Frankenstein could not tell anybody

Frankenstein could not tell anybody. He went home to his family. They told him that the police had found the murderer. It was Justine, the young woman who looked after the children that the police had arrested as they had found the gold chain in Justine's coat pocket. Everyone in the family knew that Justine had not murdered William. Frankenstein knew the murderer, but could not tell anyone. Justine would be free after the trial, because nobody could believe that she was a murderer. But the trial did not go well for Justine. There were a number of strange facts that were difficult to explain, and the judge decided that she was the murderer. The punishment for murder was death. Frankenstein went to the judge's house and told him about the monster. He did not believe and thought Frankenstein was lying in order to save Justine's life. Justine waited quietly for death in the prison.
One morning he saw a figure coming towards him faster than any man could go. It jumped easily over the rocks and he saw with horror the monster that he had created. On his face was a look of deep sadness, but also of evil. Frankenstein said: 'You are an evil creature. I shall kill you if I can, because you have killed two people that I love.' The monster's yellow eyes looked at me and said: 'I am the unhappiest creature in the world, but I shall fight for my life'. ‘You made me, and you should love me and be kind to me, like a father. William and Justine died because you did not love me. Why did you create me if you were not ready to love me?’ I ask you to do one thing for me - listen. Come with me to a warmer place, and listen to my story. Then you can decide.' He thought carefully about what monster had said. It was true that he had given him life but he had not given him love. Frankenstein decided to listen his story.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แฟรงเกนสไตน์อาจไม่บอกใคร เขากลับบ้านเพื่อครอบครัวของเขา พวกเขาบอกเขาว่า ตำรวจได้พบฆาตกร มันเป็นบริษัทคอสเมติคส์ หญิงสาวที่เด็กที่ตำรวจได้จับกุมกับพวกเขาได้พบโซ่ทองในกระเป๋าเสื้อของบริษัทคอสเมติคส์ ทุกคนในครอบครัวรู้ว่า บริษัทคอสเมติคส์ได้ฆ่าวิลเลียม แฟรงเกนสไตน์รู้ว่าฆาตกร แต่ไม่สามารถบอกใคร บริษัทคอสเมติคส์ได้ฟรีหลังจากทดลอง เพราะไม่มีใครจะเชื่อว่า เธอเป็นฆาตกร แต่ไม่ได้ไปทดลองใช้ได้ดีสำหรับบริษัทคอสเมติคส์ มีข้อเท็จจริงที่แปลกที่ยากจะอธิบาย และผู้พิพากษาตัดสินใจว่า เธอเป็นฆาตกร โทษสำหรับการฆาตกรรมพระชนม์ แฟรงเกนสไตน์ก็ไปบ้านผู้พิพากษา และบอกเขาเกี่ยวกับมอนสเตอร์ เขาไม่เชื่อ และคิดว่า แฟรงเกนสไตน์ถูกโกหกเพื่อช่วยชีวิตของบริษัทคอสเมติคส์ บริษัทคอสเมติคส์รอเงียบ ๆ ตายในคุกความ เช้าวันหนึ่งที่เขาเห็นรูปเขามาเร็วกว่าคนหนึ่งคนใดจะไป มันกระโดดได้อย่างง่ายดายผ่านหิน และเขาเห็นสยองขวัญสัตว์ประหลาดที่เขาได้สร้างขึ้น ใบหน้าดูเศร้าลึก แต่ยัง ของความชั่วร้ายได้ แฟรงเกนสไตน์กล่าวว่า: ' คุณจะมีเวร ฉันจะฆ่าคุณว่าฉัน เพราะคุณได้ฆ่าคนสองคนที่รักกัน ' ตาสีเหลืองของสัตว์ประหลาดมองที่ฉัน และกล่าวว่า: 'ฉัน unhappiest สิ่งมีชีวิตในโลก แต่ฉันจะต่อสู้เพื่อชีวิต' ' ทำให้ฉัน และคุณควรรัก และมีความกรุณาต่อฉัน พี่ วิลเลียมและบริษัทคอสเมติคส์ตาย เพราะคุณไม่รักฉัน ทำไมคุณสร้างฉันหากคุณไม่พร้อมที่จะรักฉันหรือไม่ ' ฉันขอให้คุณทำสิ่งหนึ่งสำหรับฉัน - ฟัง มากับฉันยังอุ่น และฟังเรื่องราวของฉัน จาก นั้นคุณสามารถตัดสินใจ ' เขาคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับมอนสเตอร์ใดได้กล่าวว่า มันเป็นความจริงที่เขาให้เขาชีวิต แต่เขาไม่ให้เขารัก แฟรงเกนสไตน์ตัดสินใจที่จะฟังเรื่องราวของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Frankenstein ไม่สามารถบอกใคร เขาก็กลับบ้านไปอยู่กับครอบครัวของเขา พวกเขาบอกว่าตำรวจได้พบฆาตกร มันเป็นจัสตินที่หญิงสาวที่มองตามหลังเด็กว่าตำรวจได้จับกุมขณะที่พวกเขาได้พบโซ่ทองในกระเป๋าเสื้อของจัสติน ทุกคนในครอบครัวรู้ว่าจัสตินไม่ได้ฆ่าวิลเลียม Frankenstein รู้ว่าฆาตกร แต่ไม่สามารถบอกใคร จัสตินจะเป็นอิสระหลังจากการทดลองใช้เพราะไม่มีใครอยากจะเชื่อว่าเธอเป็นฆาตกร แต่การพิจารณาคดีไม่ได้เป็นไปด้วยดีสำหรับจัสติน มีจำนวนของข้อเท็จจริงที่แปลกประหลาดที่มีความยากที่จะอธิบายได้และผู้พิพากษาตัดสินใจว่าเธอเป็นฆาตกร การลงโทษในข้อหาฆาตกรรมคือความตาย Frankenstein เดินไปที่บ้านของผู้พิพากษาและบอกเขาเกี่ยวกับมอนสเตอร์ เขาไม่เชื่อและคิดว่า Frankenstein ถูกโกหกเพื่อช่วยชีวิตของจัสติน จัสตินรออย่างเงียบ ๆ สำหรับการตายในคุก.
เช้าวันหนึ่งเขาเห็นรูปมาต่อเขาเร็วกว่าคนหนึ่งคนใดจะไป มันกระโดดได้อย่างง่ายดายผ่านโขดหินและเขาเห็นด้วยความกลัวสัตว์ประหลาดที่เขาสร้างขึ้นมา บนใบหน้าของเขาเป็นรูปลักษณ์ของความโศกเศร้าลึก แต่ยังของความชั่วร้าย แฟรงเกนกล่าวว่า 'คุณเป็นสิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้าย ฉันจะฆ่าคุณถ้าฉันสามารถเพราะคุณได้ฆ่าคนสองคนที่ฉันรัก. ดวงตาสีเหลืองของมอนสเตอร์มองมาที่ผมและกล่าวว่า 'ผมเป็นสิ่งมีชีวิตที่ unhappiest ในโลก แต่ผมจะต่อสู้เพื่อชีวิตของฉัน' 'คุณทำให้ฉันและคุณควรจะรักฉันและเป็นชนิดกับผมเหมือนพ่อ วิลเลียมและจัสตินเสียชีวิตเพราะคุณไม่ได้รักฉัน ทำไมคุณไม่สร้างฉันถ้าคุณยังไม่พร้อมที่จะรักฉันหรือไม่ ' ฉันขอให้คุณทำสิ่งหนึ่งสำหรับฉัน - ฟัง มากับฉันไปยังสถานที่ที่อบอุ่นและรับฟังเรื่องราวของฉัน จากนั้นคุณสามารถตัดสินใจ. เขาคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับสิ่งที่มอนสเตอร์ได้กล่าวว่า มันเป็นความจริงที่ว่าเขาได้ให้เขามีชีวิต แต่เขาไม่ได้ให้เขารัก Frankenstein ตัดสินใจที่จะฟังเรื่องราวของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แฟรงเกนสไตน์ ไม่สามารถบอกใครได้ เขาไปที่บ้าน เพื่อครอบครัวของเขา พวกเขาบอกเขาว่า ตำรวจได้พบฆาตกร มันคือจัสติน หญิงสาวที่ดูแลเด็กที่ถูกจับมาเจอทองโซ่ในจัสตินเสื้อกระเป๋า ทุกคนในครอบครัวรู้ว่าจัสตินไม่ได้ฆ่าวิลเลียม แฟรงเก้นสไตน์รู้ว่าฆาตกร แต่ไม่สามารถบอกใครได้ จัสตินจะเป็นอิสระหลังจากการพิจารณาคดี เพราะไม่มีใครเชื่อว่าเธอเป็นฆาตกร แต่ทดลองแล้วไม่ดี สำหรับจัสติน มีเบอร์แปลกข้อเท็จจริงที่ยากจะอธิบาย และผู้พิพากษาตัดสินว่าเธอเป็นฆาตกร การลงโทษที่ถูกฆ่าตาย แฟรงเกนสไตน์ไปที่บ้านของผู้พิพากษาและบอกเขาเกี่ยวกับสัตว์ประหลาด เขาไม่เชื่อและคิดว่า Frankenstein โกหก เพื่อรักษาชีวิตจัสติน . เจ๊รอเงียบๆ ตายในคุกเมื่อเช้าวันหนึ่งเขาเห็นรูปมาหาเขาเร็วกว่าที่ชายใดไปได้ มันกระโดดได้ง่ายกว่าหินและเขาได้เห็นถึงความน่ากลัวของปีศาจที่เขาสร้างขึ้น บนใบหน้าของเขาดูเศร้าลึก แต่ยังของความชั่วร้าย แฟรงเก้นสไตน์ กล่าวว่า " คุณเป็นสิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้าย ผมจะฆ่าคุณ ถ้าผมทำได้ เพราะคุณฆ่าคนที่ฉันรัก " ของปีศาจตาเหลืองมองผมและพูดว่า " ฉันเป็นสิ่งมีชีวิต unhappiest ในโลก แต่ผมจะต่อสู้เพื่อชีวิตของฉัน คุณทำให้ฉันและคุณควรรักและใจดีกับผม เหมือนพ่อ วิลเลี่ยม และ จัสติน ตายเพราะคุณไม่ได้รักฉัน ทำไมคุณสามารถสร้างถ้าคุณยังไม่พร้อมที่จะรักฉัน ฉันบอกให้คุณทำสิ่งหนึ่งให้ฉันฟัง มากับฉันไปสถานที่ที่อบอุ่น และฟังเรื่องราวของฉัน จากนั้นคุณสามารถตัดสินใจเลือก " เขาคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับมอนสเตอร์ที่เคยกล่าวว่า มันก็จริงที่เขามีให้เขาแต่เขาไม่ได้ให้เขารัก Frankenstein ตัดสินใจที่จะฟังเรื่องราวของเขา