I woke up this morning and thought,

I woke up this morning and thought, “TGIF!” I have been looking forward to the
weekend and all I need to do is to get through one more day of work.
I drive to work and pull into the parking lot next to my office building. I stop at the
security gate. I put my key card into the card reader and the security arm goes
up. I drive into the parking structure and find a parking spot. I make sure that my
parking permit is showing in the windshield and I lock up. I get my briefcase out
of the back seat and walk toward the building. It’s a short walk and I’m there in
no time.
When I get there, I take out my badge and put it around my neck before I go
through the main entrance of the building. Employees are supposed to wear
their badges at all times at work so that the security guards know that we belong
there. One day last week, I forgot my badge at home and I had to get a visitor’s
pass for the day. My coworker made fun of me all day. He kept asking me if he
could get me some coffee and when I was leaving. What a joker!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันตื่นนอนตอนเช้าและคิดว่า "TGIF " นี้ ผมจะมองไปข้างหน้าเพื่อวันหยุดสุดสัปดาห์และทั้งหมดที่ฉันต้องทำคือการ ได้รับผ่านหนึ่งวันทำงานเพิ่มเติมผมขับไปทำงาน และดึงไปจอดอยู่ติดกับอาคารสำนักงานของฉัน ฉันหยุดที่จะรักษาความปลอดภัยประตู ฉันใส่คีย์การ์ดของฉันลงในตัวอ่านการ์ด และแขนความปลอดภัยไปค่า ผมขับรถเป็นโครงสร้างที่จอดรถ และค้นหาตำแหน่งที่จอดรถ ฉันแน่ใจว่าของฉันที่จอดรถใบอนุญาตจะแสดงในกระจกหน้ารถ และฉันล็อค ได้รับของฉัน'กระเป๋าเอกสาร'ออกสำรองที่นั่งและเดินไปทางอาคาร จึงเดิน และฉันมีเวลาไม่เมื่อฉันได้รับมี ฉันจะออกจากป้ายชื่อของฉัน และใส่รอบคอของฉันก่อนที่จะไปผ่านทางเข้าหลักของอาคาร พนักงานควรสวมใส่ป้ายของพวกเขาตลอดเวลาที่ทำงานเพื่อให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทราบว่า เราอยู่มีการ วันหนึ่งสัปดาห์ ฉันลืมป้ายชื่อของฉันที่บ้าน และผมจะรับผู้เยี่ยมชมผ่านวัน เพื่อนร่วมงานของฉันทำของฉันทุกวัน เขายังคงถามผมถ้าเขาฉันสามารถรับกาแฟบางอย่าง และเมื่อฉันถูกออกได้ อะไรบ้าบ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันตื่นขึ้นมาในเช้าวันนี้และคิดว่า "TGIF!"
ผมได้รับการมองไปข้างหน้าเพื่อวันหยุดสุดสัปดาห์และทั้งหมดที่ฉันต้องทำคือการที่จะได้รับผ่านอีกหนึ่งวันของการทำงาน.
ผมขับรถไปทำงานและดึงเข้ามาในลานจอดรถที่อยู่ติดกับสำนักงานของฉัน อาคาร.
ฉันหยุดที่ประตูรักษาความปลอดภัย
ฉันใส่คีย์การ์ดของฉันลงในเครื่องอ่านบัตรและแขนการรักษาความปลอดภัยที่จะไปถึง ผมขับรถเข้าไปในอาคารจอดรถและหาจุดที่จอดรถ
ฉันจะทำให้แน่ใจว่าฉันอนุญาตให้มีที่จอดรถมีการแสดงในกระจกหน้ารถและฉันล็อคขึ้น
ฉันจะได้รับกระเป๋าเอกสารของฉันออกจากเบาะหลังและเดินไปยังอาคาร
มันเดินไปไม่ไกลและฉันมีในเวลาไม่นาน. เมื่อฉันได้รับที่นั่นผมจะออกจากป้ายของฉันและวางไว้รอบคอของฉันก่อนที่ฉันจะไปผ่านประตูทางเข้าหลักของอาคาร พนักงานควรที่จะสวมใส่ป้ายของพวกเขาตลอดเวลาในการทำงานเพื่อให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทราบว่าเราอยู่ที่นั่น วันหนึ่งเมื่อสัปดาห์ที่แล้วผมลืมป้ายของฉันที่บ้านและฉันได้ที่จะได้รับของผู้เข้าชมผ่านสำหรับวันที่ เพื่อนร่วมงานของฉันทำให้ความสนุกของฉันตลอดทั้งวัน เขายังคงขอให้ฉันถ้าเขาสามารถได้รับฉันกาแฟบางและเมื่อฉันกำลังจะออกจาก สิ่งที่ตลก!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันตื่นขึ้นมาเช้านี้และคิดว่า " TGifGenericName ! " ฉันได้รับการรอคอยที่จะ
วันหยุดสุดสัปดาห์และทั้งหมดที่ฉันต้องทำคือการได้รับผ่านวันงาน .
ผมขับรถไปทำงานและดึงเข้าไปในลานจอดรถข้างตึกออฟฟิศของฉัน ฉันหยุดที่
ประตูรักษาความปลอดภัย ผมเอาคีย์การ์ดเข้าไปในเครื่องอ่านบัตรและแขนรักษาความปลอดภัยไป
. ผมขับเข้าไปในที่จอดรถ และหาจุดจอดรถฉันแน่ใจว่า อนุญาตให้จอดรถของฉัน
แสดงในกระจกหน้ารถและล็อค ฉันเอากระเป๋าของฉัน
ของเบาะหลังและเดินไปทางตึก มัน เดิน และ ฉันอยู่

เวลาไม่ เมื่อฉันไปถึงที่นั่น ผมเอาป้ายของฉันและใส่รอบคอของฉันก่อนที่จะไป
ผ่านทางเข้าหลักของอาคาร พนักงานจะต้องใส่
ป้ายของพวกเขาตลอดเวลาในการทำงาน เพื่อให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทราบว่าเราคู่ควร
ที่นั่น วันหนึ่งเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ผมลืมบัตรไว้ที่บ้าน และฉันได้รับมัน
ผู้เข้าชมผ่านวัน เพื่อนร่วมงานของฉันทำให้ฉันสนุกได้ทั้งวัน เขาก็ถามฉันว่า เขาอาจจะเอากาแฟมาให้ฉันหน่อย
เมื่อฉันจากไป น่าขำ !