The destruction of the environment

The destruction of the environment was not a significant issue in Thailand until
the rapid industrialization of the country became a national priority after W or ld War
II (Sponsel and Natadecha 1988:305). Even then, it was not until the 1980s that
nature conservation became a widespread concern, despite the earlier efforts of such
environmental NGOs as Wildlife Fund Thailand and the Project for Ecological
Recovery. The adoption of the issue by the ecology monks beginning in the late
1980s has raised the movement to a new level. It can no longer be seen simply as an
economic or political debate between environmentalists and developers, but has now
been placed on a moral plane. The monks are concerned with the suffering of both
humans and wildlife which results from the destruction of the forests and watersheds.
As it is a moral issue, the monks are interpreting the scriptures to support their
actions and are adapting traditional rituals and symbols to involve lay villagers in the
movement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การทำลายสภาพแวดล้อมไม่ใช่ปัญหาสำคัญในประเทศไทยจนถึงทวีความรุนแรงมากอย่างรวดเร็วของประเทศเป็น ความสำคัญระดับชาติหลัง W หรือ ld สงครามII (1988:305 Sponsel และ Natadecha) ได้แล้ว ไม่ถึงไฟต์ที่อนุรักษ์ธรรมชาติกลายเป็น กังวลอย่างแพร่หลาย แม้ มีความพยายามก่อนหน้านี้ของดังกล่าวองค์กรพัฒนาเอกชนด้านสิ่งแวดล้อมกองทุนสัตว์ป่าประเทศไทยและโครงการสำหรับ Ecologicalกู้คืน ยอมรับปัญหาพระนิเวศที่เริ่มต้นในการล่าช้าทศวรรษที่ 1980 ได้ยกเคลื่อนย้ายไปยังระดับใหม่ ไม่สามารถจะเห็นเพียงแค่เป็นการเศรษฐกิจ หรือการเมืองอภิปรายระหว่าง environmentalists และนักพัฒนา แต่มีตอนนี้รับวางเครื่องแรง พระสงฆ์เกี่ยวข้องกับทุกข์ทั้งสองอย่างมนุษย์และสัตว์ป่าซึ่งผลจากการทำลายป่าไม้และรูปธรรมเนื่องจากเป็นปัญหาทางศีลธรรม พระสงฆ์จะตีความพระคัมภีร์เพื่อสนับสนุนการการดำเนินการ และมีการดัดแปลงพิธีกรรมดั้งเดิมและสัญลักษณ์ให้ชาวบ้านวางเคลื่อนไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทำลายสิ่งแวดล้อมไม่ได้เป็นปัญหาสำคัญในประเทศไทยจน
อุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วของประเทศกลายเป็นความสำคัญระดับชาติหลังจาก W หรือ LD สงคราม
ครั้งที่สอง (Sponsel และ Natadecha 1988: 305) แล้วถึงแม้มันไม่ได้จนกว่า 1980 ที่
อนุรักษ์ธรรมชาติกลายเป็นความกังวลอย่างกว้างขวางแม้จะมีความพยายามก่อนหน้านี้เช่น
องค์กรพัฒนาเอกชนด้านสิ่งแวดล้อมเป็นกองทุนสัตว์ป่าในประเทศไทยและโครงการเชิงนิเวศน์สำหรับ
การกู้คืน การยอมรับของปัญหาโดยพระสงฆ์นิเวศวิทยาเริ่มต้นในช่วงปลาย
ปี 1980 ได้ยกการเคลื่อนไหวในระดับใหม่ มันจะไม่สามารถมองเห็นได้ง่าย ๆ ว่า
การอภิปรายทางเศรษฐกิจหรือการเมืองระหว่างสิ่งแวดล้อมและนักพัฒนา แต่ตอนนี้
ถูกวางไว้บนเครื่องบินศีลธรรม พระสงฆ์มีความกังวลกับความทุกข์ของทั้ง
มนุษย์และสัตว์ป่าซึ่งเป็นผลมาจากการทำลายของป่าไม้และแหล่งต้นน้ำ.
ในฐานะที่มันเป็นปัญหาทางศีลธรรมพระสงฆ์มีการตีความพระคัมภีร์ให้การสนับสนุนของพวกเขา
ดำเนินการและมีการปรับพิธีกรรมแบบดั้งเดิมและสัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับการวาง ชาวบ้านใน
การเคลื่อนไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทำลายสิ่งแวดล้อมเป็นปัญหาสำคัญในประเทศไทย จนกระทั่ง
อุตสาหกรรมอย่างรวดเร็วของประเทศกลายเป็นความสำคัญแห่งชาติหลังจาก W หรือ
สงคราม II ( sponsel natadecha LD และ 1988:305 ) แม้นั้น มันไม่ได้จนกว่าปี 1980 ที่
อนุรักษ์ธรรมชาติกลายเป็นความกังวลอย่างกว้างขวาง แม้ก่อนหน้านี้ความพยายามของเช่น
สิ่งแวดล้อมองค์กรพัฒนาเอกชนเช่นกองทุนสัตว์ป่าไทยและโครงการฟื้นฟูชีวิตและธรรมชาติ

การยอมรับปัญหา โดยพระสงฆ์นิเวศวิทยาเริ่มต้นในปลายทศวรรษ 1980 ได้ยก
การเคลื่อนไหวไปในระดับใหม่ มันไม่อาจเห็นเพียงแค่เป็น
อภิปรายทางเศรษฐกิจหรือการเมืองระหว่างนักสิ่งแวดล้อมและนักพัฒนา แต่ตอนนี้
ถูกวางไว้บนเครื่องบินทางศีลธรรมพระสงฆ์ที่เกี่ยวข้องกับความทุกข์ทรมานของมนุษย์และสัตว์ป่า ทั้ง
ซึ่งผลจากการทำลายป่าและลุ่มน้ำ
มันเป็นประเด็นทางศีลธรรม พระภิกษุจะตีความพระคัมภีร์เพื่อสนับสนุนการกระทำของพวกเขา
และปรับพิธีกรรมแบบดั้งเดิมและสัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับวางคนใน
การเคลื่อนไหว