเบิล Eightfold ทาง; ตามที่อธิบายไว้ข้างต้นจะประกอบด้วยปัจจัยขวาเส้นทางของการพูด, การกระทำที่ถูกต้องและสัมมาอาชีวะ พลังงานอนุรักษ์โดยอาศัยอำนาจที่ใช้แล้วเพื่อการปฏิบัติงานของขั้นตอนที่สองที่มีความเข้มข้นของจิตใจซึ่งเป็นดินสำหรับการเจริญเติบโตของภูมิปัญญา. การปฏิบัติของศีลห้าคือการกระทำโดยสมัครใจซึ่งแต่ละคนจะต้องขึ้นไปบนเขา หรือความคิดริเริ่มของเธอเอง พระพุทธเจ้าไม่ได้กำหนดศีลเป็นบัญญัติของเขาก็ไม่เป็นภัยคุกคามต่อทุกคนที่มีการลงโทษสำหรับการละเมิดพวกเขา อย่างไรก็ตามเพื่อให้มีมากขนาดนี้ได้รับการกล่าวว่าเป็นพระพุทธรูปที่ดีที่สุดที่เข้าใจการทำงานของจักรวาลและเขาประกาศกฎหมายศีลธรรมขัดขืนไม่ได้ของเหตุและผล: การกระทำที่ดีก่อให้เกิดผลไม้ที่น่าพอใจการกระทำที่ชั่วร้ายก่อให้เกิดผลไม้ที่เจ็บปวด ศีลห้าเป็นแนวทางที่พระพุทธเจ้าได้พินัยกรรมเราจะคัดท้ายเราออกไปจากความประพฤติชั่วร้ายและต่อสายของการดำเนินการที่จะพิสูจน์ประโยชน์มากที่สุดสำหรับตัวเองและคนอื่น ๆ เมื่อเราปั้นการกระทำของเราโดยศีลห้าเราจะทำหน้าที่ตามธรรมหลีกเลี่ยงความทุกข์ยากในอนาคตและสร้างการป้องกันและความสุขเพื่อตัวเราเองและคนอื่น ๆ ทั้งที่นี่และในปรโลก ดังนั้นใกล้ชิดเรามีชีวิตอยู่เพื่อศีลห้าที่มากขึ้นจะเป็นพลังให้ศีลให้พรของชีวิตของเรา. เคารพในศีลห้าเป็นจริงสิ่งที่สำคัญสิ่งที่คุณทำในชีวิตของคุณเพราะพวกเขาเป็นรากฐานภูมิปัญญา คุณธรรมเป็นส่วนพื้นฐานที่จะเข้าใจแก่นในเชิงลึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รหัสของจริยธรรมน้อยที่สุดตามด้วยวางทางพระพุทธศาสนา ศีลคุณธรรม ( PA 15 casila ) ศีลนี่เป็นกฎของศีลธรรม สมัครใจ ดำเนินการส่งเสริมความประพฤติ และความบริสุทธิ์ของตัวเอง เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายที่ก่อให้เกิดความทุกข์ให้ผู้อื่น พฤติกรรมชั่วร้ายเป็นอันตรายต่อตนเองและผู้อื่น และเสริมสร้างกิเลส โลภะ โทสะ โมหะ .เข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ ซึ่งไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของการเลือกฟรี : มันคือการละเมิดของกฎหมายศีลธรรมคอสมิก Entailing หนีไม่พ้นทุกข์ ทั้งในชีวิตนี้และในไม่ตั้งใจในอนาคต ตรงข้ามกับพฤติกรรมชั่วร้ายคือคุณธรรม ( ศีล ) เกี่ยวข้องกับการหลีกเลี่ยงการกระทำที่ผิดศีลธรรมคุณธรรมจริยธรรมโดยสมัครใจยอมรับหลักการของความยับยั้งชั่งใจคุณธรรมการสปริงจากสามรากบริสุทธ์ไม่แนบ เมตตา และปัญญา การรักษาศีลธรรมหนึ่งประเทศหนึ่งควบคุมความประพฤติตามสามเหล่านี้มีคุณภาพ

ศีล 5 มีดังนี้

ที่จะละเว้นจากการฆ่าสิ่งมีชีวิต ;
งดถ่ายอะไรไม่ได้ เช่น จากขโมย การละเว้นจากการประพฤติผิดทางเพศ

;ละเว้นจากการพูดโกหก ;
งดทรัพย์ และอันตราย ยา
ตามศีล 5 ยังแสดงถึงการหลีกเลี่ยงห้าชนิดของอาชีพต้องห้ามสำหรับฆราวาสชาวพุทธ : การซื้อขายในแขน ในมนุษย์ ( เช่น รวมทั้งทาสและโสเภณี ) ในเนื้อหนัง ( เช่น การเลี้ยงสัตว์เพื่อฆ่าใน intoxicants ) , และสารพิษ

ความดี แม้ว่าสูตรลบในศีลไม่ใช่เพียงด้านลบของรัฐ ตรงกันข้าม มันเด็ด พลังจิต ความสำเร็จ รักษาศีลเป็นเรื่องเป็นราวในชีวิตเราทุกวัน ทำให้การเจริญเติบโตพร้อมกัน จิตบริสุทธิ์ skillfulness และปัญญา การงดเว้นจากการฆ่า เช่น ความเมตตาและความเมตตาสำหรับเพิ่มสิ่งมีชีวิตสองของ " ประเสริฐทัศนคติ " ยกย่องโดยพระพุทธเจ้าความซื่อสัตย์ให้ความกล้าหาญ ความเอื้ออาทร และรักความยุติธรรม ทางเพศได้ผลในแรงพลังและความกระตือรือร้นของความรู้สึก ความซื่อสัตย์ทำให้ความเที่ยงธรรม หลีกเลี่ยง intoxicants stupefying ยาเสพติดและส่งเสริมความชัดเจนของจิตใจ ในที่สุด สติเป็นสิ่งจำเป็นที่จะสังเกตศีลทั้งหมดและหนึ่งในความพยายามอย่างต่อเนื่องเพื่อรักษาศีล ปัญหาเปิดในการเพิ่มความชัดเจนของสัมมาสติ .

เคยฝึกรักษาศีลห้า นำไปสู่การควบคุมตนเอง และเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวละคร จิตใจที่ประสบความสำเร็จในการควบคุมความต้องการ แม้ในระดับน้อย อยู่ในอำนาจ ต้องการเป็นพลังที่ทุกบิตเป็นจริง เช่น ไฟฟ้า เมื่อต้องการจะไม่ได้รับการควบคุมอนุญาตให้วุ่นวาย มัน expends ตัวเองในการแสวงหาสิ่งที่จะเป็นอันตรายต่อตนเองและผู้อื่น พระพุทธเจ้าสอนอะไร , ห่างไกลจากการส่งเสริมการงอกของความปรารถนา ที่ปรึกษาเราในวิธีการที่เราอาจใช้เบี่ยงเบนและระเหิดพลังแห่งความปรารถนา และใช้มันให้คุ้มค่าจบ

ความดีเป็นขั้นตอนแรกในการพัฒนาของอริยมรรค ;ตามที่อธิบายไว้ข้างต้น มันประกอบด้วยปัจจัยทางสัมมาวาจา ใช่การกระทำ และสัมมาอาชีวะ . อนุรักษ์พลังงานโดยอาศัยถูกใช้เพื่อฝึกขั้นที่สอง สมาธิ จิตใจ ซึ่งจะเป็นดินเพื่อการเจริญเติบโตของภูมิปัญญา

การถือศีล เป็นการกระทำโดยสมัครใจ ซึ่งแต่ละคนต้องใช้เวลาในความคิดริเริ่มของเขา หรือเธอเองพระพุทธเจ้าไม่ได้กำหนดศีลเป็นบัญญัติ เขาทำร้ายใครด้วยการลงโทษสำหรับการละเมิดดังกล่าว อย่างไรก็ตาม ขนาดนี้ ต้องบอกว่าพระพุทธเจ้าอย่างสมบูรณ์ เข้าใจการทำงานของจักรวาล และเขาประกาศกฎหมายศีลธรรมซึ่งเป็นที่เคารพของเหตุและผล : ความดีมีความชั่วต่างๆ ผลไม้ ผลไม้น่ารื่นรมย์ มีเจ็บปวดศีล 5 เป็นแนวทางที่พระพุทธเจ้าได้ทรงมอบไว้ให้เราที่จะคัดท้ายให้เราห่างจากพฤติกรรมชั่วร้ายและต่อสายของความประพฤติที่จะพิสูจน์เป็นประโยชน์ที่สุดสำหรับตัวเองและคนอื่น ๆ เมื่อเราพิมพ์การกระทำของเราโดยศีล เราทำตัวตามธรรมหลีกเลี่ยงความทุกข์ในอนาคต และสร้างการป้องกันและความสุขสำหรับตัวเองและคนอื่น ๆทั้งที่นี่และในปรโลก ดังนั้น ยิ่งเราอยู่ในศีล มากกว่าจะให้เป็นอำนาจของชีวิตเรา

เคารพในศีล 5 เป็นหลัก สิ่งอะไรก็ตามที่คุณทำในชีวิตของคุณเพราะพวกเขาเป็นรากฐานของปัญญาคุณธรรมเป็นส่วนพื้นฐานที่จะเข้าใจความจริงแล้วล่ะก็ ในความลึก