Heron and Hummingbird were very goo

Heron and Hummingbird were very good friends, even though one was tall and gangly and awkward and one was small and sleek and fast. They both loved to eat fish. The Hummingbird preferred small fish like minnows and Heron liked the large ones.

One day, Hummingbird said to his friend: "I am not sure there are enough fish in the world for both of our kind to eat. Why don't we have a race to see which of us should own the fish?"

Heron thought that was a very good idea. They decided that they would race for four days. The finish line was an old dead tree next to a far-away river. Whichever of them sat on top of the tree first on the fourth day of the race would own all the fish in the world.

They started out the next morning. The Hummingbird zipped along, flying around and around the Heron, who was moving steadily forward, flapping his giant wings. Then Hummingbird would be distracted by the pretty flowers along the way. He would flit from one to the other, tasting the nectar. When Hummingbird noticed that Heron was ahead of him, he hurried to catch up with him, zooming ahead as fast as he could, and leaving Heron far behind. Heron just kept flying steadily forward, flapping his giant wings.

Hummingbird was tired from all his flitting. When it got dark, he decided to rest. He found a nice spot to perch and slept all night long. But Heron just kept flying steadily forward all night long, flapping his giant wings.

When Hummingbird woke in the morning, Heron was far ahead. Hummingbird had to fly as fast as he could to catch up. He zoomed past the big, awkward Heron and kept going until Heron had disappeared behind him. Then Hummingbird noticed some pretty flowers nearby. He zip-zipped over to them and tasted their nectar. He was enjoying the pretty scenery and didn't notice Heron flap-flapping passed him with his great wings.

Hummingbird finally remembered that he was racing with Heron, and flew as fast as he could to catch up with the big, awkward bird. Then he zipped along, flying around and around the Heron, who kept moving steadily forward, flapping his giant wings.

For two more days, the Hummingbird and the Heron raced toward the far-distant riverbank with the dead tree that was the finish line. Hummingbird had a marvelous time sipping nectar and flitting among the flowers and resting himself at night. Heron stoically kept up a steady flap-flap-flapping of his giant wings, propelling himself forward through the air all day and all night.

Hummingbird woke from his sleep the morning of the fourth day, refreshed and invigorated. He flew zip-zip toward the riverbank with its dead tree. When it came into view, he saw Heron perched at the top of the tree! Heron had won the race by flying straight and steady through the night while Hummingbird slept.

So from that day forward, the Heron has owned all the fish in the rivers and lakes, and the Hummingbird has sipped from the nectar of the many flowers which he enjoyed so much during the race.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฮรอนและฮัมมิ่งเบิร์ดถูกเพื่อนดี แม้ว่าคนสูง และ gangly และตกใจ และคนเล็ก และเงา และรวดเร็ว พวกเขาทั้งสองรักการกินปลา ฮัมมิ่งเบิร์ดที่ต้องการปลาขนาดเล็กเช่น minnows และเฮรอนชอบคนใหญ่ วันหนึ่ง ฮัมมิ่งเบิร์ดกล่าวว่า เพื่อนของเขา: "ฉันไม่แน่ใจมีปลาเพียงพออยู่ในโลกทั้งชนิดของเรากิน จึงไม่มีการแข่งขันเพื่อดูว่าเราควรเป็นเจ้าของปลา" เฮรอนคิดว่า เป็นความคิดที่ดีมาก พวกเขาตัดสินใจว่า พวกเขาจะแข่งขันวันที่สี่ เส้นชัยมีต้นไม้ตายเก่าติดแม่น้ำไกล แล้วพวกเขานั่งอยู่บนต้นไม้ก่อนวันที่สี่ของการแข่งขันจะเป็นเจ้าของปลาทั้งหมดในโลก พวกเขาเริ่มออกในเช้าวันถัดไป ฮัมมิ่งเบิร์ดที่ซิปตาม ไปรอบ ๆ และ รอบ ๆ เฮ รอน ผู้ก้าวไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง flapping ปีกยักษ์ แล้ว ฮัมจะฟุ้งซ่าน โดยดอกไม้สวยตลอดทาง เขาจะ flit จากหนึ่งไปยังอีก ชิมน้ำหวาน เมื่อฮัมพบว่า เฮรอนอยู่ข้างหน้าของเขา เขารีบให้ทันกับเขา ย่อ/ขยายข้างหน้าเป็นอย่างที่เขาสามารถ และออกจากเฮรอนไกลหลัง เฮรอนเพียงเก็บไว้บินไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง flapping ปีกยักษ์ ฮัมมิ่งเบิร์ดเหนื่อยทั้งหมดของเขา flitting ได้ เมื่อมันมีสีดำ เขาตัดสินใจพักผ่อน เขาพบเงียบไปสระ และนอนหลับตลอดทั้งคืน แต่เฮรอนเพียงเก็บไว้บินไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องตลอดคืน flapping ปีกยักษ์ เมื่อฮัมตื่นในตอนเช้า เฮรอนได้ไกลข้างหน้า ฮัมมิ่งเบิร์ดบินเร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถสามารถตรวจจับได้ เขาขยายผ่านเฮรอนใหญ่ ตกใจ และเก็บไปจนกว่าจะหายหลังเขาเฮรอน แล้ว ฮัมสังเกตดอกไม้บางสวยใกล้เคียงกับ เขาไปรษณีย์ซิปผ่านไป และลิ้มรสน้ำหวานของพวกเขา เขาได้เพลิดเพลินกับทัศนียภาพที่สวย และไม่ได้สังเกตเฮรอนปรบ-flapping ผ่านเขา มีปีกดี ฮัมมิ่งเบิร์ดสุดท้ายจำได้ว่า เขามีแข่งกับเฮรอน และบินเร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถให้ทันกับนกใหญ่ ตกใจ แล้ว เขาซิปตาม ไปรอบ ๆ และ รอบ ๆ เฮ รอน ที่ยังคงเคลื่อนไหวไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่อง flapping ปีกยักษ์ สองวันเพิ่มเติม การฮัมและเฮรอนที่ raced ไปทางฝั่งแม่น้ำไกลห่างไกลกับต้นตายที่เส้นชัย ฮัมมิ่งเบิร์ดเวลานี่จิบน้ำหวาน และ flitting ระหว่างดอกไม้ และวางตัวเองในเวลากลางคืนได้ เฮรอน stoically เก็บค่าแบบ steady ปรบปรบ-flapping ของปีกยักษ์ ขับเคลื่อนตัวเองไปข้างหน้าผ่านอากาศตลอดทั้งวัน และทั้งคืน ฮัมมิ่งเบิร์ดตื่นจากการนอนหลับของเขาตอนเช้าของวันที่สี่ ฟื้นฟู และ invigorated เขาบินไปรษณีย์ไปรษณีย์ไปทางฝั่งแม่น้ำกับต้นไม้ตายแล้ว เมื่อมันเข้ามาดู เห็นเฮรอนตั้งอยู่ที่ด้านบนของแผนภูมิ เฮรอนได้ชนะการแข่งขัน โดยบินตรง และมั่นคงเดินทางในขณะที่นอนหลับฮัมมิ่งเบิร์ด จากนั้นวันไป เฮรอนเป็นเจ้าของปลาในแม่น้ำและทะเลสาบทั้งหมด และการฮัมมี sipped จากน้ำหวานของดอกไม้หลาย ที่เขาชอบมากในระหว่างการแข่งขัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นกกระสาและ Hummingbird เป็นเพื่อนที่ดีมากแม้ว่าใครสูงและงุ่มง่ามและน่าอึดอัดใจและเป็นหนึ่งที่มีขนาดเล็กและเงาและรวดเร็ว พวกเขาทั้งสองรักที่จะกินปลา ปลาเล็กปลาน้อยที่ต้องการ Hummingbird เช่นปลาและนกกระสาชอบคนที่มีขนาดใหญ่. วันหนึ่ง Hummingbird พูดกับเพื่อนของเขา:. "ผมไม่แน่ใจว่ามีปลามากพอในโลกสำหรับทั้งสองชนิดของเราที่จะกินทำไมเราไม่ได้มี การแข่งขันเพื่อดูว่าเราควรเป็นเจ้าของปลา? "นกกระสาคิดว่าเป็นความคิดที่ดีมาก พวกเขาตัดสินใจว่าพวกเขาจะแข่งเป็นเวลาสี่วัน เส้นชัยเป็นต้นไม้ตายเก่าติดกับแม่น้ำไกลออกไป ใดก็ตามที่พวกเขานั่งอยู่บนด้านบนของต้นไม้เป็นครั้งแรกในวันที่สี่ของการแข่งขันจะเป็นเจ้าของปลาในโลก. พวกเขาเริ่มออกเช้าวันถัดไป Hummingbird ซิปพร้อมบินไปรอบ ๆ และรอบ ๆ นกกระสาที่ถูกเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องไปข้างหน้ากระพือปีกยักษ์ของเขา จากนั้น Hummingbird จะฟุ้งซ่านโดยดอกไม้สวยไปพร้อมกัน เขาจะโผจากที่หนึ่งไปยังอีกชิมน้ำหวาน Hummingbird เมื่อสังเกตเห็นว่านกกระสาที่อยู่ข้างหน้าของเขาเขาก็รีบที่จะจับขึ้นกับเขาซูมไปข้างหน้าให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้และออกจากนกกระสาไกลหลัง นกกระสาก็คงบินไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องกระพือปีกยักษ์ของเขา. Hummingbird เหนื่อยจากทั่วทุก Flitting ของเขา เมื่อมีมืดเขาตัดสินใจที่จะพักผ่อน เขาพบว่าเป็นจุดที่ดีที่จะนั่งและนอนตลอดทั้งคืน แต่นกกระสาก็คงบินไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องตลอดทั้งคืนกระพือปีกยักษ์ของเขา. เมื่อ Hummingbird ตื่นในตอนเช้านกกระสาก็ยังห่างไกลไปข้างหน้า Hummingbird ต้องบินให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ที่จะจับขึ้น ซูมที่ผ่านมาเขาใหญ่นกกระสาอึดอัดและเก็บไปจนกว่านกกระสาได้หายไปอยู่ข้างหลังเขา จากนั้นสังเกตเห็นบาง Hummingbird ดอกไม้สวยใกล้เคียง เขาซิปซิปไปยังพวกเขาและพวกเขาได้ลิ้มรสน้ำหวาน เขาได้รับการเพลิดเพลินกับทัศนียภาพที่สวยและไม่ได้สังเกตเห็นนกกระสาพนังกระพือผ่านเขามีปีกที่ดีของเขา. Hummingbird ในที่สุดก็จำได้ว่าเขากำลังแข่งกับนกกระสาและบินเร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถทำได้เพื่อติดต่อกับใหญ่นกที่น่าอึดอัดใจ จากนั้นเขาก็ซิปพร้อมบินไปรอบ ๆ และรอบ ๆ นกกระสาที่เก็บเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องไปข้างหน้ากระพือปีกยักษ์ของเขา. สองวันมากขึ้น Hummingbird และนกกระสาวิ่งไปทางฝั่งไกลห่างไกลกับต้นไม้ที่ตายแล้วเป็นเส้นชัย Hummingbird มีช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่จิบน้ำหวานและ flitting หมู่ดอกไม้และพักผ่อนของตัวเองในเวลากลางคืน นกกระสาแบกเก็บไว้คงพนังพนังกระพือปีกยักษ์ของเขาผลักดันตัวเองไปข้างหน้าผ่านอากาศตลอดทั้งวันและทั้งคืน. Hummingbird ตื่นจากการนอนหลับของเขาในตอนเช้าของวันที่สี่สดชื่นและมีชีวิตชีวา เขาบินซิปซิปไปยังริมฝั่งแม่น้ำที่มีต้นไม้ที่ตายแล้วของ เมื่อเข้ามาในมุมมองของเขาเห็นนกกระสาเกาะอยู่ที่ด้านบนของต้นไม้! นกกระสาได้รับรางวัลการแข่งขันโดยบินตรงและคงที่ตลอดทั้งคืนขณะที่ Hummingbird นอนหลับที่. ดังนั้นจากวันนั้นเป็นต้นไปที่นกกระสาได้เป็นเจ้าของปลาในแม่น้ำและทะเลสาบและ Hummingbird ได้จิบจากน้ำหวานของดอกไม้จำนวนมากที่เขา มีความสุขมากในระหว่างการแข่งขัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นกกระสา และนกที่เล็กที่สุดของโลกเป็นเพื่อนที่ดีมาก แม้ว่าคนสูงและ gangly เปิ่นและหนึ่งมีขนาดเล็กและเพรียวบางและรวดเร็ว เขาชอบกินปลา นกฮัมมิ่งเบิร์ดชอบปลาขนาดเล็กเช่น minnows และนกกระสาชอบใหญ่

วันนึงของโลกพูดกับเพื่อนของเขา : " ผมไม่แน่ใจว่าจะมีพอปลาในโลกทั้งชนิดกินทำไมเราไม่มีการแข่งขันเพื่อดูว่าเราต้องเป็นเจ้าของปลา ?

รอนคิดว่านั่นเป็นความคิดที่ดีมาก . พวกเขาตัดสินใจว่าพวกเขาจะแข่งขัน 4 วัน เส้นชัยคือเก่าตายต้นไม้ถัดจากแม่น้ำไปไกล ใดก็ตามที่พวกเขานั่งอยู่ด้านบนของต้นไม้ก่อนวันที่ 4 ของการแข่งขันก็จะเป็นเจ้าของปลาทั้งหมดในโลก

พวกเขาเริ่มออกเช้าวันถัดไปนกฮัมมิ่งเบิร์ดซิปพร้อมบินรอบรอบและนกกระสา ที่ถูกขยับอย่างต่อเนื่องไปข้างหน้าสะบัดปีกยักษ์ แล้วนกที่เล็กที่สุดของโลกจะฟุ้งซ่านโดยสวยดอกไม้ริมทาง เขาก็โผจากหนึ่งถึงอื่น ๆชิมน้ำหวาน . เมื่อ ฮัมมิ่งเบิร์ด สังเกตเห็นว่า นกกระสาคือก่อนเขา เขารีบจับเขาได้ , ซูมไปข้างหน้าให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาทำได้และออกจากนกกระสาไกลหลัง นกกระสาเอาแต่บินอย่างต่อเนื่องไปข้างหน้าสะบัดปีกยักษ์

Hummingbird เหนื่อยจากทั้งหมดของเขาบินไปบินมา . เมื่อมืดแล้ว เขาตัดสินใจที่จะพักผ่อน เขาพบจุดที่ดีที่จะเกาะคอนนอนทั้งคืน แต่รอนเอาแต่บินอย่างต่อเนื่องไปข้างหน้าทั้งคืน กระพือปีกยักษ์

เมื่อ ฮัมมิ่งเบิร์ด ตื่นตอนเช้า นกกระสาก็ไกลเกินไป