(highest L*), and the least red (lo

(highest L*), and the least red (lowest a*) and yellow (highest b*).
Samples prepared by hydrating paddy had intermediate L*, a* and
b* values between the samples prepared by hydrating the brown
and milled rice. After hydration at 90
C, a* and b* values were
highest in samples prepared from the brown rice followed by
paddy and milled rice but the pattern of L* valuewas not consistent
among the hydrated forms and varieties. However, the comparison
of colour parameters among these rice forms at similar moisture
content levels at both the hydration temperatures (data not shown)
showed that the samples prepared by hydrating the brown rice had
significantly (p > 0.05) lower L* values and higher a* and b* values
than the paddy and milled rice respectively.
3.3.1.3. Effect of variety. Overall for the two experiments, SherpaP
was the darkest (lowest initial and final L* value; highest initial and
final a* and b* values) followed by ReiziqP, Kyeema and Langi. In
experiment 1, where the samples were milled to a constant degree
of milling (Table 4), the decrease in lightness valuewas not affected
by hydration time upto 100 min at 60
C, and there was no notable
difference in the decrease of lightness value between high and low
HRY SherpaP samples.
3.3.2. Total colour difference
3.3.2.1. Effect of temperature. The DE00 of all the rice forms from
four varieties increased gradually with increasing time and temperature
of hydration (Fig. 2). The change in DE00 during 90
C
hydrationwas considerably higher than 60
C hydration. It has been
reported that DE00 increases with increasing soak time and temperature
(S. Bhattacharya, 1996; Lamberts et al., 2006b;
Parnsakhorn and Noomhorm, 2008). In our study too the increase
in DE00 at the higher hydration temperature and longer hydration
times was observed. During hydration of paddy at 90
C, the overall
change of DE00 was highest for ReiziqP, but similar for the other
three varieties. The different behaviour of ReiziqP variety among
others may be due to the difference in other physico-chemical
characteristics such as tightness of the hull interlock or variation
in bran pigments, which needs to be studied in detail. The DE00
pattern of the 90
C hydrated rice in the form of brown rice was
comparable to paddy indicating that the bran layer is the major
source of pigments causing colour change in parboiled rice. In hydrated
milled rice there was a relatively small change in DE00 at
90
C which may be due to non-enzymatic browning and gelatinisation
of starch. Similar results of increasing colour change with
increasing cooking time in cooked rice sample have been reported
(Bett-Garber et al., 2012; Leelayuthsoontorn and Thipayarat, 2006).
3.3.2.2. Effect of rice form. The DE00 of hydrated and milled brown
rice increased gradually at both hydration temperatures. The
overall change of DE00 in hydrated and milled brown rice was
slightly higher than that of hydrated and milled paddy. This indicates
that the major source of rice discolouration is the bran layer
from where the pigments diffuse into the endosperm. The lower
colour change in the samples prepared from hydrated paddy
compared to samples prepared from hydrated brown rice indicates
that the hull pigments make little contribution to the total colour
change during hydration stage of rice parboiling. Hydration of
LHRY-SherpaP brown rice gave a larger DE00 than other varieties
because this broke extensively during milling. Breakage-prone
grains have been found to contain a higher concentration of bran
particles (Monsoor et al., 2004) after milling for a constant time
which may be the result of darker colour.
There was a slight increase in the DE00 of the hydrated milled

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(L สูงสุด *) และน้อยสีแดง (ต่ำสุด *) และสีเหลือง (สูงสุด b *).
ตัวอย่างที่จัดทำโดยผิวข้าวมีค่า L * กลาง a * และ
ค่า b * ระหว่างกลุ่มตัวอย่างที่จัดทำโดยผิวสีน้ำตาล
ข้าวและแป้ง . หลังจากความชุ่มชื้นที่ 90? C, a * ​​และ b * ค่าได้
สูงที่สุดในตัวอย่างที่ทำจากข้าวกล้องตามด้วย
ข้าวเปลือกและข้าวสาร แต่รูปแบบของ L valuewas * ไม่สอดคล้องกัน
ในหมู่รูปแบบไฮเดรทและพันธุ์ อย่างไรก็ตามการเปรียบเทียบ
ของพารามิเตอร์สีท่ามกลางรูปแบบข้าวเหล่านี้ในความชื้นที่คล้ายกัน
ระดับเนื้อหาทั้งอุณหภูมิความชุ่มชื้น (ไม่ได้แสดงข้อมูล)
แสดงให้เห็นว่ากลุ่มตัวอย่างที่จัดทำโดยผิวข้าวกล้องมี
นัยสำคัญ (p> 0.05) ลดลง L ค่า * และที่สูงขึ้น * * * * * * * * และค่านิยมข
กว่าข้าวเปลือกและข้าวสารตามลำดับ.
3.3.1.3 ผลของความหลากหลาย โดยรวมทั้งสองการทดลอง SherpaP
เป็นที่มืดที่สุด (ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายค่าต่ำสุด L * สูงสุดครั้งแรกและ
ครั้งสุดท้าย * และค่า b *) ตามด้วย ReiziqP, Kyeema และ Langi ใน
การทดลองที่ 1 ซึ่งตัวอย่างที่ถูกขัดสีในระดับคงที่
ของมิลลิ่ง (ตารางที่ 4) การลดลงของความสว่าง valuewas ไม่ได้รับผลกระทบ
ตามเวลาชุ่มชื้นไม่เกิน 100 นาทีที่ 60 องศาเซลเซียสและไม่มีความโดดเด่น
แตกต่างในการลดลงของค่าความสว่าง ระหว่างที่สูงและต่ำ
ตัวอย่างเกม SherpaP.
3.3.2 แตกต่างของสีรวม
3.3.2.1 ผลของอุณหภูมิ DE00 ของทุกรูปแบบข้าวจาก
สี่สายพันธุ์ค่อยๆเพิ่มขึ้นกับเวลาและอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น
ของความชุ่มชื้น (รูปที่. 2) การเปลี่ยนแปลงใน DE00 ระหว่าง 90? C
hydrationwas มากสูงกว่า 60 องศาเซลเซียสความชุ่มชื้น มันได้รับการ
รายงานว่า DE00 เพิ่มขึ้นกับการเพิ่มขึ้นแช่เวลาและอุณหภูมิ
(เอส Bhattacharya 1996. Lamberts, et al, 2006b;
Parnsakhorn และ Noomhorm 2008) ในการศึกษาของเรามากเกินไปการเพิ่มขึ้น
ใน DE00 ที่อุณหภูมิสูงขึ้นและชุ่มชื้นอีกต่อไปความชุ่มชื้น
ครั้งพบว่า ในช่วงชุ่มชื้นข้าวเปลือกที่ 90? C, โดยรวม
การเปลี่ยนแปลงของ DE00 สูงสุดสำหรับ ReiziqP แต่ที่คล้ายกันอื่น ๆ สำหรับ
สามสายพันธุ์ ลักษณะการทำงานที่แตกต่างกันของ ReiziqP หลากหลายในหมู่
คนอื่น ๆ อาจจะเป็นเพราะความแตกต่างในทางกายภาพและทางเคมีอื่น ๆ
ลักษณะเช่นความหนาแน่นของเรือลูกโซ่หรือรูปแบบ
ในเม็ดสีรำซึ่งจะต้องมีการศึกษาในรายละเอียด DE00
รูปแบบของ 90? C ไฮเดรทข้าวในรูปแบบของข้าวกล้องก็
เปรียบได้กับข้าวเปลือกแสดงให้เห็นว่าชั้นรำเป็นหลัก
แหล่งที่มาของเม็ดสีที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในสีข้าวนึ่ง ในไฮเดรท
ข้าวสารมีการเปลี่ยนแปลงค่อนข้างเล็ก ๆ ใน DE00 ที่
90 องศาเซลเซียสซึ่งอาจจะเนื่องมาจากการเกิดสีน้ำตาลที่ไม่ใช่เอนไซม์และ gelatinisation
ของแป้ง ผลที่คล้ายกันในการเพิ่มการเปลี่ยนแปลงสีที่มี
เวลาการปรุงอาหารที่เพิ่มขึ้นในกลุ่มตัวอย่างข้าวหุงสุกได้รับการรายงาน
(Bett-การ์เบอร์, et al, 2012;. Leelayuthsoontorn และ Thipayarat, 2006).
3.3.2.2 ผลของรูปแบบข้าว DE00 ของไฮเดรทและข้าวสารน้ำตาล
ข้าวเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งในอุณหภูมิความชุ่มชื้น
การเปลี่ยนแปลงโดยรวมของ DE00 ในไฮเดรทและแป้งข้าวกล้องก็
สูงกว่าข้าวไฮเดรทและแป้งเล็กน้อย นี้แสดงให้เห็น
ว่าแหล่งที่มาของการเปลี่ยนสีข้าวเป็นชั้นรำ
จากการที่เม็ดสีกระจายเข้าไปใน endosperm ที่ต่ำกว่า
การเปลี่ยนสีในกลุ่มตัวอย่างที่ทำจากข้าวไฮเดรท
เมื่อเทียบกับกลุ่มตัวอย่างที่ทำจากข้าวกล้องไฮเดรทบ่งชี้
ว่าเม็ดสีลำตัวทำให้ผลงานเล็ก ๆ น้อย ๆ กับสีรวม
การเปลี่ยนแปลงในระหว่างขั้นตอนของความชุ่มชื้นข้าวนึ่งข้าว ความชุ่มชื้นของ
ข้าวกล้อง LHRY-SherpaP ให้ DE00 ขนาดใหญ่กว่าพันธุ์อื่น ๆ
เพราะยากจนอย่างกว้างขวางในช่วงกัด ความเสียหายได้ง่าย
ธัญพืชได้รับพบว่ามีความเข้มข้นสูงกว่าของรำ
อนุภาค (Monsoor et al., 2004) หลังจากที่กัดเป็นเวลาอย่างต่อเนื่อง
ซึ่งอาจจะเป็นผลมาจากสีเข้ม.
มีการเพิ่มขึ้นเล็กน้อยใน DE00 ของไฮเดรทข้าวสาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( สูงสุด L * ) และอย่างน้อยสีแดง ( ค่า a * ) และสีเหลือง ( สูงสุด B * )ตัวอย่างที่เตรียมโดย hydrating ข้าวเปลือกได้ * * ผมกลางB * ค่าระหว่างตัวอย่างที่เตรียมโดยผิวสีน้ำตาลข้าว . หลังจากความชุ่มชื้นที่ 90 C , a * และ b * เท่ากับสูงสุดในตัวอย่างที่เตรียมจากข้าวกล้องตามด้วยข้าวเปลือกและข้าวสาร แต่รูปแบบของ L * กันไม่สอดคล้องกันระหว่าง hydrated รูปแบบและความหลากหลาย อย่างไรก็ตาม การเปรียบเทียบค่าสีในรูปแบบคล้ายกันที่ความชื้นข้าวเหล่านี้ระดับเนื้อหาที่ทั้งความชุ่มชื้นอุณหภูมิ ( ข้อมูลไม่แสดง )พบว่าตัวอย่างที่เตรียมโดยการ hydrating ข้าวกล้องได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p > 0.05 ) ที่สูงกว่าค่า L * และค่า a * และ b * ค่ากว่าข้าวเปลือกและข้าวสาร ตามลำดับ3.3.1.3 . ผลของความหลากหลาย โดยรวมสำหรับ sherpap 2 การทดลองเป็นค่าเริ่มต้นและสุดท้ายมืด ( L * ค่า ; สูงสุดเริ่มต้นสุดท้าย a * และ b * เท่ากับ ) รองลงมา คือ reiziqp kyeema langi , และ . ในการทดลองที่ 1 ซึ่งจำนวนข้าวสารในระดับคงที่การสี ( ตารางที่ 4 ) ลดความสว่างกันต่อไม่ได้ด้วยเวลาไม่เกิน 100 นาทีที่ 60 องศาเซลเซียส ชุ่มชื้น และไม่เด่นความแตกต่างในการลดลงของค่าความสว่างระหว่างสูงและต่ำตัวอย่าง sherpap เกม .3.3.2 . ความแตกต่างของสีทั้งหมด3.3.2.1 . ผลของอุณหภูมิ การ de00 ทุกรูปแบบ ข้าวจากสี่สายพันธุ์ที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่มอุณหภูมิและเวลาชุ่มชื้น ( รูปที่ 2 ) การเปลี่ยนแปลงใน de00 ในระหว่าง 90 องศาเซลเซียสhydrationwas มากสูงกว่า 60 องศาเซลเซียส ความชุ่มชื้น มันได้รับรายงานว่า de00 เพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่มอุณหภูมิและเวลาแช่( เอส bhattacharya , 1996 ; lamberts et al . , 2006b ;และ parnsakhorn noomhorm , 2008 ) ในการศึกษาของเราก็เพิ่มขึ้นใน de00 ที่สูงกว่าอุณหภูมิและความชุ่มชื้น hydration อีกต่อไปครั้ง ) ระหว่างปริมาณข้าวเปลือกโดยรวม 90 Cเปลี่ยน de00 สูงสุดสำหรับ reiziqp แต่คล้ายๆๆสามพันธุ์ พฤติกรรมของ reiziqp ความหลากหลายของต่าง ๆคนอื่นอาจจะเกิดจากความแตกต่างในทางเคมีอื่นๆลักษณะ เช่น ความหนาแน่นของการประสาน หรือ ฮัลล์ในรำข้าวสี ซึ่งต้องศึกษาในรายละเอียด การ de00รูปแบบของ 90 C hydrated ข้าวในรูปของข้าวเปรียบได้กับข้าวระบุว่าน้ำมันรำข้าวเป็นชั้นหลักแหล่งที่มาของเม็ดสีทำให้สีเปลี่ยน ข้าวนึ่ง . ในน้ำข้าวสารมีการเปลี่ยนแปลงใน de00 ที่ค่อนข้างเล็ก90 องศาเซลเซียส ซึ่งอาจจะเนื่องจากไม่ gelatinisation สีน้ำตาลและของแป้ง ผลที่คล้ายกันของการเปลี่ยนสีได้ด้วยเพิ่มเวลาปรุงอาหารในข้าวสุกตัวอย่าง ได้รับรายงาน( เบตต์ การ์เบอร์ et al . , 2012 ; leelayuthsoontorn และ thipayarat , 2006 )3.3.2.2 . ผลของข้าวแบบ การ de00 ของ hydrated และโม่ บราวน์ข้าวเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆทั้งความชุ่มชื้นอุณหภูมิ ที่เปลี่ยนโดยรวมของ de00 ใน hydrated และโม่ข้าวสูงกว่าที่ hydrated และข้าวสารข้าวเปลือก นี้บ่งชี้ว่าที่แหล่งที่มาของการเปลี่ยนสีเป็นข้าว รำข้าว ชั้นจากที่เม็ดสีกระจายในเอนโดสเปิร์ม . ล่างเปลี่ยนสีในตัวอย่างที่เตรียมจาก hydrated ข้าวเปลือกเมื่อเปรียบเทียบกับตัวอย่างที่เตรียมจาก hydrated ข้าวกล้อง บ่งชี้ว่าที่ผิวสีให้น้อยมีส่วนร่วมในสีทั้งหมดการเปลี่ยนแปลงในระหว่างขั้นตอนของข้าว parboiling hydration . ความชุ่มชื้นของข้าวกล้อง sherpap lhry ให้ de00 ขนาดใหญ่กว่าพันธุ์อื่น ๆเพราะยากจนอย่างกว้างขวางระหว่างกัด การแตกง่ายธัญพืชที่ได้รับพบว่ามีความเข้มข้นสูงของน้ำมันรำข้าวอนุภาค ( monsoor et al . , 2004 ) หลังจากกัดเวลาที่คงที่ซึ่งอาจเป็นผลจากสีเข้มมีเพิ่มขึ้นเล็กน้อยใน de00 ของน้ำ )